Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Έκθεση του γνωστού think tank «Διεθνής Ομάδα Κρίσεων» (International Crisis Group) εισηγείται στην Λευκωσία να μοιραστεί «το 20% των καθαρών κερδών ή του φυσικού αερίου που θα βρεθεί με τους Τουρκοκυπρίους». Ταυτόχρονα προτείνει τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ Ελληνοκυπριακής πλευράς και ψευδοκράτους ώστε να συσταθεί διακοινοτική συμβουλευτική επιτροπή, στο πλαίσιο της λειτουργίας της οποίας θα πραγματοποιούνται συζητήσεις για θέματα ενέργειας, αλλά ζητήματα που άπτονται του σχεδιασμού για τη χρήση του φυσικού αερίου.
Εκτός αυτών, η έκθεση του ICG αναφέρει ότι τόσο η Τουρκία, όσο και η τουρκοκυπριακή πλευρά πρέπει να σταματήσουν να προκαλούν σε ότι έχει να κάνει με την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όπως επίσης να μην πραγματοποιούν γεωτρήσεις στα ύδατα στα οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει κηρύξει ΑΟΖ. Στις εισηγήσεις του ινστιτούτου συμπεριλαμβάνεται και η αναφορά ότι αν όλα τα παραπάνω πραγματοποιηθούν τότε η Κυπριακή Δημοκρατία και η Τουρκία θα μπορούσαν να συζητούν ανοικτά για τα ενεργειακά ζητήματα στην ανατολική Μεσόγειο, χωρίς μάλιστα αυτές οι συζητήσεις να επηρεάζουν τις συνομιλίες για το Κυπριακό πρόβλημα.
Οι αναλυτές της «Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων» κάνουν λόγο για το ενδεχόμενο συνεργασίας ανάμεσα στην Άγκυρα και στη Λευκωσία σε ότι έχει να κάνει με την εξαγωγή φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο στις διεθνείς αγορές, μέσω της κατασκευής και της λειτουργίας αγωγού, ο οποίος θα συνδέει την Κύπρο με την Τουρκία. Τέλος αναφέρουν ότι η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία και η Τουρκία μπορούν να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή σε άλλο δικαστήριο για να λύσουν τις διαφορές τους σχετικά με την οριοθέτηση των ΑΟΖ μεταξύ τους.
Ποιο είναι, όμως, το «International Crisis Group», οι αναλύσεις του οποίου μεροληπτούν πάντοτε υπέρ των τουρκικών συμφερόντων. Ποια είναι η σχέση του με ελληνικά ινστιτούτα και εγχώριες δεξαμενές σκέψης και ποια με τηνΠαγκόσμια Τράπεζα και τον Τζορτζ Σόρος;
Το ICG, ο Σόρος και η Τουρκία
Το έτος 1995 ο τότε αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας M.M. Brown, ο Αμερικανός διπλωμάτης Morton Abramowitz και ο Fred Cuny, ίδρυσαν το International Crisis Group. Πίσω από το συγκεκριμένο think tank βρίσκεται (ποιος άλλος;) ο κερδοσκόπος Τζόρτζ Σόρος. Συνεργάτες του «ιδρύματος» το οποίο έχει έδρα τις Βρυξέλλες είναι πρώην σύμβουλοι σε θέματα εθνικής ασφαλείας, όπως ο Zbigniew Brzezinski, ο Richard Allen και ο Στρατηγός Wesley Clark, πρώην Ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Άλλα πρόσωπα που συνεργάζονται με το ICG είναι ο παλιός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του πρώην Αμερικανού προέδρου Μπίλ Κλίντον Samuel Berger, όπως και ο πρώην Αμερικανός διπλωμάτης Thomas Pickering.
Το καλοκαίρι του 2011 το «International Crisis Group» σε μία άλλη του έκθεση υποστήριζε ότι στην παρούσα συγκυρία κατά την οποία τη χώρα μας πλήττει η σφοδρή κρίση χρέους, πρέπει η Ελλάδα να συνάψει συμφωνία με την Τουρκία στη βάση τεσσάρων σημείων:
Η Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά της και η Τουρκία να σταματήσει τις υπερπτήσεις.
Η Ελλάδα να αναγνωρίσει ότι η Τουρκία, ως ναυτική δύναμη έχει δικαιώματα σε ότι έχει να κάνει με την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και η Τουρκία να δεσμευτεί για την αναγνώριση των δικαιωμάτων της Ελλάδας που απορρέουν από Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.
Οι δύο χώρες να διαπραγματευτούν για περιορισμό των χωρικών τους υδάτων στη βάση του ορίου των 12 ναυτικών μιλίων
Η Ελλάδα και η Τουρκία να επιλέγουν το δρόμο της προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης για οποιοδήποτε θέμα και ιδιαίτερα για το θέμα της υφαλοκρηπίδας
Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η «Διεθνής Ομάδα Κρίσης» ασχολείται με θέματα που αφορούν στην Κύπρο και συγκεκριμένα με το ζήτημα της επίλυσης του Κυπριακού. «Η συνέχιση της ύπαρξης μιας διχοτομημένης Κύπρου, και ο στραγγαλισμός της διαδικασίας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, αποτελούν αρνητική εξέλιξη για τη περιοχή» ανέφερε η εν λόγω δεξαμενή σκέψης και υποστήριζε ότι οι Ελληνοκύπριοι θα συνειδητοποιήσουν ότι η απόρριψη του σχεδίου Ανάν οδήγησε τη μεγαλόνησο σε ακόμη μεγαλύτερη διχοτόμηση.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ
Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, το οποίο πάντοτε αντιμετωπίζει με θετικό τρόπο την Τουρκία και κυρίως το «τουρκικό μοντέλο ανάπτυξης», δεν είναι τυχαίο ότι προωθεί τις απόψεις της «Διεθνούς Ομάδας Κρίσης». Το μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ Ευάγγελος Κωφός σε ανάλυσή του επί της έκθεσης του ICG με τίτλο «Το όνομα της Μακεδονίας: Βγαίνοντας από το αδιέξοδο» σχολιάζει ότι «Το ICG είναι γνωστό για τις εμπεριστατωμένες εκθέσεις του σε πλείστα διεθνή ζητήματα κρίσεων». Τις εκθέσεις της συγκεκριμένης δεξαμενής σκέψης προβάλλουν με θετικό τρόπο πάντοτε δημοσιογράφοι, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διασυνδέονται με το ΕΛΙΑΜΕΠ, το οποίο επηρεάζει τα τελευταία χρόνια τις πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Εξωτερικών παρέχοντας τις κατευθυντήριες γραμμές της εξωτερικής πολιτικής.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ διαδραματίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του άτυπου μηχανισμού ή άλλως του άτυπου διευθυντηρίου διευθυντήριο το οποίο συγκροτεί και διαμορφώνει την ελληνική εξωτερική πολιτική και το οποίο, όπως αναφέρουν απόλυτα διασταυρωμένες πληροφορίες, διαχειρίζεται όλους τους φακέλους της ελληνικής διπλωματίας, εν γνώσει των πολιτικών ηγεσιών. Δεν είναι τυχαίο ότι μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ έχουν προτείνει εταιρική συνεργασία Ελλάδας - Τουρκίας «στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, σε περιφερειακό επίπεδο, επ’ ωφελεία και των δύο μερών».
Πρόκειται για μία θέση η οποία βρίσκεται κοντά στο περιεχόμενο των δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων περί συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο, τις οποίες διατύπωσαν με μεγάλη ευκολία και συχνότητα από τότε που η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της σφοδρής οικονομικής κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αναλύσεις, του ΕΛΙΑΜΕΠ, οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και οι εκθέσεις του ICG συμπίπτουν. Τα συμπεράσματα εναπόκεινται στην κρίση του καθενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.