Μόνο ένας στους έξι Γερμανούς θυμάται κάποια στιγμή που να χαλάρωσε πραγματικά, ενώ ακόμη και στο σεξ ασχολούνται με τις επιδόσεις, περισσότερο από την ίδια την πράξη
Μία εντυπωσιακή καταγραφή της γερμανικής ιδιοσυγκρασίας, της αδυναμίας της να συμβαδίσει με την ψυχολογία του ευρωπαϊκού Νότου αλλά και την παθολογική «τευτονική» ζήλια για την χαρά των άλλων, κάνει έρευνα που παρουσίασε το Spiegel.
Το κείμενο ξεκινά με μία αναφορά στις συνεδρίες που έκαναν ομάδες συμμετεχόντων με τους ερευνητές.
Σε κάποιο σημείο, ο Σβεν «έχασε τη μπάλα» στην ομάδα συζήτησης για το τι κάνει μετά τη δουλειά, ακούγοντας άλλους να λένε πώς διασκεδάζουν. «Χαίρομαι για σένα» είπε ψυχρά σε έναν άλλο, «αλλά θα πρέπει κάποιος να έχει και την ευκαιρία. Το αφεντικό μου συχνά αφήνει κάτι στο γραφείο μου ακριβώς πριν το σχόλασμα. Και όταν γυρνάω καθυστερημένος σπίτι, "τα ακούω" από τη γυναίκα μου γιατί ανέλαβε παιδί και σπίτι μόνη της». Σε αυτό το σημείο, όπως λέει, κάθε σκέψη ξεκούραστου απογεύματος έχει πάει περίπατο.
Αν κάτι μπορεί να τον παρηγορήσει, δεν είναι ο μόνος Γερμανός σε αυτή την κατάσταση. Η έρευνα στην οποία συμμετείχε ο 36χρονος δημοσιεύτηκε προ ημερών από την εταιρεία μάρκετινγκ Rheingold στην Κολωνία. Οπως προέκυψε, το 46% των Γερμανών δηλώνουν όλο και περισσότερο ανίκανοι να χαρούν οτιδήποτε λόγω του καθημερινού άγχους και της αίσθησης ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους ζητηθεί κάτι. Το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, 55%, στους νεαρότερους συμμετέχοντες, που δηλώνουν ότι έχουν χάσει την ικανότητα να νιώθουν καλά.
Το φαί, το αλκοόλ, οι διακοπές ή απλώς λίγη χαλάρωση - οι Γερμανοί φαίνεται ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να τα απολαύσουν. Οπως φαίνεται, δεν χαλαρώνουν ούτε στο σεξ. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κατακλείδα είναι η εξής: «το γονίδιο της ευχαρίστησης συνεχώς ατροφεί - ξεχάσαμε να χαιρόμαστε τους εαυτούς μας».
Εργασία πριν τη διασκέδαση
Τα αποτελέσματα συνάδουν με την εικόνα των Ευρωπαίων για τους Γερμανούς, εν μέσω κρίσης. Υπερεργασία με αυταπάρνηση από άτομα που δεν χαλαρώνουν ούτε στις διακοπές και στην παραλία.
Τα αποτελέσματα συνάδουν με την εικόνα των Ευρωπαίων για τους Γερμανούς, εν μέσω κρίσης. Υπερεργασία με αυταπάρνηση από άτομα που δεν χαλαρώνουν ούτε στις διακοπές και στην παραλία.
Σε σχέση με την θετική εικόνα του 2006, όταν φιλοξένησαν το Μουντιάλ, η αλλαγή είναι τεράστια. «Τότε οι Γερμανοί εξέπεμπαν ένα πάθος για ζωή», υποστηρίζει η ψυχολόγος Ινές Ιμντάλ, «αλλά από το 2008 το κλίμα άλλαξε». Οπως εκτιμά, οι Γερμανοί νιώθουν να καταπιέζονται από την κρίση στην Ευρώπη, «νιώθουν ότι πρέπει να σηκώσουν όλους στις πλάτες τους».
Η έρευνα δείχνει ωστόσο ότι δεν είναι μόνο η κρίση που κατατρέχει τους Γερμανούς. Είναι η τελειομανία τους. Οι τευλευταίες έρευνες επιβεβαίωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο αισθάνονται ευχαρίστηση οι Γερμανοί συνδέεται άμεσα με κάποιο επίτευγμα. Το 81% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αισθάνεται ικανοποίηση μόνο αφού πετύχει κάτι. «Οπώς λέει η ρήση, πρώτα η δουλειά», παραδέχθηκε η 61χρονη Βίλτρουντ. Μακάρι όμως να ήταν έτσι απλά τα πράγματα.
«Συμμετέχοντες δήλωσαν ότι μετά από μία ημέρα σκληρής και αποδοτικής δουλειάς, γυρνούν σπίτι χωρίς να μπορούν να πουν τι πέτυχαν. Και αν κάποιος τους πει "εντάξει, χαλάρωσε», νιώθουν ότι η ευχαρίστηση μετατρέπεται και αυτή σε υποχρέωση», αναφέρει η έρευνα. Την ίδια ώρα, οι δυνατότητες για καλή ζωή περιμένουν παντού: ένα ποτήρι κρασί, ένα αφρόλουτρο, ακόμη και μία έξοδος σε ένα καλό εστιατόριο. Ε, ακόμη κι αυτό τους καταπιέζει. Οπως λέει η Ιμντάλ, «όλες αυτές οι δυνατότητες κάνουν τους Γερμανούς να σκεφτούν: "πρέπει να απολαύσω κάτι"».
«DNA της Ευχαρίστησης» για ελάχιστους
Η έρευνα ευελπιστεί ότι εντόπισε την τυπική γερμανική ακολουθία των βημάτων προς την ευχαρίστηση, κάτι που οι μελετητές ονόμασαν DNA της ευχαρίστησης. Αυτά συνοπτικά είναι αρχικά η αίσθηση ότι κέρδισε κάποιος κάτι και στη συνέχεια η προετοιμασία μίας απόλαυσης (όπως το κλείσιμο μία ημέρα σε spa). Εδώ όμως έρχεται το εμπόδιο: ο Γερμανός πρέπει να χαλαρώσει και να καθαρίσει το μυαλό του από τα προηγούμενα, προκειμένου τελικά η όποια ευχαρίστηση να τον «εκπλήξει» για να μπορέσει να την βιώσει πλήρως.
Η έρευνα ευελπιστεί ότι εντόπισε την τυπική γερμανική ακολουθία των βημάτων προς την ευχαρίστηση, κάτι που οι μελετητές ονόμασαν DNA της ευχαρίστησης. Αυτά συνοπτικά είναι αρχικά η αίσθηση ότι κέρδισε κάποιος κάτι και στη συνέχεια η προετοιμασία μίας απόλαυσης (όπως το κλείσιμο μία ημέρα σε spa). Εδώ όμως έρχεται το εμπόδιο: ο Γερμανός πρέπει να χαλαρώσει και να καθαρίσει το μυαλό του από τα προηγούμενα, προκειμένου τελικά η όποια ευχαρίστηση να τον «εκπλήξει» για να μπορέσει να την βιώσει πλήρως.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ούτε ένας στους πέντε Γερμανούς δεν διαθέτει βασικά στοιχεία αυτού του DNA της ευχαρίστησης. Η έρευνα έδειξε ότι 91% δέχονται ότι αυτό που αξίζει στη ζωή είναι οι απολαύσεις της, αλλά μόλις 15% μπορούν να θυμηθούν κάποιες στιγμές που να άφησαν πίσω τους τις έγνοιες και να αισθάνθηκαν πραγματικά ευτυχείς.
Προκλητικοί και ζηλιάρηδες
Μερικοί καταφεύγουν στα άκρα, προκειμένου να εισπράξουν κάποια ικανοποίηση, όπως ένας μοτοσικλετιστής που παραδέχθηκε ότι απολαμβάνει να στέκεται δίπλα σε ένα κάμπριο και να το πήζει στα καυσαέρια, πριν φύγει με το «πράσινο».
Μερικοί καταφεύγουν στα άκρα, προκειμένου να εισπράξουν κάποια ικανοποίηση, όπως ένας μοτοσικλετιστής που παραδέχθηκε ότι απολαμβάνει να στέκεται δίπλα σε ένα κάμπριο και να το πήζει στα καυσαέρια, πριν φύγει με το «πράσινο».
Η στάση τους έναντι της Ελλάδας, είναι επίσης χαρακτηριστικά τευτονική, λέει η Ιμντάλ, ζηλεύουν την ευτυχία των άλλων. «Οταν εξοργιζόμαστε με τις υψηλές συντάξεις και τις μεγάλες διακοπές, προφανώς η ζήλια παίζει ρόλο», παρά το ότι δεν θα μπορούσαν να υιοθετήσουν τον «νότιο» τρόπο ζωής.
Στο σεξ, την πιο προσωπική τους στιγμή, θα περίμενε κάποιος ότι μπορεί να χαλαρώνουν κάπως περισσότερο. Ωστόσο, πολλοί ερωτηθέντες ανέφεραν ότι ακόμη και τότε σκεφτόντουσαν κάποια ταινία, ή διαφημιστικά. «Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να έχουν μία καλή επίδοση, ακόμη και εκεί», λέει η ψυχολόγος. Ετσι, αντί να απολαμβάνουν την στιγμή, προσπαθούν να συγκρατήσουν τον οργανισμό τους όσο περισσότερο μπορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.