Mε αφορμή τις περικοπές μισθών που επιδιώκουν οι εκδοτο-καναλάρχες των ΜΜΕ, ας μελετήσουμε λίγο τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και τη συμβολή τους στην αντιμετώπιση του ελλείμματος και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας….
Η οικονομία βρίσκεται σε ανισορροπία και δεν πατάει γερά στα πόδια της. “Κουτσαίνει” όπως ένα τραπέζι.
Έχουμε δύο επιλογές. Ή να βρούμε τρόπο να στηρίξουμε το κοντύτερο πόδι ή να κόψουμε τα άλλα τρία για να έρθουν στο ύψος του. Κανείς όμως δεν μα δανείζει πια μία σφήνα να στηρίξουμε, ενώ για κάποιο “μυστήριο” λόγο όλοι θέλουν να μας δανείσουν πριόνι, το οποίο άλλωστε προτιμά και η κυβέρνηση. Με τις οριζόντιες περικοπές λοιπόν επιχειρούμε εξίσωση προς τα κάτω για να σταθεροποιηθεί η οικονομία μας.
Η οριζόντια όμως περικοπή σε όλους και σε όλα δεν αντιμετώπισε αλλά αναπαρήγαγε το πρόβλημα απλώς με την οικονομία πιο συρρικνωμένη. Κάποιο πόδι είναι και πάλι πιο κοντό.
Επιχειρούμε με την ίδια μέθοδο και το Μνημόνιο 2 να φέρουμε την επιθυμητή ισορροπία που με βεβαιότητα -αν είμαστε καλά παιδιά, άριστοι μαθητές- θα μας βάλει και πάλι στις αγορές στα μέσα του 2011 (δηλαδή σε δύο μήνες περίπου) ή το 2012. Εκτός φυσικά αν επιβεβαιωθούν οι Μάγιας, πράγμα για το οποίο δεν μπορεί να κάνει κάτι ο υπουργός οικονομικών.
Όταν όμως όλοι μειώνουν μισθούς και συντάξεις, κανείς δεν έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, η ανεργία αυξάνεται, η ζήτηση μειώνεται μαζί με το ΑΕΠ, το κράτος και τα ταμεία χάνουν έσοδα. Άσε που και όλη η Ευρώπη κάνει πάνω κάτω τα ίδια οπότε ούτε αυτοί θα ψωνίσουν από εμάς. Αποτέλεσμα η οικονομία και πάλι κουτσαίνει πάντα όλο και μικρότερη
Με το Μνημόνιο 3, συνεχίζουμε την ίδια μέθοδο. Δεν μπορεί κάποια στιγμή θα “ισιώσει”. Και μην ξεχνάμε ότι όσοι βλέπουν το αδιέξοδο και διαφωνούν δεν έχουν προτάσεις.
Οι αγορές είναι ευχαριστημένες από τις θυσίες μας και δεν θα παρθούν νέα μέτρα, τουλάχιστον για απόψε. Όμως η οικονομία συνεχίζει να κουτσαίνει και να συρρικνώνεται, οι περικοπές δημιουργούν νέα προβλήματα που θα αντιμετωπιστούν με νέες περικοπές, γιατί αυτές ξέρουμε αυτές εμπιστευόμαστε…
Τα νούμερα μπορεί να μην βγαίνουν αλλά τόσο το χειρότερο γι’ αυτά. Μέθοδο που κερδίζει δεν την αλλάζεις και ακολουθείς τα ίδια βήματα με το Μνημόνιο 4, 5, 6, κ.ο.κ.
Στο τέλος η οικονομία είναι τάβλα, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι βρίσκονται ήδη πτωχευμένοι και σε απόγνωση, ενώ οι μεγαλοεργοδότες βρίσκονται στο καλύτερο σημείο εκκίνησης, εκεί όπου όποιος έχει δουλεία αισθάνεται προνομιούχος οπότε δεν χρειάζεται να τον πληρώνεις παρά μόνο με ένα χαρτζιλίκι για τα οδοιπορικά……
Για την κυβέρνηση δεν μένει τίποτα άλλο για να ολοκληρώσει την σωτηρία της πατρίδος βεβαίως, βεβαίως από το να ιδιωτικοποιήσει και να πουλήσει τα πάντα κοψοχρονιά επ’ ωφελεία εγχώριων και μη τραπεζιτών, εργολάβων, κερδοσκόπων. Και όπως λέει και ο Καρατζαφέρης όταν έχεις πόλεμο πουλάς και τα ασημικά σου. Γι’ αυτό άλλωστε βοήθησε να φτάσουμε και σε κατάσταση πολέμου ψηφίζοντας το μνημόνιο. Και γι’ αυτό επίσης όλοι οι κυβερνητικοί λένε ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους. Γιατί πριν την κάνουν, θα πρέπει να έχουμε φτάσει στο στάδιο του ξεπουλήματος του δημοσίου και εξαφάνισης των μισθών. Αν το κάνουν νωρίτερα θα χαθεί η πίτα. Όπως άλλωστε το είπαν και από την αρχή “η κρίση είναι και ευκαιρία”. Αλλά δεν εννοούσαν για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.