Χρήστου Δημήτρης
Οι σωτήρες της Ελλάδας, Παπαδήμος, Παπανδρέου και Σαμαράς, διασφάλισαν το μέλλον μας και την αποφυγή της χρεωκοπίας, λένε. Τι σωτήριο θα γίνει από εδώ και πέρα; Θα αρχίσει να ξετυλίγεται η επώδυνη, επαχθής και εθνικά επιζήμια δανειακή συμφωνία, αφ' ής στιγμής οι Γερμανοί έπαιξαν “πάρτα όλα” και πήραν όσα επεδίωκαν. Και συνταγματικά κατοχυρωμένες, πλέον, οι απαιτήσεις των δανειστών και εμπράγματες οι υποχρεώσεις του δανειζόμενου. Και με το αγγλικό δίκαιο επί θύραις -που ανοίγει την κερκόπορτα στον τομέα της αξιοποίησης ακόμη και του ορυκτού πλούτου της χώρας. Και με τον νέο ειδικό λογαριασμό να «δένει χειροπόδαρα» τον υπόχρεο και με αυξημένη εποπτεία και με το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων να ξεκινά τις εκχωρήσεις δημόσιας περιουσίας. Ε, άμα είναι να μη χρεωκοπήσουμε, τι να κάνουμε, ας το δεχτούμε, όπως θα έλεγε και ο Μανώλης Καψής.
ΠΛΗΝ όμως το θέμα είναι πως θα χρεωκοπήσουμε με μαθηματική ακρίβεια. Όπως μάλιστα αποκαλύπτει η απόρρητη έκθεση της τρόικας που δημοσιεύτηκε στους Financial Times, το 2020 το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 160% του ΑΕΠ έναντι στόχου 120%. Αυτό το πείραμα είναι αδύνατον να πάει μακρύτερα από το 2012.
ΚΑΙ ΤΙ προτείνεις, θα ρωτήσετε. Προτάσεις να απαιτήσετε από τα κόμματα που σκέφτεστε να επιλέξετε. Η κατάσταση είναι ασφαλώς περίπλοκη, καθώς δεν υπάρχουν ηγέτιδες τάξεις και ηγεμονικά κόμματα. Συνεπώς θα χρειαστείτε αριθμητικές γνώσεις για να καταλήξετε τι συμφέρει την πατρίδα σας. Μην ξεχνάμε πως το 80% της κοινής γνώμης είναι κατά του Μνημονίου. Μερικοί καλοπροαίρετα αθώοι αναφωνούν: “Αχ και να ήταν ενωμένη η αριστερά”. Με τι προτάσεις; Μαθηματικά μπορεί να φτάνει το εντυπωσιακό 40%, πλην όμως δεν είναι όλα μήλα.
ΤΟ ΚΚΕ βρίσκεται σε αποστείρωση. Μόνο εναντίον όλων. Πρώτος μάλιστα εχθρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποπροσανατολίζει το ταξικό κίνημα θεωρώντας πως με μεταρρυθμίσεις μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό. Η πολιτική αυτού του κόμματος προσβλέπει σε μια νομοτελειακή (!) εξέγερση των λαϊκών μαζών και της αγροτιάς (όταν η ανεργία φτάσει 60% και η φτώχεια 90%) όπου το κόμμα θα καταλάβει την εξουσία και θα εγκαθιδρύσει τον μονοκομματικό καλό σοσιαλισμό. Γι' αυτό και κάθε συνεργασία είναι ανεπιθύμητη και αποκρουστική. Στο Σύνταγμα ο λαός; Στην Ομόνοια το ΚΚΕ.
ΣΤΟ ΔΕΜΕΝΟ στον μόλο καράβι της Δημοκρατικής Αριστεράς ψάχνουν την πυξίδα που έχει πέσει στο αμπάρι. Το πλοίο έχει τιγκάρει από νέους επιβάτες και μικροπωλητές, αλλά κανείς δεν ξέρει με σιγουριά πόσοι τελικά θα μείνουν και αν θα βρεθεί η πυξίδα. Η συνεργασία με άλλες αριστερές δυνάμεις και συγκεκριμένα με τον ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτεται. Αν το ΠΑΣΟΚ μείνει ενιαίο στη σκληρή μνημονιακή γραμμή, η ΔΗΜ.ΑΡ. θα διασπαστεί, καθώς δεν θα υπάρχει σοσιαλδημοκρατικό άλλοθι για συνεργασία. Αυτά θεωρητικά, καθώς την προηγούμενη Κυριακή ο δεύτερος τη τάξει στο κόμμα Σπ. Λυκούδης δήλωσε πως οι υπογραφές στο Μνημόνιο είναι σεβαστές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι έτοιμος για το μεγάλο άλμα, αλλά δυστυχώς εσωτερικές αγκυλώσεις και διαφοροποιήσεις για πολιτικό και κοινωνικό άνοιγμα τον καθυστερούν επικίνδυνα. Σήμερα είναι η μόνη δύναμη που διατυπώνει αρκετές προτάσεις και μπορεί να γίνει σοβαρός πόλος, ικανός να συσπειρώσει και να συνεργαστεί με ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις κυρίως προερχόμενες από το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο (όπως δείχνουν οι μετακινήσεις ψηφοφόρων και από τα δύο μεγάλα κόμματα). Αν σε αυτό το 6% του προέρχεται από τη Ν.Δ. και δηλώνει ότι θέλει να σε ψηφίσει και το αντίστοιχο 8% που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ εσύ θέτεις ως πρώτη προτεραιότητα, σοσιαλισμός εδώ και τώρα χαιρετίσματα. Δεν μπορεί να βασανίζεις έναν χώρο που δεν συμφωνεί με το σημερινό ΚΚΕ επειδή το ΚΚΕ δεν σε δέχεται στους κόλπους του. Για παράδειγμα ποια πολιτική διαφορά υπάρχει μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ; Καμία. Αν μάλιστα η ηγετική ομάδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είχε βιαστεί να φύγει από το ΚΚΕ πριν από τη διάσπαση, σήμερα θα ήταν αυτοί στην ηγεσία του κόμματος.
ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ με την ιστορία που διηγήθηκε ο Μανώλης Γλέζος στο Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο του ΣΥΡΙΖΑ μετά από όσα άκουσε για το πού πάμε και τι κάνουμε. Ήμασταν -είπε- με τις χειροπέδες στο πλοίο που μας μετέφερε στην εξορία. Στο ίδιο πλοίο είχαν επιβιβαστεί και μερικοί αγρότες που επέστρεφαν στο νησί. Ένας αγρότης μας πλησιάζει και ρωτάει έναν από μας: Εσύ με τις χειροπέδες, τι είσαι; Αγρότης απαντά. Και γιατί σε έχουν με χειροπέδες; Είμαι θύμα της διαπάλης της Εργασίας με το Κεφάλαιο, του απαντά. Δηλαδή είσαι Ιεχωβάς; ρωτάει έκπληκτος ο πολίτης αγρότης. Καλή σας μέρα.
d.xristou@avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.