Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Όταν την επομένη του πραξικοπήματος του ’67, μία χούφτα άνθρωποι ιδρύσαμε τη Δημοκρατική Άμυνα γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η Δημοκρατία δεν καταλήφθηκε από τις ερπύστριες των τανκς, αλλά είχε πρό πολλού αυτοκαταρρεύσει και αυτοαναιρεθεί εσωτερικά.
Γι’ αυτό και ο απόηχός της αντίστασης μας ήταν όχι απλά η πάλη της ανατροπής της δικτατορίας, αλλά η ουσιαστικοποίηση τηςμελλοντικής Δημοκρατίας με την έννοια της εδραίωσης μιας πραγματικής λαϊκής κυριαρχίας.
Ο στόχος αυτός δεν επετεύθη διότι το παλαιό φθαρμένο πολιτικό προσωπικό όχι μόνον επανήλθε το ’74 «ανέπαφο», αλλά και διότι η δικτατορία χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για να «μεταποιηθεί» η ελευθερία σε ελευθεριότητα και ασυδοσία. Η συντεχνοποίηση της κοινωνικής μας ζωής, η ανευθυνοποίηση, ο παρασιτισμός, η λογική του «πεζοδρομίου», η διαφθορά, τα σκάνδαλα και ο πολιτικός θεατρινισμός είναι μερικές, οι σημαντικότερες, από τις συνέπειες.
Αυτά όσον αφορά το απώτερο παρελθόν, όπου οι ευθύνες βαρύνουν όλους όσους άσκησαν πολιτική σε επίπεδο εξουσίας.
Το παρόν συνδέεται με μια οικονομική βαθύτερη δυσπραγία, που οδηγήθηκε σε οικονομική κατάρρευση από χειρισμούς τους οποίους χαρακτηρίζει η λογική της εξάρτησης, της υποτέλειας, της παράδοσης άνευ όρων των συμφερόντων της χώρας στους δανειστές κερδοσκόπους και στους μηχανισμούς των παγκόσμιων τοκογλύφων.
Κάτι που έγινε από μία «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, η οποία με τις συμβουλές και τις συμβολές των ξένων επιχείρηση μια άνευ προηγουμένου εξαπάτηση του ελληνικού λαού και όταν σε ελάχιστο χρόνο αποκαλύφθηκε ο αντιλαϊκός και αντεθνικός χαρακτήρας της πέρασε απροκάλυπτα σε εφαρμογής της αρχής «αποφασίζομεν και διατάσομεν». Έτσι εμφανίστηκε μια νέα χούντα, η οκτωβριανή. Μια χούντα, που όχι μόνο δεν εκμεταλλεύτηκε τεράστιες ευκαιρίες υπέρβασης της κρίσης με προσφυγή στη Ρωσία, την Κίνα, τα εμιράτα και όπου αλλού αλλά και δεν διαπραγματεύτηκε, όπως έκανε η Ισλανδία, η Ιρλανδία, ηΙσπανία, κ.ο.κ.
Οι προσωπικές σας ευθύνες κ. Πρόεδρε είναι τεράστιες, διότι δεν προστατεύσατε τη χώρα ενός των ορίων της δικαιοδοσίας σας απέναντι:
- Στην αντισυνταγματικότητα και τον παράνομο χαρακτήρα μεγάλου μέρους των όρων του μνημονίου και την αντισυνταγματική και εξ υφαρπαγής επιψήφισή του.
- Στην εκχώρηση εθνικού πλούτου υπό την μορφή εμπραγμάτων ασφαλειών και «εγγυήσεων» αντί πινακίου φακής.
- Στην ιδιωτικοποίηση των επικερδών δημοσίων επιχειρήσεων.
- Στο μη σεβασμό διεθνών συμφωνιών, που είχαν γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση όσον αφορά τα υγρά καύσιμα και το φυσικό αέριο.
- Στον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας και της λατινοαμερικανοποίησης της χώρας.
- Στην κατ’ εντολή της κυβέρνησης ανοικτή σύμπραξη της αστυνομίας με τους κουκουλοφόρους.
Ναι κ. Πρόεδρε. Αυτά και άλλα πολλά μεταξύ των οποίων
το μέγιστο και πολύ πρόσφατο. Η σιωπή σας στις εμετικές δηλώσεις Ερντογάν περί «Ελληνικής διοίκησης της νοτίου Κύπρου» και τις αμφισβητήσεις και αυτής της ύπαρξης Κυπριακού κράτους.
Στην πρώτη σας θητεία είχατε δείξει ότι είχατε υπερβεί το κομματικό σας παρελθόν προς όφελος του εθνικού. Σήμερα πλέον λειτουργείτε ως ουραγός μιας Κυβέρνησης μειοδοσίας και εθνικού άγους, ως υποστηρικτής της οκτωβριανής χούντας.
Αρνούμαι κατόπιν αυτού να δεχτώ την πρόσκληση στη «γιορτή της Δημοκρατίας». Αρνούμται να συμμετάσχω σε κάτι, που κατήντησε θέατρο σκιών, αρνούμαι να διαγράψω τον ένα χρόνο παρανομίας και τα πέντε χρόνια φυλακής στο όνομα της στήριξης της σημερινής ψευτοδημοκρατίας του 15%.
Αθήνα 23 Ιουλίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.