Ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα

«Η σίτιση, η στέγη και οι παροχές Υγείας είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες της κοινωνικής πρόνοιας, που όταν πλήττονται μιλάμε για ανθρωπιστική κρίση», εξηγεί στον Δρόμο ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης.
«Στην Ελλάδα και ειδικά στις μεγάλες πόλεις αλλά ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας και οι τρεις αυτές δομές βρίσκονται σε κρίση. Έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των ανθρώπων που αναζητούν τροφή, που δεν έχουν στέγη και που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας Υγείας. Μια τέτοια κατάσταση σε μια χώρα της Αφρικής χαρακτηρίζεται ανθρωπιστική κρίση και προκαλεί την παρέμβαση οργανώσεων σαν τη δική μας. Αποφασίσαμε εδώ και ένα χρόνο πως το πεδίο δράσης μας πλέον θα είναι κυρίως η Ελλάδα. Η ανθρωπιστική κρίση ακολούθησε με μαθηματική ακρίβεια χώρες όπου παρενέβη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».

Πόσοι άνθρωποι έχουν περάσει από τα ιατρεία και τις δομές των Γιατρών του Κόσμου;

Πλησιάζουμε στο τέλος του χρόνου και πλέον μπορούμε να μιλάμε για πάνω από 100.000 επισκέψεις στα ιατρεία μας και για περισσότερες από 32.000 ανθρώπους που έγιναν, τελικά, δέκτες υπηρεσιών Υγείας, που δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν από τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα δημόσια νοσοκομεία. Είναι πολύ σημαντικό ότι ενώ στην αρχή σε μας έρχονταν μόνο μετανάστες, εδώ και αρκετούς μήνες έχει αυξηθεί ο αριθμός των Ελλήνων. Στο ιατρείο του Περάματος, πέρυσι, οι Έλληνες που προσήλθαν ήταν περίπου στο 6 με 7% των συνολικών επισκέψεων, ενώ φέτος αγγίζει το 30%.

Τι δείχνει αυτό;

Δείχνει ότι ο κόσμος έχει πλέον «ξεκλειδώσει», έχει ξεπεράσει τις αναστολές του κυρίως λόγω ανάγκης και δεν ντρέπεται πια να ζητήσει βοήθεια. Έχει βοηθήσει και η δημοσιότητα που δόθηκε σε τέτοιες δράσεις και νομίζω πως υπάρχει πλέον ένα κλίμα αλληλοβοήθειας και κοινής αντιμετώπισης του προβλήματος στη βάση της κοινωνίας. Η αλληλεγγύη αυτή είναι προς το παρόν αχαρτογράφητη, δεν είναι μετρήσιμη αλλά περισσότερο ένα κλίμα που εισπράττουμε καθημερινά.

Αυξάνεται ο αριθμός των αποκλεισμένων από το Σύστημα Υγείας;

Ασφαλώς. Όσο αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, οι τιμές των φαρμάκων, όσο χάνονται θέσεις εργασίας τόσο πολλαπλασιάζεται η ζήτηση για δωρεάν υπηρεσίες Υγείας. Οι άνθρωποι έρχονται εδώ και ζητάνε ιατρική φροντίδα, τρόφιμα αλλά και υπηρεσίες κοινωνικού λειτουργού, συμβουλές για το πώς θα εξασφαλίσουν ένα επίδομα κ.λπ. Οι ανάγκες είναι πολύ μεγάλες πια και αντίστοιχα μεγάλη είναι και η προσφορά των εθελοντών.

Πώς εξασφαλίζονται οι πόροι για την παροχή της βοήθειας αυτής;

Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό υπάρχει καθυστέρηση στην υλοποίηση των προγραμμάτων μας. Οι εισφορές των ανθρώπων που μας στηρίζουν έχουν περιοριστεί. Μας κάνει όμως εντύπωση ότι ενώ μειώνονται οι δωρεές ως προς τα ποσά, εντούτοις αυξάνονται εντυπωσιακά οι δωρεές σε μικροποσά, από ένα έως τρία ευρώ. Δηλαδή, περισσότερος κόσμος στηρίζει πια τη δράση μας έστω και με μικρότερα ποσά. Εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι τη μεγαλύτερη βοήθεια την προσφέρουν οι φτωχοί άνθρωποι, από το υστέρημά τους. Δίνουν περισσότερα γιατί, προφανώς, ξέρουν τι σημαίνει η φτώχεια.

Πηγή: Εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» Το είδαμε στο http://www.inprecor.gr/