Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Οι συμμορίτες του ΠΑΣΟK



Την απόλυτη σύμφυση κράτους και παρακράτους του ΠΑΣΟΚ κατέστησαν σαφέστατη στα μάτια ολόκληρης πλέον της ελληνικής κοινωνίας τα δραματικά γεγονότα της Τετάρτης και της Τρίτης. Αφιονισμένες ορδές ΜΑΤ και προβοκατόρων, στους οποίους συμμετείχαν και φασιστικές συμμορίες που δρουν σε ανοιχτή συνεργασία με την αστυνομία σε βαθμό ώστε να τους γνωρίζουν και προσωπικά οι αξιωματικοί των ΜΑΤ και όχι μόνο οι ασφαλίτες που τους κινητοποιούν, οργίασαν κυριολεκτικά.

Έδειραν χιλιάδες διαδηλωτές. Τραυμάτισαν εκατοντάδες. Μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε θάλαμο αερίων. Έσπασαν βιτρίνες καταστημάτων και λεηλάτησαν όσα μπορούσαν για να βγάλουν και κάτι παραπάνω από το «μεροκάματο» για την παροχή υπηρεσιών προς την κυβέρνηση. Στόχος τους ήταν πριν απ’ όλα να αποτρέψουν τη συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων λαού έξω από τη Βουλή την ώρα που οι δοσίλογοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν το νέο Μνημόνιο εθνικής υποτέλειας, ξεπουλήματος με αμετάκλητο τρόπο της δημόσιας περιουσίας και απόλυτης εξαθλίωσης των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, ακόμη και των μικρομεσαίων επαγγελματιών. Με τον κοινωνικό πόλεμο που εξαπόλυσαν πέτυχαν το  στόχο τους, με αντίτιμο βεβαίως τη διεύρυνση του χάσματος λαού και κυβέρνησης Κουΐσλινγκ του ΠΑΣΟΚ και την αποκάλυψη σε πλατύτατες μάζες του ειδεχθούς προσώπου και της πραγματικής φύσης των κυβερνητών της χώρας και του πρωθυπουργού προσωπικά, ο οποίος καλύπτεται πίσω από τη μάσκα του προέδρου της... Σοσιαλιστικής(!) Διεθνούς. Όπως κάθε κατοχική κυβέρνηση δοσιλόγων έτσι και αυτή του ΠΑΣΟΚ – όσο πιο πολύ μετατρέπεται σε μίσθαρνο όργανο των ξένων επικυρίαρχων και των ντόπιων οικονομικών συνεργατών τους τόσο πιο πολύ μισεί το λαό τον οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και τόσο πιο αδίστακτη γίνεται στην επιχείρηση εξόντωσής του.
Τα πολιτικά καθάρματα που κυβερνούν τη χώρα είναι πλέον αδίστακτα. Δεν έχουν καμιά πολιτική αναστολή να προχωρήσουν και σε δολοφονίες διαδηλωτών, όταν κρίνουν ότι αυτό τους συμφέρει. Την Τετάρτη η κυβέρνηση δεν είχε δώσει γραμμή δολοφονιών διαδηλωτών. Η χρήση χημικών σε βαθμό παράνοιας, το ξυλοφόρτωμα οποιουδήποτε τυχαίου πολίτη, ακόμη και αυτών που έτρωγαν στο Μοναστηράκι(!), αποσκοπούσε στην κατατρομοκράτηση του πληθυσμού, στην εγκαθίδρυση κλίματος αστυνομοκρατίας ανάλογου με εκείνου της χούντα των συνταγματαρχών, τηρουμένων φυσικά των αναλογιών της διαφορετικής εποχής και του γεγονότος ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι πανηγυρικά εκλεγμένη από το λαό, έχει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και εξακολουθούν για την ώρα να ισχύουν μια σειρά θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες και δικαιώματα, πέρα από όσα καταπατούνται βάναυσα κατά περίπτωση κυβερνητικής πολιτικής σκοπιμότητας. Η βιαιότητα βεβαίως των ΜΑΤ είναι χειρότερη και πιο εγκληματική από εκείνη της φασιστικής αστυνομίας της χούντας στις αντιδικτατορικές διαδηλώσεις.
Σε πολιτικό επίπεδο, πέρα από τις εγκληματικές εντολές που έδωσε στην αστυνομία, η κυβέρνηση Παπανδρέου λόγω της αμερικανικής καταγωγής και πολιτικής διαπαιδαγώγησης (και όχι μόνο) του πρωθυπουργού, αλλά και λόγω της διαρκούς διολίσθησής του σε κοινωνικά ακροδεξιά ιδεολογία, ακολουθεί την πεπατημένη των ακροδεξιών δικτατοριών των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Προσπαθεί να αποδώσει σε «κομμουνιστική» και «ακροαριστερή υπονομευτική δράση» που είχε σχέδιο να ...«καεί η Αθήνα για να μην ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο(!!!)» τα αιματηρά επεισόδια που προκάλεσε εσκεμμένα και εκ προμελέτης η ίδια. Η κυβέρνηση Παπανδρέου συμπεριφέρεται πολιτικά πλέον όπως η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή επί ΕΡΕ μετά το εκλογικό πραξικόπημα του 1961 και μέχρι τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963. Μόνο που αυτή τη φορά η σύμφυσή της με το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ είναι απολύτως ελεγχόμενη πολιτικά και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα αναφωνήσει ποτέ φράσεις του τύπου «Ποιος κυβερνά επιτέλους αυτόν τον τόπο;» σαν εκείνη του Καραμανλή πριν από μισόν αιώνα, όταν το κράτος και το παρακράτος της Δεξιάς δολοφόνησαν τον Λαμπράκη σε αγαστή συνεργασία. Μόνο η ανυποχώρητη αντίσταση και δράση του λαϊκού κινήματος είναι σε θέση να αποκρούσει τη δράση αυτής της κυβέρνησης και τελικά να την ανατρέψει. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ότι δήθεν όπου να ’ναι καταρρέει και ότι δήθεν από μόνη της θα προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές το φθινόπωρο, οπότε είναι σίγουρο ότι θα απαλλαγούμε από αυτήν αφού η εκλογική συντριβή του ΠΑΣΟΚ είναι βέβαιη μετά τα εγκλήματα που έχει διαπράξει εναντίον του λαού και της χώρας.
Στην προσπάθεια ανατροπής της δοσίλογης κυβέρνησης Παπανδρέου οι εργαζόμενοι και το λαϊκό κίνημα τελικά θα νικήσουν – και σύντομα! Πρέπει όμως να έχουν επίγνωση ότι δεν αντιμετωπίζουν μόνο το κράτος και το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ΕΕ και τις ΗΠΑ που στηρίζουν με νύχια και με δόντια το τυφλό όργανό τους στην Αθήνα.


ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

http://www.prin.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.