Το παρόν έσβησε... Για το μέλλον σε τρία χρόνια!

Της Ζέζας Ζήκου

Οτι έγιναν εγκλήματα υπερβολικής λιτότητας στο όνομα δήθεν της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των Μνημονίων το ξέρουμε και το έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές. Δεν λέμε, αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις (που δεν έγιναν), ίσως απαραίτητες και πολλές αλλαγές στο κράτος. Ομως, τα απανωτά φορολογικά χαράτσια και οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων τσάκισαν τη χώρα. Τώρα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (μας) υπόσχεται ότι η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο το 2015! Εντάξει... Να πιστέψουμε τον κ. Βενιζέλο; Αλλά, ποιος μπορεί να τους συγχωρήσει ότι γκρέμισαν την οικονομία και διέλυσαν την κοινωνία; Εγώ, απλώς, αναρωτιέμαι πώς θα γίνει η ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης του λαού προς το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα. Οι αρχικές παλινδρομήσεις του Ευ. Βενιζέλου, μαζί με τη διπλωματική ανυπαρξία και την εκκωφαντική διαπραγματευτική ένδεια των Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, παρέσυραν στην άβυσσο τη χώρα. Οχι μόνο δεν κατάλαβαν το μέγεθος της κρίσης, αλλά απέτυχαν και να την διαχειριστούν. Οταν διαπιστώθηκε από τους δανειστές μας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, δηλαδή σε... ελληνικότερη και πολιτικότερη διατύπωση, όταν έγινε αντιληπτό ότι τα Μνημόνια δεν μπορούν να αποτρέψουν τη χρεοκοπία και τη στάση πληρωμών, το Βερολίνο μαζί με τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον μας «εκούρευσαν». Ο «Τιτανικός» συνεχίζει την πορεία του μαζί με όλη την απελπισία και την εξαθλίωση που φορτώνει στην κοινωνία με τα πρόσθετα σκληρά μέτρα για εισοδήματα, φόρους, ασφαλιστικό, συντάξεις και με στόχο το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους. Η διαπίστωση ότι ακόμα και με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και με τις μεγαλύτερες θυσίες που θα προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν γίνει, η κατάσταση θα είναι αβίωτη με την εφαρμογή του κύκλου ζωής του νέου Μνημονίου, εξαναγκάζει τους δανειστές μας σε πολιτικά εκβιαστικές επιταγές να ζητούν βίαια μέτρα και περαιτέρω αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας. Η Ελλάδα καταδικάζεται σε πολλά χρόνια δεινών, προειδοποιεί ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, από τη στήλη του στους New York Times. Υποστηρίζει ότι «η ιστορία της ευρωπαϊκής οικονομικής ύφεσης απέχει πολύ από το τέλος της» και ότι «οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως παράδειγμα για εφαρμογή μέτρων λιτότητας στις ΗΠΑ». Απαντώντας στο ερώτημα για τις εναλλακτικές επιλογές που έχουν μπροστά τους η Ελλάδα και η Ιρλανδία για ανάκαμψη, ο κ. Κρούγκμαν θεωρεί ότι «δεν είχαν και δεν έχουν καλές εναλλακτικές πέραν της αποχώρησής τους από την Ευρωζώνη, ένα δραστικό βήμα που στην πραγματικότητα οι ηγέτες τους δεν μπορούν να κάνουν εκτός εάν έχουν αποτύχει όλες οι άλλες επιλογές, κατάσταση που η Ελλάδα πλησιάζει γρήγορα», όπως υπογραμμίζει, προσθέτοντας ότι «η Γερμανία και η ΕΚΤ πρέπει να ενεργήσουν ούτως ώστε να αποφευχθεί η έξοδος των χωρών αυτών από το ευρώ, απαιτώντας λιγότερα μέτρα λιτότητας και λαμβάνοντας μέτρα προς ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας στο σύνολό της». Η Wall Street Journal, με κύριο άρθρο της, υποστηρίζει ότι «η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι απλώς ένα κεφάλαιο μιας πολύ μεγαλύτερης οικονομικής και πολιτικής τραγωδίας. Θλιβερή εικόνα για την Ελλάδα δίνει έκθεση της Κομισιόν, που παραπέμπει σε εικόνα τριτοκοσμικής χώρας. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δοκιμάζονται σε συνθήκες φτώχειας. Τα τελευταία τρία χρόνια διαλύθηκαν τα πάντα και θα περάσουν πολλά χρόνια για να ξαναγίνουν όπως ήταν. Από το τρίτο τρίμηνο του 2009 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2011, ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, χάθηκαν 462.000 θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, το ποσοστό των Ελλήνων που δεν είναι σε θέση να καλύψουν βασικές διατροφικές τους ανάγκες φτάνει πλέον στο 11,6%, με τον μέσο όρο της Ε.Ε. στο 8,1%, ενώ επιδεινώθηκε κατά 2,3% μέσα σε δύο χρόνια. Αντίστοιχη αύξηση σημειώθηκε στο ποσοστό ατόμων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Δηλαδή 1 στους 10 Ελληνες δεν έχει ούτε να φάει σαν άνθρωπος! Η ανεργία των νέων βρέθηκε σε ιστορικό υψηλό - στο 50% στην Ελλάδα, όπως και στην Ισπανία. Αναφορικά με τους ανέργους που δεν καταφέρνουν να βρουν δουλειά μετά από ένα χρόνο αναζήτησης, σ’ αυτή τη θέση βρίσκεται το 9,1% του εργατικού δυναμικού, δηλαδή 355.000 άτομα. Η Κομισιόν αναφέρει ότι το επίδομα ανεργίας δίνεται μόνο για 12 μήνες και ως εκ τούτου «η φτώχεια ανάμεσα στους ανέργους είναι πιθανό να αναδειχθεί στο βασικότερο ζήτημα» για την Ελλάδα. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_02/05/2012_440159