Παπανδρέου vs Σαμαρά: Ποιος είναι πιο αναξιόπιστος;

Του Πάνου Παναγιώτου

• Ο Αντώνης Σαμαράς διεκδικεί με αξιώσεις τον αρνητικό τίτλο του Γιώργου Παπανδρέου 
• Από το «Τα λεφτά υπάρχουν», στο «Όχι, στο Μνημόνιο» και στα σκληρά μέτρα

Αναξιόπιστος είναι αυτός που δε μπορείς να εμπιστευτείς και να πιστέψεις. Προφανώς, κάποιος που άλλα λέει και άλλα κάνει εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία και ικανοποιεί τον ορισμό της λέξης, όντας 'αναξιόπιστος'.

Είναι, ίσως, κοινή πεποίθηση των Ελλήνων σήμερα πως ο κ Γ. Παπανδρέου υπήρξε ένας από τους πλέον αναξιόπιστους Πρωθυπουργούς της χώρας. Αυτό γιατί προκειμένου να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του 2009 υποστήριξε ότι οι περικοπές που πρότεινε η απερχόμενη κυβέρνηση δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να γίνουν καθώς 'λεφτά υπάρχουν' και αντί για σφιχτή δημοσιονομική πολιτική υποσχέθηκε κοινωνικές παροχές. Όμως, μετά την εξασφάλιση της νίκης και της Πρωθυπουργίας οδήγησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και το Μνημόνιο κάνοντας στροφή 180 μοιρών. Για τη στάση του αυτή ο κ. Παπανδρέου τιμωρήθηκε φτάνοντας στο σημείο να παραιτηθεί από την Πρωθυπουργία και να δει το κόμμα του να κατρακυλά από το 42% στο 5%, ενώ οι ευθύνες του ελέγχονται πλέον, έστω και μόνο για τους τύπους, από την ελληνική δικαιοσύνη. Το κυριότερο όλων, βέβαια, στη συνείδηση του ελληνικού λαού έχει περάσει ως ένας από τους χειρότερους και πλέον αναξιόπιστους Πρωθυπουργούς στην ιστορία της Ελλάδας, ένας άνθρωπος που έπραξε τα εκ διαμέτρου αντίθετα απ' όσα υποστήριξε.
Τον αρνητικό τίτλο του κ. Παπανδρέου ως αναξιόπιστος, ωστόσο, φαίνεται πως διεκδικεί πλέον με αξιώσεις ο κ. Σαμαράς. Προκειμένου να χτυπήσει την παντοδύναμη κυβέρνηση Παπανδρέου, το 2010, ο κ. Σαμαράς τάχθηκε εναντίον του Μνημονίου ζητώντας απ' το λαό στις εκλογές του Φθινοπώρου του ίδιου έτους ένα 'παντοδύναμο μήνυμα' εναντίον του και υποσχόμενος μία ολοκληρωμένη εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση Παπανδρέου άρχισε να χάνει τα ποσοστά της με θεαματικό ρυθμό αλλά τα οφέλη τα καρπώθηκε η αριστερά και η άκρα δεξιά με αποτέλεσμα το όνειρο της Πρωθυπουργίας να απομακρυνθεί και ο κ. Σαμαράς να διαπιστώσει ότι αν και είχε πετύχει την διάλυση του αντιπάλου του είχε αποτύχει να πείσει τον ελληνικό λαό να ψηφίσει τον ίδιο.
Και τότε, ως άλλος Παπανδρέου, έκανε εν μία νυκτί στροφή 180 μοιρών και με τον όρο να γίνει ο ίδιος Πρωθυπουργός έγινε ο πιο ένθερμος οπαδός του Μνημονίου και μίας πολιτικής την οποία πολεμούσε με μένος για δύο, περίπου, χρόνια. Συνεργάστηκε με όλους όσους κατηγορούσε και αφού υποσχέθηκε προεκλογικά μία αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου η οποία ποτέ δεν έγινε, κατέληξε να αυτοδιαφημίζεται ως ο αγαπημένος της Τρόικας και να αυτοανακηρύσσεται ως ο σωτήρας μίας χώρας, η οποία στους πρώτους έξι μήνες της Πρωθυπουργίας του έσπασε κάθε αρνητικό οικονομικό ρεκόρ και υπέγραψε τα σκληρότερα μέτρα που αποδέχτηκε ποτέ κράτος εν καιρώ ειρήνης, σκληρότερα ακόμη και από αυτά που είχε αποδεχτεί ο κ. Παπανδρέου.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιο αναξιόπιστος από τους δύο τελευταίους αιρετούς Πρωθυπουργούς της Ελλάδας; Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα αφαιρούσε κανείς αυτόν τον τίτλο απ' τον κ. Παπανδρέου. Ωστόσο, πριν κάποιος λάβει την οριστική του απόφαση για το θέμα θα ήταν χρήσιμο να διαβάσει τί υποστήριζε ο κ. Σαμαράς το 2010, όταν επιθυμούσε διακαώς να γίνει Πρωθυπουργός, και να τα συγκρίνει με αυτά που υποστήριξε, έπραξε και πράττει το 2012-2013, έχοντας πια πραγματοποιήσει ένα όνειρο ζωής. 
Δηλώσεις, συνεντεύξεις, ομιλίες Σαμαρά, 2010 
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Όχι στο μνημόνιο, όχι σε νέους φόρους»
http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4594915
 

• «Η λύση που μας προτείνουν είναι χειρότερη από το πρόβλημα»,
• ... η συνταγή του μνημονίου οδηγεί σε ύφεση και υψηλότερο χρέος, εξαιτίας της συρρίκνωσης της οικονομίας
• Με αλχημείες και δημιουργική λογιστική η κυβέρνηση αύξησε το έλλειμμα στο 13,6%.
• Το μνημόνιο, όχι απλώς δεν έλυσε το πρόβλημα της οικονομίας, το έκανε χειρότερο. Δεν είχαν καταλάβει τι υπέγραψαν. Έντεκα από τα 30 δισ. της δημοσιονομικής προσαρμογής που προβλέπει το μνημόνιο προέρχονται από αδιευκρίνιστα μέτρα
• η πολιτική του μνημονίου μειώνει από τη μία το έλλειμμα, αλλά από την άλλη το αυξάνει το χρέος με την ύφεση που δημιουργεί και προβλέπει την αύξησή του από το 115% στο 150%.
• Καταψηφίζοντας το μνημόνιο, η ΝΔ δεν έδειξε ανευθυνότητα
• Να μειωθούν δραστικά οι φόροι, με προτεραιότητα τους έμμεσους φόρους, όπως το ΦΠΑ και τα καύσιμα. Κανείς δεν επενδύει σε μια υπερ-φορολογημένη χώρα. Με χαμηλότερους συντελεστές θα αντλήσουμε τελικά περισσότερα έσοδα και θα μειώσουμε τη φοροδιαφυγή. Πρέπει να μειωθεί ο φόρος στα διανεμόμενα κέρδη. Όχι άλλες αυξήσεις στον ΦΠΑ. Όχι αύξηση στον φόρο για το πετρέλαιο θέρμανσης.
• Να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Έχουμε το υψηλότερο ποσοστό μη μισθολογικού εργατικού κόστους που αποθαρρύνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

23 Σεπτεμβρίου 2010
Εξεταστική για το Μνημόνιο προανήγγειλε ο Σαμαράς
http://tvxs.gr
Επίθεση κατά του πρωθυπουργού αλλά και του προέδρου του ΛΑΟΣ εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι συνέστησε τις εξεταστικές επιτροπές για να θέσει σε ομηρία τη ΝΔ και δήλωσε ότι όταν αναλάβει τα ηνία θα συγκροτήσει Εξεταστική Επιτροπή για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο. Επίσης, χαρακτήρισε κυβέρνηση, ΛΑΟΣ και Ν. Μπακογιάννη «συμμαχία των προθύμων, των εξαπτέρυγων και των παπαγάλων».
Τετάρτη, 10 Νοεμβρίου 2010 
Αντ. Σαμαράς: Το μνημόνιο αφαιρεί οξυγόνο από την αυτοδιοίκηση
http://www.naftemporiki.gr/story/268961

• Το μνημόνιο δεν δημιουργεί μόνο ασφυξία στην αγορά, αλλά αφαιρεί και οξυγόνο από την Αυτοδιοίκηση.

Κυριακή, 14 Νοεμβρίου 2010
«Παντοδύναμο» μήνυμα κατά του μνημονίου ζήτησε ο Αντ. Σαμαράς
http://www.naftemporiki.gr/story/268536
21 Νοεμβρίου 2010
«Το Μνημόνιο οδηγεί σε αδιέξοδο»
http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_21/11/2010_423296
Aντώνης Σαμαράς στην «Κ»
«Το Μνημόνιο οδηγεί σε αδιέξοδο»
Δεν ξέρω κανένα μεγάλο ηγέτη που έμεινε στην Ιστορία ως… απολύτως «πειθήνιος»
Οι μαζικές απολύσεις του Δημοσίου είναι λάθος πολιτική
Με το πρόγραμμά μας μπορεί μέσα σε 18 μήνες να μηδενιστεί και το διαρθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα
Συνέντευξη στην Ελλη Τριανταφυλλου
Δεν διακρίνει περιθώρια συναίνεσης με την κυβέρνηση ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς, αφού, όπως σημειώνει, κάθε συνεννόηση προϋποθέτει και ορισμένα ελάχιστα, τα οποία σήμερα δεν βλέπει. Στην εφ' όλης της ύλης συνέντευξή του στην «Κ», επιμένει στην ορθότητα της αντιμνημονιακής του θέσης. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει ποτέ με μαζικές απολύσεις, ενώ λέει «όχι» σε ενδεχόμενη συγκρότηση μεγάλου συνασπισμού με τεχνοκράτες. Τέλος, προαναγγέλλει αλλαγές στην ηγετική ομάδα του κόμματος.
- Kύριε πρόεδρε, πιστεύετε ότι σας δικαίωσε η αντιμνημονιακή σας ρητορεία;
- Πρώτον, δεν πρόκειται για «ρητορεία», αλλά για πολιτική τεκμηριωμένης αντίθεσης με το Μνημόνιο, αλλά και συνολική πρόταση άλλου δρόμου εξόδου από την κρίση. Απορρίψαμε τη «διέξοδο» διά της… ασφυξίας και προτείναμε πραγματική διέξοδο με ανάκαμψη και ανάπτυξη. Δεύτερον, η θέση μας επαληθεύτηκε πλήρως από τα ίδια τα αποτελέσματα του Μνημονίου, που έχει ήδη πέσει έξω σε όλους τους στόχους του, διότι η ύφεση απορρόφησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων που πάρθηκαν. Προσέξτε, δεν πέσαμε έξω φέτος γιατί το… περσινό έλλειμμα ήταν μεγαλύτερο. Πέσαμε έξω φέτος γιατί τα φετινά μέτρα (του Μνημονίου) προκάλεσαν μεγαλύτερη ύφεση που απορρόφησε (φετινά) δημόσια έσοδα και αύξησε (φετινές) δημόσιες δαπάνες.
Υπάρχει μια δικαίωση ακόμα: ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν να υπογράψουν αντίστοιχο Μνημόνιο. Τουλάχιστον προσπαθούν.
Mε καταλαβαίνουν
- Σας έχει ασκηθεί κριτική, και στο εξωτερικό, πως συμβαδίζετε περισσότερο με τα κόμματα της Αριστεράς εν Ελλάδι παρά με τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Δεν συνιστά αντίφαση αυτό για ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία;
- Οταν με συναντούν εμένα δεν μου λένε τέτοια πράγματα. Αντίθετα, δείχνουν να καταλαβαίνουν γιατί διαφώνησα. Αλλωστε, έχουν γραφτεί πολύ περισσότερα με αντίθετο περιεχόμενο που κάνουν ίδια κριτική με αυτή που κάνω κι εγώ στο Μνημόνιο: Στον Economist, στη New York Times, στους Financial Times του Λονδίνου, στη Wall Street Journal, στη Figaro. Βεβαίως, η Αριστερά έχει τη δική της ιδεολογική οπτική απόρριψης του Μνημονίου. Αλλά εμείς δεν απορρίπτουμε απλώς το Μνημόνιο, εξηγούμε γιατί οδηγεί σε αδιέξοδο και προτείνουμε διαφορετικό δρόμο για να βγούμε από την κρίση. Θέσεις αντίστοιχες ή παραπλήσιες με τις δικές μας έχουν εκφράσει και δεκάδες σοβαροί αναλυτές διεθνώς. Μερικοί και νομπελίστες οικονομολόγοι, όπως ο Stieglitz και ο Krugman. Είναι όλοι αυτοί… «συνοδοιπόροι της Αριστεράς»; Αυτά είναι αστειότητες…
- Οποιος κι αν διεκδικεί την ηγεσία του τόπου πρέπει να διατηρεί καλές σχέσεις και αξιοπιστία με τους ισχυρούς εταίρους μας στο εξωτερικό. Εσείς έχετε κάποιο πλεονέκτημα σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα ή τον θεωρείτε δευτερεύοντα;
- Πρώτον, έχω όχι απλώς «καλές», αλλά άριστες σχέσεις με πολλούς ξένους ηγέτες. Και με όλα τα κορυφαία στελέχη της Ε.Ε. Υστερα, «καλές σχέσεις» δεν σημαίνει ετοιμότητα να ταυτιστούμε με οτιδήποτε λένε ή εισηγούνται. Αλλωστε, συχνά δεν υπάρχει καν «ταυτότητα» ανάμεσά τους. Και μεταξύ τους διαφωνούν. Με ποιον να «ταυτιστούμε»; Και τέλος, η «αξιοπιστία» δεν κτίζεται μόνον όταν λες «ναι σε όλα», αλλά κι όταν γνωρίζεις πού και πώς να διαφωνείς. Δεν ξέρω κανένα μεγάλο ηγέτη που έμεινε στην Ιστορία ως … απολύτως «πειθήνιος».
- Δεν φαίνεται να έπεισε τους τεχνοκράτες η δήλωσή σας πως μπορείτε να μηδενίσετε το κυκλικό έλλειμμα έως το 2011. Μήπως ήταν λάθος μια τόσο προωθημένη εκτίμηση;
- Κατ' αρχήν δεν είπαμε ποτέ ότι θα μηδενίσουμε μόνο το κυκλικό έλλειμμα ώς το 2011. Αυτό το λένε όσοι διαστρέβλωσαν τη θέση μας. Είπαμε ότι, αν εφαρμοστεί πλήρως το πρόγραμμά μας, μπορεί μέσα σε 18 μήνες να μηδενιστεί και το διαρθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα. Αυτό είναι εφικτό. Διότι εκείνο που δεν έχει συνειδητοποιηθεί είναι ότι τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο για το 2010 και 2011 είναι υπερδοσολογία. «Εξοικονομούν» από τον δημόσιο προϋπολογισμό το 13% και πλέον του ΑΕΠ. Κι αυτό θα αρκούσε για να μηδενίσει το συνολικό έλλειμμα που δεν είναι μεγαλύτερο. Αν αφαιρέσουμε τα «μη επαναλαμβανόμενα κονδύλια» και τη «δημιουργική λογιστική» που έκανε πέρυσι η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αν όλες αυτές οι περικοπές δεν οδηγούσαν σε μεγαλύτερη ύφεση (όπως συμβαίνει), αλλά σε μικρότερο έλλειμμα, θα αρκούσαν. Είναι εφικτό, λοιπόν, αν το μείγμα της οικονομικής πολιτικής αποδειχθεί αποτελεσματικό. Αλλά το σημερινό μείγμα πολιτικής έχει αποδειχθεί εντελώς μη αποτελεσματικό.
Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Οχι, δηλαδή, ότι εμείς φιλοδοξούμε να το μηδενίσουμε σύντομα. Αλλά ότι το Μνημόνιο δεν το μηδενίζει ποτέ! Κι αν δεν μηδενίσεις το έλλειμμα, πώς θα ελέγξεις το χρέος; Η κυβέρνηση προβλέπει ότι στο τέλος του 2011 θα έχουμε έλλειμμα 7,2%. Το μισό απ' αυτό μπορεί να απορροφηθεί, αν υπήρχαν εγκαίρως μέτρα τόνωσης της αγοράς. Τα τονωτικά μέτρα δεν θα δημιουργήσουν μόνο τα ίδια περισσότερα φορολογικά έσοδα, αλλά θα καταστήσουν πιο αποτελεσματικά και τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί. Κι απ' αυτήν την πλευρά μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα κατά 3,6% του ΑΕΠ περίπου επιπλέον.
Χρειάζεται, λοιπόν, συνδυασμός από τονωτικά μέτρα και περιοριστικά μέτρα. Αυτά τα δώσαμε στη δημοσιότητα αναλυτικά και κοστολογημένα. Σε ό,τι αφορά το πόσοι πείστηκαν, συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Δεν το προσέξατε ίσως, αλλά τόσο ο κ. Προβόπουλος όσο και ο κ. Παπαδήμος, σε πρόσφατες παρεμβάσεις τους ζήτησαν δύο πράγματα: μεγαλύτερα δημοσιονομικά πλεονάσματα και ταχύτερα.
- Εχετε δικαιωθεί στο κομμάτι της κριτικής σας που έλεγε πως η αύξηση των φόρων οδήγησε  σε επιδείνωση της ύφεσης. Τώρα όμως εσείς τι θα κάνατε, άμεσα σε σχέση με την οικοδομή, τον τουρισμό, τον κλάδο των αυτοκινήτων, την ενέργεια, το Ελληνικό;
- Τα έχω πει αναλυτικά όλα αυτά. Αλλά θα σταθώ εδώ σε δύο: Πρώτον, στην τόνωση της οικοδομής με επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας για 10 χρόνια. Αυτό θα δώσει ώθηση στην οικοδομή. Δηλαδή 130 επαγγέλματα! Το κράτος δεν θα πληρώσει τίποτε την πρώτη και το μεγαλύτερο μέρος της δεύτερης χρονιάς. Μόνο από τον ΦΠΑ και τα συνήθη φορολογικά έσοδα το Δημόσιο θα εισπράξει αμέσως υγιείς πόρους. Και τα ελλείμματα θα μειωθούν με υγιή τρόπο… Δεύτερον, στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Εδώ οι δυνατότητες είναι σχεδόν απεριόριστες και για άμεση απόκτηση ρευστότητας (που θα μειώσει το χρέος) και για επιχειρηματική αξιοποίηση (π.χ. μέσω ΣΔΙΤ) που θα φέρει μόνιμα δημόσια έσοδα.
Για τις ΔEKO
- Φαίνεται πως τα μέτρα που θα χρειασθούν το 2011 θα συμπεριλαμβάνουν κλείσιμο διαφόρων φορέων και τεράστιες περικοπές στις ΔΕΚΟ, ακόμη και απολύσεις. Υπάρχει περίπτωση εσείς να συμφωνήσετε σε αυτό;
- Μέτρα συγχώνευσης φορέων και περικοπές στις ΔΕΚΟ έχουμε ήδη προτείνει από πέρυσι. Κάποια που έχουν έλθει στη Βουλή ή σε επιτροπές της, τα έχουμε ήδη ψηφίσει. Μερικά μάλιστα τα είχε ξεκινήσει η Ν.Δ. από την εποχή που ήταν στην κυβέρνηση. Με το ΠΑΣΟΚ στα «κεραμίδια» τότε… Εκείνο, όμως, που δεν θα στηρίξουμε είναι πολιτικές μαζικών απολύσεων.
Γιατί εκτός όλων των άλλων, είναι και εντελώς αναποτελεσματικές. Οταν το Δημόσιο απολύει μαζικά, μειώνονται οι δαπάνες του από τη μία πλευρά, αλλά αυξάνονται από την άλλη. Το ίδιο τους πληρώνει ως ανέργους πλέον. Χάνει και τον φόρο εισοδήματος που πλήρωναν. Και επειδή η κατανάλωσή τους μειώνεται δραστικά όσο είναι άνεργοι, χάνει το Δημόσιο όλων των ειδών φορολογικά έσοδα. Και  βαθαίνει η ύφεση για το σύνολο της οικονομίας και καταλήγουμε με ελάχιστο ταμειακό όφελος και πολύ πολύ μεγαλύτερο κοινωνικό κόστος. Οι μαζικές απολύσεις του Δημοσίου είναι λάθος πολιτική. Η μείωση του Δημοσίου μπορεί να γίνει πλέον με πιο πρόσφορες τακτικές, όπως το μέτρο πρόσληψης ενός για κάθε πέντε που συνταξιοδοτούνται για τα επόμενα χρόνια.
Σε μας στρέφονται όσοι θέλουν ανάκαμψη, με ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη
- Κάνατε κάποια λάθη στις δημοτικές εκλογές; Η «ολική επαναφορά» ήταν λάθος;
- Τον Οκτώβριο του '09 η Ν. Δ. πήρε την πλειοψηφία σε μόνον 6 νομούς από τους 54. Δεκατρείς μήνες μετά από μια αληθινή εκλογική συντριβή κέρδισε στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών 32 από τους 54 νομούς! Σε αυτοδιοικητική βάση κερδίσαμε στους περισσότερους νομούς που είχαμε κερδίσει ποτέ. Σε σύγκριση με τις γενικές εκλογές, ανεβάσαμε τα ποσοστά μας παντού. Εκμηδενίσαμε τη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ από τις 10,4 μονάδες σε 2 και κερδίσαμε περισσότερες περιφέρειες και ψήφους από όσα μας έδιναν και οι πιο ευνοϊκές δημοσκοπήσεις. Ακόμα και στις περισσότερες περιφέρειες που δεν κερδίσαμε, παλέψαμε στα ίσια. Και μερικές φορές χάσαμε οριακά. Αν αυτό δεν είναι «ολική επαναφορά» τι άλλο μπορεί να είναι;
- Σας έκαναν ζημιά οι διάφορες διαρροές γύρω από τον κ. Καραμανλή;
- Ζημιά; Καμία!
- Σήμερα η κ. Μπακογιάννη ανακοινώνει ένα νέο κόμμα. Υπάρχει περίπτωση να σας απειλήσει κερδίζοντας ένα κεντροδεξιό φιλελεύθερο κομμάτι της γνώμης που αποξενώθηκε από τον αντι-μνημονιακό σας λόγο;
- Να ρωτήσω εγώ κάτι: Είμαι αντίθετος με το Μνημόνιο γιατί δημιουργεί, μεταξύ άλλων, φορολογική ασφυξία. Ποιος νομίζετε ότι εκφράζει περισσότερο τους φιλελεύθερους; Αυτός που απορρίπτει τη φορολογική ασφυξία, όπως εμείς; ΄Η αυτός που τη στηρίζει;
Αυτός που απορρίπτει την αύξηση των φόρων, όπως εμείς; ΄Η αυτός που την ψηφίζει και την υπερασπίζεται; Αυτός που θέλει μείωση φόρων, όπως εμείς; ΄Η αυτός που στηρίζει όλες τις φοροεπιδρομές που έχουν εξαπολυθεί; Σε μας στρέφονται όσοι είναι αντίθετοι με το Μνημόνιο, γιατί θέλουν και αληθινή διέξοδο με ανάκαμψη, με ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη.
Από την άλλη πλευρά, όσοι στηρίζουν το Μνημόνιο, για οποιοδήποτε λόγο,   έχουν τι να ψηφίσουν: Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Οταν εμφανίζονται κάποιοι που ψηφίζουν το Μνημόνιο (όπως το ΠΑΣΟΚ), διακηρύσσουν ότι είναι «μονόδρομος» (όπως το ΠΑΣΟΚ) και ύστερα μιλάνε για «διορθώσεις» που είναι όλες… εκτός Μνημονίου, ποιον θα πείσουν ως σοβαρή «εναλλακτική λύση»;
Καμία δυνατότητα συνεργασίας
- Mπορεί, να υπάρξει συνεννόηση, τουλάχιστον ανάμεσα σ' εσάς και τον κ. Παπανδρέου για επώδυνες αλλά αναγκαίες αλλαγές στην Παιδεία, στη διοίκηση των ΔΕΚΟ, στην αντιμετώπιση της διαφθοράς κ.λπ; Θα καθίσετε μαζί του σ' ένα τραπέζι;
- Εχω ήδη «καθίσει στο τραπέζι» περισσότερες από μία φορές. Ας μην κρυβόμαστε. Κάθε συνεννόηση προϋποθέτει και ορισμένα ελάχιστα. Τα οποία σήμερα δεν τα βλέπω. Εκτός αν ως «συνεννόηση» η κυβέρνηση εννοεί την προσχώρησή μας στις δικές τις θέσεις. Κι αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει…
- Είστε παλιοί φίλοι με τον κ. Παπανδρέου. Μιλάτε ποτέ για κρίσιμα θέματα χωρίς να το ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι; Στράβωσε κάτι σ' αυτήν τη σχέση;
- Δεν υπάρχουν «μυστικές συναντήσεις» όπως υπονοεί το ερώτημά σας. Και δεν έχει αλλάξει κάτι στην προσωπική μας σχέση. Και οι δύο ξέρουμε ότι άλλο προσωπικές σχέσεις κι άλλο πολιτική.
- Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει με τις εξεταστικές επιτροπές ώστε να βοηθηθεί η συναίνεση αλλά να μην υπάρξει οσμή συγκάλυψης και πολιτικής ομερτά;
- Δεν συνδέσαμε ποτέ τις εξεταστικές με τη συναίνεση. Εμείς πρώτοι είπαμε «όλα στο φως». Αλλά όταν υπάρχουν παραπομπές πολιτικών προσώπων χωρίς ενδείξεις σκανδάλου, χωρίς βλάβη του Δημοσίου και χωρίς το παραμικρό στοιχείο για τη ροή πολιτικού χρήματος, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Εμείς τέτοιες «ομηρίες» δεν δεχόμαστε! Και εν πάση περιπτώσει, είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με όποιον επιδιώκει αλλαγή οικονομικής πολιτικής, για να  βγούμε από την κρίση με ανάπτυξη. Αλλά με όσους αποδέχονται τα αδιέξοδα του Μνημονίου δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας.
- Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα βγάλει πέρα το σισύφειο έργο που απορρέει από το Μνημόνιο ή θα έχουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις;
- Ακριβώς όπως το είπατε, «σισύφειο». Που σημαίνει μάταιο. Ετσι ακριβώς είναι, χωρίς ελπίδα. Τα Μνημόνιο δεν «περπατάει». Αυτό σχεδόν ομολογείται πλέον. Από 'κει κι ύστερα, θα δούμε…
- Γιατί αποκλείετε τον μεγάλο συνασπισμό με τεχνοκράτες σε κρίσιμα πόστα, αν τα πράγματα χειροτερεύσουν;
- Πρώτον, γιατί το πολιτικό σύστημα θα αναγεννηθεί με το να αναλάβει τις ευθύνες του. Οχι με το να τις απεμπολήσει! Δεύτερον, διότι οι τεχνοκράτες είναι χρήσιμοι να λένε τη γνώμη τους, αλλά δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη και κάποιος πρέπει να κάνει τη σύνθεση. Και κάποιος πρέπει να παίρνει και την ευθύνη. Αυτό είναι δουλειά του πολιτικού.
- Πιστεύετε ότι η επιμήκυνση στην αποπληρωμή των δανείων είναι αναπόφευκτη; Η αναδιάρθρωση; Αποκλείετε την έξοδο από το ευρώ;
- Προσπαθούμε να αποφύγουμε, να αποτρέψουμε και το ένα και το άλλο. Και βασική αντίθεσή μας με το Μνημόνιο είναι ότι οδηγεί και στο ένα και στο άλλο με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει την κρίση ελλειμμάτων-υπερδανεισμού με άμεση ανάκαμψη, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και αλλαγή του αναπτυξιακού της μοντέλου. Αν κάνει αυτά που πρέπει να κάνει, δεν χρειάζεται ούτε «αναδιάρθρωση» ούτε θα τεθεί ζήτημα για το ευρώ. Αν συνεχίσει στο ίδιο αδιέξοδο, τότε σύντομα θα συνειδητοποιήσουν όλοι ότι αυτό που εμφανίστηκε ως «σωτηρία» ήταν καταστροφή.
Δεν θα αλλάξω όσους πέτυχαν
- Κάποιοι επιμένουν ότι έχετε εγκλωβισθεί σε μια ομάδα «Ταλιμπάν» της απολύτου εμπιστοσύνης σας, επειδή σας έμειναν πιστοί την περίοδο της «πολιτικής εξορίας». Θεωρούν δε ότι αυτή η ομάδα σας ωθεί σε αντι-συστημικές θέσεις και στην ακραία αντιμνημονιακή σας στάση. Ισχύει; Σκέπτεστε να αλλάξετε τη στενή σας ηγετική ομάδα; Γιατί δεν παίζουν κανένα ορατό ρόλο οι δύο σας αντιπρόεδροι;
- Κατ' αρχήν αυτά τα περί «Ταλιμπάν» είναι αστειότητες. Πέρα για πέρα ανοησίες. Ονόματα έχετε να μου πείτε; Διότι εγώ μπορώ να σας πω ότι οι αυτοδιοικητικοί υποψήφιοι που όρισα σε περιφέρειες και δήμους ήταν, σχεδόν όλοι, στελέχη που δεν είχαν ψηφίσει Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές.
Oλοκληρωμένη πρόταση
Το ίδιο ισχύει και με τα άλλα περί «εξω-συστημικών». Το ίδιο ισχύει και για τη λεγόμενη «αντι-μνημονιακή» στάση. Κατ' αρχήν δεν είναι «αντί». Συνοδεύτηκε από ολοκληρωμένη και κοστολογημένη εναλλακτική πρόταση. Την οποία σιγά σιγά και… «ανεπαισθήτως» αποδέχονται και πολλοί από εκείνους που αντιτάχθηκαν στην αρχή.
Τέλος, οι αντιπρόεδροι παίζουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Και η συνδρομή τους στην παράταξη είναι πολυτιμότατη.
Ασφαλώς θα γίνουν αλλαγές. Κάθε κόμμα κάνει αλλαγές, γιατί αλλιώς παθαίνει αγκύλωση. Αλλά δεν πρόκειται να αλλάξω εκείνα που δούλεψαν και πέτυχαν να μειώσουν τη διαφορά της Ν.Δ. από 10,4 ποσοστιαίες μονάδες σε μόλις 2 μέσα σε ένα χρόνο. Εχετε ξαναδεί εσείς τόσο ταχεία ανάκαμψη ενός κόμματος που υπέστη πρόσφατα τόσο μεγάλη ήττα, όπως εκείνη του Οκτωβρίου του 2009;
- Η πρώην ηγετική ομάδα της Ν.Δ. «κάηκε» μετά την περίοδο Καραμανλή. Αν, για κάποιο λόγο, κληθείτε σύντομα να κυβερνήσετε, κανείς δεν μπορεί να φαντασθεί ποιοι θα αναλάμβαναν τα κρίσιμα πόστα, πλην 3-4 εξαιρέσεων...
- Σήμερα επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ κυβερνούν σε καίριες θέσεις άνθρωποι που δύο χρόνια πριν ήταν παντελώς άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό.
Να είστε σίγουρη πως όταν θα έλθουμε στη διακυβέρνηση εμείς, θα βρεθούμε πολύ πιο έτοιμοι απ' ό,τι βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ. Αν μη τι άλλο, εμείς πολιτευόμαστε σήμερα με ευθύνη. Δεν λέμε τίποτε που δεν θα κάναμε αν ήμασταν στην κυβέρνηση. Και στηρίζουμε όλα όσα προτείνει η κυβέρνηση, που θα τα κάναμε κι εμείς, έστω και κάπως διαφορετικά. Εχουμε ήδη ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση. Περίπου 30 επί συνόλου 60! Ενώ το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, ψήφισε μόνο 7 σε 5,5 χρόνια! Και τώρα, πολύ συχνά προτείνει ως κυβέρνηση αυτά που είχε καταψηφίσει ως αντιπολίτευση. Εμείς λοιπόν πολιτευόμαστε από τώρα με υπευθυνότητα. Οταν λέμε «ναι» το στηρίζουμε. Κι όταν λέμε «όχι» το εννοούμε. Γενικώς το «βασανίζουμε»… Γι' αυτό και θα είμαστε πολύ πιο έτοιμοι για κυβερνητικά καθήκοντα.
Δεν χωρίζω τα στελέχη
- Υπάρχουν στελέχη της περιόδου Καραμανλή που θεωρείτε ότι κάνουν ζημιά σε εσάς και το κόμμα όταν εμφανίζονται στην τηλεόραση; Κάνετε κάτι γι' αυτό;
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί καλούν, όχι εμείς. Αλλά εγώ δεν χωρίζω τα στελέχη μας σε τέτοιες κατηγορίες…
29 Νοεμβρίου 2010
Αντώνης Σαμαράς: «Γιατί είπαμε όχι στο Μνημόνιο»
Από την ομιλία του Α. Σαμαρά στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο
– Το απορρίψαμε, διότι δεν χτυπά τη σπατάλη. Δεν είναι «σπατάλη» οι συντάξεις των 800 ευρώ που περικόπηκαν…
Η πολιτική που υιοθετήθηκε, τον περασμένο Μάιο, βάζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο ύφεσης, επίμονων ελλειμμάτων, νέων περιοριστικών μέτρων, ακόμα πιο επίμονων ελλειμμάτων, ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης… Τότε, αυτό το λέγαμε μόνον εμείς. Τώρα το ομολογούν όλοι.
- Το απορρίψαμε διότι δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή. Τονίσαμε ότι για να διευρυνθεί η φορολογική βάση, για να μαζευτούν περισσότερα δημόσια έσοδα χρειάζονται τέσσερα πράγματα:
-Μικρότεροι, όχι μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές (για να περιοριστούν τα κίνητρα φοροδιαφυγής),
-Απλούστερο φορολογικό σύστημα (για να κλείσουν τα «παράθυρα», δηλαδή οι ευκαιρίες φοροδιαφυγής),
-Αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του φόρου (για να περιοριστούν οι δυνατότητες «συναλλαγής» έφορου-επιχειρηματία) και
-Αποφασιστικός έλεγχος των παραβατών (για να αυξηθεί το ρίσκο της φοροδιαφυγής).
Η κυβέρνηση έκανε το αντίθετο: αύξησε τους φορολογικούς συντελεστές και μεγάλωσε το κίνητρο της φοροδιαφυγής!
Κι έτσι δεν διεύρυνε την φορολογική βάση. Δεν χτύπησε τη φοροδιαφυγή. Προκάλεσε μεγάλο πλήγμα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Και σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν ή μεταναστεύουν. Αφήνοντας πίσω τους, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους ή απελπισμένους ανθρώπους, που ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν κι αυτοί.
– Τρίτον, διαφωνήσαμε, διότι με όλα αυτά τα σκληρά μέτρα η Πολιτική της Κυβέρνησης εκτόξευσε το χρέος, δεν το έλεγξε!
Σύμφωνα με το ίδιο το Μνημόνιο, μετά από 4 χρόνια εφαρμογής του, το χρέος της Ελλάδας θα ανέβαινε από το 115% το 2009 στο 150% το 2014! Αλλά μια χώρα με τόσο μεγάλη δανειακή επιβάρυνση, δεν θα μπορούσε να βγει τότε στις αγορές να δανειστεί…
Τώρα, στην τελευταία έκθεση της Κομισιόν, προβλέπεται ότι το χρέος θα ξεπεράσει το 150% από το 2011. Και θα ανέβει πολύ περισσότερο στο τέλος της τετραετίας…
Δηλαδή, το Πρόγραμμα, μας παρελάμβανε ως χώρα με πρόβλημα χρέους και τέσσερα χρόνια αργότερα, θα μας φέρει σε χειρότερη θέση, με πολύ μεγαλύτερο χρέους!
Άρα, υπάρχει κι ένας δεύτερος φαύλος κύκλος: δεν είναι μόνο που τα τρέχοντα ελλείμματα σωρεύουν χρέος. Είναι ότι το μεγαλύτερο χρέος παράγει μεγαλύτερα μελλοντικά ελλείμματα. Κι ό,τι κερδίζουμε από την μια πλευρά, με αιματηρές περικοπές, το χάνουμε από την άλλη, διότι αύριο θα χρειαστεί να πληρώνουμε μεγαλύτερους τόκους ετησίως…
Κι αυτός είναι ο λόγος που, παρά την υπογραφή του Μνημονίου και παρά την εφαρμογή του, τα spreads δεν υποχώρησαν! Παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα. Και ανέβηκαν περισσότερο απ’ ό,τι λίγο πριν υπογράψουμε…
Πριν λίγους μήνες, αυτά τα λέγαμε μόνοι εμείς. Και τότε μας επέκριναν κάποιοι.
Σήμερα, αυτές τις διαπιστώσεις τις κάνουν ακόμα και υπουργοί της κυβέρνησης. Ακόμα και με τα ίδια επιχειρήματα. Ακόμα και με τα ίδια λόγια, κάποιες φορές…
23 Νοεμβρίου 2010 
Σαμαράς: «Οχι» στο Μνημόνιο
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=42550948
20 Σεπτεμβρίου 2010
Το γιατί διαφωνούμε με το Μνημόνιο το έχουμε εξηγήσει επαρκώς.
Αλλά θα μου επιτρέψετε να επικαλεστώ και τη συνηγορία άλλων:
Όπως για παράδειγμα, ενός πολύ γνωστού σε όλους σας προσώπου, που είπε πρόσφατα το εξής καταπληκτικό:
«Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης».
Αλήθεια, ποιος είπε τα λόγια αυτά, κατά λέξη μάλιστα;
Όχι εγώ. Ούτε κάποιος εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας…
Το είπε ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, ο σημερινός Πρωθυπουργός, πέρσι το Σεπτέμβριο, απ’ αυτό εδώ το βήμα!
Και το είπε αναφερόμενος σε πολύ πιο ήπια μέτρα που τότε εξήγγειλε ο Κώστας Καραμανλής.
Κι ύστερα ήλθε ο ίδιος στην κυβέρνηση και δεν «πάγωσε» απλά τους μισθούς στο δημόσιο. Τους μείωσε κι όλα! Όπως πετσόκοψε και τις συντάξεις ιδιωτικού και Δημόσιου. Ακόμα και τις συντάξεις των 700 ευρώ!
Και δεν αύξησε απλώς τους φόρους στη μεσαία τάξη. Τους εκτίναξε κυριολεκτικά. Και διαλύει πλέον τη μεσαία τάξη.
Τότε κατήγγελλε το ελάχιστο. Και σήμερα διέπραξε το μέγιστο.
Θα επικαλεστώ ακόμα μια φράση ενός πολύ γνωστού προσώπου, που είπε κατά λέξη:
«…το ΔΝΤ…πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και…τους λέει ότι, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε… Ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση…».
Ποιος τα είπε όλα αυτά και έτσι ακριβώς;
Ο Γιώργος Παπανδρέου και πάλι! Σε συνέντευξή του τέσσερις μήνες πριν γίνει Πρωθυπουργός! Και 11 μήνες πριν υπογράψει ο ίδιος το Μνημόνιο…
Τέλος, ένα διάσημο πρόσωπο ρωτήθηκε πρόσφατα, αν η μείωση των μισθών θα λύσει το πρόβλημα των ελλειμμάτων στην Ελλάδα. Και απάντησε, κατά λέξη, τα εξής:
«… Αυτό είναι ανέφικτο και οι αναδιανεμητικές του συνέπειες είναι απαράδεκτες. Οι κοινωνικές εντάσεις θα είναι τεράστιες. Είναι φαντασίωση (αυτή η λύση)».
Ποιος καταδίκασε τόσο απερίφραστα τον κεντρικό πυρήνα της Μνημονιακής πολιτικής;
Όχι, αυτή τη φορά δεν είναι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου…
Είναι ο Νομπελίστας Οικονομολόγος Joseph Stieglitz, μέντορας του κ. Παπανδρέου…
Αντίστοιχα, ή μάλλον πολύ χειρότερα, έχουν πει τους τελευταίους μήνες δεκάδες διάσημοι Οικονομολόγοι απ’ όλο τον κόσμο. Μεταξύ τους και πολλοί Νομπελίστες.
Μ’ άλλα λόγια, αυτά για τα οποία εμείς προειδοποιούμε είναι στέρεη πεποίθηση για τους περισσότερους έγκυρους αναλυτές σε όλο τον κόσμο…

tvxs.gr/node/118275