Συνεργασία Ευρωπαϊκής Ενωσης – ΗΠΑ για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ εντείνεται και το ρωσικό ενδιαφέρον για την περιοχή
Του Τάσου Τσακίρογλου
Η έλευση της νέας χρονιάς φαίνεται ότι φέρνει μαζί της και το άνοιγμα του ενεργειακού παιχνιδιού στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που έχουν εντοπιστεί και οι έρευνες για νέα φέρνουν την περιοχή στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μεγάλων δυνάμεων, μεταξύ των οποίων η Ε.Ε., οι ΗΠΑ και η Ρωσία.
Σ” αυτό το πολιτικό πλαίσιο αναμένονται και οι κινήσεις της ελληνικής πλευράς, καθώς όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι οι αμέσως επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει επενδύσει επικοινωνιακά στο θέμα της ΑΟΖ, τόνισε ότι η Ελλάδα θέλει να είναι τμήμα μιας ισχυρής Ευρώπης.
«Γιατί αυτό είναι προϋπόθεση για τη μελλοντική ισχύ και ευημερία της ίδιας της χώρας. Θέλουμε την Ευρώπη στο πλάι μας, γιατί χρειαζόμαστε στηρίγματα, ώστε να αναδείξουμε τον ορυκτό μας πλούτο, τους πλουτοπαραγωγικούς μας πόρους, την ΑΟΖ μας» ανέφερε με νόημα ο πρωθυπουργός, ενισχύοντας τις λαϊκές προσδοκίες για έξοδο από την οικονομική δυσπραγία.
Εισήγηση Νίκης Τζαβέλλα
Τι ακριβώς είχε κατά νου όταν έκανε αυτή τη δήλωση; Κυριολεκτικά στην εκπνοή του 2012 Ε.Ε. και ΗΠΑ, σε μια συνδυασμένη κίνηση, έσπευσαν να δηλώσουν «παρών» στην αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων, υπό την οπτική βεβαίως της «διαφοροποίησης των ενεργειακών πηγών τροφοδοσίας» εννοώντας την απεξάρτηση από τη Ρωσία.
Την παραμονή των Χριστουγέννων συζητήθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Ερευνας και Ενέργειας του Ευρωκοινοβουλίου, με τίτλο «Ενεργειακός Οδικός Χάρτης 2050», με εισηγήτρια την ευρωβουλευτή Νίκη Τζαβέλλα. Σ” αυτήν αναφέρεται: «Το Ευρωκοινοβούλιο δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. που θα συνοδεύεται από μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, με έμφαση στην αυξανόμενη σημασία αναμενόμενων νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Αρκτικό Ωκεανό».
Επίσης τονίζεται η ανάγκη ενιαίας πολιτικής και για το θέμα της οριοθέτησης των ΑΟΖ των κρατών-μελών, οι οποίες, όπως εκτιμάται, μπορεί να αποτελέσουν πηγή τριβών με τρίτες χώρες (βλ. Τουρκία) και για τον λόγο αυτό «η Ε.Ε. πρέπει να διατηρήσει ένα υψηλό πολιτικό προφίλ σ” αυτό το ζήτημα».
«Η έκθεση υιοθετήθηκε επιπρόσθετα και από τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων» τονίζει στην «Εφ.Συν.» η κυρία Τζαβέλλα, προσθέτοντας: «Αρμόδια ν” αποφασίσει για τις επόμενες κινήσεις είναι η ελληνική κυβέρνηση, αλλά εγώ διασφάλισα ότι όταν αποφασίσει να προχωρήσει, θα έχει πλήρη ευρωπαϊκή στήριξη. Το θέμα των υδρογονανθράκων και της μεταφοράς τους έχει μπει στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό και υπόκειται στη δυνατότητα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης».
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας, ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Ενέργεια, Γκίντερ Ετινγκερ, αναμένει με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα των ερευνών που διεξάγονται νότια της Κρήτης και, αναλόγως του μεγέθους των κοιτασμάτων, θα εισηγηθεί εάν και σε ποια χρηματοδοτικά σχήματα θα εντάξει τα σχέδια μελλοντικής μεταφοράς τους.
Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 5 Δεκεμβρίου, συνεδρίαζε στις Βρυξέλλες το Ενεργειακό Συμβούλιο Ε.Ε.-ΗΠΑ, με τη συμμετοχή της ύπατης εκπροσώπου Κάθριν Αστον, της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, και του Ευρωπαίου επιτρόπου για την Ενέργεια, Γκ. Ετινγκερ. Στο κοινό ανακοινωθέν, που εκδόθηκε, τονίζεται:
«Το Συμβούλιο σημειώνει ότι οι σημερινές και μελλοντικές ανακαλύψεις αποθεμάτων φυσικού αερίου μπορούν να ενισχύσουν την ενεργειακή ασφάλεια των χωρών της περιοχής. Η Ε.Ε και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να βοηθήσουν τα ενδιαφερόμενα κράτη στην αξιοποίηση των ενεργειακών τους πηγών, ώστε να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα εθνικά και περιφερειακά τους οικονομικά συμφέροντα».
Προς Μόσχα και Αγκυρα
Το διπλό αυτό μήνυμα έχει σαφείς αποδέκτες αφενός τη Μόσχα και αφετέρου την Αγκυρα, αφού φαίνεται να πριμοδοτείται το ενεργειακό τρίγωνο Ισραήλ–Κύπρος–Ελλάδα για την ενίσχυση της τροφοδοσίας της Ε.Ε. με υδρογονάνθρακες. Παράλληλα εκλαμβάνεται και ως ένα ισχυρό σήμα στήριξης στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει στην ανακήρυξη ΑΟΖ, εξ ου και η σχετική φιλολογία του τελευταίου διαστήματος.
Από την πλευρά της η Ρωσία επιδεικνύει το δικό της ενδιαφέρον για τα θέματα ενέργειας στην Αν. Μεσόγειο και ενδεικτική είναι η προγραμματισμένη για τα τέλη Ιανουαρίου άσκηση του ρωσικού στόλου με είκοσι πλοία, η μεγαλύτερη τις τελευταίες δεκαετίες. Φυσικά η παρουσία αυτή σχετίζεται με τη γενικότερη κατάσταση στην περιοχή και πιο συγκεκριμένα με τις εξελίξεις στη Συρία. Παράλληλα η Μόσχα εντείνει τις πιέσεις για να προχωρήσει η βαλτωμένη διαδικασία αποκρατικοποίησης των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, στην οποία συμμετέχει o ενεργειακός γίγαντας Gazprom.
Σε κάθε περίπτωση το ενεργειακό παιχνίδι παραμένει ανοιχτό, ενώ για την Αθήνα η οριοθέτηση ΑΟΖ με Αλβανία, Αίγυπτο, Κύπρο, Λιβύη και Τουρκία παραμένει σ” εκκρεμότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.