Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

O θρίαμβος του... τραγέλαφου



του Γιάννη Τριάντη


Ξημέρωμα Πέμπτης –τότε γράφτηκαν αυτές οι γραμμές– και το αδιανόητο ξαναχτύπησε: Το «κούρεμα» (50%) που κάποτε μυκτήριζε ο πρωθυπουργός (και θεωρούσε θανάσιμο για την Ελλάδα ο πρώην υπουργός Οικονομίας), τώρα παρουσιάζεται ως μεγάλη επιτυχία, που ανοίγει τον δρόμο για μια νέα εποχή... Θρίαμβος, λοιπόν; Ασφαλώς. Όπως ήταν το Μνημόνιο. Όπως ήταν το Μεσοπρόθεσμο. Όπως ήταν η «21η Ιουλίου». Θρίαμβος! Διότι το χρέος της Ελλάδος θα διαμορφωθεί το 2020 στο 120% του ΑΕΠ. Δηλαδή στα επίπεδα που ήταν το 2008! Θρίαμβος του τραγέλαφου...
Επειδή την ώρα που γράφεται το παρόν σημείωμα είναι γνωστά μόνο βασικά στοιχεία της Αποφάσεως, καθώς και ορισμένα συνοδευτικά (μόνιμη επιτήρηση και επιτροπεία), θα αποφύγουμε την απαιτούμενη τεκμηριωμένη αποτίμηση. Και θα παραθέσουμε τη γνώμη ενός σοβαρού έλληνα καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας που μιλάει για το κούρεμα. Για το τι σημαίνει και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη χώρα. Είπε, λοιπόν, ο κ. Γ. Σταθάκης στην «Ελευθεροτυπία» (26/10/2011):
«Το κούρεμα του ιδιωτικού αποκλειστικά χρέους έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες και μικρές θετικές. Τα 2/3 του χρέους είναι τα 120 δισ. ευρώ που μας έδωσαν πέρυσι, και τα 100 δισ. ευρώ που έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και άλλοι θεσμοί. Περίπου 100 δισ. έχουν οι ιδιώτες, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, και άλλα 50 δισ. ευρώ είναι στη δευτερογενή αγορά, υποτιμημένα κατά 60%. Το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους θα δώσει όφελος περίπου 50-60 δισ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα θα απαιτήσει περίπου 30 δισ. ευρώ για την αποζημίωση των τραπεζών και των ταμείων. Συνεπώς το όφελος είναι σχετικά μικρό», σημειώνει ο κ. Σταθάκης. Και συνεχίζει:
«Οι αρνητικές συνέπειες είναι πολλές. Το κούρεμα δεν κάνει το χρέος βιώσιμο. Εκκρεμεί το τι θα συμβεί με τον κύριο όγκο του χρέους που είναι σε δημόσιους και ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η πιο αρνητική συνέπεια όμως είναι ότι στέλνει μήνυμα στις αγορές να μην τολμήσουν να δανείσουν ξανά την Ελλάδα ή άλλες χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα (Ιταλία, Ισπανία κτλ.), διότι θα κινδυνεύσουν να υποστούν σημαντικές απώλειες στο μέλλον. Αυτό αναμένεται να έχει δραματικές συνέπειες τόσο στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα όσο και στον δανεισμό άλλων χωρών. Για την Ελλάδα, τη θέτει οριστικά εκτός αγορών για πολλά πολλά χρόνια»... 
Μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου, την ώρα που ο κ. Παπανδρέου πανηγύριζε και μερίδα του Τύπου μιλούσε θριαμβικά για «Σχέδιο Μάρσαλ» και για νέα εποχή στην Ανάπτυξη, η στήλη μιλούσε για «επιβιωτικό ίχνος» υπό προϋποθέσεις. Για μικρή ανάσα. Σε επόμενο σημείωμα θα επανέλθουμε αποτιμώντας εξ ολοκλήρου την πρόσφατη απόφαση των Βρυξελλών. Όμως σήμερα υπάρχει η δυνατότης για την εξαγωγή κάποιων χρήσιμων συμπερασμάτων:
Πρώτον: Τόσο η «21η Ιουλίου» όσο και το νέο «κούρεμα» πιστοποιούν την πλήρη –και ομολογημένη πια– αποτυχία του Μνημονίου, αλλά και της συνολικής πολιτικής που άσκησε η κυβέρνηση Παπανδρέου, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις και τις εντολές των Ευρωπαίων. Ακούστηκε κατά κόρον αυτές τις μέρες, αλλά δεν βλάπτει η υπόμνηση για το τι έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός για το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους («κούρεμα»), καθώς και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Ε, και οι δύο το θεωρούσαν καταστροφή για τη χώρα. Περί... υπευθυνότητος ο λόγος.
Δεύτερον: Παρά τη διαπιστωμένη αποτυχία του Μνημονίου, με την προχθεσινή απόφαση θα έχουμε νέο Μνημόνιο, διαρκή λιτότητα και σκληρά μέτρα ανά πάσα στιγμή. Τουτέστιν, η πολιτική που έχει οδηγήσει τη χώρα στην ολέθρια ύφεση θα συνεχιστεί! 
Το οδυνηρό αστείο φτάνει στο ύψος του φρικώδους χωρατού αν ληφθεί υπ' όψιν και η πρόσφατη διαπίστωση του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία «πρέπει να αναθεωρηθεί η μέχρι τώρα στρατηγική αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης». Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ ομολογεί ότι είχε παραγνωριστεί η επίδραση της πολιτικής αυτής στο μείζον θέμα της ύφεσης, η οποία –όπως λέει και όπως διαπιστώνεται– έχει εκτινάξει το ελληνικό χρέος σε δυσθεώρητα ύψη... Όμως υπάρχει και τραγελαφική συνέχεια: Το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η συνταγή που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα στηρίχτηκε σε στοιχεία από την εμπειρία άλλων χωρών! Θανάσιμη και ονειδιστική αυτή η παραδοχή. Που δείχνει απίστευτη ελαφρότητα και εγκληματική ανευθυνότητα... Κι όμως, παρ’ όλα αυτά θα συνεχιστεί να εφαρμόζεται στην Ελλάδα η ίδια πολιτική! Αυτή που έχει οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή.
Τρίτον: Η μόνιμη επιτήρηση και η επιτροπεία, πέρα από το ταπεινωτικό καθεστώς που εισάγουν, θα δένουν εσαεί τα χέρια της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή, αν οι Έλληνες αποφασίσουν να εμπιστευτούν την τύχη της χώρας τους σε πολιτικές δυνάμεις που έχουν άλλη πρόταση για την έξοδο από την κρίση, αυτό δεν θα είναι δυνατό. Τα χέρια τους θα είναι δεμένα. Και το τίμημα, σε περίπτωση κυβερνητικής ανυπακοής, θα είναι τεράστιο για τη χώρα.
Η θλιβερή προοπτική –σκληρά μέτρα, λιτότητα, αδυναμία πρόσβασης στις αγορές, αμφίβολη μείωση του χρέους μελλοντικά και απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας– αναμένεται να προσκρούσει στη βίαιη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Και σε συνδυασμό με τις αναμενόμενες, ανάλογες αντιδράσεις σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, ενδέχεται να δημιουργήσει λίαν συντόμως νέο σκηνικό στην Ένωση. Επομένως, να θέσει υπό νέα οπτική τα πράγματα. Διότι μπορεί η ελληνική κρίση να είναι, κατά τον Νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν, «μακάβρια υπόθεση δευτερεύουσας σημασίας» (καθότι μικρό μέγεθος η ελληνική οικονομία σε σύγκριση με την ιταλική, φέρ' ειπείν), δεν έπαυσε όμως να αποτελεί κομβικό σημείο. Ακριβώς για τον λόγο αυτόν θα αποτελέσει, όπως όλα δείχνουν, και απαρχή ραγδαίων εξελίξεων στην Ευρώπη, με συνέπειες σε ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.
Επιμύθιον: Το νέο «επιβιωτικό ίχνος», όπως αποτυπώνεται στην απόφαση των Βρυξελλών, θα κρατήσει για χρόνια την Ελλάδα στην εντατική. Φτωχή και αλυσοδεμένη. Και μονάχα μια ιαματική ανάφλεξη της ελληνικής –και συνακόλουθα της ευρωπαϊκής– κοινωνίας μπορεί να ανατρέψει τα εφιαλτικά δεδομένα. 

Εκτός ελέγχου


Η κυβέρνηση χάνει σταδιακά τον έλεγχο. Πριν ένα χρόνο γινόταν πολύ συζήτηση γιατί δεν ξεσηκώνεται ο λαός. Οι περισσότεροι δεν είχαν υπόψη τη διαλεκτική διαδικασία της συσσώρευσης των αργών ποσοτικών αλλαγών που κάποια στιγμή μετατρέπονται σε ραγδαίες ποιοτικές αλλαγές. Αυτά που δεν γίνονται επί δεκαετίες γίνονται σε μέρες.
Ζούμε μέρες αυτής της μετατροπής. 
Ο μύθος του βατράχου που όταν λίγο – λίγο ζεσταίνεται στο τέλος βράζει και πεθαίνει χωρίς αντίδραση ενώ αν το νερό ήταν εξ αρχής καυτό θα τινάζονταν, διαψεύδεται για μια ακόμη φορά από τον λαό.
Η εξουσία εξαπάτησε όχι μόνο τον λαό αλλά και τον εαυτό της πιστεύοντας πως αυτός ο λαός δεν θα ξεσηκωθεί ποτέ, όσα μέτρα και αν λάβει σε βάρος του αργά, αλλά σταθερά με τα ίδια ψέματα πάντα! Διαψεύδεται κάθε μέρα οικτρά.
Τώρα που άρχισε ο ξεσηκωμός είναι αδύνατο να γυρίσουμε πίσω.
Αυτό που «δεν καταλαβαίνει» η κυβέρνηση με τα γεγονότα της 19 και 20/10 και της 28/10, είναι ότι τέτοια φαινόμενα διχασμού σε μια κοινωνία μεταξύ εξουσίας και λαού σημαίνουν ότι χάνεται ο «εθελοντικός» ή υποχρεωτικός δεσμός υποταγής και πειθαρχίας των εκμεταλλευόμενων τάξεων στους εκμεταλλευτές. Σημαίνουν  ότι οι πάνω δεν μπορούν να κυβερνήσουν και οι κάτω αρνούνται να κυβερνηθούν. Δεν έχουν καταλάβει τίποτα οι κυβερνώντες αλλά και τα κόμματα της άρχουσας τάξης και όπως κάποιες μειοψηφικές και δικτατορικές κυβερνήσεις, έτσι και αυτοί ανακαλύπτουν συνωμοσίες από κομματικές μειοψηφικές ! Λες και πέρσι δεν γινόταν παρέλαση και δεν υπήρχαν οι μειοψηφίες.
Τα κανάλια ξακολουθούν να ρίχνουν, κατ εντολή, υποκριτικά δάκρυα για τη δημοκρατία, την Εθνική εορτή ,τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κλπ, κλπ. Κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για τα εγκλήματα που προηγήθηκαν σε βάρος του λαού και των βασικών συνταγματικών, δημοκρατικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Έτσι η εξουσία θα είναι, όπως πάντα, η τελευταία που θα μάθει οτι το έδαφος κάτω απο τα πόδια της έφυγε.
Το πρόβλημα είναι ότι, έτσι όπως είναι ρευστά τα πράγματα, η αδιάκριτη επίθεση στο πολιτικό σύστημα της αστικής δημοκρατίας («των 300») αποτελεί το στρώσιμο του δρόμου για τον φασισμό, ενώ όταν οι κινητοποιήσεις παίρνουν μορφή ταξικής, λαϊκής πολιτικής διεκδίκησης οδηγούν σε αλλαγές και ανατροπές προς το συμφέρον του λαού.
Εδώ το πρόβλημα της ανατρεπτικής Αριστεράς είναι φανερό. Αδυνατεί, ακόμη, να συγκροτήσει έναν αξιόπιστο πόλο είτε να πάρει εξουσία είτε με την πίεση να επιβάλει έστω σε άλλη κατεύθυνση τις πολιτικές. Ωστόσο κανένας δεν ξέρει τι «ψήνεται».

Φυσικά και τα μέτωπα είναι μια διαλεκτική διαδικασία που σχηματίζονται σωρευτικά ανάλογα με τις ανάγκες και τη δυνατότητα του λαού να δώσει μάχες. Δεν έρχονται από πάνω, δεν κατασκευάζονται, δεν διατάσσονται. Πραγματοποιούνται μόνο από δυνάμεις που λαμβάνουν έγκαιρα το μήνυμα των καιρών και είναι αποφασισμένες να δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους.
Οι καιροί είναι φανερό ότι καλούν

Το πολιτικό χάος στην Ελλάδα "βουλιάζει" το Ευρώ


Σημαντικές απώλειες κατέγραφε το Ευρώ από την αρχή της συνεδρίασης, ενώ την τελευταία ώρα που ανακοινώθηκε πως η Ελληνική Κυβέρνηση θα ζητήσει Ψήφο Εμπιστοσύνης και στην συνέχεια   Δημοψήφισμα, στέλνουν χαμηλότερα το Ευρώ, που υποχωρεί κοντά στο  2%,προς το 1,3850.

Έκτακτη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζήτησε ο Σαμαράς


Έκτακτη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζήτησε ο Σαμαράς 
Εκτάκτως  συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ζήτησε πριν από λίγο, σύμφωνα με πληροφορίες ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, μετά την αιφνιδιαστική εξέλιξη όπως προέκυψε από την ομιλία Παπανδρέου, αναφορικά με τη διενέργεια δημοψηφίσματος.


 
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις ο Αντώνης Σαμαράς θα επισημάνει στον Κάρολο Παπούια την επικινδυνότητα της επιλογής Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη η χώρα να οδηγηθεί άμεσα σε εκλογές καθώς ενδεχόμενο δημοψηφίσματος και μάλιστα σε βάθς τριμήνου, μπορεί να οδηγήσει σε εθνικό διχασμό.
Συνεργάτης του Προέδρου της ΝΔ χαρακτήριζε στο Newpost.gr την επιλογή Παπανδρέου ως εθνικά επικίνδυνη, μικροκομματική και βαθύτατα αντιλαϊκή. Την ίδια ώρα στελέχη της ΝΔ σημείωναν ότι μέσα στον πανικό του ο Πρωθυπουργός δε διστάζει να οδηγήσει την κοινωνία σε πολιτική ανατροπή, επιδιώκοντας να καταστήσει τους πολίτες συνενόχους σε μια απόφαση που μπορεί να γυρίσει τη χώρα πίσω στη δραχμή.
Μετά τις εξελίξεις αυτές πάντως, χθες υπήρξαν απανωτές επικοινωνίες ανάμεσα στον Α. Σαμαρά και τους στενούς επιτελείς του αναφορικά με τη στάση και τη στρατηγική που θα ακολουθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση στο ζήτημα που έθεσε ο Γ. Παπανδρέου. 

Δημοψήφισμα-διχασμός για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας!

Image

Δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση, πρακτικά για το αν δέχεται ή όχι την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας ο ελληνικός λαός εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, από το βήμα της Βουλής μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Επίσης είπε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Όλα αυτά μιλώντας στην Κ.Ο. ομάδα του ΠΑΣΟΚ, όπου επιτέθηκε κατά πάντων. Η κίνησή του αυτή είναι η μοναδική που θα μπορούσε να του δώσει κάποιο χρόνο πολιτικής επιβίωσης.
Με το δημοψήφισμα γλιτώνει το ειδικό δικαστήριο, πρακτικά, αν επιχειρούσε να περάσει από την Βουλή με 151 ψήφους την σύμβαση εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και της διαγραφής του παλαιού χρέους και του φορτώματος με νέο χρέος. Αν κερδίσει, "καθαρίζει" και κάνει ότι θέλει. Αν χάσει, χάνεται και παραιτείται.
Μπορεί να συνασπίσει και άλλες δυνάμεις, πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν το Μνημόνιο.
Η μεγάλη μάχη για την ανεξαρτησία της Ελλάδας, για να καταστεί δυνατή η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και να σπάσει τα δεσμά της, μόλις ξεκινά.
Βέβαια πολιτικοί παρατηρητές σημείωναν ότι θέμα χρόνου το αν θα προλάβει  να κάνει δημοψήφισμα (ο Χ.Καστανίδης μιλάει για τον Ιανουάριο ως χρόνο διενέργειας του δημοψηφίσματος). Γιατί κάποιοι λένε ότι η συμφωνία θα καταρρεύσει, πριν καν τεθεί σε δημοψήφισμα. "Οι εξελίξεις τρέχουν και δεν θα περιμένουν τον Ιανουάριο" δήλωνε στέλεχος της Ν.Δ..
Σε ότι αφορά την ψήφο εμπιστοσύνης, είναι περίεργο που την ζητά λίγες ημέρες πριν τον Προϋπολογισμό, ο οποίος ενέχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης. Αν αύριο ή σήμερα την ζητήσει θα ακολουθήσει τριήμερη συζήτηση στην Βουλή και μετά φανερή ψήφος εμπιστοσύνης
Ο Α.Σαμαράς ανακοινώθηκε ότι αύριο θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας  Κάρολο Παπούλια, ο οποίος κατά νόμο πρέπει να προκηρύξει το δημοψήφισμα.


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η χώρα και η δημοκρατία στον «γύψο»


Η χώρα και ο λαός της παραδίδονται επίσημα από τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή του και τα συμφέροντα που τον υποστηρίζουν σε ξένη κατοχή. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ «ΓΥΨΟ» ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Παραδίδεται στους δανειστές-δυνάστες μας με όρους που αναφέρονται στην Ιστορία μόνο σε ήττες ύστερα από πολεμικές αναμετρήσεις...



Η εθελόδουλη κυβέρνηση, η κυβέρνηση των πολιτικών ανδρεικέλων παραδίδει τη χώρα και τον λαό της χωρίς τύψεις, χωρίς αιδώ.

Ένα ήταν το εθνικό χρέος του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του από την επομένη των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου του 2009. Να πει την αλήθεια στον λαό και να πάρει τα όποια σκληρά μέτρα απαιτούντο ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ.

Όμως αυτός έπραξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το ακριβώς αντίθετο: Απέρριψε κάθε επιλογή που θα απέτρεπε την οικονομική και πολιτική υποδούλωση της χώρας. Ενώ, αντίθετα, ενεργοποίησε και προώθησε τις επιλογές εκείνες που μας οδηγούσαν απ' απευθείας στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ και των κερδοσκόπων. Είχε άλλωστε δεσμευτεί γι' αυτό πολλούς μήνες πριν από τις εκλογές του 2009... ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ.

Τώρα βρισκόμαστε και υπερχρεωμένοι και ταπεινωμένοι και υποταγμένοι.

Όσα ψέματα, όσες δικαιολογίες κι αν προβάλλει, σε όσες ωραιοποιήσεις της τραγωδίας που ζούμε κι αν προβαίνει ο πρωθυπουργός, η αλήθεια είναι πικρή:

Το περίφημο «κούρεμα» του χρέους, δηλαδή η επίσημη (και ευσχήμως «ελεγχόμενη») χρεοκοπία της χώρας, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ.

Η χώρα χρωστάει σήμερα περίπου 360 δισ. ευρώ. Όμως η μείωση κατά 50% δεν αφορά φυσικά το σύνολο του χρέους.

Και αυτό γιατί ένα μεγάλο τμήμα του χρέους εξαιρείται από το περίφημο «κούρεμα».

Πρώτα απ' όλα εξαιρούνται τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους 60 δισ. ευρώ, που βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Εξαιρούνται επίσης τα δάνεια που έχουμε λάβει από τις δόσεις του Μνημονίου, συνολικού ύψους 65 δισ. ευρώ.

Από το εναπομείναν ποσόν των 360 - 125 = 235 δισ. ευρώ θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα ομόλογα που λήγουν μετά το 2020 (βασική ρήτρα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου του 2011) που υπολογίζονται σε 45 δισ. ευρώ. Εξαιρούνται επίσης τα βραχυπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου ύψους 15 δισ. ευρώ, όπως και διάφορα άλλα δάνεια που έχει συνάψει το ελληνικό Δημόσιο και ανέρχονται σε 20 δισ. ευρώ.

Τι απομένει λοιπόν από όλες αυτές τις αυτονόητες εξαιρέσεις, που τις κρύβουν επιμελώς ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών; Προκύπτει λοιπόν ότι απομένουν 160 δισ. ευρώ που εντάσσονται στη διαδικασία του «κουρέματος»...

Όμως η απάτη δεν σταματά εδώ. Γιατί στην πραγματικότητα από τα 160 δισ. ευρώ ένα ποσόν της τάξεως των 100 δισ. ευρώ αντιστοιχεί σε ομόλογα που κατέχουν ελληνικές τράπεζες, ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και εταιρείες.

Επομένως σε ξένες τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία ανήκουν μόνο τα 60 δισ. ευρώ που θα υποστούν στην πραγματικότητα το «κούρεμα», κι αν μάλιστα δεχθούν να συναινέσουν...

Δηλαδή τελικώς η καθαρή ωφέλεια για τη μείωση του χρέους θα κυμανθεί στα 25 - 30 δισ. ευρώ...

Όσο για το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, τη «χασούρα» των 50 δισ. ευρώ θα κληθεί να την αναπληρώσει το ελληνικό Δημόσιο, με νέο δανεισμό, ίσως από τον μηχανισμό στήριξης... Με νέα επιτόκια, με νέα τοκοχρεολύσια... Φαύλος κύκλος...

Εάν η μια απεχθής πλευρά των εξελίξεων είναι η οικονομική υποδούλωση, η άλλη πλευρά, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ, είναι ακόμα απεχθέστερη και πλέον ταπεινωτική.

Υπουργοί της κυβέρνησης υποδέχονται με δουλοπρέπεια τον σύγχρονο «αντιβασιλέα» Χ. Ράιχενμπαχ, ευτελίζοντας το αξίωμα που κατέχουν και ακυρώνοντας την ψήφο και τη βούληση του ελληνικού λαού.

Η σύγχρονη κοινοβουλευτική δικτατορία η οποία λειτουργεί στη χώρα διαμορφώνει τώρα το τελικό της σχήμα.

Την πραγματική εξουσία, που αφορά τη λήψη των σημαντικών αποφάσεων που αφορούν τα δημοσιονομικά, την εκποίηση της εθνικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου, την αναλαμβάνει η κυβέρνηση της «»τρόικας» του εξωτερικού», αποφασισμένη να οδηγήσει στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών μας. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου –όσος χρόνος τής απομένει– θα παίζει τον ρόλο της κυβέρνησης της «“τρόικας” του εσωτερικού», ως πειθήνιος εντολοδόχος των δυνάμεων της ξένης κατοχής.

Δυστυχώς το καθεστώς της κατοχής υπάρχει κίνδυνος να παραταθεί για πολλά χρόνια, να διαλύσει το πολιτικό σύστημα, να απαξιώσει και να ευτελίσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η κυβέρνηση των εθελόδουλων θα πρέπει να αποχωρήσει και να προκηρύξει εκλογές. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να οδηγηθεί ως σφάγιο, χειροπόδαρα δεμένος, στην καταστροφή.

Στα απομνημονεύματά του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπογράμμιζε: «Δεν φοβήθηκα τον Δράμαλη και τους 30.000 στρατιώτες του. Φοβήθηκα όμως τους προσκυνημένους... Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». 



http://www.paron.gr/v3/

Δημοψήφισμα προανήγγηλε ο ΓΑΠ για τη νέα συμφωνία



Αρχές Ιανουαρίου η διεξαγωγή και πριν πάει για ψήφιση στη Βουλή


Κοινοβουλευτική ομάδα,ΠΑΣΟΚ,Γιώργος Παπανδρέου,ελληνικό δημόσιο χρέος,εθνικό συμ

Δεσμευτικό δημοψήφισμα για την επικύρωση της νέας δανειακής σύμβασης προανήγγειλε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα έθεσε θέμα ψήφους εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Λίγο πριν είχε εξαπολύσει μετωπική επίθεση κατά των τραπεζών αλλά και ιδιοκτητών ΜΜΕ που όμως είπε είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένα αλλά θέλουν τις τράπεζες ανεξέλεγκτες για να μπορούν να εξασφαλίζουν θαλασοδάνεια.
Ο κ. Παπανδρέου κατέστησε σαφές ότι προτίθεται να εξαντλήσει την τετραετία και έως τότε να εφαρμόσει, όπως είπε, επιθετικά πλέον και όχι αμυντικά, όπως μέχρι τώρα το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.
Κάνοντας ουσιαστικά μια ομιλία προγραμματικών δηλώσεων διετίας ο πρωθυπουργός προανήγγειλε αλλαγές, πόθεν έσχες για όλους, αλλαγή εκλογικού νόμου ακόμη και προετοιμασία αναθεώρησης του Συντάγματος.
Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε εξ αρχής ότι οι αποφάσεις ήταν ιστορικές και τόνισε ότι τίποτα δεν θα είχε αποφασιστεί αν η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ δεν είχε πάρει τις ιστορικές αποφάσεις ψηφίζοντας το πολυνομοσχέδιο, πριν από δύο εβδομάδες. «Προασπίστηκε το εθνικό συμφέρον» είπε χαρακτηριστικά.
Η συμφωνία απομακρύνει την ανασφάλεια στη χώρα και επιβεβαιώνει τη θέση μας στο σκληρό πυρήνα του ευρώ, πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
«Δεν θριαμβολογούμε και δεν εφησυχάζουμε για τις σημαντικές αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών», τόνισε, προλογίζοντας τον πρωθυπουργό, ο γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Έξαρχος, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα συνεδριάσει σύντομα, εκ νέου, η Κ.Ο. για να τοποθετηθούν και οι βουλευτές.

http://www.iefimerida.gr/

Η υστέρηση των εσόδων εκτροχίασε και απειλεί να εκτροχιάσει περισσότερο το έλλειμμα του 2011


ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*

Στις 3.10.11 κατατέθηκε στη Βουλή και τις επόμενες μέρες συζητήθηκε στην αρμόδια επιτροπή της το προσχέδιο προϋπολογισμού του 2012. Η σχετική διάταξη του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής σκοπεύει στο να γίνει μια πρώτη εξέταση των δεδομένων για την εξέλιξη του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους καθώς και των προβλέψεων για το επόμενο έτος με βάση την πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει η κυβέρνηση. Κανονικά, με βάση τις παρατηρήσεις των μελών της Επιτροπής, θα πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε, με βάση και τα δεδομένα Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, να κατατεθεί και να ψηφιστεί από την Ολομέλεια της Βουλής πριν από τα Χριστούγεννα ο οριστικός προϋπολογισμός του επόμενου έτους.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν υπό ομαλές συνθήκες. Οι σημερινές, όμως, δεν είναι ομαλές, εξαιτίας του γεγονότος ότι την ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας ασκεί η τρόικα, τις εντολές της οποίας εκτελεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα λοιπόν με τις εντολές της τρόικας ο προϋπολογισμός του 2012 πρέπει να ψηφιστεί όχι πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά μέχρι τις 15.11.11, προκειμένου να εκταμιευθεί η 6η δόση του πρώτου δανείου των 110 δισ. ευρώ. Το γεγονός αυτό στερεί τη δυνατότητα μεγάλων αλλαγών στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, αφού δεν θα είναι γνωστά τα αποτελέσματα δύο ολόκληρων, και κρίσιμων, μηνών μέχρι το τέλος του έτους.
Στο άρθρο αυτό, με βάση τις εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων του 2011 που δίνονται στο προσχέδιο προϋπολογισμού του 2012, εξετάζονται οι αποκλίσεις από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2011 -όπως ψηφίστηκε από τη Βουλή πριν από τα Χριστούγεννα του 2010- των βασικών στοιχείων του Τακτικού Προϋπολογισμού, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και «Διαφόρων» άλλων στοιχείων (της λεγόμενης «άσπρης τρύπας» των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης κ.λπ. καθώς και των εθνικολογιστικών διαφορών). Τα σχετικά στοιχεία δίνονται στον πίνακα που ακολουθεί.
Από τον πίνακα φαίνεται ότι, με βάση τις εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων, στις προβλέψεις του προϋπολογισμού 2011 παρουσιάζεται:
Μεγάλη υστέρηση στα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού, η οποία οφείλεται βασικά στους έμμεσους φόρους (σχεδόν τα τρία τέταρτα της συνολικής υστέρησης των εσόδων). Η απόκλιση αυτή, με τη σειρά της, οφείλεται στην επιδείνωση της ύφεσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία για τρίτο κατά σειρά έτος, στη διάρκεια της οποίας έχει μειωθεί η κατανάλωση λόγω μείωσης των εισοδημάτων, αύξησης των φόρων και αύξησης της ανεργίας καθώς και του κλεισίματος πολλών επιχειρήσεων.
Η εμφανιζόμενη μικρή υστέρηση στους άμεσους φόρους μπορεί στο κλείσιμο του οικονομικού έτους να αποδειχτεί μεγαλύτερη αν, όπως είναι πολύ πιθανό, ένας σημαντικός αριθμός φορολογουμένων, λόγω μειωμένων εισοδημάτων και ανεργίας, δεν θα προσέλθει στις ΔΟΥ για να καταβάλει τις έκτακτες εισφορές.
Στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων η υστέρηση των εσόδων υπερκαλύφθηκε με μια ακόμα περικοπή των δαπανών. Οι περικοπές των δημόσιων επενδύσεων συμβάλλουν στην επιδείνωση της ύφεσης. Η μικρή θετική διαφορά που δείχνει ο πίνακας μειώνει την υστέρηση των εσόδων.
Στα «Διάφορα», δηλαδή τη λεγόμενη «άσπρη τρύπα» συν τις εθνικολογιστικές διαφορές, παρουσιάζεται μια θετική διαφορά η οποία μειώνει την υστέρηση των εσόδων.
Εξαιτίας, βασικά, της υστέρησης των εσόδων παρουσιάζεται μια υπέρβαση του δημόσιου ελλείμματος κατά 2 περίπου δισ. ευρώ, γεγονός το οποία αυξάνει το προβλεπόμενο από τον προϋπολογισμό του 2011 ποσοστό που το έλλειμμα αυτό αντιπροσωπεύει στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν κατά 1,1 εκατοστιαία μονάδα σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2011 (από -7,4% σε -8,5% του ΑΕΠ).
Το ποσοστό, όμως, αυτό υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αυξηθεί τόσο εξαιτίας μιας μεγαλύτερης υστέρησης των εσόδων, υπέρβασης των δαπανών και αναπροσαρμογής των στοιχείων των «Διαφόρων». Για τον λόγο αυτόν οι εκτιμήσεις της τρόικας κάνουν λόγο για έλλειμμα γύρω ή πάνω από το 9% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η απόκλιση του δημόσιου ελλείμματος ως ποσοστού του ΑΕΠ οφείλεται κυρίως στη μεγαλύτερη ύφεση, δηλαδή στη μείωση του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές, που δίνεται στην προτελευταία γραμμή του Πίνακα. Αυτό, όμως, δεν επαληθεύεται από τα δεδομένα του Προσχεδίου Προϋπολογισμού, δεδομένου ότι, και αν ακόμα το ΑΕΠ ήταν αυτό που προβλεπόταν στον προϋπολογισμό του 2011, η απόκλιση απλώς θα μειωνόταν κατά 0,3%, δηλαδή θα ήταν 0,8% αντί 1,1%.
Κλείνοντας την ανάλυση αυτή θα πρέπει να επαναλάβουμε ότι οι εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων που δίνονται στο προσχέδιο προϋπολογισμού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποδειχτούν υπεραισιόδοξες. Ποια θα είναι η τελική εικόνα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2011 θα τη γνωρίζουμε τους πρώτους μήνες του 2012.

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.

Μας αγόρασαν ή μας πούλησαν;


Αν δεν ήταν τόσο τραγική, η τρέχουσα ευρωπαϊκή κρίση, θα ήταν αστεία, με μια αίσθηση μαύρου χιούμορ. Καθώς το ένα σχέδιο διάσωσης καταρρέει μετά το άλλο, οι πολύ σοβαροί άνθρωποι της Ευρώπης -που είναι, αν αυτό είναι δυνατόν, πιο πομπώδεις και αυτάρεσκοι από τους Αμερικανούς ομολόγους τους συνεχίζουν να εμφανίζονται ολοένα και πιο γελοίοι. Δεν τα λέω εγώ. Είναι απόσπασμα από το πρόσφατο άρθρο του Πολ Κρούγκμαν στους “New York Times”.
Ο ΔΙΑΠΡΕΠΗΣ οικονομολόγος θέτει ένα καίριο ερώτημα. Γιατί χώρες όπως η Βρετανία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ, που έχουν μεγάλα χρέη και ελλείμματα, παραμένουν ικανές να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια; Ποιο είναι το μυστικό τους; Η απάντηση, σε μεγάλο βαθμό, είναι ότι διατηρούν τα εθνικά τους νομίσματα και οι επενδυτές γνωρίζουν ότι σε περίπτωση στενότητας θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους τυπώνοντας περισσότερα από τα εθνικά τους νομίσματα. Αν η ΕΚΤ μπορούσε να στηρίξει με παρόμοιο τρόπο τα ευρωπαϊκά χρέη, η κρίση θα απαλυνόταν δραματικά.
ΓΙΑΤΙ λοιπόν η Ε.Ε. δεν κάνει το αποφασιστικό βήμα να επιλύσει με οριστικό τρόπο αυτήν την κρίση; Η απάντηση είναι πως οι μεγάλες χώρες δεν επιθυμούν να μοιραστούν την ανακύκλωση των πλεονασμάτων και να μεταφέρουν πόρους σε περιοχές που υπάρχει ανάγκη. Το έκανε η Ελλάδα με τη Θράκη, το έκανε η Γερμανία με την Ανατολική πλευρά. Ας σταματήσει λοιπόν η υποκρισία γιατί το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν το παραβίασε κρυφά η απείθαρχη Ελλάδα. Αυτό έγινε με τα στραβά μάτια όλων που άφησαν την κατάσταση να φτάσει στην κρίση, προσδοκώντας τα οφέλη του δανειστή που στο τέλος αποκτά τα χρεωκοπημένα μαγαζιά.
ΛΥΝΕΙ το πρόβλημα το κούρεμα κατά 50% των 2/3 του ελληνικού χρέους και αυτό που απομένει είναι διαχειρίσιμο; Ακούγεται μεγάλο το κούρεμα του 50%, αλλά όπως το υπολόγισε ο κ. Παπαδήμος, λαμβάνοντας υπόψιν τις χρηματοδοτήσεις των ελληνικών τραπεζών και των ταμείων, στην πραγματικότητα το όφελος είναι τα 65 δισ. των ξένων επενδυτών δηλαδή μιλάμε για ελάφρυνση του 19% του συνολικού χρέους! Και όλα αυτά χωρίς να είναι εξασφαλισμένη η εθελοντική συμμετοχή των ομολογιούχων. Ποιο τελικά είναι το όφελος όταν, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2020 θα επιστρέψουμε στο χρέος που είχαμε το 2010, δηλαδή στο 120%; Με ποια οικονομία θα αντιμετωπίσουμε την ύφεση; Και πώς θα πάρει μπροστά η οικονομία χωρίς ρευστότητα; Και πού θα εξάγονται τα προϊόντα μας ή τα προϊόντα των άλλων, όταν η λιτότητα γίνεται πολιτική επιβολή στις μισές χώρες της Ευρώπης;
ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ οι ηγέτες της Ε.Ε.; Η Ελλάς γίνεται κανονικό προτεκτοράτο των δανειστών, με το μάνατζμεντ στη Γερμανία. Η μόνη διαπραγμάτευση που έγινε από ελληνικής πλευράς (από Μόσιαλο – Ξενογιαννακοπούλου) ήταν η λείανση (!) των διατυπώσεων της επιτροπείας, ώστε να μην αντιληφθούν οι Έλληνες πως την 28η Οκτωβρίου του 2011 υποδουλώθηκαν. Ο αφελληνισμός της οικονομίας αρχίζει και θα είναι απόλυτος, με όρους εργασίας και δικαιωμάτων του 1950! Η μετανάστευση των νέων θα πάρει εφιαλτικές διαστάσεις ο πλούτος που έχει παραχθεί και όποιος θα παράγεται, θα διακρατείται στο εξωτερικό. Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη παραδόθηκαν αμαχητί, ελπίζοντας σε ό,τι περισσέψει από τους νέους ηγεμόνες. Θα χαθούν περιουσίες και ζωές! Αλήθεια, ποιες πολιτικές δυνάμεις μπορούν να διαχειριστούν, ως κατοχικές κυβερνήσεις, αυτόν τον εφιάλτη; Αυτές που είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία του;
ΕΙΝΑΙ οι επιλογές που αφορούν τη χώρα μας ικανές να πείσουν τις αγορές, που παραμένουν ισχυρές και ανεξέλεγκτες, πως η Ευρώπη λύνει με αυτούς τους τρόπους τα προβλήματά της; Μπορεί να θεωρηθεί και να αποτελέσει πειστική απάντηση για τις περιπτώσεις χωρών του μεγέθους και του βάρους της Ιταλίας και της Ισπανίας, που δανείζονται πλέον στα όρια της τοκογλυφίας; Και αν γίνει το ντόμινο που όλοι φοβούνται, ποια θα είναι η απάντηση; Η Ευρώπη διακινδυνεύει να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημά της με τη λήψη άστοχων και μικρής κλίμακας μέτρων, τόνισε ο επικεφαλής της αμερικανικής εταιρείας χρηματοπιστωτικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών BlackRock Λάρι Φινκ στην εφημερίδα “Financial Times”.
ΤΕΛΙΚΑ με όσα παρακολουθούμε, ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το κύριο; Πρόκειται για οικονομικό ή μήπως για κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα. Το παραμύθι της Ενωμένης Ευρώπης έχει θρυμματιστεί και οι αδύναμες, με ευθύνη όλων των εταίρων, χώρες ιδιωτικοποιούνται! Η Ε.Ε. είναι δύο ηγεμόνες και 25 υπήκοοι; Δεν ήταν αυτό και δεν μπορεί να αντέξει για πολύ έτσι. Όχι γιατί ξαφνικά οι υποταγμένοι ηγέτες θα μεταμορφωθούν, αλλά γιατί οι κοινωνίες αντιδρούν και θα αντιδράσουν με μεγάλη ένταση.
Χρήστου Δημήτρης

Η πολιτική ρίζα της οικονομικής κρίσης επανέρχεται στο προσκήνιο







Του Σταυρου Λυγερου

Αέρας αισιοδοξίας πνέει στην Ευρώπη μετά την απόφαση της συνόδου κορυφής, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο σκοτεινή από όσο παρουσιάζεται. Η διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους δεν είναι όση απαιτείται για να το καταστήσει εξυπηρετήσιμο, αλλά αποτελεί βάση για να πατήσει μια σφαιρική πολιτική ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Το κρίσιμο ζήτημα είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση και ευρύτερα το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα φαίνονται ότι δεν έχουν ούτε τις πολιτικές προϋποθέσεις, αλλά ούτε και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας για να διεκπεραιώσουν αυτή την αποστολή. Με άλλα λόγια, η πολιτική ρίζα της οικονομικής κρίσης επανέρχεται με ένταση στο προσκήνιο.
Το ευρωπαϊκό ιερατείο προσπαθεί να αποτρέψει την ανεξέλεγκτη κατάρρευση της Ελλάδας, επειδή έχει συνείδηση ότι μια τέτοια εξέλιξη θα συμπαρέσυρε σε μεγάλο βαθμό την Ευρωζώνη. Η ελληνική κρίση είναι συστημικός κίνδυνος, επειδή αποτελεί την ακραία έκφραση της κρίσης του ευρώ. Και αυτή η κρίση δεν είναι ούτε εξωγενής ούτε συγκυριακή. Είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν της παγκοσμιοποίησης.
Λόγω της διαπλοκής τους με τις μεγάλες εταιρείες των χωρών τους, οι δυτικές πολιτικές ελίτ ταύτισαν τα συμφέροντα των εταιρειών με τα συμφέροντα των κρατών και δρομολόγησαν την παγκοσμιοποίηση, διευκολύνοντας τη μετανάστευση της παραγωγής προς την Ασία, προς χώρες με πολύ χαμηλότερο κόστος εργασίας. Ο διαχωρισμός της παραγωγής από την κατανάλωση, όμως, είναι εκρηκτική αντίφαση.
Οι κοινωνίες στην Ευρώπη έχουν στερηθεί θέσεις εργασίας και τα κράτη έσοδα. Τα υψηλά κέρδη των πολυεθνικών μόνο εν μέρει επιστρέφουν στη Δύση και βεβαίως δεν πηγαίνουν για να συντηρήσουν το βιοτικό επίπεδο των δυτικών κοινωνιών. Για να καλύψουν στοιχειωδώς το κενό και επειδή τα μειωμένα δημόσια έσοδα δεν επαρκούσαν, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατέφυγαν στο δανεισμό.
Οταν το 2008 έσκασε η φούσκα και οι τράπεζες βρέθηκαν φορτωμένες με τοξικά παράγωγα, οι δυτικές κυβερνήσεις έσπευσαν να τις διασώσουν. Η διάσωση αύξησε απότομα το δημόσιο χρέος. Το κόστος της διάσωσης ήταν το νερό που ξεχείλισε ένα ποτήρι το οποίο ανάλογα με τη χώρα ήταν ή μισογεμάτο ή σχεδόν γεμάτο. Οσο η διεθνής κοινότητα θα αντιμετωπίζει τις αγορές σαν ιερές αγελάδες, η δημοσιονομική κρίση των κρατών θα οξύνεται και θα μετεξελίσσεται σε κρίση χρέους. Η Ευρωζώνη υπέστη ρήγμα στον πιο αδύναμο κρίκο της, στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που υπέστη ρήγμα, η επίθεση των αγορών ήταν αναπόφευκτη.
Οι εξουσιαστικές ελίτ επικαλούνται το διογκωμένο δημόσιο χρέος για να μετακυλίσουν το κόστος στις πλάτες των φορολογουμένων. Γι’ αυτό επιστρατεύουν σε όλες σχεδόν τις χώρες το γνωστό επιχείρημα ότι οι πολίτες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Το επιχείρημα δεν είναι αβάσιμο, αλλά, όπως πάντα, τα μεγάλα ψέματα χρησιμοποιούν σαν όχημα μισές αλήθειες.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η άνιση κατανομή των βαρών. Με τη διεθνή κρίση ακόμα παρούσα και τις κοινωνικές πληγές ακόμα ανοιχτές, οι κερδοσκόποι των αγορών έχουν ξαναρχίσει τα γνωστά παιχνίδια τους. Είναι γελοίο, άλλωστε, να τους ζητάς να γίνουν κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι.
Παρ’ ότι η διεθνής κρίση κονιορτοποίησε τα ιδεολογήματα για την αυτορρύθμιση των αγορών, οι κυβερνήσεις δεν λαμβάνουν μέτρα ελέγχου, και όποτε λαμβάνουν, όπως η κυβέρνηση Ομπάμα, είναι κατώτερα των περιστάσεων. Οι πολιτικές ελίτ έχουν την τάση να αντιμετωπίζουν την κρίση περισσότερο σαν θεομηνία και λιγότερο ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι αγορές. Γι’ αυτό και παραμένουν προσκολλημένες στους ίδιους θεσμούς και στα ίδια αποτυχημένα εργαλεία.
Στην πραγματικότητα, οι αποφάσεις των δυτικών κυβερνήσεων αντανακλούν τον συσχετισμό δυνάμεων που διαμορφώνει μια δυναμική σύγκρουση. Στη μια όχθη είναι το χρηματιστικό κεφάλαιο, οι ιδεολογικοί και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του, καθώς και τα ερείσματά του στο πολιτικό σύστημα. Παρά την κρίση, οι δυνάμεις αυτές συνεχίζουν να υπερασπίζονται την ασυδοσία των αγορών. Εν πολλοίς, μάλιστα, το επιτυγχάνουν, επειδή κατά κανόνα ελέγχουν τις θέσεις κλειδιά όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στην πολιτική, και στα ΜΜΕ, και στα πανεπιστήμια.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται οι ποικίλες δυνάμεις που υπερασπίζονται την αυτονομία της δημοκρατικά νομιμοποιημένης πολιτικής εξουσίας. Δικαιωμένες από τα γεγονότα, αυτές οι δυνάμεις πιέζουν για την επιβολή κανόνων στις αγορές, αλλά ελάχιστα καταφέρνουν. Η σύγκρουση, λοιπόν, δεν είναι ανάμεσα στις αγορές και στα κράτη. Η σύγκρουση είναι για τον μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο της κρατικής εξουσίας και διεξάγεται και εντός των κρατών και εντός των κομμάτων. Από την έκβασή της θα κριθεί εάν τις τύχες των κοινωνιών θα καθορίζουν οι δημοκρατικά εκλεγμένες πολιτικές ηγεσίες ή οι αγέλες των κερδοσκοπικών κεφαλαίων.

Να τους "κουρέψουμε"!



Περίπου 60-70 δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι θα εξοικονομήσει η χώρα από τη μείωση μέρους του δημόσιου χρέους. Τα όποια θετικά θα μπορούσε να προκύψουν από την εξέλιξη αυτή ελαχιστοποιούνται ή και ακυρώνονται εξαιτίας της πολιτικής που σφραγίζει το "κούρεμα". Βαθύτερη ύφεση, με λιτότητα και ανεργία, προοιωνίζεται το νεοφιλελεύθερο δόγμα Μέρκελ που επιβάλλεται σε ολόκληρη την Ε.Ε.
Ας μην θριαμβολογεί ο πρωθυπουργός. Στις Βρυξέλλες παρέστη ως παρατηρητής. Χωρίς στόχους, πρόθυμος να συμμορφωθεί με τις εντολές Μέρκελ. Η χώρα παραδίδεται στη στυγνή εποπτεία, μια σύγχρονη μορφή "κανονιοφόρων". Οι τράπεζες τυπικά κρατικοποιούνται για να ιδιωτικοποιηθούν σε δύο χρόνια, στην ουσία εκχωρούνται έναντι πινακίου φακής (30 δισ. ευρώ) στην τρόικα.
Τζάμπα μάγκας ο κ. Βενιζέλος, μιλάει για το εθνικό συμφέρον που δήθεν διασφαλίζει έναντι των τραπεζικών συμφερόντων. Τα ασφαλιστικά ταμεία παραδίδονται στο έλεος της ύφεσης, χωρίς καμία πρόβλεψη στη Σύνοδο Κορυφής. Ολόκληρη η οικονομία στενάζει από την εμμονή για πρωτογενή πλεονάσματα από το 2012, που εφεξής θα αποτελούν την έλικα της ύφεσης και της κοινωνικής απόγνωσης στη χώρα μας, καθώς και σε όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Γι' αυτό το μέλλον μιλούσε στο διάγγελμά του ο κ. Παπανδρέου;
Η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε περίοδο αποσταθεροποίησης. Η απομόνωση του ελληνικού προβλήματος δεν είναι δυνατή, καθώς η κρίση δημόσιου χρέους "μολύνει" ακόμη και μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία. Η προχθεσινή απόφαση μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με εκείνη της 21ης Ιουλίου. Άλλωστε οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε δέκα Συνόδους Κορυφής, από την εκδήλωση της παγκόσμιας κρίσης, έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να ανακόψουν τις ολέθριες εξελίξεις.
Ο πρωθυπουργός δεν ενημέρωσε τη Βουλή για τους στόχους με τους οποίους επρόκειτο να προσέλθει στη Σύνοδο Κορυφής. Εκ των υστέρων βαφτίζει δικές του επιδιώξεις τις επιταγές των ισχυρών. Όπως το 2010 είχε καλέσει ο ίδιος το ΔΝΤ δήθεν για "τεχνογνωσία", έτσι και προχθές λέει ότι ζήτησε επί τόπου μόνιμη επιτροπεία και πάλι για "τεχνογνωσία".
Η Μέρκελ ενημέρωσε τη γερμανική Βουλή πριν από τη Σύνοδο Κορυφής. Ο κ. Παπανδρέου δεν ενημέρωσε ούτε τους υπουργούς του. Τώρα επιχειρεί να δημιουργήσει ντεκόρ ενημέρωσης και συναίνεσης. Προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, έστω μερικών μηνών, ώστε να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά το "κούρεμα", με όργιο παραπληροφόρησης, ώστε να ανατάξει το μνημονιακό μέτωπο. Προσπαθεί να μετατρέψει την ελεγχόμενη οικονομική χρεωκοπία σε ευκαιρία ελεγχόμενης πολιτικής χρεωκοπίας.
Η κυβέρνησή του ανήκει στο παρελθόν. Δεν νομιμοποιείται να δεσμεύει τη χώρα για αποφάσεις ούτε μιας μέρας. Καλά, δεν θέλει να ακούσει τη λαϊκή οργή. Ακόμη όμως και τα εγχώρια ερείσματα της κυβέρνησης, τραπεζίτες και βιομήχανοι, για δικούς τους λόγους, την εγκαταλείπουν. Ελπίζει μόνο στην εύνοια της επιτροπείας, ετοιμάζει το πρότζεκτ για την εκποίηση περιουσίας και εθνικής κυριαρχίας. Για πόσο χρόνο μπορεί να σταθεί μια τόσο διαβλητή κυβέρνηση;

Αποζημίωση αλλά και φυλάκιση δημοσιογράφου ζητά σύμβουλος του ΓΑΠ


Μήνυση Σχοιναράκη για σχόλια δημοσιογράφου στο Facebook
Μια πρωτοφανή αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση κατέθεσε η κ. Βαγγελιώ Σχοιναράκη, σύμβουλος του πρωθυπουργού, πρώην νομάρχης και βουλευτής κατά δημοσιογράφου για σχόλια που έκανε ο τελευταίος στο ... Facebook!
Συγκεκριμένα, η κ. Σχοιναράκη ζητά 100.000 ευρώ αποζημίωση αλλά και την φυλάκιση του δημοσιογράφου Αλέκου Ανδρικάκη της κρητικής εφημερίδας Πατρίς όχι για άρθρα του στην εφημερίδα αλλά για σχόλια που ανήρτησε στο Facebook. Όπως γράφει χαρακτηριστικά στην αγωγή:
«Ο εναγόμενος στην προσωπική σελίδα που διατηρεί στο διαδικτυακό τόπο επικοινωνίας χρηστών διαδικτύου Facebook προέβη συνειδητά με πράξεις στην διάδοση αναληθών δυσφημιστικών περιστατικών και ύβρεων σε βαρος μου. Προσέβαλε βάναυσα την προσωπικότητά μου»
Η αγωγή αναμένεται να προκαλέσει πολλές συζητήσεις αφού μέχρι σήμερα ακόμα και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης που δέχονται σκληρή κριτική δεν έχουν προβεί σε τέτοιες ενέργειες.

"Σφαγή" στο Δημόσιο προβλέπει ο ΟΟΣΑ


Την πόρτα της εξόδου θα δουν δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι από το 2012. Όπως άλλωστε...
Σφαγή στο Δημόσιο προβλέπει ο ΟΟΣΑ
επισημαίνεται και σε έκθεση του ΟΟΣΑ, που παραδόθηκε στον πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό, Δημήτρη Ρέππα, είναι άμεση η ανάγκη ανατροπών…

Από τους 300.000 εργαζομένους στον στενό δημόσιο τομέα, σε χαμηλόβαθμες διοικητικές θέσεις, εκπαιδευτικής βαθμίδας δευτεροβάθμιας (ΔΕ), που βρίσκονται κοντά στην 3η ηλικία, σύμφωνα με δημοσίευμα του Έθνους, θα αναζητηθούν εκείνοι που πρέπει να απολυθούν κατά προτεραιότητα.

Ταυτόχρονα περικόπτονται δραστικά δομές, αρμοδιότητες και δαπάνες, ενώ μεγάλο μέρος του Δημοσίου εκχωρείται στον ιδιωτικό τομέα, με πρώτο έργο την ανάληψη από ιδιώτες των υποστηρικτικών μηχανισμών των υπουργείων.

Το 50% του ανθρώπινου δυναμικού στο ελληνικό δημόσιο, που εργάζεται στο μηχανισμό υποστήριξης- όπως πρωτόκολλο, μισθοδοσίες, προμήθειες, διοικητική μέριμνα -τεχνική βοήθεια, παρακολουθητικός μηχανισμός των Φορέων- μοιραία θα οδηγηθεί στην απόλυση.

Διοικητικοί υπάλληλοι που ασχολούνται με τη μισθοδοσία, υπάλληλοι πρωτοκόλλου, κλητήρες, τεχνικοί υπολογιστών, υπάλληλοι Προμηθειών, καθαριστές των κτιρίων και άλλοι, χάνουν τις θέσεις τους.

Σύμφωνα με το τελικό κείμενο της εξειδικευμένης έκθεσης του ΟΟΣΑ που παραδόθηκε στον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, και στον αρμόδιο υπουργό, Δημήτρη Ρέππα, την 21η Οκτωβρίου, επισημαίνεται η άμεση ανάγκη ανατροπών, καθώς, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται από όλες τις πλευρές, το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας συνδέεται άρρηκτα με το προβληματικό και δυσκίνητο Δημόσιο.

«Εάν αυτό δεν αλλάξει, δεν θα αποδώσει κανένα μέτρο δημοσιονομικής πολιτικής» αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ.

Μάλιστα, η έλλειψη μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση, που έχει ως συνέπεια το μπλοκάρισμα των επενδύσεων, κατατάσσει την Ελλάδα ολοένα και πιο χαμηλά στον δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που μετρά τις ανταγωνιστικές οικονομίες του κόσμου.

Για του λόγου το αληθές, η χώρα μας βρίσκεται στη θέση 141 από ένα σύνολο 180 χωρών που συμμετέχουν στη μέτρηση.

Επεισόδιο Παγκάλου με κολυμβήτρια στη Λίμνη της Βουλιαγμένης


Επεισόδιο Παγκάλου με κολυμβήτρια στη Λίμνη της Βουλιαγμένης


Η διαμαρτυρία μιας ηλικιωμένης κολυμβήτριας κατά του Θεόδωρου Παγκάλου, επειδή, όπως υποστηρίζει, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν πλήρωσε εισιτήριο κατά την είσοδο του στη Λίμνη της Βουλιαγμένης λίγο έλειψε να της στοιχίσει τη μήνυση.
Το απίστευτο περιστατικό συνέβη, σύμφωνα με το vimaonline.gr, το μεσημέρι του Σαββάτου, όταν κατά την είσοδό του στη λίμνη της Βουλιαγμένης, ο κ. Πάγκαλος δεν πλήρωσε το εισιτήριο. Εκείνη τη στιγμή, στη λίμνη έμπαινε και μια ηλικιωμένη χειμερινή κολυμβήτρια, η οποία, όταν είδε ότι ο κ. Πάγκαλος δεν πλήρωσε, διαμαρτυρήθηκε έντονα στον κ. Πάγκαλο ο οποίος αντέδρασε.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν και ο κ. Πάγκαλος  απείλησε οτι θα της κάνει μήνυση. Τελικά, λίγο αργότερα τα πνεύματα ηρέμησαν και το επεισόδιο έληξε χωρίς να δοθεί συνέχεια.

Κινδυνολογεί για το μέλλον της χώρας ο Βενιζέλος


Με κινδυνολογία απαντά ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, στις πρόσφατες εξελίξεις στην οικονομία ενώ και με αφορμή τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου κάνει λόγο για «ηθική και υπαρξιακή κρίση» και «δημοκρατικό πρόβλημα» στη χώρα μας, ρίχνοντας τις ευθύνες στο λαό, που «δεν συνειδητοποιεί τους κινδύνους που διατρέχει».
Σε άρθρο του στα «Νέα», που δημοσιεύεται σήμερα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υποστηρίζει ότι «η χώρα διατρέχει κινδύνους που δεν συνειδητοποιεί, γιατί ένα µεγάλο µέρος της πολιτικής της εκπροσώπησης και των διαµορφωτών της κοινής γνώµης έχει κάνει την επιλογή να παίζει “εν ου παικτοίς”, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται ή ακόµα και να αντιστρέφεται η πραγµατικότητα».
Σύμφωνα με τον υπουργό, ο λαός δείχνει να «απαντά µε λάθος τρόπο σε λάθος ερωτήµατα και να αγνοεί κρίσιµα δεδοµένα που απορρέουν από το συσχετισµό των δυνάµεων και τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο».

Σχολιάζοντας τις αντιδράσεις της 28ης Οκτωβρίου, υποστηρίζει ότι τα παιδιά χρησιμιοποιούνται "ως μοχλός άσκησης συνδικαλιστικής πίεσης" και μιλά για πρόβλημα στην εκπαίδευση των νέων, κατηγορώντας –όχι το κράτος αλλά- την ελληνική κοινωνία που δεν «απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς σεβασµό των παιδιών».

«Αν η ελληνική κοινωνία δεν µπορεί να απαιτήσει από τους εκπαιδευτικούς σεβασµό των παιδιών µας που δεν πρέπει να χρησιµοποιούνται ως µοχλός άσκησης συνδικαλιστικής πίεσης την ηµέρα της εθνικής γιορτής, τότε δεν ξέρω αν έχει σηµασία οποιαδήποτε µεταρρύθµιση του εκπαιδευτικού συστήµατος», αναφέρει.

«Αν πράγµατι η ελληνική κοινωνία δεν µπορεί να διαχωρίσει την πολιτική αντιπαράθεση από τον σεβασµό της εθνικής ιστορικής µνήµης και της πολιτειακής της εκπροσώπησης, τότε δεν ξέρω αν µπορεί να γίνει κάτι σε επίπεδο οικονοµικής πολιτικής», επισημαίνει ο υπουργός.
«Η χώρα πρέπει να οργανωθεί και πάλι εκ του µηδενός. Να ξαναγράψει τους βασικούς της κανόνες, το ίδιο το κοινωνικό συµβόλαιο που λειτουργεί ως θεµέλιο κάθε Πολιτείας», υποστηρίζει.

Όσον αφορά στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Ελλάδα, ο Ευ. Βενιζέλος αναρωτιέται "γιατί οι πολίτες κρατούν αρνητική στάση", από τη στιγμή που "θα μειωθούν οι οφειλές του ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες που κατέχουν ομόλογά του" ενώ ταυτόχρονα "δεν θα μειωθεί η εθνική κυριαρχία της χώρας", όπως ισχυρίζεται.

«Πίσω από τις κραυγές και τις εύκολες κουβέντες υπάρχει η φωνή της Πατρίδας. Μπορούµε να πετύχουµε, αρκεί να είµαστε σοβαροί, ενωµένοι, υπεύθυνοι και να έχουµε συνείδηση της κατάστασης και της Ιστορίας. Πρέπει να είµαστε υποχρεωτικά αισιόδοξοι, γιατί αν αφεθούµε να παρασυρθούµε από την ηττοπάθεια και την απαισιοδοξία της περιρρέουσας ατµόσφαιρας, τότε θα έχουµε χάσει ένα πολύ µεγάλο ιστορικό στοίχηµα. Και η βλάβη θα είναι ανεπανόρθωτη», καταλήγει ο Ευ. Βενιζέλος.

ΑΡΘΡΟ – ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ


ΕΠΙΘΕΣΗ ΝΑΠΑΛΜ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ.

του Χάρρυ Κλυνν
Γ. Α. Παπανδρέου: «Βεβαίως, η Κρήτη είναι σ’ αυτή τη γειτονιά, πολύ κοντά σε πολλές από τις χώρες που έζησαν επαναστάσεις και αλλαγές. … Η Κρήτη θέλει να διαδραματίσει κάποιο ρόλο. Η Κρήτη έχει ιστορικούς δεσμούς με τον Αραβικό κόσμο, με το Μουσουλμανικό κόσμο, και επιθυμεί να διατηρήσει αυτούς τους..
 δεσμούς και να σφυρηλατήσει νέους. Λόγω των δικτατορικών καθεστώτων, λόγω των καταστάσεων που δημιουργήθηκαν από τον Ψυχρό Πόλεμο και όχι μόνο, ακόμα και λόγω του Μεσανατολικού, πολλοί από αυτούς τους δεσμούς είχαν σπάσει. Οφείλουμε να τους αποκαταστήσουμε»
Καλά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου…
Αυτό το φύραμα της πολιτικής ψηφίσαμε να μας κυβερνήσει; Αυτό το σίχαμα που αφού τακτοποίησε τα του οίκου του, αλτρουιστικά σκεπτόμενος, ετοιμάζεται να βρει λύση και στα προβλήματα του Αραβικού κόσμου;
Για ποια δικτατορικά καθεστώτα μιλάς ρε απόβρασμα της πολιτικής;
Μέχρι προ ολίγου έτρεχε πίσω από τους δικτάτορες, τους έγλυφες, τους αποκαλούσες αδελφούς και έπαιρνες και τα αυτόγραφά τους!!!!
Ποιον κοροϊδεύεις ρε αληταρά; Για τόσο ηλίθιους μας περνάς ρε πουλημένο τομάρι; (Δείτε το video)
Η Κρήτη είναι Ελλάδα ρε ανιστόρητο κουμάσι, εκτός και αν αποφάσισες να την πουλήσεις στα κωλοαφεντικά σου…
Τι ιστορικούς δεσμούς μπορεί να έχει μια περιφέρεια της Ελλάδας με τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο; Εκτός και αν θεωρείς την Κρήτη ανεξάρτητο κράτος… Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό πανύβλακα;
Θα σε ξεσκίσουν οι Έλληνες και πρώτοι από όλους οι περήφανοι Κρήτες, με τα ίδια τους τα χέρια…
Άει στο διάολο κωλοφάρα…

http://olympia.gr/

H συμφωνία των Βρυξελλών θα διαρκέσει τρεις μήνες, προβλέπει ο Σόρος


George_Soros_-_World_Economic_Forum
Ο διάσημος επενδυτής Τζόρτζ  Σόρος απογοητεύθηκε από την  συμφωνία των Βρυξελλών και  προβλέπει με σαφήνεια ότι θα διαρκέσει από "μια μέρα μέχρι τρεις μήνες", ενώ εκτίμησε  ότι στην πραγματικότητα το "κούρεμα" 50%, θα μειώσει το χρέος της Ελλάδας μόνο κατά 20%.
Οι δηλώσεις Σόρος, έρχονται λίγες μέρες μετά τη μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής. Είναι πλέον εμφανές στις τοποθετήσεις των διεθνών παραγόντων της αγοράς ότι η ευφορία  των πρώτων ωρών της συμφωνίας, δίνει τη θέση της στον σκεπτικισμό και σε μια αναπτυσόμενη εσωστρέφεια.
"Αν σκεφτούμε τη δυναμική της κρίσης, για άλλη μια φορά η Ευρώπη άργησε και έκανε λίγα", τόνισε ο Σόρος κατά τη διάρκεια δείπνου που διοργάνωσε η Pi Capital .
"H συμφωνία προκάλεσε ανακούφιση, μόνο και μόνο επειδή οι αγορές ήταν ανήσυχες για το έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρωζώνη. Το γεγονός ότι υπήρξε μια συμφωνία, ήταν σημαντικό, αλλά η ανακούφιση θα διαρκέσει από μια μέρα μέχρι τρεις μήνες" είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:
"Δυστυχώς, η κρίση δεν τελείωσε καθώς οι πραγματικές αιτίες της δεν αντιμετωπίστηκαν. Είναι ξεκάθαρο, ότι το χρέος της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλο και εξακολουθεί να αυξάνεται και η χώρα έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει".
Ο Τζορτζ Σόρος, υποστήριξε ότι πολλές τράπεζες ίσως αρνηθούν να πάρουν μέρος εθελοντικά στο κούρεμα, περιμένοντας να δουν τις διακυμάνσεις των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) που έχουν στην κατοχή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το "κούρεμα" δεν προκάλεσε πιστωτικό γεγονός, λόγω της εθελοντικής συμμετοχής των τραπεζών. Αν είχαμε πιστωτικό γεγονός, αυτό θα ενερκοποιούσε τα CDS και η Ευρώπη θα έμπαινε στη δίνη μιας νέας μεγάλης κρίσης.
Ο κ. Σόρος εκφράζοντας την απαισιοδοξία του για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη, τόνισε ότι το γεγονός ότι οι τράπεζες ίσως προτιμήσουν κάποια στιγμή το "πιστωτικό γεγονός" λόγω των κερδών από τα CDS. Αυτό -συνεχίζει ο διάσημος επενδυτής-είναι ένα άλυτο πρόβλημα που θα έρθει στην επιφάνεια τις επόμενες εβδομάδες.
"Η αποτυχία των ηγετών της Ευρώπης" σύμφωνα με τον κ. Σόρος, είναι ότι "δεν ξέρουν πώς να χειρίζονται τις αγορές. Πρέπει οι πολιτικοί να οδηγούν τις αγορές. Αυτό δεν καταλαβαίνουν οι ηγέτες των κρατών" κατέληξε ο κ. Σόρος.


http://www.theinsider.gr