Με τη συνταγή της Θάτσερ

«Κάντο όπως η Θάτσερ» προτείνουν στον πρωθυπουργό όλο και περισσότεροι συνεργάτες του, που του ζητάνε να δείξει πυγμή και «να συγκρουστεί με τους συνδικαλιστές που εμποδίζουν την πρόοδο της χώρας».

Της Βασιλικής Σιούτη
siouti@ependytis.gr

Η μάχη με τους απεργούς του μετρό ήταν η πρώτη από μια σειρά μαχών που σκοπεύει να δώσει η κυβέρνηση με τις «συντεχνίες» και τις «οργανωμένες» μειοψηφίες», όπως αποκαλεί τους συνδικαλιστές, για τους οποίους πιστεύει ότι τροφοδοτούν την αριστερά και εμποδίζουν την ηγεμονία της δεξιάς. Άλλος ένας σημαντικός λόγος για τη σχεδιαζόμενη επίθεση είναι η αποδυνάμωσή τους ενόψει των αποκρατικοποιήσεων, για τις οποίες δε θέλει αντιδράσεις. Αμετακίνητη από το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», θα αναθέσει και πάλι το ρόλο του «στρατηγού» στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν.Δένδια.

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι εισηγήσεις προς τον Αντώνη Σαμαρά που του προτείνουν: «Κάντο όπως η Θάτσερ». Από τους υπέρμαχους αυτής της σκληρής γραμμής οι Κ.Χατζηδάκης και Μ.Βορίδης που έχουν συμμετάσχει με τον πρωθυπουργό και σε σχετικές συσκέψεις. Τα επικοινωνιακά επιτελεία εργάζονται ήδη για το σκοπό αυτό. Υπάρχουν δημοσκοπήσεις στις οποίες έχουν τεθεί σχετικά ερωτήματα και η κυβέρνηση μελετά κι επεξεργάζεται προσεκτικά τις απαντήσεις. Τα στοιχεία, όπως αναφέρουν στο Μαξίμου, δείχνουν ότι σε γενικές γραμμές «οι «νοικοκυραίοι» ταυτίζονται με την κυβέρνηση, που θεωρεί τους δημόσιους υπαλλήλους ρετιρέ, και στην πλειοψηφία τους συμφωνούν ότι οι απεργίες τους στρέφονται εναντίον των υπολοίπων εργαζόμενων». Επίσης, υπάρχουν πάντα και οι ανεξάντλητες ατζέντες για «ατασθαλίες» σωματείων, ενώ δεν θα διστάσουν να προβούν στη στοχοποίηση όσων πρωταγωνιστήσουν σε κινητοποιήσεις «που θα παρεμποδίσουν το έργο της κυβέρνησης» όπως λένε.

Αυτοί που συστήνουν την τακτική της Θάτσερ θεωρούν ότι οι «επαγγελματίες επαναστάτες» πρέπει να εκτεθούν στην κοινή γνώμη και να ηττηθούν όπως ο Άρθουρ Σκάργκιλ, ο ηγέτης των βρετανών ανθρακωρύχων (στη μεγάλη απεργία του 1984 που κράτησε για μήνες) που πολεμήθηκε από τη σιδηρά πρωθυπουργό με κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο.

Προτείνουν στον πρωθυπουργό να δείξει πυγμή και να μη διστάσει να συγκρουστεί με οποιαδήποτε ομάδα εργαζομένων επιμένει να διεκδικεί «κεκτημένα». Αν υποχωρήσει σε λογικές συναίνεσης, του λένε, θα τους βρει μπροστά του στις ιδιωτικοποιήσεις. Η κοινωνική απομόνωση των απεργών, ο αγώνας των οποίων ο θα πρέπει να παρουσιάζεται ότι στρέφεται εναντίον των υπόλοιπων εργαζομένων, θεωρείται απαραίτητη επικοινωνιακή προϋπόθεση .

Η κυβέρνηση, ενθαρρυμένη από την πρώτη νίκη εναντίον των απεργών στο Μετρό, που πέτυχε ευκολότερα απ’ ότι περίμενε, αισθάνεται σίγουρη ότι αυτός είναι ο δρόμος που θ’ ακολουθήσει στο εξής, καταπνίγοντας εν τη γενέσει της κάθε «εξέγερση».Κυβερνητικός αξιωματούχος σχολίαζε ότι «Η πάταξη του συνδικαλισμού έχει ευρύτερη στρατηγική στόχευση: την ηγεμονία της δεξιάς».

Στελέχη της Ν.Δ μιλούν για τις «συντεχνίες του δημοσίου» απ’ όπου αντλούσε για χρόνια τη δύναμή του το ΠΑΣΟΚ «και τώρα τροφοδοτούν το ΣΥΡΙΖΑ». Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, οι κυβερνητικοί εταίροι της Ν.Δ, αρχικά πιάστηκαν στον ύπνο. Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό των κομμάτων τους, όμως, τους έκαναν να ξυπνήσουν, έστω, την τελευταία στιγμή.

Στο επιτελείο του Ευ.Βενιζέλου, πάντως, λένε ότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα σχέδια της Ν.Δ εναντίον (και) του πράσινου συνδικαλισμού που θεωρούν ότι τους στέκεται εμπόδιο. «Δεν κοιμόμαστε. Έχουμε αντιληφθεί τι σχεδιάζουν, αλλά δεν θα τα καταφέρουν. Εμείς έχουμε διαφοροποιήσει τη θέση μας από τη Ν.Δ σε αυτή την σκληρή τακτική του μαστιγίου και μάλιστα χωρίς καρότο. Δεν συμφωνούμε με την τυφλή σύγκρουση και οι συνδικαλιστές μας δεν είναι ούτε ακραίοι ούτε λαϊκιστές. Επιδιώκουν το εφικτό» ισχυρίζονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τα υψηλά ποσοστά που έχει, μετά τις τελευταίες εκλογές, δεν ασκεί σημαντική επιρροή στις –κατά την κυβέρνηση- συντεχνίες, αλλά τα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν βέβαιο ότι αν δεν δράσουν εγκαίρως, αυτές σε λίγο καιρό ενδέχεται να στραφούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον τροφοδοτήσουν, ενισχύοντας την αριστερά.

Το ΚΚΕ μέχρι τώρα δεν αποτελούσε απειλή και η κυβέρνηση χαρακτήριζε του συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «υπεύθυνους». Η μαχητική συμπεριφορά των συνδικαλιστών του ΚΚΕ όμως, την περασμένη εβδομάδα, που έσπευσε να εκμεταλλευτεί το κενό που ανοίγει η «ρεαλιστική» στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε ανησυχία, καθώς το ΠΑΜΕ είναι ισχυρό και «αν ξεσηκωθεί δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος» . Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι το ΚΚΕ ετοιμάζεται να περάσει στην αντεπίθεση, διεκδικώντας να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους του που τον εγκατέλειψαν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για το λόγο αυτό σχεδιάζουν μαχητική αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση και ενεργοποίηση του ΠΑΜΕ, κάτι που φυσικά στο Μαξίμου δεν βλέπουν με καλό μάτι.
Γενικότερα στην αριστερά, πάντως, σχολιάζουν ότι αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» είναι ο κοινωνικός έλεγχος και ότι η αύξηση της καταστολής στοχεύει το σύνολο των εργαζομένων προκειμένου να μην ξεσηκωθούν, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.

(Δημοσιεύθηκε στον Επενδυτή το είδαμε στο http://vassilikisiouti.wordpress.com)