Δεν χρειάζεται να έχει κανείς… εκτεθεί σε τίποτε μαρξιστικούς – κομμουνιστικούς ιούς και μικρόβια για να πιστεύει ότι στη δημοκρατία μας δεν είμαστε όλοι ίσοι. Αρκεί κάποιος να είναι άνεργος, μισθωτός ή συνταξιούχος, να έλαβε το εκκαθαριστικό της εφορίας και να διαβάσει στο τρέχον δισέλιδο τι παίζει με τις φορολογικές δηλώσεις κάποιων εκ των επιφανέστατων(σε οικονομικό επίπεδο) συμπολιτών μας για να συνειδητοποιήσει ότι – κατ’ αναλογίαν – πληρώνει πολύ περισσότερα απ’ όσα οι ζάμπλουτοι!!!
Είναι, για όποιον θέλει να δει, μάλλον πασιφανές ότι – σ’ αυτόν τον κόσμο – δεν έχουμε όλοι ταίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, δεν διαθέτουμε τις ίδιες ευκαιρίες προόδου, δεν αντιμετωπιζόμαστε με τον ίδιο τρόπο από τον (φορολογικό) νομοθέτη και, κυρίως, δεν συμβάλλουμε όλοι ανάλογα με τις δυνατότητές μας στο «κοινό», δημόσιο ταμείο. Για την ακρίβεια, με βάση τη φορολογική νομοθεσία (δηλαδή νόμιμα), όσο περισσότερα κατέχει κάποιος, τόσο – αναλογικά – λιγότερα καταβάλλει…
Τα παραπάνω ενδεχομένως ακούγονται ως υπερβολικές και κακόβουλες δημοσιογραφικές εκτιμήσεις με ανομολόγητους στόχους την κατασυκοφάντηση της ελληνικής αστικής τάξης, της ραχοκοκαλιάς δηλαδή του σύγχρονου ελληνικού (αστικού) κράτους και της ελεύθερης οικονομίας μας. Ενδεχομένως να εκλαμβάνονται και ως κακόβουλη επίθεση κατά συγκεκριμένων επιφανών ζάμπλουτων συμπολιτών μας. Δεν ισχύει τίποτε από αυτά, όπως θα διαπιστώσετε συνεχίζοντας την ανάγνωση. Και εξηγούμαστε:
1. Τα όσα ακολουθούν στηρίζονται στις φορολογικές δηλώσεις πέντε επιφανών (εκ των επιφανέστερων σε οικονομικό επίπεδο) συμπατριωτών μας, οι οποίες θα παρουσιαστούν ως επιβεβαίωση της διαπίστωσής μας ότι όσο περισσότερα διαθέτει κάποιος τόσο λιγότερα – μενόμιμο τρόπο – καταβάλλει στην εφορία.
2. Η επιλογή του «Π» να μην αποκαλύψει τα ονόματα των πάμπλουτων, των οποίων τις φορολογικές δηλώσεις ενδεικτικά παρουσιάζει, δεν έχει να κάνει τόσο με την ανησυχία παρέμβασης του εισαγγελέα και την αντιμετώπιση κατηγοριών περί αποκάλυψης ευαίσθητωνπροσωπικών δεδομένων.
Επιλέξαμε να μην αποκαλύψουμε τα ονόματα διότι ακριβώς το ζήτημα δεν είναι, σε καμία περίπτωση, προσωπικό και δεν αφορά τη φορολογική συμπεριφορά των (πάρα πολύ) πλουσίων. Αφορά τη φορολογική νομοθεσία, την οποία αξιοποιούν όσοι έχουν πολλά χρήματα για να πληρώνουν – κατ’ αναλογίαν – ελάχιστα σε σχέση με αυτά που πληρώνουν οι κοινοί θνητοί, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Με άλλα λόγια… υποψιαζόμαστε ότι κάποιοι (φορολογικοί) νόμοι κόβονται και ράβονται στα μέτρα αυτών των ανθρώπων ή, κατά μια άλλη διατύπωση, οι έχοντες τον πλούτο κατέχουν και το… μαχαίρι τής (διά της φορολογίας) διανομής του.
Έχοντας λοιπόν κατά νου τι ακριβώς πληρώνουμε στην εφορία εμείς οι εργαζόμενοι και λοιποί κοινοί θνητοί, έχοντας πάρει μια ιδέα από το τι ακριβώς έχει κοπεί και τι θα κοπεί ακόμη από τη σύνταξη των απόμαχων της δουλειάς, έχοντας μια εικόνα για το πώς ζουν πια ελέω μνημονίων και παρεπόμενων εσωτερικών ρυθμίσεων οι εναπομείναντες εργαζόμενοι, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στα… προβλήματα της μπουρζουαζίας. Αυτών που ενδεχομένως αναρωτιούνται γιατί, ελλείψει ψωμιού, δεν τρώμε παντεσπάνι…
Και αναρωτιούνται δικαίως, καθώς, ζώντας στη χλιδή, δεν μπορούν ούτε να φανταστούν έναν συνταξιούχο που δεν μπορεί να πληρώσει για τη θέρμανση των λίγων τετραγωνικών του ή έναν νεοδιορισμένο καθηγητή που δεν διανοείται καν να νοικιάσει ένα δυάρι με τον μισθό των 600 ευρώ ή έναν καθηγητή που στην ιδιωτική εκπαίδευση παίρνει μετά βίας 350 ευρώ!
Προφανώς, οι πλούσιοι ζουν «αλλού». Για την ακρίβεια, ζουν όπως και όπου γουστάρουν, όπως αποδεικνύεται και με την περίπτωση του κυρίου… Λουί Βιτόν στη Γαλλία, ο οποίος απειλεί να πάρει βελγική υπηκοότητα για να αποφύγει τη μεγάλη φορολόγηση που ετοιμάζει ο Ολάντ, προκαλώντας τον τίτλο της «Λιμπερασιόν»: «Δίνε του, πλούσιε μαλάκα».
Στην προκειμένη δική μας περίπτωση, πάντως, οι δικοί μας πάμπλουτοι δεν έχουν λόγο να σκεφτούν να μεταναστεύσουν για φορολογικούς λόγους. Εδώ, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις τους, είναι ο (φορολογικός) τους παράδεισος.
Ας δούμε, λοιπόν, όσο αυτό είναι εφικτό, μέσα από αυτά που δηλώνουν, πού και πώς ζουν καθώς και τι συνεισφέρουν για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, την ίδια στιγμή που όλοι τους εν χορώ ζητούν περικοπές, εργασιακή ευελιξία και σφίξιμο του ζωναριού για τους εργαζόμενούς τους.
O… διεθνής
Ας αρχίσουμε με κάποιον που, για ένα τουλάχιστον διάστημα, εμφανιζόταν στο προσκήνιο ως ο «μέγιστος πρόεδρος», καθώς είχε τη δίκαιη ή άδικη φήμη ότι «όλοι» βρίσκονταν στο τσεπάκι του. Από πρωθυπουργούς και υπουργούς μέχρι όποιον μπορείτε να φανταστείτε. Ο εν λόγω αξιοσέβαστος επιχειρηματίας, σύμφωνα με τη φορολογική του δήλωση, διαθέτει (συνοπτικά):
u Κύρια κατοικία 892 τ.μ. με βοηθητικούς χώρους 350 τ.μ. (μια μικρή πολυκατοικία δηλαδή).
u Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 1.005 τ.μ. και βοηθητικούς χώρους 100 τ.μ.
u Δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία 121 τ.μ. με βοηθητικούς χώρους 114 τ.μ.
u Τρία αυτοκίνητα 6.000, 4.800 και 4.700 κυβικών.
u Σκάφος 38 μέτρων.
u Πισίνα 187 τ.μ., και πάει λέγοντας…
Ο εν λόγω συμπολίτης μας, κατά τεκμήριο (που θα ’λεγε και η εφορία) πάμπλουτος, δηλώνει ως φυσικό πρόσωπο εισόδημα 26.770 ευρώ! Ελάχιστα λιγότερα, δηλαδή, απ’ όσα δηλώνει ένας μισθωτός εικοσαετίας σε μια ΔΕΚΟ ή αρκετά περισσότερα από έναν δάσκαλο.
Πώς, λοιπόν, ένας κατά τεκμήριο ζάμπλουτος μπορεί να δηλώνει ως φυσικό πρόσωπο 26 χιλιάρικα εισόδημα χωρίς να σηκώνονται οι πέτρες; Έχει φροντίσει γι’ αυτό ο νόμος, που υπ’ αυτήν την έννοια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο «νόμος» του, ο νόμος των πλουσίων.
Σύμφωνα λοιπόν με τη νομοθεσία, ο συγκεκριμένος μεγιστάνας δηλώνει (στον περίφημοΚωδικό 659 [απαλλασσόμενα και αυτοτελώς φορολογούμενα]) άλλα 745.597 ευρώ. Πρόκειται για χρήματα τα οποία υποτίθεται ότι έχουν φορολογηθεί ως κέρδος στην εταιρεία απ’ όπου προήλθαν. Και λέμε «υποτίθεται» διότι, «παίζοντας» με τα έσοδα – έξοδα της εταιρείας, μπορείλογιστικά να εμφανίσει ό,τι τον βολεύει…
Με πιο απλά λόγια, ο εν λόγω αξιοσέβαστος επιχειρηματίας, με το επίπεδο ζωής που εμφανίζεται στη δήλωσή του και το εισόδημα που δηλώνει ως φυσικό πρόσωπο, δεν μπορείνα καλύψει τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης. Υπ’ αυτήν την έννοια εμφανίζει ποσά που είτε προέρχονται από τα κεφάλαιά του είτε προέρχονται από τις εταιρείες του και φορολογούνται με ευνοϊκότερο γι’ αυτόν τρόπο.
Αυτή ακριβώς είναι η διαδικασία, αυτήν ακριβώς χρησιμοποιούν (σχεδόν) όλοι οι πλούσιοι, αυτός είναι ο νόμος (τους). Διότι οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και λοιποίαποκλειστικοί και μόνιμοι αιμοδότες της… εθνικής προσπάθειας «ανάκαμψης» δεν έχουν κανένα άλλο περιθώριο πέρα από το να πληρώσουν όσα τους ζητούν η τρόικα και οι εγχώριοι υπουργοί της…
Παρεμπιπτόντως, ο αναλογών φόρος τού εν λόγω μεγιστάνα είναι 3.626 ευρώ, ο οποίος, με την εισφορά αλληλεγγύης η οποία συνυπολογίζεται και στο ποσό του Κωδικού 659, ανεβαίνει στα 82.000. Όσα δηλαδή το κόστος των οικιακών βοηθών του, που ανέρχεται στα 87.000!
Ο… sportsman
Στον εν λόγω κύριο, γόνο εφοπλιστικής οικογένειας, αρέσουν τα ακριβά παιχνίδια, όπως είναι τα σκάφη, τα media και το ποδόσφαιρο. Παρά τα ακριβά του χόμπι, όμως, κι αυτός εμφανίζεται ζορισμένος, αφού ως φυσικό πρόσωπο δηλώνει 26.160.
Κι αυτόν τον «τσάκισε» η εφορία φέτος, αφού στον αναλογούντα φόρο των 2.818,54 ευρώείναι υποχρεωμένος να προσθέσει άλλα 208.240,32 ως «εισφορά αλληλεγγύης».
Αυτό το ποσό προέρχεται από το ποσό των 5.120.556,71, που είναι περασμένο στον Κωδικό 659 (που λέγαμε και παραπάνω). Πρόκειται, δηλαδή, για το ποσό που οι πλούσιοι εμφανίζουν στη δήλωσή τους προκειμένου να δικαιολογήσουν τη δυνατότητά τους να ζουν όπως ζουν. Ας δούμε πώς φαίνεται από τη δήλωσή του ότι ζει ο εν λόγω αξιότιμος κύριος, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι και διαπρύσιος κήρυκας της άποψης ότι πρέπει να κοπούν οι μισθοί και να γίνουν περικοπές στις συντάξεις για να σωθεί η χώρα… Έχουμε και λέμε:
♦ Κύρια κατοικία 244 τ.μ. με βοηθητικούς χώρους 160 τ.μ.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα 140 τ.μ.
♦ Δεύτερη δευτερεύουσα.
♦ Ένα αυτοκίνητο 5.000 κ.ε. ένα 3.311
κ.ε. και δύο από 2.500 κ.ε.
♦ Σκάφος 11 μέτρων.
♦ Σκάφος 38 μέτρων.
Να επαναλάβουμε: Ο εν λόγω κύριος, με βάση τη δήλωσή του, ως φυσικό πρόσωπο θα συνεισέφερε στην εθνική προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας το εξωφρενικό ποσό των 2.818 ευρώ. Η κατάσταση βέβαια το έφερε έτσι που υποχρεώθηκε να ξηλωθεί για αλληλεγγύη άλλα 200 χιλιάρικα. Αλλά μη δίνετε βάση, καθώς αυτά τα ποσά έχουν άλλο βάρος γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Ο εν λόγω επιχειρηματίας, ας πούμε, δίνει 75 χιλιάδες τον χρόνο στο πλήρωμα που έχει για τα σκάφη του…
Ο… χρυσοδάκτυλος
Κάποτε διεκδίκησε τη φήμη του ανθρώπου που ό,τι άγγιζε γινόταν χρυσός, όπως ο βασιλιάς Μίδας. Κάποια στιγμή λεγόταν ότι έχει κρυφές και ανομολόγητες πολιτικές φιλοδοξίες, αλλά δεν βαριέσαι… Με τον καιρό οι φήμες παρήλθαν, όπως συμβαίνει με όλους όσοι έχουν τέτοια όνειρα, ενώ η δυστυχία του Μίδα έπεσε πάνω του όπως στον μύθο.
Όχι πάντως ότι ξέπεσε, αφού, σύμφωνα με τη δήλωσή του, δεν τα πάει κι άσχημα, παρά το γεγονός ότι, ως φυσικό πρόσωπο, δηλώνει μόλις 18.217,41 ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι ο φόρος που του αναλογεί ανέρχεται στα 45,88 ευρώ!
Βέβαια, ποιος ξέρει για ποιους φορολογικούς λόγους στη σύζυγο του εν λόγω επιχειρηματία καταγράφονται εισοδήματα 220.258,71 ευρώ.
Κάπως έτσι η συνεισφορά της οικογένειας στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας, μέσα από την κατάθεση του υστερήματός της στον φορολογικό κουμπαρά, ανέρχεται στα 8.921,55 ευρώκαι, μαζί με την εισφορά αλληλεγγύης, το ποσό φτάνει τα 91.696,32. Κάτι λιγότερο δηλαδή από τη δαπάνη του εν λόγω κυρίου για τα αγαπημένα του… πούρα. Για να μη μιλήσουμε για τις δαπάνες που συνεπάγεται η κατοχή και συντήρηση των παρακάτω:
♦ Κύρια κατοικία 1.066 τ.μ. με 306 τ.μ. βοηθητικούς χώρους.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 651 τ.μ.
♦ Δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία 316 τ.μ.
♦ Αυτοκίνητα 6, 5 και 5 χιλιάδων κυβικών.
♦ Πισίνες, σκάφη και πάει λέγοντας. Όπως είπαμε, για όλα αυτά ο εν λόγω επιχειρηματίας, ως φυσικό πρόσωπο, τη βγάζει με αναλογούντα φόρο… 45 ευρώ!
Ο εργοστασιάρχης
Ο εν λόγω συμπατριώτης μας δεν έχει πια εργοστάσιο, αλλά, όπως λέμε, «μια φορά πρόεδρος, για πάντα πρόεδρος» και μέσα στα κόλπα. Οπότε, προφανώς, και η συνεισφορά του εργοστασιάρχη χωρίς εργοστάσιο στον φορολογικό κουμπαρά της χώρας είναι ανάλογη με αυτών που είδαμε προηγουμένως. Αξιοποιώντας τον νόμο ο εν λόγω κύριος καταβάλλει ως φυσικό πρόσωπο στην εφορία 121.846,54 ευρώ. Κάτι πολύ λιγότερο δηλαδή απ’ όσα θα ξοδεύει μόνο για το ρεύμα των σπιτιών του, που συνολικά σχηματίζουν μισό οικοδομικό τετράγωνο!
♦ Κύρια κατοικία 1.236 τ.μ. με 937 τ.μ. βοηθητικούς χώρους.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 266 τ.μ. με 132 τ.μ. βοηθητικούς χώρους.
♦ Δεύτερη βοηθητική κατοικία 333 τ.μ. με 293 τ.μ. βοηθητικούς χώρους. Αυτοκίνητο 6.000 κ.ε.
♦ Τεκμαρτή δαπάνη αεροσκαφών 176.812,50.
♦ Αγορά πραγμάτων κινητής αξίας 1.221.906,10.
♦Δαπάνες για οικιακό προσωπικό 86.625.
Ο καραβοκύρης
Ο συγκεκριμένος εφοπλιστής προφανώς είναι άξιο τέκνο της τάξης των ανθρώπων που έχουν τον μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο και τη μικρότερη συνεισφορά απ’ όλους στον κρατικό κορβανά. Οι εν λόγω κύριοι, δηλαδή το περιβόητο εφοπλιστικό κεφάλαιο από τη… φύση του σηκώνει σημαίες (φορολογικών) ευκαιριών και κατά κανόνα πληρώνει – κατ’ αναλογίαν – τα ελάχιστα από τα λίγα που πληρώνουν αυτοί που πραγματικά έχουν και κατέχουν σε αυτήν τη χώρα.
Μάλιστα, ο περί ου ο λόγος κύριος, σύμφωνα με τη δήλωσή του (του 2011), μάλλον είχε μεγάλα ζόρια και εξασφάλισε από το δοκιμαζόμενο κράτος μια επιστροφή φόρου της τάξης των5.752,49 ευρώ! Άξιος!!!
Νόμος και ηθική
Σε μια εποχή που το μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού κυριαρχεί όχι μόνο στο οικονομικό αλλά και στο ιδεολογικό επίπεδο, είναι ίσως δύσκολο να αποτυπωθεί το όριο ανάμεσα στο δίκαιο και την ηθική. Κι αυτό διότι το δίκαιο, ως έννοια, ολοένα και λιγότερο συμπυκνώνεται στη νομοθεσία, δηλαδή στον νόμο.
Με άλλα, απλούστερα, λόγια περιέγραψε αυτόν τον προβληματισμό ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους του πλανήτη, ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ,λέγοντας ότι υπάρχει κάτι ουσιωδώς λάθος σε ένα σύστημα που φορολογεί τον ίδιο με χαμηλότερο ποσοστό απ’ όσο τη γραμματέα του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.