Το τρίγωνο της παγκόσμιας κερδοσκοπίας

Ο σκοπός είναι το κέρδος και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όπως συνηθίζουν να λένε όσοι μπορούν να αποκωδικοποιούν εις βάθος τον τρόπο που έχει στηθεί το μεγάλο παιχνίδι υποτιμητικής κερδοσκοπίας πάνω στα ομόλογα του ευρωπαϊκού νότου αλλά και στο ευρώ. Ο… μηχανισμός έχει στηθεί εδώ και πολύ καιρό αριστοτεχνικά και από έμπειρους κύκλους, τα χνάρια των οποίων οδηγούν στις περίφημες αμερικανικές στοές της Wall Street και σε κλειστά κλαμπ, που μπροστά τους ακόμα και η λέσχη Bilderberg μοιάζει ξεπερασμένη. Αποτελείται από τρεις ισχυρότατους πόλους, που ο καθένας από το μέγεθός του επί της ουσίας νομιμοποιείται να κάνει ό,τι θέλει στις αγορές. Ενα τρίγωνο κερδοσκοπίας με αλλά λόγια που αυτή δεν διστάζει να παίζει ανήθικα παιχνίδια, ένα εκ των όποιων εξελίσσεται ακόμα πάνω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο ένα άκρο του τριγώνου βρίσκονται οι οίκοι αξιολόγησης που παρά το γεγονός ότι βάλλονται πλέον ευθέος και επισήμως, ο λόγος τους εξακολουθεί να μετράει, το δεύτερο άκρο ανήκει στις επενδυτικές τράπεζες με επικεφαλής πάντα την Goldman Sachs και τους συνεργάτες της τύπου Paulson και στην τρίτη γωνία στελεχώνεται από τα πασίγνωστα ονόματα των γκουρού-σταρ όπως του καθηγητή Nouriel Roubini και του Νομπελίστα της Οικονομίας Γιόζεφ Στίγκλιτς. Ομος τον τελευταίο πόλο συμπληρώνει και ένα ακόμα όπλο που δεν είναι άλλο από τα διεθνή ΜΜΕ σαν τους Financial Times, την Wall Street Journal και φυσικά το πρακτορείο του Bloomberg, η πλατφόρμα του όποιου είναι αυτή που ελέγχει την παγκόσμια σπέκουλα.

Κοινό μυστικό

Το ωραίο δε της υπόθεσης είναι πως στην απέναντι πλευρά του ωκεανού όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ένα κοινό μυστικό, όπως και ότι οι συμμετέχοντες στο τρίγωνο έχουν ονοματεπώνυμο και σε πολλές των περιπτώσεων προβάλλουν την επιτυχία τους και αυτό σίγουρα δεν γίνεται τυχαία. Σκοπό έχει να γνωρίζει η αγορά ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό και να ακολουθεί θέλοντας και μη τη γραμμή που δίνει. Και αυτή την ώρα η γραμμή είναι να διατηρηθεί η αβεβαιότητα για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη γενικότερα και να βγουν τεράστια κέρδη από το σορτάρισμα στο ευρώ.

Το μοίρασμα των ρόλων

Για να περάσουμε, όμως, στο σήμερα και στον τρόπο που λειτουργεί ο μηχανισμός, μια πρώτη αποκωδικοποίηση του κερδοσκοπικού μοντέλου είναι η εξής, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν τόσο έγκυροι παράγοντες της αγοράς, όσο και τα γεγονότα. Ο οίκος αξιολόγησης υποβαθμίζει, οι καθηγητές ρητορεύουν και καταστροφολογούν, η επενδυτική τράπεζα και τα hedge funds ποντάρουν και χειραγωγούν, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φροντίζουν να μαθαίνουν σε χρόνο on line τα νέα και την παγκόσμια τάση οι υπόλοιποι. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα παρά πολύ απλό μοντέλο, που είναι καταδικασμένο να πετυχαίνει πάντα και ειδικά όταν το θήραμα είναι ένα τραυματισμένο νόμισμα όπως το ευρώ. Ολους τους προηγούμενους μήνες αλλά και σήμερα, για παράδειγμα ο Nouriel Roubini προβλέπει τη διάλυση της ζώνης του ευρώ χωρίς να δέχεται κανέναν αντίλογο. Προφανώς η Ε.Ε. και η οικονομία της δεν περνούν τις καλύτερες στιγμές τους, όμως κάποιοι θυμίζουν πως εδώ και δυο περίπου χρόνια έχουν γραφτεί ουκ ολίγες ανάλογες απόψεις, που ως στιγμής δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Το αυτό -και με ακόμα πιο κατηγορηματικό- τρόπο εκτιμά ο Γιόζεφ Στίγκλιτς και μια σειρά ακόμα γκουρού των αγορών, για να μη μετρήσουμε τα δεκάδες reports και τις τεχνοκρατικές αναλύσεις που συμφωνούν πως σε μερικούς μήνες μπορεί να μην υπάρχει πια η Ε.Ε.

Goldman Sach

Ο οίκος που κάνει τη… βρόμικη δουλειά

Αναλυτικότερα τώρα και αρχίζοντας από τους επενδυτικούς οίκους, που είναι και αυτοί που κάνουν όλη τη βρόμικη δουλειά, αρκεί να επισημάνουμε πως από την αρχή της χρονιάς η Goldman Sachs δεν είχε ούτε μια μέρα χασούρα από το trading. Και για να συμβεί αυτό ο μόνος τρόπος είναι να έχει σορτάρει το ευρώ έναντι του δολαρίου, όπως και τα κρατικά ομόλογα των ευρωπαϊκών κρατών από τη στιγμή που εκεί έχει γίνει το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι. Η τράπεζα, που έχει έρθει αντιμέτωπη με τις κατηγορίες της SEC για απάτη στην αγορά ενυπόθηκων χρεογράφων, κατάφερε να παρουσιάσει κύκλο εργασιών

Ο μεγαλύτερος σορτάκιας

Θυμίζουμε πως το αμφιλεγόμενο αμερικανικό «σπίτι», που παρ’ όλα αυτά είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της FED, είχε σορτάρει το ευρώ πατώντας πάνω στο ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα και έλεγε πως θα ήταν ευχής έργο το ευρώ «κάτσει» στο 1,22 έναντι του δολαρίου. Μετά όμως άλλαξε στάση και έβλεπε το κοινό νόμισμα στο 1,25 στο σημείο δηλαδή που έχει δώσει πάγια σύσταση για αυτοματοποιημένες πωλήσεις (short). Αυτό που με απλά λόγια κάνουν τα software της Goldman Sachs είναι να σορτάρουν σταθερά, αλλά και να κερδοσκοπούν και προς τη long κατεύθυνση όποτε υπάρχει τεχνική αντίδραση. Από την ώρα δε που είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στην αγορά των νομισμάτων, οι υπόλοιποι ακολουθούν και δεν χρειάζεται φυσικά περαιτέρω ανάλυση, ειδικά σε εκείνους που γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα χρηματιστηριακά ταμπλό, για να γίνει κατανοητό ότι ένα τέτοιο μοντέλο δύσκολα χάνει.

Ομόλογα και CDS

Οσον αφόρα τώρα το παιχνίδι με τα Credit Default Swaps και τα κρατικά ομόλογα των χωρών του Νότου, τα γεγονότα και ο ρόλος της GS είναι επίσης γνωστά. Θυμίζουμε πως ήταν ο οίκος που προσπάθησε πολλές φόρες να ντιλάρει με την ελληνική κυβέρνηση και όταν δεν τα κατάφερε ξεκίνησε έναν ανοιχτό πόλεμο με αρνητικά reports, που μάλιστα σηματοδότησαν την αρχή της κατάρρευσης του Χρηματιστήριου και των ομόλογων στο τέλος του 2009. Ομως ο οίκος, ακολουθώντας την ψυχρή φιλοσοφία του κέρδους με κάθε τρόπο, επανήλθε στην Ελλάδα φέρνοντας μαζί του εκπροσώπους από πιο σκληρά κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια του κόσμου, με πιο διάσημο αυτό του Paulson. Και αυτή η προσπάθεια δεν απέδωσε, ωστόσο είναι, αν μη τι άλλο, ενδεικτικό του ότι η Goldman Sachs με απεριόριστο θράσος δοκίμασε να βάλει στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας το hedge fund που τα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως ήταν ο μεγαλύτερος σορτάκιας των ελληνικών ομολόγων. Ενώ έχει εμπλακεί στην υπόθεση της κατηγορίας της G.S. πως εξαπάτησε πελάτες της πουλώντας τους subrime, τα οποία είχε δομήσει και στη συνέχεια σορτάρει το hedge fund του Paulson…

Οι βαθμολογητές, τα… παπαγαλάκια

Σχετικά με τους οίκους αξιολόγησης ή αλλιώς την άλλη γωνία του τριγώνου της κερδοσκοπίας, τα περιστατικά που τουλάχιστον κινούν υποψίες για… στημένη δουλειά είναι πάμπολλα. Και αυτό δεν το λέει πια μόνο η αγορά, αλλά ακόμα και ευρωπαίοι και αμερικανοί αξιωματούχοι. Το 2008 οι οίκοι αξιολόγησης ήταν τα «μαύρα πρόβατα» του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος. Όχι μόνο είχαν αποτύχει να προειδοποιήσουν τους επενδυτές για την κρίση που ερχόταν -ως όφειλαν- αλλά και είχαν συμβάλει ενεργά στο ξέσπασμά της, διογκώνοντας τη φούσκα του δανεισμού. Σήμερα, οι ίδιοι οίκοι βρίσκονται στην κορυφή του κόσμου. Από τα χείλη των αναλυτών τους κρέμονται ολόκληρες κυβερνήσεις ακόμα και πολύ ισχυρότερες από την ελληνική. Είναι οι «ανέγγιχτοι βασιλιάδες του finance» σύμφωνα με τη βρετανική Telegraph, ή «η νέα δύναμη στην πολιτική της Ευρώπης» κατά τους συντάκτες του Reuters. Όσο για τα ποιοτικά στάνταρ των αναλύσεών τους, αυτά είναι πλέον γνωστά σε όλους. «Ας ελπίσουμε ότι θα είμαστε όλοι πλούσιοι και συνταξιούχοι όταν αυτός ο πύργος από τραπουλόχαρτα καταρρεύσει», έγραφαν τα e-mails που αντάλλασσαν μεταξύ τους οι αναλυτές της Standard & Poor’s, όταν αξιολογούσαν τους τίτλους που κατά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ονομάστηκαν «τοξικοί». «Η ιστορία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι μία με κολοσσιαία λάθη», είχε πει ο πρόεδρος της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής της αμερικανικής Βουλής ενώπιον της οποίας είχαν παρουσιαστεί αυτά τα e-mails καθώς και άλλα προκλητικά αποδεικτικά στοιχεία για τη σύγκρουση συμφερόντων στους κόλπους των οίκων. Ουσιαστικά, οι αναλυτές τους ανταγωνίζονταν μεταξύ τους στο ποιος θα ρίξει χαμηλότερα τα στάνταρ των αξιολογήσεών του, προκειμένου να κερδίσει τη δουλειά από τον εκάστοτε εκδότη. Αυτό που έγινε σαφές τους τελευταίους μήνες είναι ότι το ίδιο το επιχειρηματικό μοντέλο των τριών οίκων είναι ελαττωματικό. Και ενώ οι Τρεις Μεγάλοι -Standard & Poor’s, Fitch και Moody’s- πρόδωσαν την αγορά όταν αυτή ζήτησε τη συμβουλή τους στο «παιχνίδι» των σύνθετων ομολόγων και των δυσνόητων τιτλοποιήσεων, τώρα οι ίδιοι οίκοι καλούνται και πάλι να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Όμως, αυτή τη φορά, το παιχνίδι έχει «χοντρύνει». Σήμερα, το θέμα που «καίει» τους επενδυτές δεν είναι η ποιότητα ενός εξωτικού ομολόγου, ή η φερεγγυότητα μιας τράπεζας, αλλά το αξιόχρεο ολόκληρων χωρών. Εξαιτίας της σοβαρής επιδείνωσης των δημόσιων οικονομικών πολλών χωρών, η προσοχή έχει στραφεί από τα σύνθετα ομόλογα και τις τιτλοποιήσεις δανείων στα κρατικά ομόλογα.

….και οι κίνδυνοι για την πραγματική οικονομία

Στα μέσα του 1999 τέθηκε σε ισχύ η συνθήκη της Βασιλείας ΙΙ, για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στον πυρήνα της η συνθήκη εκείνη είχε την συσχέτιση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών με την αξιολόγηση των προϊόντων στα οποία επενδύουν. Οι τράπεζες που επενδύουν σε χρεόγραφα με υψηλή πιστωτική αξιολόγηση (ΑΑΑ), χρειάζεται να δεσμεύουν λιγότερα εγγυητικά κεφάλαια. Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙ, για την αγορά ενός επενδυτικού προϊόντος αξίας 1 εκατ. ευρώ, με αξιολόγηση ΑΑΑ, η τράπεζα υποχρεώνεται να κατέχει ίδια κεφάλαια ύψους 5.600 ευρώ, περίπου 180 φορές λιγότερα. Αν η αξιολόγηση πέσει στο Ba1, η τράπεζα υποχρεούται να αυξήσει τα ίδια κεφάλαιά της για το ίδιο προϊόν στις 200 χιλ. ευρώ. Η καταστροφή επέρχεται αν η αξιολόγηση μειωθεί στο B1. Η τράπεζα υποχρεώνεται τότε να διατηρεί ολόκληρο το ποσό, ως αντιστάθμισμα στην πιθανή απώλεια του χρεογράφου. Μια χώρα, της οποίας οι τράπεζες έχουν αγοράσει ομόλογα, όταν υποβαθμίζεται αρχίζει να φλερτάρει με την κόλαση. Οι τράπεζες που έχουν πάρει τα χαρτιά της αρχίζουν να νοιώθουν «ναυτία», καθώς σταδιακά μεταβάλλονται σε ασθενείς που το διεθνές σύστημα θέλει να απομονώσει.. Η πιστοληπτική αξιολόγηση έχει άμεση σχέση τόσο με την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, όσο και με το εύρος του όγκου των συναλλαγών της τράπεζας.

Όσο μεγαλύτερη είναι η αξιολόγηση που διαθέτουν τα προϊόντα στα οποία επενδύει μια τράπεζα, τόσο λιγότερα ίδια κεφάλαια χρειάζεται ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δίνει άνετα δάνεια στους πελάτες της. Όταν περιορίζεται η αξιολόγηση των τίτλων, που έχει επενδύσει η τράπεζα, η ίδια είναι υποχρεωμένη να αποσύρει πολλαπλάσιες πιστώσεις από την αγορά, ώστε να διατηρήσει την κεφαλαιακή της επάρκεια. Αυτό από μόνο του έχει επιπτώσεις στα κέρδη της τράπεζας αλλά και στην πραγματική οικονομία. Αναφορικά με τις αξιολογήσεις των επιχειρήσεων, εξυπακούεται ότι οι καλές εκθέσεις φέρνουν χαμηλότερα επιτόκια στους δανεισμούς τους. Επηρεάζεται ανάλογα όλος ο κύκλος της παραγωγής, ενώ επιπτώσεις αντίστοιχες υπάρχουν και στις μετοχές τους.

Η «μαύρη» πλατφόρμα του Bloomberg

Και για να περάσουμε στη γωνία που ελέγχουν τα διεθνή ΜΜΕ, και εδώ τα πράγματα είναι παρά πολύ απλά αν παρακολουθήσει κάνεις τη μεγάλη εικόνα. Κατ’ αρχάς, αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι πως η παγκόσμια οικονομική κοινότητα ενημερώνεται από τη γνωστή μαύρη πλατφόρμα του Bloomberg, που οι brokers ονομάζουν χαρακτηριστικά ως τον μεγαλύτερο καταστροφολόγο, όπως και από τα βαριά ονόματα τύπου «Financial Times» και «Wall Street Journal». Ο ρόλος άλλωστε των «F.T.» στο παιχνίδι με την Ελλάδα είναι πασίγνωστος και δεν είναι τυχαίο πως με το που πάρθηκε η απόφαση για την παροχή βοήθειας των 120 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, ευθύς αμέσως άνοιξε το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας. Οπως επίσης δεν είναι τυχαία η ταχύτητα με την οποία όλα τα μέσα αντέδρασαν μετά το πακέτο στήριξης των 750 δισ. ευρώ, πυροβολώντας στην κυριολεξία την αγορά με ρεπορτάζ και αναλύσεις, που ακύρωναν την προσπάθεια και έφταναν να προβλέπουν έως και κοινωνική εξέγερση σε όλη την Ευρώπη.

Πηγή: http://www.sofokleous10.gr/

«Κλείστε» ομιλία του ΓΑΠ για το πανηγύρι του χωριού σας

 Όπως μας ενημερώνει το διεθνές γραφείο ατζέντηδων The Harry Walker Agency, μέσα στους ομιλητές που νοικιάζει σε όποιον έχει να πληρώσει συγκαταλέγεται και ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος Γεώργιος Α. Παπανδρέου, ο οποίος -για όποιον τυχόν το ξέχασε- κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος.

Το γραφείο ατζέντηδων HWA ακκίζεται ότι διαθέτει αποκλειστικά ως ομιλητές τους παγκοσμίως σημαντικότερους «σελέμπριτηζ, εμψυχωτικούς ομιλητές» κλπ. για «ειδικές εκδηλώσεις κάθε είδους». (The Harry Walker Agency is an exclusive speakers bureau and lecture agency representing the world’s foremost in motivational speakers, keynote speakers, inspirational speakers, business speakers, celebrity speakers, commencement speakers and professional speakers for conventions, conferences, corporate events and special events of all types.)

Ό,τι είδους ομιλητή θέλετε – αν έχετε το κατάλληλο πορτοφόλι.

Με ένα αδρό ποσόν λοιπόν, μπορείτε να φέρετε τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας στο γλέντι σας, στον γάμο ή στην βάφτισή σας, στο σουαρέ της εταιρείας σας, στο bachelor party σας αφ΄ ης στιγμής λεφτά υπάρχουν, για να σας «εμψυχώσει» με ένα motivational speech από αυτά που διαφημίζει η εταιρεία.

Να σας μιλήσει για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, για την δημοσιονομική κρίση, για το μέλλον της Ευρώπης και την διεθνή διπλωματία… …Μη διασταυρωμένες πληροφορίες μεταφέρουν ότι με λίγα παραπάνω χρήματα ενδέχεται να υποχρεωθεί να τραγουδήσει, από ελληνικά δημοτικά και ρεμπέτικα μέχρι ποπ και RnB. Πού ξέρεις, πάνω στην μέθη του γλεντιού και ανάμεσα σε φρικτές προσβολές ξένων επιχειρηματιών για την Ελλάδα, μπορεί να του ζητηθεί -έναντι αντιτίμου- να ψάλλει και τον Εθνικό Ύμνο της χώρας που διακυβέρνησε, μέσα σε χάχανα και τσουγκρίσματα. Γιατί όχι; Λεφτά να υπάρχουν – και συγγνώμη για το ΓΑΠικό λογοπαίγνιο.

Κατακαημένε Έλληνα, πόση ντροπή ακόμα σου μέλλει να υποστείς…

Κ.Λ.Μ.

ΥΓ: Ακόμα αναμένουμε τον Έλληνα εισαγγελέα που θα πληρώσει αδρά για μια πριβέ ακρόαση με τον ΓΑΠ, επί τη βάσει αδικημάτων που προβλέπονται ρητώς από το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία. Εθελοντής;

http://www.antinews.gr/2012/08/30/176931/

Στο προσκήνιο οι αγωγές και οι αποφάσεις για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων επαναφέρει στο προσκήνιο η Πανελλήνια Ενωση Δικηγόρων. (ΑΠΕ/ΜΠΕ-ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ)

Θεωρεί την προσφυγή της Ελλάδας κατά της Γερμανίας η Πανελλήνια Eνωση Δικηγόρων

Κόλλια Ελευθερία

Την ανάσυρση του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων στην πολιτική επικαιρότητα επιχειρεί η Πανελλήνια Ενωση Δικηγόρων για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις (ΠΕΔ), η οποία επαναδραστηριοποιείται και συλλέγει στοιχεία που θα ενισχύσουν την προσπάθεια της.

Με έργο που μετρά συνολικά περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, από το 1955 ως και το 1998, η ΠΕΔ επικεντρώνεται πλέον στη συγκέντρωση αγωγών, και των σχετικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί, προσβλέποντας όχι μόνον στην προώθηση του σχετικού υλικού προς την κυβέρνηση, αλλά και στην έκδοση βιβλίου.

«Σημαντικό, διαπραγματευτικό και όχι μόνον, επιχείρημα θα αποτελέσει στα χέρια της ελληνικής διπλωματικής αντιπροσωπείας, στο πλαίσιο των διμερών ελληνογερμανικών διαπραγματεύσεων, ο κατά το δυνατόν ακριβής αριθμός των αγωγών αποζημιώσεως ελλήνων πολιτών κατά του γερμανικού δημοσίου που έχουν εγερθεί ενώπιον των απανταχού της χώρας ελληνικών δικαστηρίων», τονίζουν οι δικηγόροι - μέλη της επιστημονικής επιτροπής της ΠΕΔ. «Σε κάθε περίπτωση, σταθερή θα είναι η επιστημονική - ενημερωτική παρουσία προς τα επίσημα όργανα του ελληνικού κράτους, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος και η Νομική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών, σε σχέση με το ενδεχόμενο, τις δυνατότητες και τη νομική τεκμηρίωση της σφόδρα πιθανολογούμενης προσφυγής του ελληνικού κράτους κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας».

Οι ίδιοι βασίζουν τις εκτιμήσεις τους περί διμερών διαπραγματεύσεων, ακόμη και προσφυγής της Ελλάδας, στην ανακίνηση εκ νέου του ζητήματος μετά την απόφαση της Χάγης, τον Φεβρουάριο του 2012, και τη συμφωνία σε διαπαραταξιακό επίπεδο για τη δρομολόγησή του από τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, Εξωτερικών, Αμυνας, Δικαιοσύνης και Οικονομικών.

«Οι επιτροπές της Βουλής που συνεδρίασαν στις 20 και 28 Μαρτίου 2012, κατέληξαν στο σαφές πόρισμα ότι οφείλει η ελληνική κυβέρνηση που θα αναδειχθεί (σσ: η σημερινή) να προβεί στην άμεση έναρξη διμερών διπλωματικών διαπραγματεύσεων με τη Γερμανία, προκειμένου να ρυθμιστούν με διμερείς συμβάσεις τα επιμέρους ζητήματα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, με ταυτόχρονη απειλή για προσφυγή της Ελλάδας, τόσο ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, όσο και ενώπιον του προβλεπόμενου από τη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953 ad hoc Διαιτητικού Δικαστηρίου», σημειώνουν χαρακτηριστικά, διατυπώνοντας την προσδοκία ότι η Ελλάδα θα έχει σημαντικούς συμμάχους και άλλα κράτη, με ανάλογα, ανοιχτά, ζητήματα πολεμικών επανορθώσεων από εγκλήματα πολέμου που τέλεσαν δυνάμεις του Αξονα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=472641

Αρχαία Ολυμπία: Παγκόσμια πόλη πολιτισμού

Του Γιώργη Τάκη Δόξα*


Είναι σαφές το μήνυμα που απευθύνεται σε κόμματα/οργανώσεις/φορείς, σε καθημερινούς Ηλείους πολίτες και κυρίως στη νέα Ελληνική κυβέρνηση.
Δώστε εδώ και τώρα τη δέουσα (και αυτονόητη) λύση στην ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ. Δώστε την ιστορική λύση για το δήμο της ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. Ξεχάστε τους νεφελώδεις σχεδιασμούς του (αλήστου μνήμης) αρχιτέκτονα της Διοικητικής μεταρρύθμισης Γιάννη Ραγκούση, που κυριολεκτικά «σφαγίασε» την ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ με τον περίφημο Καλλικράτη. Χωρίς να θέλω να επιστρέψω στο παρελθόν, δεν μπορώ να μην τονίσω «ότι ο Ραγκούσης ήταν ανιστόρητος, αλλά οι άρχοντες και οι αρχοντευόμενοι δεν έπρεπε να κατασκηνώσουν έξω από το υπουργείο για να καταλάβει ο βλάξ και ανιστόρητος Γιάννης Ραγκούσης, ότι η διοικητική στην ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ απότελεί διαρκές κακούργημα στην ιστορία/πολιτισμό και αθλητισμό?».
Ας πούμε ότι έγινε, έγινε! Αλλά μέχρις εδώ. Οι νέοι εκπρόσωποι του νομού στην βουλή, οι κομματικοί φορείς, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι, τα Μ.Μ.Ε, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, η επιστημονική κοινότητα, οι νέοι πολίτες της Ηλείας, οι κάτοικοι της Αρχαίας Ολυμπίας, ας ενώσουν τη δύναμή τους για να αποδοθεί η ηθική – ιστορική και διοικητική η αυτόνομη λύση στο δήμο της ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. Αν ΕΜΕΙΣ που πιστεύουμε στην παγκόσμια δυναμική που μας κληροδοτεί το ΦΩΣ της ΟΛΥΜΠΙΑΣ, δεν αντιδράσουμε υπεύθυνα – συστηματικά και μαχητικά τότε για μια – ακόμη – φορά οι ΗΛΕΙΟΙ θα παραμείνουμε τα κορόιδα στην διαδικασία των εξελίξεων. Κι ας μη γκρινιάζουμε, κι ας μη μοιρολογούμε, γιατί αν χαθεί τώρα η υπόθεση της ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ, θα είμαστε πανάξιοι της τραγικής κατάπτωσης – σ’ όλα τα επίπεδα – του τόπου μας. Είναι και ελάχιστο ντροπή, να μας παίρνουν απ’ τα χέρια τους διαχρονικούς θησαυρούς της Ηλείας, αποδεχόμενοι του καθένα Ραγκούση να μη σέβεται και να μην υπολογίζει τον τόπο μας και τους συμπατριώτες μας. Ραγκούσηδες θα έρθουν και θα ξανάρθουν περαστικοί ήτα και θα ‘ναι. Αυτή που θα παραμείνει αταλάντευτη στο πέρασμα των χρόνων, είναι η ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ. Ζει και βασιλεύει
στις παγκόσμιες καρδιές όλων των πολιτών της γης. Κι αυτή είναι η δύναμη και η πολιτισμική ισχύς αυτού του ευλογημένου τόπου.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η (προσεχής) Διοικητική ρύθμιση και η συνεργασία των πολυάριθμων τοπικών παραγόντων, θα διαμορφώσει πλαίσιο οικονομικής ανάταξης του νομού Ηλείας με αφετηρία δράσης τον ιερό τόπο. Αυτό ερμηνεύεται υπό την καθοριστική προϋπόθεση να γίνει γνωστό σ’ όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου ότι η ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ αποτελεί, στο διηνεκές, την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ελπίζω να ζω και να την καμαρώσω!

(*) Ο Γιώργης Τάκη Δόξας είναι Σύμβουλος Marketing στο χώρο της Υγείας και του Πολιτισμού και Πολιτευτής με την Κεντροδεξιά Παράταξη.

Το λιμπρέτο της ιλαροτραγωδίας

Για τις νέες περικοπές που δρομολογεί η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Η τρόικα εσωτερικού ανεβάζει νέο έργο με το ίδιο λιμπρέτο: αιματηρές θυσίες για τον λαό, κέρδη για το κεφάλαιο, υπακοή στην τρόικα. Κι όλα αυτά διανθισμένα με εικονική διαπραγμάτευση μεταξύ των συγκυβερνώντων πολιτικών αρχηγών. Για τη διαπραγμάτευση με την τρόικα, ούτε λόγος! Ξεχάστηκε και η περιβόητη επιμήκυνση!

Το λιμπρέτο της ιλαροτραγωδίας προβλέπει πίεση για "κοινωνική ευαισθησία" από Βενιζέλο και Κουβέλη, κατανόηση, αλλά και "υπευθυνότητα" από Σαμαρά. Τελικώς θα επιβληθεί το τελεσίγραφο της τρόικας. Ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει ότι οριστικοποιήθηκαν τα "βασικά" μέτρα και θα απαντήσει σε ερωτήσεις των δύο δευτεραγωνιστών. Στο συρτάρι του έχει 20 "ισοδύναμα μέτρα" για να ικανοποιήσει την πίεση της τρόικας. Τίποτε απ' όσα συζητούνται αυτές τις μέρες δεν έχει εγκριθεί από τον λαό. Ούτε απευθείας στις εκλογές, ούτε εμμέσως με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Αυτή η κρίση πολιτικής νομιμοποίησης θα αποδειχθεί ισχυρός παράγων εξελίξεων όταν, συντόμως, οι πολίτες συνειδητοποιήσουν τα μέτρα και αντιδράσουν.

Δίπλα στο πακέτο της "δημοσιονομικής εξυγίανσης" προστίθεται κι άλλο πακέτο, που εικονογραφεί την κοινωνική χρεωκοπία. Το περιβόητο πακέτο της "κοινωνικής ανταγωνιστικότητας". Είναι η νέα μείωση του κατώτατου μισθού που προωθεί οριζοντίως η κυβέρνηση. Στο μείον 23% ή και 32% του Μνημονίου 2 θα προστεθεί άλλο ένα μείον 12%. Το σημαντικό είναι ότι η μείωση εφεξής θα γίνεται με μόνιμο μηχανισμό επιβολής, στον οποίο θα είναι κυρίαρχη η κρατική παρέμβαση. Αγορά με κρατική ενίσχυση! Τόσο φιλελεύθερος αποδεικνύεται ο νεοφιλελευθερισμός! Τόση δημοκρατία!

Με τη συνεχή μείωση των μισθών μεταφέρονται χρήματα και εξουσία στο κεφάλαιο. Η εξέλιξη επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι είναι κοινή η μοίρα των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και κοινή πρέπει να είναι η απάντησή τους.

Πηγή: Η Αυγή

Σκοτώστε τους γέρους, να σωθούμε

Κέζα Λώρη

Τόσα ακατοίκητα ξερονήσια έχει η χώρα, πρέπει να αξιοποιηθούν από τον κ. Γ. Στουρνάρα. Δεν μιλάμε για την κτηματομεσιτική πρόταση που συζητήθηκε, δηλαδή να πωληθούν σε επενδυτές. Κάτι πιο πρακτικό. Να στέλνουν εκεί τους συνταξιούχους (άνω των 67 ετών, όχι άνω των 65) και να τους αφήνουν να ψοφήσουν από τη δίψα και την πείνα. Κοστίζει ο γέροντας, με τις επικουρικές, το ΕΚΑΣ, τα φάρμακα – για να μην υπολογίσουμε τα «δώρα» των 200 ευρώ τα οποία κατά πως φαίνεται έριξαν έξω τον προϋπολογισμό. Είναι πιο τίμιο να δολοφονήσει το κράτος τους υπερήλικες έτσι άμεσα παρά να τους καταδικάζει σε αργό θάνατο με το τρίτο πακέτο μέτρων που τώρα απεργάζεται. Τελευταία εμπνευσμένη ιδέα καταδίκης είναι η πλήρης κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος για το καλοκαίρι για όλους ανεξαιρέτως τους συνταξιούχους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Με κάτι τέτοια θα σώσει την οικονομία της χώρας ο υπουργός Οικονομικών. Για τη φοροδιαφυγή τσιμουδιά: αυτά τα έλεγε πριν αναλάβει.

Όπως πανηγυρικά έχει ανακοινωθεί, το κράτος πρέπει να κάνει οικονομία 11,5 δισ. Τα μισά από αυτά βρέθηκαν από τις συντάξεις. Η έκθεση των δεδομένων είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν εντυπωσιάζουν από τον ζήλο, από την έμφαση στη λεπτομέρεια. Πολλαπλασιάζουν τα 30 ευρώ από τη σύνταξη αγροτών (σύνταξη των 300 ευρώ), υπολογίζουν κάθε δεκάρα από τους στρατιωτικούς και ασφαλώς καταγγέλλουν τις παθογένειες του συστήματος. Οι ανύπανδρες θυγατέρες που εισπράττουν σύνταξη μπαίνουν μπροστά και διαπομπεύονται σαν να φταίνε εκείνες για την καταστροφή της οικονομίας. Καθώς όμως πρόκειται για το τρίτο πακέτο μέτρων αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχουν ήδη καταργηθεί όλες αυτές οι συντάξεις που καταβάλλονται καταχρηστικά. Υποψιαζόμαστε ότι είναι πολύ βολικό να υπάρχουν ακόμη συνταξιούχοι ετών σαράντα και τυφλοί με γερακίσιο βλέμμα που λαμβάνουν επιδόματα. Κάτι τέτοιες προκλητικές καταστάσεις που εξακολουθούν την αφαίμαξη στα ταμεία φτιάχνουν ένα κλίμα δικαιοσύνης σε κατάσταση που είναι άδικη, παράλογη και πλέον δολοφονική.

Τι θέλουμε να πούμε. Ο κ. Στουρνάρας επιχειρεί να σώσει την κατάσταση με τα εύκολα. Εχει μπροστά τους κωδικούς με τις συντάξεις και λέει, «τι θα κόψουμε τώρα;» και σκέφτεται να κόψει τα δώρα. Πάλι οι ίδιοι άνθρωποι στο στόχαστρο. Και έτσι πάμε από το ένα άκρο στο άλλο, δηλαδή από εκεί που έπαιρναν συντάξεις άτομα που ήταν υπερβολικά νέα ή που δεν είχαν δουλέψει ποτέ, από εκεί που με διάφορα κόλπα διάφοροι επιτήδειοι εκμεταλλεύονταν τα κενά του συστήματος (κενά θεσμικού και πολιτικού δόλου) τώρα οδηγούνται σε αργό θάνατο όλοι όσοι δούλεψαν σκληρά, υπήρξαν έντιμοι και έπραξαν όσα θα τους εξασφάλιζαν αξιοπρεπή τρίτη ηλικία. Δυστυχώς τα νούμερα δεν βγαίνουν, δεν είναι δυνατόν να μειώνονται κι άλλο οι συντάξεις, να απαιτείται φόρος αλληλεγγύης που αντιστοιχεί περίπου σε ένα μηνιάτικο, να ακριβαίνει μήνα με τον μήνα το κόστος ζωής. Όλα αυτά οδηγούν σε μιζέρια, σε αργό θάνατο. Καλύτερα να τους πάνε στα ξερονήσια, να βγάλουν μια ανακοίνωση για το πόσα γλιτώνουμε από τη μαζική θανάτωση των συνταξιούχων. Κατόπιν ο κ. Στουρνάρας μπορεί να παρακαλέσει την κ. Μέρκελ να δηλώσει κάτι δακρύβρεχτο του τύπου «ματώνει η καρδιά μου με τα κουφάρια στα νησιά». Όλα θα αποκατασταθούν σε μερικές δεκαετίες όταν οι Γάλλοι εγείρουν ζήτημα ελληνικής συνταξιουχοκτονίας και ορίσουν μια επέτειο προς τιμήν των νεκρών. 

Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=472566

Σε επίπεδα του 1978 επέστρεψε η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ! - Οι μέσες αποδοχές των πολιτών θα φθάσουν σε επίπεδα Λετονίας...

 Οι αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, σε συνδυασμό με την «καταιγίδα» νέων φόρων, έχουν οδηγήσει την αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών στα επίπεδα του 1978-79, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ που θα δημοσιοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο της ΔΕΘ. 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έκθεσης, που παρουσιάζουν την Παρασκευή «Τα Νέα»:

* Την περίοδο 2010-2012 το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος μειώθηκε κατά 8% και η ανεργία αυξήθηκε σε 24% εφέτος από 17,7% το 2011.

* Οι μέσες αποδοχές το 2011 ήταν 25.470 ευρώ, ενώ με τις νέες περικοπές θα πλησιάσουν, το 2013, τα 15.000 με 17.000 ευρώ, στα επίπεδα δηλαδή χωρών όπως η Εσθονία, η Τσεχία και η Κροατία.

* Από τον Μάιο του 2010 έως τον εφετινό Ιούνιο οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων ανήλθαν συνολικά σε 4,2 δισ. ευρώ, ενώ στο πρόγραμμα περικοπών των 11,8 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2014 οι περικοπές κύριων - επικουρικών συντάξεων, εφάπαξ και κοινωνικών επιδομάτων αντι στοιχούν στο 43% του συνολικού ποσού, δηλαδή 5,5 δισ. ευρώ.

* Την περίοδο 2010-2011 οι μειώσεις μισθών του Δημοσίου ανήλθαν σε 3,5 δισ. ευρώ και του
ιδιωτικού τομέα σε 3 δισ. ευρώ. Συνολικά την περίοδο 2010-2011 οι περικοπές των συντάξεων και
οι μειώσεις των μισθών ανήλθαν αθροιστικά σε 16,2 δισ. ευρώ (ή 8% του ΑΕΠ), χωρίς να έχει
μειωθεί η ανεργία, το δημόσιο χρέος και η ύφεση.

* Η αύξηση της ανεργίας (24% το 2012 ή 1.200.000 άτομα) και η μείωση των μισθών, που
στερούν την κοινωνική ασφάλιση από πόρους 9,5 δισ. ευρώ, η εισφοροδιαφυγή από την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία καθώς και από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης με 8,5 δισ. ευρώ και η μη καταβολή των οφειλών του κράτους από το 1993 στα ασφαλιστικά ταμεία (12 δισ. ευρώ) συρρικνώνουν σοβαρά την οικονομική κατάσταση της κοινωνικής ασφάλισης.

http://www.reporter.gr/

O Σαμαράς καταγγέλει τα μέτρα (video)

Ακούστε τη δήλωση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, για τα μέτρα της κυβέρνησης.
Δεν θα πιστεύτε αυτά που βλέπετε και ακούτε…

Πηγή: http://papaioannou-giannis.net/Το βίντεο από http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/

Παπανδρέου: Σύγχρονος Προκρούστης με θύμα την Ελλάδα.

 Του Πάνου Παναγιώτου

Ο Προκρούστης ήταν ληστής της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ο οποίος είχε στήσει δυο κρεβάτια στο δρόμο που οδηγούσε για την Αθήνα και προσκαλούσε όποιον περαστικό οδοιπόρο έβλεπε να ξαπλώσει για να ξαποστάσει. Το ένα κρεβάτι όμως ήταν μακρύ και το άλλο κοντό και ο Προκρούστης πρόσφερε στους κοντούς το μακρύ κρεβάτι και στους ψηλούς το κοντό. Όταν ένας κοντός ξάπλωνε στο μακρύ κρεβάτι ο Προκρούστης του τραβούσε τα άκρα μέχρι να φτάσουν στα όρια του κρεβατιού με αποτέλεσμα να τον σκοτώσει.

Με παρόμοιο τρόπο όταν μια χώρα δεχτεί νομισματική επίθεση μοιάζει να σα μπήκε σε ένα μακρύ κρεβάτι και οι αγορές την τραβούν και από τις δύο πλευρές δοκιμάζοντας τις αντοχές της. Από τη μια πουλούν το νόμισμα της πιέζοντας την ισοτιμία του χαμηλότερα και από την άλλη αγοράζουν το νόμισμα με το οποίο συνδέεται σπρώχνοντας τη δική του τιμή υψηλότερα. Η εκατέρωθεν πίεση μπορεί να σπάσει το νομισματικό σύνδεσμο με βίαιο τρόπο προκαλώντας οξεία προβλήματα στη χώρα θύμα της επίθεσης.

Μία χώρα που έχει συνδέσει το νόμισμα της με ένα άλλο ισχυρότερο, δεσμεύεται από ένα μέγιστο όριο στο οποίο μπορεί να του επιτρέψει να κινηθεί μακριά αυτό. Αν για παράδειγμα το κεντρικό νόμισμα είναι το δολάριο και μια χώρα έχει σύνδεση με αυτό με ένα εύρος + - 5%, τότε μπορεί να υποτιμήσει ή να ανατιμήσει το νόμισμα της έναντι του δολαρίου κατά 5%.

Αν οι αγορές πιθανολογήσουν πως η χώρα θα να αναγκαστεί κάποια στιγμή να προχωρήσει σε μεγαλύτερη υποτίμηση του νομίσματος της από 5%, ώστε να αποφύγει να λάβει περαιτέρω σκληρά μέτρα λιτότητας όπως μειώσεις μισθών, συντάξεων κλπ, τότε θα φοβηθούν πως τα επενδυμένα στη χώρα κεφάλαια τους θα μειωθούν σε αντίστοιχο ποσοστό με την υποτίμηση.

Προκειμένου να προλάβουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο αρχίζουν να πουλούν κάθε περιουσιακό στοιχείο που έχουν στο νόμισμα που απειλείται με υποτίμηση αλλά και τα αποθεματικά τους σε αυτό. Τότε η τεράστια προσφορά στο συγκεκριμένο νόμισμα το απειλεί από μόνη της με μεγάλη υποτίμηση ασχέτως των πραγματικών διαθέσεων του κράτους και γεννιέται ο μηχανισμός της αυτοεπαληθευόμενης προφητείας.

Για να υπερασπιστεί το κράτος τη νομισματική του σύνδεση αρχίζει να αγοράζει μέσω της κεντρικής του τράπεζας το νόμισμα του ώστε να εξισορροπήσει την αυξημένη προσφορά. Τότε κερδοσκοπικά κεφάλαια προχωρούν ταυτόχρονα στην πώληση του νομίσματος υπό απειλή και στην αγορά του κεντρικού νομίσματος της ισοτιμίας. Με αυτόν τον τρόπο προκαλούν πτώση του πρώτου και αύξηση του δεύτερου δημιουργώντας το φαινόμενο του Προκρούστη. Τώρα η χώρα πιέζεται διπλά αφού το νόμισμα στο οποίο είναι συνδεδεμένο ανατιμάται και το δικό της υποτιμάται ενώ θα ήθελε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Κάποια στιγμή τα αποθεματικά του σε συνάλλαγμα τελειώνουν και η υποτίμηση γίνεται αναπόφευκτη.

Οι κερδοσκόποι που πόνταραν σε αυτήν κερδίζουν και το κράτος μένει εξαντλημένο οικονομικά και ταπεινωμένο νομισματικά, χωρίς την εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών οι οποίοι έχουν αποσύρει τα κεφάλαια τους πουλώντας κάθε περιουσιακό στοιχείο τους στο νόμισμα της χώρας, μεταξύ των οποίων και τα ομόλογα της, απειλώντας με εκτίναξη των επιτοκίων τους και του κόστους κρατικού δανεισμού. (Αυτό συνέβη για παράδειγμα στη Βρετανία στις αρχές του '90 όταν η χώρα αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλάγματος ενώ ο γνωστός κερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος κέρδισε ένα δις δολάρια σε μία ημέρα ποντάροντας στην υποτίμηση της στερλίνας).

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η νομισματική κρίση μπορεί να μετατραπεί σε κρίση χρέους και το κράτος να απειληθεί με πτώχευση.

Στην περίπτωση της Ελλάδας η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη από αυτήν που περιγράφηκε παραπάνω καθώς έχοντας η χώρα υιοθετήσει το ευρώ και αντικαθιστώντας τη δραχμή είχε μηδενικό περιθώριο υποτίμησης αλλά και εξαιρετικά μεγάλη νομική και πολιτική δυσκολία εξόδου από την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση και επιστροφής στο δικό της νόμισμα.

Όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου προκάλεσε διεθνές πλήγμα στην εικόνα της χώρας δίνοντας την ευκαιρία στα διεθνή ΜΜΕ να την κατασπαράξουν, τρόμαξε τις αγορές και έφερε πάνω απ' την Ελλάδα τη σκιά του νομισματικού κινδύνου. Από εκείνο το σημείο και μετά ενεργοποίησε ένα ντόμινο χρηματοοικονομικών εξελίξεων που ήταν εύκολα προβλέψιμο αλλά πολύ δύσκολα αναστρέψιμο.

Οι αγορές θεώρησαν πως η Ελλάδα ήταν πιθανό να χρειαστεί να υποτιμήσει το νόμισμα της κάτι που στην περίπτωση της θα σήμαινε ανάγκη εξόδου της από την ευρωζώνη, ενδεχόμενο που θα επέφερε σε όσους είχαν επενδύσεις στη χώρα απώλειες αντίστοιχες με το ύψος της υποτίμησης. Ξαφνικά στα μοντέλα των διεθνών τραπεζών και των επενδυτικών εταιριών προστέθηκε ο νομισματικός κίνδυνος και μαζί με αυτόν και ο πληθωριστικός κίνδυνος που είχαν εξαλειφθεί με την είσοδο της χώρας στο ευρώ.

Ως αποτέλεσμα κάθε τι ελληνικό εμφανιζόταν υπερτιμημένο τόσο όσο το μέγεθος μιας ενδεχόμενης υποτίμησης στην οποία θα υποβάλλονταν το νόμισμα της Ελλάδας αν αποχωρούσε από την ευρωζώνη και σε αυτόν τον υπολογισμό έπρεπε να προστεθούν μια σειρά νέων ρίσκων τα οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή οι αγορές δεν τα είχαν υπολογίσει θεωρώντας την Ελλάδα ασφαλή. Τα ελληνικά ομόλογα, οι ελληνικές μετοχές, η ελληνική αγορά κατοικίας, οι ελληνικοί μισθοί, ολόκληρη η Ελλάδα μέσα σε λίγες εβδομάδες φάνηκαν υπερτιμημένα κατά 30% -50%
Για να προστατευθούν οι διεθνείς επενδυτές άρχισαν να πουλούν ελληνικές μετοχές και ομόλογα προκαλώντας κραχ στο χρηματιστήριο μετοχών και εκτίναξη στα επιτόκια των κρατικών ομολόγων και του κόστους δανεισμού της Ελλάδας. Για πρώτη φορά σε δέκα χρόνια οι ευρωπαϊκές τράπεζες απέσυραν τα κεφάλαια τους από την Ελλάδα και τα μετέφεραν στις 'πατρίδες' τους, προκαλώντας σε αυτές μείωση του κόστους δανεισμού και προϋποθέσεις για ανάπτυξη αλλά στην Ελλάδα αύξηση του κόστους δανεισμού και κίνδυνο ύφεσης.

Σύντομα οι πλουσιότεροι Έλληνες ακολούθησαν το παράδειγμα των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων μεταφέροντας τα χρήματα τους στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία και την Ελβετία. Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζεςμειώθηκαν ταχύτατα και μέσα σε λίγο διάστημα η Ελλάδα έπαθε χρηματοπιστωτική ασφυξία. Η ζημία ήταν διπλή γιατί εκμηδενίστηκαν και οι εισροές κεφαλαίων με αποτέλεσμα οι νέες εκδόσεις ελληνικών ομολόγων σε φυσιολογικά επιτόκια να μένουν στα αζήτητα.
Η ελληνική κυβέρνηση στράφηκε στους εταίρους της και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για βοήθεια αλλά αυτό θεωρήθηκε απλά ως επιβεβαίωση της αυξημένης πιθανότητας της για πτώχευση και έξοδο της απ' το ευρώ και ενέτεινε το πρόβλημα αντί να το αποκλιμακώσει. Ξαφνικά, ήταν η Ευρώπη που κατηγορούνταν για την κρίση χρέους και οι ΗΠΑ που περνούσαν στο απυρόβλητο. Η μόνη γρήγορη λύση θα ήταν η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά η Γερμανία απαγόρευσε ρητά μία τέτοια επιλογή.

Μία χώρα χωρίς δικό της νόμισμα και χωρίς μια Κεντρική Τράπεζα να τη βοηθήσει έμοιαζε ολοκληρωτικά χαμένη. Μετά από καθυστερήσεις μηνών που στο χρηματιστηριακό χρόνο έμοιαζαν με δεκαετίες, ήρθε το πακέτο στήριξης το οποίο προέβλεπε τόσο σκληρά μέτρα που αντί να μειώσει την πιθανότητα αποφυγής της Ελλάδας να αναγκαστεί να προβεί σε υποτίμηση και άρα έξοδο απ' το ευρώ την αύξησε. Κανείς δεν πίστεψε πως ο ελληνικός λαός θα άντεχε τόσο σκληρή λιτότητα και ένας δεύτερος γύρος πώλησης ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ξεκίνησε.
Η ελληνική κυβέρνηση πανηγύριζε γιατί εξασφάλισε το μεγαλύτερο σε ύψος πακέτο στήριξης στην ιστορία του ΔΝΤ και το πρώτο στην ιστορία της ΕΕ χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι στο μεταξύ ο αέρας στο δωμάτιο τελείωνε και η χώρα πέθαινε από ασφυξία.

Η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας σε κάθε φάσμα της προκάλεσε μια οξεία τραπεζική κρίση την οποία η κυβέρνηση έκρυβε με κάθε τρόπο προκειμένου να μην προκαλέσει πανικό και μαζική απόσυρση καταθέσεων. Οι προβλέψεις της Τρόικας και οι δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων διαψεύδονταν με ταχύτητα πυρκαγιάς που μετατρέπεται σε λαίλαπα καίγοντας τα πάντα.

Μέσα ένα χρόνο η Ελλάδα είχε γυρίσει πίσω πενήντα αλλά κανείς δε ήταν διατεθειμένος να το παραδεχτεί. Η χώρα είχε διαλυθεί χρηματοπιστωτικά, χρηματιστηριακά, οικονομικά, νομισματικά, ψυχολογικά και η εικόνα της στο εξωτερικό ήταν τραγική. Το παιχνίδι είχε χαθεί αλλά όσο η Τρόικα ήταν διατεθειμένη να ρίχνει κέρματα προκειμένου να κρατά την Ελλάδα σε μηχανική υποστήριξη το σώου μπορούσε να συνεχίζεται.

Σιγά, σιγά οι φωνές για κίνδυνο εξόδου από το ευρώ αυξάνονταν και δυνάμωναν. Ο κόσμος σείονταν από διεθνείς εκθέσεις που προέβλεπαν την πτώχευση της Ελλάδας και την επιστροφή της στη δραχμή σχεδόν ως αναπόφευκτη εξέλιξη και στην Ελλάδα οι πολιτικοί διαβεβαίωναν πως μέχρι το 2012 η χώρα θα είχε ολοκληρώσει τις 'μεταρρυθμίσεις' και θα επέστρεφε στην ανάπτυξη και στις αγορές. Όταν ερωτήθηκα από δημοσιογράφο του Mega τον Απρίλιο του 2010 πόσο καιρό θα έκαναν τα σπρεντ να μειωθούν δεδομένου ότι είχε προεγκριθεί πακέτο στήριξης της Ελλάδας είχα απαντήσει πως αν η ιστορία είναι καλός οδηγός περισσότερα από δέκα χρόνια.
Η βλάβη είχε γίνει από τα τέλη του 2009 και ό,τι ακολούθησε έκανε τα πράγματα χειρότερα.

Το 2010 ήταν το έτος των ψεύτικων υποσχέσεων και τη συγκάλυψης μιας βιβλικής καταστροφής. Το 2011 ήταν η χρονιά της αποκάλυψης της αλήθειας: Η καταρρακωμένη χρηματοοικονομικά Ελλάδα θα γινόταν η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που θα προχωρούσε σε αναδιάρθρωση του χρέους της, δηλαδή σε επίσημη αδυναμία αποπληρωμής των υποχρεώσεων της και έτσι σε πτώχευση. Οι Έλληνες πολιτικοί αξιωματούχοι που το προηγούμενο διάστημα δήλωναν ότι δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο τώρα πανηγύριζαν για το γεγονός μιλώντας για αναγνώριση των προσπαθειών των Ελλήνων.

Οι αγορές βούιζαν ότι η αναδιάρθρωση κατά 21% δε ήταν παρά σταγόνα στον ωκεανό αλλά οι πολιτικοί χρειάστηκαν άλλους έξι μήνες για να το κατανοήσουν. Τον Οκτώβριο του 2011 αποφασίστηκε μεγαλύτερη αναδιάρθρωση η οποία ωστόσο φαινόταν ακόμη και δια γυμνού οφθαλμού πως δε θα έφτανε να λύσει κανένα από τα προβλήματα της χώρας.

Οδεύοντας για τη μαύρη επέτειο των τριών ετών απ' τη στιγμή που ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε να παίξει το ρόλο του σύγχρονου Προκρούστη με θύμα την Ελλάδα, διαπιστώνουμε ότι η νομισματική επίθεση και η απειλή εξόδου της χώρας απ' το ευρώ παραμένουν πιο ισχυρές από ποτέ. Όσο αυτό ισχύει η χώρα θα συνεχίζει να στοιχειώνεται απ' τα λάθη του παρελθόντος και οι όποιες προσπάθειες για έξοδο απ' την κρίση θα κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό.

(Με στοιχεία απ'το βιβλίο: Το Ταγκό των Αγορών & Το Μεγάλο Κόλπο)

*Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC Ltd

(http://tvxs.gr)

Με νόμο 500 ευρώ ο κατώτατος μισθός

Ελεύθερη πτώση των μισθών, και μάλιστα με τη συγκρότηση μόνιμου μηχανισμού που καθιερώνει την καθοριστική κρατική παρέμβαση, προωθεί η κυβέρνηση ανταποκρινόμενη σε μνημονιακή υποχρέωση. Χθες ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης συναντήθηκε με εκπροσώπους της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές οργανώσεις και προανήγγειλε αποφάσεις μέχρι το τέλος Οκτωβρίου. Η τρόικα ήδη από τον Ιούλιο έχει θέσει ζήτημα περαιτέρω μείωσης του μισθού στον ιδιωτικό τομέα με το πρόσχημα της "ανταγωνιστικότητας" της ελληνικής οικονομίας, αίτημα που φαίνεται να υιοθετεί τώρα η κυβέρνηση προαναγγέλλοντας -διά του υπουργού- νέα νομοθετική ρύθμιση, εφόσον οι κοινωνικοί εταίροι δεν συμφωνήσουν μεταξύ τους

* Ισοπέδωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα μεθοδεύουν κυβέρνηση και τρόικα * Νέα μείωση 10% στον κατώτατο μισθό, μετά τη μείωση 22% τον Φεβρουάριο, προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας * Σύγκληση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής και εξηγήσεις από τον υπουργό Εργασίας 

ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ

Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Φεβρουάριο ο κατώτατος μισθός μειώθηκε με νομοθετική παρέμβαση κατά 22% και για τους νέους μέχρι 25 ετών κατά 32%.

Πηγή: http://www.avgi.gr/

Οι αγορές θα περιμένουν την ΕΚΤ, αλλά όχι για πολύ

Οι αγορές έχουν ήδη αποτιμήσει τα… αποκαλυπτήρια της ΕΚΤ για το σχέδιο αγοράς ομολόγων τον Σεπτέμβριο, ωστόσο σύμφωνα με τους αναλυτές, η υπομονή τους είναι περιορισμένη και η ηρεμία είναι απίθανο να διαρκέσει πέρα από τον Οκτώβριο. Όπως μάλιστα επισημαίνουν οι ειδικοί, οι χαράσσοντες πολιτική στην Ευρώπη έχουν 15 ημέρες για να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία των ομολογιούχων ότι μπορούν να προσφέρουν βιώσιμες λύσεις για την κρίση χρέους της ευρωζώνης.

Οι επενδυτές έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην ικανότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να πάρει «πάνω της» επιτέλους, την κρίση χρέους της ζώνης του ευρώ, ακόμη και αν τα λεπτομερή σχέδια για την επόμενη μεγάλη και πολυαναμενόμενη κίνησή της, χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να υλοποιηθούν.

Μετά την εκτόξευση του κόστους δανεισμού της Ισπανίας στα τέλη Ιουλίου, που έσπρωξε τη χώρα πολύ πολύ κοντά σε ένα σχέδιο πλήρους κρατικής διάσωσης, το οποίο η ζώνη του ευρώ μπορεί μετά βίας να αντέξει οικονομικά, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi υποσχέθηκε να «κάνει ό, τι χρειάζεται» για να διατηρήσει το ευρώ.

Η ΕΚΤ, στα μάτια των χρηματοπιστωτικών αγορών, είναι το μόνο ευρωπαϊκό όργανο με τη δύναμη πυρός για να αντιμετωπίσει πλήρως την κρίση χρέους που έχει παραλύσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, και σήμερα απειλεί την Ισπανία και την Ιταλία.Ως εκ τούτου, ακόμη και αν οι προσδοκίες είναι υψηλές ότι ο Draghi θα αποκαλύψει τις λεπτομέρειες για την μεγάλης κλίμακας αγορά κρατικών ομολόγων στις 6 Σεπτεμβρίου, οι αγορές ομολόγων δεν αναμένεται να βιαστούν να σπρώξουν και πάλι την Ισπανία και την Ιταλία πίσω στον γκρεμό, αν οι πολιτικοί χρειάζονται τελικά περισσότερο χρόνο για να καταλήξουν στο σχέδιο.

Κάθε κίνηση risk-off θα περιοριστεί λόγω του ότι θα θεωρηθεί αναβολή, και όχι κάτι που θα σβήσει τις ελπίδες της αγοράς, όπως επισημαίνει ο Richard McGuire, στρατηγικός αναλυτής της Rabobank.

Τόσο «εμπύρετη» είναι η ατμόσφαιρα που η είδηση ότι ο Draghi δεν θα παραστεί στη σημερινή συνεδρίαση των κεντρικών τραπεζιτών στο Jackson Hole, ώθησε υψηλότερα το ευρώ, αφού ο λόγος ήταν ότι πρέπει να εργαστεί γύρω από το σχέδιο αγοράς ομολόγων.

Ο Draghi δήλωσε την Τετάρτη ότι η ΕΚΤ πρέπει να λαμβάνει έκτακτα μέτρα κατά καιρούς, για να εκπληρώσει την εντολή της παροχής σταθερότητας των τιμών, με στόχο να ηρεμήσει την γερμανική πλευρά για την πορεία της πολιτικής της τράπεζας.

Παρ 'όλα αυτά, οποιαδήποτε περίοδος χάριτος δωθεί στην ΕΚΤ από την αγορά, θα κρατήσει το πολύ ένα μήνα και οποιοδήποτε σημάδι πως θα υπάρξει καθυστέρηση του… μπαζούκα της ΕΚΤ πέραν της 4ης Οκτωβρίου που είναι η επόμενη συνέλευση της τράπεζας, θα πυροδοτήσει το σήμα "sell" για μετοχές, ομόλογα και ευρώ.

Η στήριξη της ΕΚΤ είναι θεμελιώδης για μια σειρά από αλληλένδετα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα το Σεπτέμβριο, τα οποία πρέπει να μπουν στη θέση τους για να έχουν μια μακροπρόθεσμη κατευναστική επίδραση στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Οποιαδήποτε κίνηση αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ συνεπάγεται με αίτηση της Ισπανίας επισήμως για στήριξη, και το ταμείο διάσωσης της περιοχής, που αποτελεί βασικό πυλώνα για κάθε πακέτο βοήθειας, περιμένει την έγκριση από το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας στις 12 Σεπτεμβρίου.

Η προσδοκία της κίνησης της ΕΚΤ οδήγησε λοιπόν στην μείωση των ισπανικών αποδόσεων τον Αύγουστο, ενώ το ευρώ ενισχύθηκε κατά 4% έναντι του δολαρίου, και οι ευρωπαϊκές μετοχές χτύπησαν υψηλά 13-μηνών.

Αυτό το ράλι έχει χάσει ήδη ταχύτητα καθώς η νευρικότητα επανέρχεται. Μετά την άνοδο σχεδόν 10% μεταξύ 26 Ιουλίου και 20 Αυγούστου οι ευρωπαϊκές μετοχές διαπραγματεύονται πλέον αρκετά κάτω από την κορυφή τους και οι traders της αγοράς των options έχουν δει αύξηση στα στοιχήματα τόσο της ανόδου όσο και της πτώσης της αγοράς.

Οι στρατηγικοί αναλυτές επισημαίνουν πως οι τιμές των ισπανικών ομολόγων και του ευρώ αποτυπώνουν την προσδοκία ότι η ΕΚΤ θα παρέχει λεπτομέρειες την ερχόμενη Πέμπτη για το πόσα χρήματα θα είναι διατεθειμένη να διαθέσει σε αγορές ομολόγων και να δώσει κάποια καθοδήγηση για το πώς αυτά τα χρήματα θα δαπανηθούν. Οι αγορές όμως θέλουν περισσότερα, και είναι διατεθειμένες να περιμένουν μέχρι τον Οκτώβριο για να τα δουν.

Αυτό που είναι αποτιμημένο σήμερα είναι ότι θα γίνουν περιόριστες αγορές ομολόγων ή θα τεθούν στόχοι για τα επίπεα των αποδόσεων στα ομόλογα της περιφέρειας, όπως σημειώνει ο Tobias Blattner, οικονομολόγος της Daiwa Capital Markets.

Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό, θα οδηγήσει σε πτώση του ευρώ, σε άνοδο των αποδόσεων των ισπανικών ομολόγων και υποχώρηση των μετοχών.

Σύμφωνα με τον Stuart Frost, επικεφαλής της αγοράς ομολόγων της RWC Capital, σημειώνει πως το ευρώ θα μπορούσε να πέσει στο $1,20 - ένα επίπεδο που δεν έχει ξανασημειωθεί από τον Ιούνιο του 2010 - αν το σχέδιο της ΕΚΤ δεν υλοποιηθεί.

Σε περίπτωση όμως που η υπόσχεση της παροχής στήριξης από την ΕΚΤ πάρει αναβολή για την επόμενη συνάντηση του ΔΣ της, οι απώλειες του ευρώ θα είναι περιορισμένες στο επίπεδο του $ 1.22 έως $ 1.23, τονίζει ο Frost.

Μια ολοκληρωτική αποτυχία όμως, να τεθούν τα θεμέλια για μια τέτοια στήριξη θα οδηγήσει γρήγορα σε επιστροφή στις απαγορευτικές αποδόσεις για τα ισπανικά ομόλογα και θα δημιουργήσει τεράστια πίεση στην ικανότητα της Ισπανίας να δανειστεί τα χρήματα που χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει τις δαπάνες της σε μια εποχή που πρέπει να δανείζεται φτηνά και με συνέπεια για να αντλήσει τα € 25 δις που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου χρηματοδότησης του 2012. Θα πάμε πίσω στα χειρότερα επίπεδα, τονίζει Alessandro Giansanti, στρατηγικός αναλυτής της ING , με τις ισπανικές αποδόσεις να χτυπούν το 7% και πάλι και τότε η πλήρης κρατική διάσωση της Ισπανίας θα είναι πια γεγονός.

www.reporter.g

Βαρουφάκης: Τα νέα μέτρα είναι «βενζίνη» στη «φωτιά» της ύφεσης [βίντεο]

«Bενζίνη» στη φωτιά της ύφεσης χαρακτήρισε τα νέα μέτρα που ετοιμάζεται να ψηφίσει η ελληνική κυβέρνηση, ο καθηγητής οικονομικής θεωρίας Γιάννης Βαρουφάκης.

Μιλώντας στην πρωϊνή εκπομπή του ΑΝΤ1, ο κ. Βαρουφάκης τόνισε ότι η κυβέρνηση έχει λάθος στόχους, προβλέποντας ότι η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο.

Μάλιστα κατέθεσε και τη δική του πρόταση, υποστηρίζοντας πως πρέπει η βοήθεια προς τις τράπεζες να μην εγγραφεί στο δημόσιο χρέος της χώρας, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ισπανίας. Ακόμα, ζήτησε άμεση σύνδεση των αποπληρωμών των υποχρεώσεων της χώρας με τους ρυθμούς ανάπτυξης. Τέλος προέταξε την ανάγκη τα 12 δισ. του ΕΣΠΑ να δοθούν στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και όχι στο ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να επενδυθούν και να λειτουργήσουν ευεργετικά για την αγορά.

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/node/65657#ixzz256QbFfVC

Αυτά είναι τα νέα επαχθή μέτρα αδιεξόδου και κοινωνικής ισοπέδωσης

Τα όρια αντοχής των Ελλήνων θα αγγίξουν τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα. Έρχονται μειώσεις στις συντάξεις, αλλά και τα δώρα, ψαλίδι στις εφάπαξ αποζημιώσεις των αποστράτων, ενώ περικοπές αναμένονται και στα εποχικά επιδόματα, αλλά και τα αναπηρικά και τα οικογενειακά.
Ταυτόχρονα θα αυξηθούν τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΑΝΑ ΤΟΜΕΑ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΞΗΣ

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 4.598 ΔΙΣ ΕΥΡΩ- Περικοπές δώρων σε ΟΛΕΣ τις κύριες και επικουρικές συντάξεις kαι για τον ιδιωτικό και για τον δημόσιο τομέα

- Μειώσεις αθροίσματος συντάξεων κύριων και επικουρικών άνω των 1.000 ευρώ

Από 1.000 έως 1.500 ποσοστό 2%
Από 1.500 έως 2.000 ποσοστό 5%
Από 2.000 και πάνω ποσοστό 10%

- Αν περικοπούν τα δώρα στις συντάξεις τότε οι μειώσεις θα ξεκινήσουν από τις συντάξεις των 1.000 ευρώ. Εαν όμως δεν περικοπούν τότε μπορεί να ξεκινήσουν και από τα 700 ευρώ!

- Εξορθολογισμός εφάπαξ για το 2013 – 2014 αλλά και αναδρομικά

- Εκτακτη εισφορά 2% σε όσους έχουν πάρει εφάπαξ μεγαλύτερο από τις εισφορές που έδιναν ενώ εργάζονταν

- Περικοπές στις συντάξεις στρατιωτικών και αστυνομίας λόγω κατάργησης της αυτόματης μισθολογικής προαγωγής

- Έλεγχος όλων των δικαιούχων των συντάξεων – Επανέλεγχος όλων των συντάξεων

- Αύξηση των ελάχιστων αναγκαίων ενσήμων από 4.500 σε 6.000 προκειμένου να θεμελιωθεί δικαίωμα ελάχιστης πλήρους σύνταξης

- Μείωση της σύνταξης των ανύπαντρων θυγατέρων μέσω του καθορισμού ανώτατου ορίου 720 ευρώ

ΠΡΟΝΟΙΑΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ – ΚΟΒΕΤΑΙ ΠΟΣΟ 913 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ

- Προσαρμογή οικογενειακών επιδομάτων

- Αναπροσαρμογή αναπηρικών επιδομάτων

- Ιατρική επανεξέταση όλων των δικαιούχων αναπηρικών επιδομάτων

- Αναπροσαρμογή της σύνταξης των ανασφάλιστων ηλικιωμένων

- ΕΚΑΣ στους άνω των 65

- Κατάργηση εποχιακών επιδομάτων

Κατάργηση ειδικών επιδομάτων ανεργίας

Αναπροσαρμογή δαπάνης μετακίνησης νεφροπαθών

Εισαγωγή επιδόματος μακροχρόνια ανέργων

Νεα προγράμματα ΟΕΕ

Πιλοτική εφαρμογή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος

ΔΕΚΟ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 274 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ

- Αύξηση εσόδων από την αύξηση των τιμών των εισιτηρίων κατά 25%

- Σχέδια αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ και μείωση των λειτουργικών δαπανών

- Πώληση μη στρατηγικών δραστηριοτήτων

- Μείωση επιχορηγήσεων στις ΔΕΚΟ από τον Τακτικό Προϋπολογισμό

ΜΙΣΘΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΣΟΥ 1.321 ΔΙΣ

- Εξορθολογισμός ειδικών μισθολογίων

- Μείωση δώρων δημοσίων υπαλλήλων

- Εργασιακή εφεδρεία (πιθανότατα με άλλο όνομα)

- Εφαρμογή ενιαίου μισθολογίου στις ΔΕΚΟ

- Νεο μισθολογικό καθεστώς για τους υπαλλήλους της Βουλής

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΣΟΥ 1.274 ΔΙΣ

- 25% Μείωση των ΜΗ μισθολογικών δαπανών υπουργείων ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ

- Περικοπή βουλευτικών προνομίων και μείωση επιχορηγήσεων στα κόμματα

- 50% μείωση των επιδομάτων για τμηματάρχες διευθυντές και γενικούς διευθυντές

- Κατάργηση επιτροπών και οριζόντια μείωση των μισθωμάτων του Κράτους

ΟΤΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 735 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ

- Συγχώνευση ή κατάργηση ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ

- Αποκομιδή σκουπιδιών από ιδιώτες

- Αξιοποίηση δημοτικής περιουσίας

- Ενιαία αρχή προμηθειών ανα Δήμο

ΥΓΕΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 1.387 ΔΙΣ

- Περικοπή της φαρμακευτικής δαπάνης των ταμείων

- Μείωση του λειτουργικού κόστους του ΕΟΠΥΥ

- Μείωση της δαπάνης των νοσοκομείων για τα φάρμακα (γενόσημα)

- Αύξηση των εισφορών του ΟΓΑ

ΑΜΥΝΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 517 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ
- Μετάθεση πληρωμής των εξοπλιστικών προγραμμάτων

- Κλείσιμο / αξιοποίηση στρατοπέδων – νοσοκομείων

- Μείωση όλων των λειοτουργικών εξόδων

ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 389 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ

- Συγχωνεύσεις ΑΕΙ/ΤΕΙ

- Προμήθειες συγγραμμάτων

- Επιβολή διδάκτρων (σε αιώνιους φοιτητές)

- Μείωση προσωπικού σε ΑΕΙ/ΤΕΙ

- Αύξηση των ωρών διαδασκαλίας

- Μείωση δαπανών κεντρικών και περιφερειακών υπηρεσιών

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ 450 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ

- Αύξηση των παραβόλων για τις μηνύσεις

- Μείωση επιστροφής ΦΠΑ σε αγρότες από το 11% στο 7%

- Μείωση φορολογικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Έρχονται (και) αυξήσεις στα στα μέσα μεταφοράς

  (Φωτογραφία:  Eurokinissi )

Αθήνα

Αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ένα από τα μέτρα που προβλέπεται στο βασικό σενάριο των 11,6 δισ. ευρώ που έχουν ήδη στα χέρια τους οι πολιτικοί αρχηγοί και θα συζητηθεί την Παρασκευή στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Προκειμένου να ενισχυθούν τα έσοδα των συγκοινωνιακών φορέων κατά 40 εκατ. ευρώ την επόμενη διετία, η κυβέρνηση σχεδιάζει να ακριβύνει τα εισιτήρια κατά 25%, από την αρχή του 2013.

Έτσι, το ενιαίο εισιτήριο (για όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς) θα κοστίζει 1,75 - 1,80 ευρώ από 1,40 ευρώ σήμερα.

Η τιμή του εισιτηρίου σε λεωφορεία, τρόλεϊ ή τραμ θα αυξηθεί σε 1,50 ευρώ από 1,20 ευρώ, ενώ τα εισιτήρια με μειωμένη τιμή (φοιτητών, πολυτέκνων, κ.ά.) θα ακριβύνουν σε 0,90 ευρώ από 0,75 ευρώ σήμερα.

Ανάλογες αυξήσεις θα υπάρξουν στα εισιτήρια του προαστιακού σιδηρόδρομου και των τρένων του ΟΣΕ.

Newsroom ΔΟΛ

Το «φιάσκο» της λιτότητας και η γερμανική εμμονή

Κανένας δεν πείθεται πια από το γερμανικό δόγμα, που θέλει τη δημοσιονομική ανευθυνότητα των χωρών της περιφέρειας να αποτελεί την αιτία της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Το επιχείρημα αποδεικνύεται τόσο άτοπο, όσο και η γερμανική επιμονή με τη λιτότητα, το «φάρμακο» κατά της κρίσης που καταλήγει να… σκοτώνει τον ασθενή. Όλα όσα εδώ και τρία χρόνια υποστήριζε η Άνγκελα Μέρκελ καταρρέουν, καθώς γίνεται πλέον σαφές ότι η τυφλή λιτότητα έχει πυροδοτήσει ένα καταστροφικό ντόμινο που δεν σταματά πουθενά. Όταν χώρες όπως η Ολλανδία ή ακόμα και η ίδια η Γερμανία –οι θεματοφύλακες της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην Ευρώπη- βλέπουν τα δημόσια οικονομικά τους να εκτροχιάζονται, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η γερμανική συνταγή της λιτότητας όχι μόνο δεν δουλεύει, αλλά εγκλωβίζει ακόμα και τις ισχυρότερες οικονομίες στο φαύλο κύκλο της λιτότητας και της ύφεσης. Σε αυτό που έχει ονομαστεί και σπιράλ θανάτου για την Ευρωζώνη.

Από τα πρώτα στάδια της κρίσης, το γερμανικό κλαμπ της Ευρώπης επιχείρησε να παρουσιάσει την Ελλάδα σαν μια ειδική, μοναδική περίπτωση. Όμως, η κατάρρευση της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας τους διέψευσε. Ακόμα και σήμερα, όλα δείχνουν ότι η Πορτογαλία –και για κάποιους και η Ιρλανδία- ακολουθεί ακριβώς το ίδιο μονοπάτι με την Ελλάδα, ενδεχομένως με καθυστέρηση ενός χρόνου. Οι αγορές πιστεύουν ότι η Λισσαβόνα θα χρειαστεί και δεύτερο πακέτο διάσωσης, αλλά και μία διαγραφή χρέους, στα πρότυπα του ελληνικού PSI. Και πάλι, η Άνγκελα Μέρκελ επιμένει ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν μοναδική περίπτωση, που δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να παραδεχτεί το αντίθετο. Εάν οι αγορές συνειδητοποιήσουν ότι το «κούρεμα» των πορτογαλικών ομολόγων είναι αναπόφευκτο, τότε θα είναι πια πολύ αργά για την Ισπανία και την Ιταλία.

Η Ιταλία, με τις μεταρρυθμίσεις του τεχνοκράτη Μάριο Μόντι αλλά και με τη βοήθεια του 1 τρισ. ευρώ των φθηνών τριετών δανείων που μοίρασε στις τράπεζες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (μέρος των οποίων καταλήγει στις αγορές ομολόγων) κερδίζει χρόνο απέναντι στις αγορές. Το κόστος δανεισμού της μειώνεται το τελευταίο διάστημα, έστω και εάν το χρέος της δεν απέχει ιδιαίτερα από τα επίπεδα του ελληνικού. Στη μόνιμα καταχρεωμένη Ιταλία, το χρέος του 120% του ΑΕΠ αποτελεί ένα μάλλον συνηθισμένο φαινόμενο. Όμως, η Ευρώπη γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτή την ωρολογιακή βόμβα των 1,9 τρισ. ευρώ. Είναι κοινό μυστικό ότι εάν η Ιταλία χρειαστεί βοήθεια, οι μηχανισμοί διάσωσης δεν επαρκούν για να καλύψουν τις δανειακές της ανάγκες.

Κατά την άποψη του ίδιου του Μόντι αλλά και των αγορών, η χώρα που απειλεί αυτή τη στιγμή περισσότερο την Ευρωζώνη δεν είναι η Ιταλία, αλλά η Ισπανία. Η Ευρώπη είχε απαιτήσει τη μείωση του ισπανικού ελλείμματος στο 4,4% του ΑΕΠ για το 2012. Όμως, όταν τα τελικά στοιχεία έδειξαν έλλειμμα 8,51% για το 2011, η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι επιχείρησε να αναθεωρήσει μονομερώς το στόχο. Το αποτέλεσμα ήταν ένας συμβιβασμός ανάμεσα στη Μαδρίτη και τις Βρυξέλλες, με το στόχο να τίθεται τελικά στο 5,3% του ΑΕΠ. Ο προϋπολογισμός του Ραχόι για το 2012 περιελάμβανε μέτρα τουλάχιστον 35 δισ. ευρώ, με αυξήσεις φόρων, μειώσεις μισθών και περικοπές δημόσιων υπηρεσιών. Ο προϋπολογισμός του 2013 κινείται στο ίδιο κλίμα, της αιματηρής λιτότητας.

Όμως οι ανησυχίες για την Ισπανία επιμένουν. Έστω και εάν η χώρα εμφανίζει σχετικά χαμηλό δημόσιο χρέος, κάτω από το 70% του ΑΕΠ, τα ελλείμματά της αλλά κυρίως, τα χρέη του ιδιωτικού τομέα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι ισπανικές τράπεζες έχουν δώσει δάνεια 2,4 τρισ. ευρώ, δηλαδή ίσα με το 230% του ΑΕΠ. Πολλά από αυτά είναι «κόκκινα», έπειτα από το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων και τη χρεοκοπία πολλών κατασκευαστικών εταιρειών. Εάν η ισπανική κυβέρνηση αναγκαστεί να διασώσει τις τράπεζες, τότε η Ισπανία θα έχει την τύχη της Ιρλανδίας.

Αλλά ακόμα και για την Ιρλανδία, τον «καλό μαθητή», που ακολούθησε κατά γράμμα τη συνταγή των Ευρωπαίων δανειστών και του ΔΝΤ, η ανάκαμψη αποδεικνύεται πολύ δύσκολη. Το Δουβλίνο έχει εφαρμόσει πέντε προϋπολογισμούς λιτότητας από το 2008 και αναμένεται να επιβάλει τουλάχιστον τέσσερις ακόμα. Έχοντας καταφέρει να μειώσει το έλλειμμα στο 10% του ΑΕΠ, υπόσχεται να επιτύχει το στόχο του 3% έως το 2016. Η Ιρλανδία πέρασε με επιτυχία τον τελευταίο έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως αναμενόταν, ωστόσο τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία συρρικνώθηκε αναπάντεχα κατά 1,1% το πρώτο τρίμηνο του έτους, μετά την μεγαλύτερη του αναμενόμενου ανάπτυξη που σημείωσε πέρυσι.

Αλλά και στην Πορτογαλία, τα πράγματα δεν εξελίσς

ονται ομαλά. Η ανεργία στο β’ τρίμηνο του έτους έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ του 15%, με την πορτογαλική κυβέρνηση αναμένει ότι το ετήσιο ποσοστό ανεργίας για το 2012 θα αγγίξει το 15,5% προτού φτάσει στο υψηλότερο επίπεδό του το 2013 (16%). Αυτή τη στιγμή στη χώρα υπάρχουν 827.000 άνεργοι, δηλαδή 152.000 περισσότεροι μέσα σε ένα χρόνο, σε σύνολο ενεργού πληθυσμού 4,6 εκατομμυρίων. Η αύξηση της ανεργίας είναι μια από τις κυριότερες ανησυχίες της πορτογαλικής κυβέρνησης, καθώς κινδυνεύει να επιβαρύνει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας εξαιτίας της αύξησης των δαπανών όσον αφορά την παροχή επιδομάτων στους ανέργους, την ώρα που τα μέτρα λιτότητας αναμένεται να βυθίσουν την Πορτογαλία σε μεγαλύτερη ύφεση. Ήδη το δεύτερο τρίμηνο του 2012 η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 1,2% και συνολικά όλο τον χρόνο κατά 3,3%. Πρόκειται για την μεγαλύτερη μείωση που έχει παρατηρηθεί από το 2009.

Δάσκαλε που δίδασκες στη Γερμανία

Ακόμα και η Γερμανία αποτυγχάνει να εφαρμόσει τη συνταγή της λιτότητας που η ίδια επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα στοιχεία του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών της Κολωνίας εκθέτουν την Άνγκελα Μέρκελ, καθώς δείχνουν ότι το Βερολίνο δεν εφάρμοσε ούτε τα μισά από τα μέτρα λιτότητας για τα οποία είχε δεσμευτεί το 2011. Από τις συνολικές περικοπές των 11,2 δισ. ευρώ που περιείχε το σχετικό κυβερνητικό πρόγραμμα, εφαρμόστηκαν τελικά τα 4,7 δισ. ευρώ.

Από τιμωρός, παραβάτης η Ολλανδία

Στον Γιαν Κις ντε Γιάγκερ αρέσει πολύ ο ρόλος του «κακού αστυνομικού». Ο ομοφυλόφιλος Ολλανδός υπουργός Οικονομικών τον παίζει με μεγάλη επιτυχία από τότε που ξέσπασε η ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Η Ολλανδία, μέλος του κλαμπ των χωρών ΑΑΑ του Βορρά, έχει υπάρξει πιο σκληρή ακόμα και από τη Γερμανία στις επιθέσεις της κατά των «αμαρτωλών» της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Ήταν εκείνη που επέμεινε να δείχνει στην Ελλάδα την πόρτα της εξόδου από το ευρώ, θεωρώντας ότι οι δημοσιονομικοί παραβάτες δεν έχουν καμία θέση μέσα στη νομισματική ένωση. Όμως, η Ολλανδία έγινε από τιμωρός, παραβάτης. Ο εκτροχιασμός των δημόσιων οικονομικών της, τη φέρνει στην ίδια μοίρα με τις χώρες που κατέκρινε. Και την αναγκάζει να ελπίζει στην επιείκεια εκείνων τους οποίους μέχρι χθες έστηνε στα τρία μέτρα. Όπως δείχνει η εξέλιξη των δημόσιων οικονομικών της, η χώρα μοιράζεται την τύχη της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Το έλλειμμά της προβλέπεται στο 4,6% του ΑΕΠ το 2013, κάτι που σημαίνει ότι ο θεματοφύλακας της δημοσιονομικής πειθαρχίας θα βρεθεί να παραβιάζει το όριο του 3%, για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά.

Μάλιστα η σκληρή λιτότητα οδήγησε σε κατάρρευση τον κυβερνητικό σχηματισμό. Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Mark Rutte και η κυβέρνηση του παραιτήθηκαν στα τέλη Απριλίου μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για τη μείωση του ελλείμματος της χώρας. Η κρίση προέκυψε όταν το ακροδεξιό κόμμα του Geert Wilders αποφάσισε να αποσύρει τη στήριξή του προς την κυβέρνηση τονίζοντας ότι δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας να σεβαστεί τους όρους των Βρυξελλών για έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ, όπως επιβάλλει και το νέο δημοσιονομικό συμβόλαιο.

Με τη σημερινή πορεία των δημόσιων οικονομικών της, η Ολλανδία κινδυνεύει να γίνει σύντομα ένας παρείσακτος μέσα στο κλαμπ των ΑΑΑ. Η Moody’s απείλησε να εκδιώξει την Ολλανδία από το επίλεκτο «κλαμπ» των χωρών με την κορυφαία πιστοληπτική αξιολόγηση «ΑΑΑ» και όχι άνευ λόγου. Τα δεινά που προκαλεί η κρίση χρέους της ευρωζώνης έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο αισθητά και σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης και όσο δεν διαφαίνεται διέξοδος από την κρίση, τίθεται εν αμφιβόλω κατά πόσον η Ολλανδία θα καταφέρει να κρατήσει το status μίας χώρας που θεωρείται εκ των ασφαλέστερων καταφυγίων στη Γηραιά Ηπειρο. Η ολλανδική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα μίας ακόμη ύφεση, σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της χώρας, Rabobank, η οποία προβλέπει ότι το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί εκ νέου μέσα στο τρίτο τρίμηνο, εξαιτίας της εξασθένησης του διεθνούς εμπορίου και της ασθενέστερης εσωτερικής κατανάλωσης. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν υποχώρηση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, ενώ την ίδια ώρα υποβόσκει ο κίνδυνος μίας κρίσης στην αγορά ακινήτων, δεδομένου ότι για ένα στα τέσσερα σπίτια, το κόστος του στεγαστικού δανείου υπερβαίνει την αξία του ακινήτου, σύμφωνα με έρευνα της ING.

Κι ενώ το οικονομικό περιβάλλον χειροτερεύει, η πολιτική κατάσταση δεν είναι καλή, δεδομένου ότι είναι προεκλογική περίοδος. Στις 12 Σεπτεμβρίου οι ψηφοφόροι καλούνται να εκλέξουν κυβέρνηση και είναι διχασμένοι για το εάν θα πρέπει να παραμείνουν προσηλωμένοι στους στόχους της ΕΕ για το έλλειμμα σε μία περίοδο αυξανόμενης δυσαρέσκειας για τους κανόνες που πολλοί θεωρούν ότι επιβάλλει «ηγεμονικά» η Γερμανία στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. 

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr--------2012082971755/