Σκότωσαν το άλογο και τώρα το μαστιγώνουν για να τρέξει!

Χρήστου Δημήτρης

Τη Δευτέρα συγκλήθηκε κυβερνητική σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό με θέμα την οικονομική ανάπτυξη. Φυσικά για καμία ανάπτυξη δεν συζήτησαν. Απλά βαφτίζουν ανάπτυξη τις εκποιήσεις αφού μόνο με αυτές ασχολήθηκαν. “Έχουμε αφήσει πίσω τα χειρότερα.” δήλωσε ικανοποιημένος για το έργο του ο κ. Παπακωνσταντίνου. Έργο με το οποίο συμφωνεί και ο κ. πρωθυπουργός, ο οποίος επέστρεψε από τις Βρυξέλλες πάλι νικητής, δηλώνοντας πως δικαιώνεται η στρατηγική μας! Καθησύχασε μάλιστα τους Έλληνες, πως από δω και τώρα δεν θα έχουμε νέα οικονομικά μέτρα, αλλά μόνο διαρθρωτικές αλλαγές.
ΚΑΘΩΣ τα έσοδα του δημοσίου πάνε κατά διαόλου (-16% τον Μάρτιο!) αφού στην αγορά δεν υπάρχει ρευστό, ούτε για δείγμα, οι πεφωτισμένοι του υπουργείου Οικονομίας ετοιμάζουν τις ακόλουθες διαρθρωτικές αλλαγές. Μείωση κοινωνικών επιδομάτων, όπως π.χ. επιδόματα ανεργίας, πολυτεκνικό επίδομα, επίδομα ΟΓΑ κ.λπ. Ακολουθούν νέες αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης, νέες αυξήσεις (για τρίτη φορά) του ειδικού φόρου στα καύσιμα και τα τσιγάρα, αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων 30% σε δύο δόσεις (καλοσύνη τους ), επιβολή φόρου στα αναψυκτικά, επιβολή πράσινου φόρου (γενικώς και αορίστως), επιβολή ειδικού τέλους στα αυθαίρετα κτίσματα και αύξηση τελών κυκλοφορίας. Τι; Δεν είναι αυτά διαρθρωτικές αλλαγές; Ποιόν θα πιστέψουμε, εσάς ή τον φιλαλήθη Γ. Παπανδρέου;
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες στη Λισσαβώνα αν και δεν νίκησε όπως ο δικός μας δήλωσε. “Η Πορτογαλία δεν χρειάζεται ένα σχέδιο διάσωσης και θα διατηρήσω αυτή τη θέση για να υπερασπιστώ τη χώρα μου. Επειδή γνωρίζω τι σήμαινε αυτό για την Ελλάδα και την Ιρλανδία και δεν εύχομαι να πάθει τα ίδια και η Πορτογαλία.” Και εκεί που σχεδιάζαμε να παρακάμψουμε ως προεκλογικές τις δηλώσεις Σόκρατες, έρχεται και ο επίτροπος Όλι Ρεν και κάνει την εκτίμηση πως η Πορτογαλία και η Ισπανία μπορούν ακόμα να αποφύγουν τον μηχανισμό στήριξης! Έχουμε μπερδευτεί τελείως. Δεν είναι καλό πράγμα τελικά ο μηχανισμός στήριξης;
ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ, γιατί τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Η ανεργία εκτοξεύεται σε ύψη μη διαχειρίσιμα, με συνέπεια τα ασφαλιστικά ταμεία να κινδυνεύουν με κατάρρευση. Οι εμπορικές δραστηριότητες είναι σε επίπεδα Φουκουσίμα και η παραγωγική διαδικασία σε ό,τι αφορά την εσωτερική αγορά συρρικνώνεται δραματικά. Τα σχέδια για πώληση δημόσιας περιουσίας είναι απλώς επιθυμίες και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα αφού κανείς δεν γνωρίζει ούτε την αξία της ούτε τη νομιμότητά της!
ΟΠΩΣ μου περιέγραφε την κατάσταση ο κρεοπώλης της γειτονιάς μου, μπαίνουν τρεις στο μαγαζί του και ψωνίζουν με μετρητά, ακολουθούν τρεις, που ψωνίζουν βερεσέ και μετά μπαίνουν άλλοι τρεις που ζητάνε δανεικά! Αν πω σε όλους ναι μου έλεγε, όπως μπαίνω στο κατάστημα, έτσι και θα βγαίνω, με άδεια την τσέπη. Τα πάγια του μαγαζιού είναι πλέον 150 ευρώ τη μέρα και αν καθυστερήσω φόρους ή ασφαλιστικές εισφορές κινδυνεύω να μπω φυλακή και δυστυχώς η μηχανή του κιμά δεν θεωρείται αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο.
ΑΝ ΑΥΤΗ η κατάσταση τραβήξει μακριά, που κατά τη γνώμη μου θα τραβήξει, σε 10 χρόνια ο πληθυσμός της χώρας σε ό,τι αφορά τους Έλληνες θα μειωθεί δραματικά, αφού ούτε γάμοι γίνονται πλέον, ούτε φυσικά και οι Έλληνες έχουν διάθεση και δυνατότητες να κάνουν παιδιά. Άλλωστε το κύμα της μετανάστευσης Ελλήνων έχει ήδη φουντώσει ειδικά στις νέες ηλικίες και το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας οικονομίας, όσης τέλος πάντων θα έχει απομείνει, θα υπηρετείται από μετανάστες. Τούτοι εδώ μαστιγώνουν ένα ψόφιο άλογο για να το κάνουν να τρέξει, δήλωσε ο καθηγητής Γ. Βαρουφάκης στην έκπληκτη κ. Στάη. Ωραία δουλειά και κυρίως εύκολη!
d.xristou@avgi.gr

Κυνικότητα

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ

Οταν ο ηγέτης πήγε στο ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής είχε στις αποσκευές του, πέρα από τα χρειαζούμενα για το ταξίδι, την απόφαση για εκποίηση 50 δισ. του κοινού μας πλούτου και τη μεγάλη αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων.

ΜΕΤΑ, βγαίνοντας, είχε μια απόφαση που σε απλά ελληνικά έλεγε: «Δεν πρόκειται να χρεοκοπήσετε αυτή τη χρονιά» και μια δέσμευση, να συνεχίσει αταλάντευτος την πορεία που έχει χαράξει.

Ο ΙΔΙΟΣ, με το γνωστό γλαφυρό του ύφος, δήλωσε: «Οι αποφάσεις δίνουν νέα δυναμική και προοπτική στη συλλογική προσπάθεια του ελληνικού λαού» και συμπλήρωσε: «Η επιτυχία εξαρτάται από τις μάχες που δίνουμε καθημερινά στη χώρα μας».

ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ στην άκρη την αναφορά στη συλλογική μας προσπάθεια! Ακόμη και οι ηγέτες δικαιούνται να κάνουν πλάκα. Και ακριβώς επειδή είναι... ηγέτες και όχι απλοί άνθρωποι, όταν αστειεύονται το κάνουν πάντοτε σε βάρος μας.

ΕΚΕΙΝΕΣ τις καθημερινές μάχες όμως που μας «υποσχόταν» πώς να τις προσπεράσουμε; Επειδή τον γνωρίζουμε καλά, όλοι αρχίσαμε να κοιτάμε, πότε δεξιά, πότε αριστερά, για να δούμε από πού θα μας έρθει ο νέος λογαριασμός.

ΚΑΙ ΗΡΘΕ! Αυτή τη φορά πήραν το ψαλίδι και βγήκαν στους δρόμους «κυνηγώντας» υπηρεσίες, σχολεία και νοσοκομεία. Γιατί αυτά που μάθαμε στην... παλιά Ελλάδα για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια πρέπει να τα ξεχάσουμε το ταχύτερο.

Η ΝΕΑ Ελλάδα είναι η Ελλάδα του Μνημονίου. Την αλλάζει το ΠΑΣΟΚ που έχει ήδη αλλάξει. Και στη νέα Ελλάδα οι ελίτ δεν τρώνε μόνο αποδοχές και συντάξεις, καταβροχθίζουν και κάθε τι που συνιστά κοινωνική στήριξη.

ΓΙ' ΑΥΤΟ συγχωνεύουν τα σχολεία. Δεν ενδιαφέρονται αν οι μαθητές θα πάνε για μάθημα προσθέτοντας στον κόπο τους δύο ή πέντε χιλιόμετρα μετακίνησης. Οπως δεν ενδιαφέρονται για τους όρους που εξασφαλίζουν ποιότητα στην εκπαίδευση. Σχολεία-γκέτο για έναν κόσμο σε γκέτο απεργάζονται.

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» στους δήμους χθες, «Καλλικράτης» στην Παιδεία και την Υγεία τώρα. Τι κι αν τα νοσοκομεία που καταργούνται οδηγούν ευθέως σε ράντσα στο ένα και μοναδικό νομαρχιακό νοσοκομείο, τι κι αν όλα αυτά σημαίνουν ότι πρόσβαση σε ουσιαστικές υπηρεσίες Υγείας θα έχουν μόνο οι έχοντες;

ΑΠΛΗ και κυνικότατη η πολιτική τους. Αφήνουν ακάλυπτους τους εργαζομένους, παρακολουθούν απαθείς την καταιγίδα απολύσεων και μετά εμφανίζονται να δηλώνουν ότι έχουν τη λύση: πρόσκαιρο φιλί ζωής σε ορισμένους.

ΓΙΑΤΙ τι άλλο κάνουν όταν παρουσιάζουν προγράμματα πεντάμηνης εργασίας για 50.000 ανθρώπους, την ώρα που οι άνεργοι αγγίζουν πια τις 700.000 με τις ευλογίες της κυβέρνησης;

ΚΑΙ ΜΕΤΑ έχεις τον ηγέτη να αναρωτιέται «ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο», οι αγορές ή οι πολιτικοί; Δυστυχώς γι' αυτόν και εδώ η απάντηση είναι απλή: Οι αγορές διά των πολιτικών.

delipetros@enet.gr

http://www.enet.gr/

ΠΟΛΕΜΟΣ, ΚΕΡΔΟΣ, ΕΞΟΥΣΙΑ- Η σύγχρονη ευρωπαϊκή «ταυτότητα»

Του Μενέλαου Γκίβαλου Η 25η Μαρτίου σηματοδότησε

δύο ιδιαίτερα αρνητικές εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο: Από τη μία πλευρά, την απόφαση για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», το οποίο θα οξύνει τις ανισότητες και τις αντιθέσεις στο «εσωτερικό» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα περιθωριοποιήσει τις πλέον αδύναμες χώρες. Οι εξελίξεις αυτές θα αναδείξουν τον ηγεμονικό ρόλο της Γερμανίας και θα διαμορφώσουν ένα νέο τύπο δομής εξουσίας στην Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά, την επιλογή του κ. Σαρκοζί να βγει από τη σκιά της κυρίας Μέρκελ και να αναλάβει πρωτεύοντα ρόλο, έστω και μέσα από πολεμικές επιχειρήσεις, που φαίνεται να «ικανοποιείται» με την περίπτωση της Λιβύης. Απώτερος στόχος της Γαλλίας, η απόκτηση στρατηγικού ρόλου στις εξελίξεις στη Μεσόγειο και στη Βόρεια Αφρική. Πρώτες απ’ όλες τις άλλες χώρες, Γαλλία και Αγγλία έσπευσαν να πρωταγωνιστήσουν στην «εκστρατεία» που κήρυξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ «για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών». Η παλιά αποικιο κρατική «δομή» της Ευρώπης επανέρχεται στο προσκήνιο σε μεταμοντέρνα έκδοση... Άλλωστε, δεν έχει ξεχαστεί ο απηνής βομβαρδισμός της Αιγύπτου και του Σουέζ από τους Γάλλους και τους Άγγλους «απελευθερωτές» στις αρχές της δεκαετίας του 1960... Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται δυστυχώς μόνο ως «φάρσα», αλλά πολλές φορές ως τραγωδία... ΠΟΛΕΜΟΣ, ΚΕΡΔΟΣ, ΕΞΟΥΣΙΑ: Αυτές οι τρεις «αρχές» καθοδηγούν την Ευρώπη· πάνω σ’ αυτά τα «θεμέλια» οικοδομείται το μέλλον των ευρωπαϊκών λαών... Για τη χώρα μας, η 25η Μαρτίου θα αποτελέσει την αφετηρία μιας μακροχρόνιας πορείας υποδούλωσης και περιθωριοποίησης. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν πια απωλέσει ακόμα και τα προσχήματα, ακόμα και τα βασικά «πολιτικά επιχειρήματα» που είναι αναγκαία σε κάθε εξουσία προκειμένου αυτή να διασφαλίζει τη συναίνεση και την ανοχή της κοινωνίας. Το Μνημόνιο δεν συνιστά μια «τριετή» δεσμευτική περίοδο, μετά το πέρας της οποίας θα βγούμε στις «αγορές», έχοντας αποκτήσει μια «σύγχρονη» παραγωγική δομή... Αντίθετα, αποτέλεσε τον «προθάλαμο», που μας οδηγεί, μετά το 2013, στο νέο «μηχανισμό στήριξης», δηλαδή σε μια αρένα απηνούς ανταγωνισμού, που όχι μόνο δεν αναβαθμίζει, αλλά αποδιοργανώνει συστηματικά τον κοινωνικοοικονομικό «ιστό» της χώρας. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους. Σε κάθε νέο δεδομένο, σε κάθε σημαντική επιλογή προκύπτει αυτόματα το ζήτημα των εκλογών. Στην πραγματικότητα, με δεδομένη την αδυναμία και την ανικανότητα της σημερινής κυβερνητικής εξουσίας αναζητείται το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ένα νέο «σχήμα εξουσίας», που θα αναλάβει να διαχειριστεί τις επώδυνες συνέπειες του Μνημονίου, ιδιαί τερα κατά την κρίσιμη περίοδο της κορύφωσής τους, δηλαδή το 2012-2014. Δεν αναφερόμαστε στην πραγματική εξουσία, στο ΔΝΤ και στην «τρόικα», που κυβερνούν με βάση το περιεχόμενο του Μνημονίου και, από εδώ και πέρα, τις αρχές του «συμφώνου ανταγωνιστικότητας». Το πρόβλημα αφορά στη διαμόρφωση ενός κυβερνητικού σχήματος ή ενός ευρύτερου πολιτικού - κοινωνικού συνασπισμού, ικανού να ανανεώνει την τυπική νομιμότητα των μέτρων του Μνημονίου και να περιστέλλει –με χρήση τόσο των ιδεολογικών όσο και των κατασταλτικών μηχανισμών– τις κοινωνικές αντιδράσεις. Ως βασικός όρος μιας τέτοιας μορφής νομιμοποίησης προβάλλεται από ορισμένες «μνημονια κές δυνάμεις», όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, ο μαγικός αριθμός των 180 βουλευτών, οι οποίοι θα πρέπει να δώσουν θετική ψήφο στη Βουλή στο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας». Πέραν της προσωπικής επιθυμίας της κυρίας Μπακογιάννη να αναγνωριστεί ως επίσημος «μνημονιακός» σύμμαχος και συμμέτοχος, διαμορφώνεται ευρύτερα η αντίληψη ότι μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε ουσιώδη και επίσημου χαρακτήρα νομιμοποίηση της επιλογής του Γ. Παπανδρέου να εντάξει τη χώρα στο ΔΝΤ και να «κυβερνά» βάσει του Μνημονίου. Γι’ αυτό και παρατηρούνται κινήσεις (Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη) που αποβλέπουν στην «άγρα» βουλευτών ή στελεχών της ΝΔ, επιχειρώντας να διαμορφώσουν συνθήκες μιας σύγχρονης «μνημονιακής αποστασίας». Επιβεβαιώ νουν, όμως, με τις μεθόδους και τις επιδιώξεις τους αυτές δύο διαπιστώσεις: Ότι η εξαχρείωση της πολιτικής ζωής «καλά κρατεί» και ότι η επιβίω ση και η πρόοδος της χώρας και του λαού της προϋποθέτουν τη ρήξη και την απόρριψη τόσο των άθλιων μεθόδων και των πολιτικών προσώπων που τις ασκούν όσο και των καταστροφικών επιλογών του Μνημονίου. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα"

Οδοιπορικό στον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο: Τον κόσμο των Αγορών (του Θανάτου).

Άνθρωποι και σαβούρα. Πόση πυρηνική ενέργεια χρειάστηκε για τόση απόγνωση και τόση σαβούρα;...

Οι Γιαπωνέζοι είναι πρωτοπόροι: μετά τη στρατιωτική πυρηνική ενέργεια (1945, βομβαρδισμοί Χιροσίμα, Ναγκασάκι), γεύονται και την ειρηνική, με την ανήκεστη βλάβη των πυρηνικών σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας. Κακό του κεφαλιού τους και τις δύο φορές, την πρώτη γιατί υποτίμησαν την καταστροφική διαστροφή της Αμερικής, τη δεύτερη γιατί αγνόησαν το μέγεθος της απληστίας αυτών που επικράτησαν για να οδηγήσουν την Ιαπωνία και την ανθρωπότητα στο Βασίλειο των Αγορών. Η πυρηνική ενέργεια, αποτελεί για το κατεστραμμένο μυαλό των στρατιωτικών, κρυμμένων στα καταφύγιά τους, το απόλυτο όπλο επειδή εκλείπουν τα όρια της ολέθριας αποτελεσματικότητάς της και ακριβώς επειδή δεν υπάρχει τεχνολογία απόλυτου ελέγχου της, είναι αδόκιμη για ειρηνική χρήση. Και όμως άνθρωποι (των Αγορών) ασυνείδητοι, χωρίς ίχνος δισταγμού επέβαλαν σ΄όλον σχεδόν τον πλανήτη αυτήν την ατελή τεχνολογία. Η βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας προτάσσει το χαμηλό (θεωρητικά) κόστος παραγωγής, τη μη εκπομπή CO2, υπεύθυνου για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ανεξαρτησία από τις χώρες παραγωγής πετρελαίου και την ανάγκη εναλλακτικής του πετρελαίου πηγής ενέργειας όταν αυτό θα έχει εξαντληθεί.

Στην πραγματικότητα το λόμπι της πυρηνικής ενέργειας είναι ένας μηχανισμός τόσο κολοσσιαίος όσα τα κέρδη που του αποφέρει αυτή η θανάσιμη επιβολή (η αγορά ειρηνικής πυρηνικής ενέργειας ανταγωνίζεται παγκοσμίως το εμπόριο όπλων, ναρκωτικών και "λευκής σαρκός"). Το κόστος κατασκευής ενός τέτοιου εργοστασίου είναι υπέρογκο (μέσος όρος 5 δις ευρώ, αλλά στη ροή των εργασιών πολλαπλασιάζεται επί 3), η διάρκεια ζωής ενός αντιδραστήρα 10-12 χρόνια, οι επιβεβαιωμένες βλάβες και διακοπές παραγωγής αμέτρητες (το εργοστάσιο του Fessenheim στη Γαλλία έσπασε ρεκόρ "περιστατικών": 202 από το 2000 έως το 2007. Μέσος όρος στη Γαλλία για την ίδια περίοδο:77), γι αυτό δεν λειτουργούν ποτέ σε πλήρη ισχύ, οι κίνδυνοι από κατασκευαστικά και τεχνικά λάθη, φυσικά φαινόμενα, ανθρώπινο παράγοντα ή δολιοφθορές είναι τεράστιοι. Η υπερθέρμανση των ποταμών στις όχθες των οποίων χτίζονται από ανάγκη ψύξης των αντιδραστήρων τους (το νερό βράζει όταν βγαίνει από το εργοστάσιο), αλλοιώνουν τη χλωρίδα και την πανίδα. Η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα ραδιενεργά απόβλητα και κατάλοιπα είναι οριστική (το πλουτώνιο 239, υποπροϊόν του ουρανίου 238, χάνει τη μισή ραδιενέργειά του σε 24.100 χρόνια, το ποσειδώνιο σε εκατομμύρια χρόνια).

Το διεθνές αληταριό του διακινεί την "ειρηνική" πυρηνική ενέργεια καταχώνει τα ραδιενεργά απόβλητα σε παλιά ορυχεία αλατιού, τα πετάει στη θάλασσα ή τα αφήνει ακάλυπτα σε ειδικές χωματερές, λόγω του δυσθεώρητου κόστους ελάχιστης ουδετεροποίησής τους (που δεν κρίνει σκόπιμο να περιλάβει στην τιμή πώλησης των πυρηνικών σταθμών γιατί θα την ανέβαζε σε ασύμφορα ύψη). Τα κατάλοιπα, δηλαδή ολόκληρο το εργοστάσιο όταν σταματά η λειτουργία του, θάβονται κάτω από τόνους τσιμέντου και χώματος με ωραίο γκαζόν από πάνω, χωρίς αυτό να τα καθιστά ακίνδυνα. Τα κρύβουν κάτω απ' το χαλί.

Δεν υπάρχει πυρηνικός σταθμός χωρίς ατυχήματα και μικρές έως πολύ σοβαρές βλάβες, η πλειονότητα των οποίων μένει κρυφή. Παραθέτουμε τα πιο σοβαρά απ' όσα έγιναν γνωστά:

• 29.9.1957. Το σοβιετικό πειραματικό εργοστάσιο Tcheliabinsk 40, στο Kyshtyn, Ουράλια, εξερράγη. Διέφυγαν στην ατμόσφαιρα 74 τρισεκατομμύρια Μπεκερέλ (Τσερνομπίλ:50 τρισεκ.). Το γεγονός κρατήθηκε μυστικό 30 χρόνια. Το 1967 μια θύελλα σήκωσε στον αέρα τα ραδιενεργά προϊόντα που είχαν κατακάτσει και επέφεραν νέα καταστροφή. Στις 27.1.1993, η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε πρόγραμμα απολύμανσης 35 δις δολαρίων.
• 10.10.1957. Windscale, Μεγάλη Βρετανία, επίπεδο 5 στην κλίμακα Ιnes (International Nuclear Events Scale).
• 28.3.1979. Three Mile Island, Πενσιλβανία ΗΠΑ, επίπεδο 5. Απ' όπου το κινηματογραφικό έργο "Το σύνδρομο της Κίνας".
• 26.4.1986. Tchernobyl, Ουκρανία. Επίπεδο 7. Το επίπεδο 7 προστέθηκε στην κλίμακα Ines μετά το Τσερνομπίλ. Δεν έγινε γνωστό στο κοινό ούτε το χιλιοστό των αιτίων του συμβάντος και των παρενεργειών του.
• 12.3.2011. FUKUSHIMA. Η Ιαπωνία δεν θα είναι ποτέ πια όπως πριν.

Το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο του Καρκίνου υπολόγισε ότι οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές στη Νεβάδα επέφεραν 10.000-75.000 καρκίνους του θυρεοειδούς. Ο καρκίνος προσβάλει έναν οργανισμό και συνήθως, αργά ή γρήγορα, τον σκοτώνει και ταυτόχρονα πεθαίνει κι ο ίδιος. Εκτός αν βρεθεί θεραπεία που σκοτώνει μόνο τον καρκίνο.

Την ίδια δομή με τον καρκίνο έχουν οι Αγορές. Θα πεθάνουν όταν σκοτώσουν τον πλανήτη που έχουν προσβάλει. Εκτός αν σκοτώσουμε τις Αγορές και αυτούς που τις εκπροσωπούν. Αυτή είναι η μόνη θεραπεία.
Οι εταιρείες που κατέχουν και εμπορεύονται την ειρηνική πυρηνική ενέργεια ανήκουν στις Αγορές, τις ίδιες που αυξάνουν όταν τις εξυπηρετεί την τιμή του πετρελαίου για να προωθήσουν τις πωλήσεις πυρηνικών σταθμών περιττής ηλεκτρικής ενέργειας για την κατασκευή άχρηστων και επιβλαβών αντικειμένων. Κάθε γύφτος δύο σπίτια, τρία αυτοκίνητα, τέσσερις τηλεοράσεις, πέντε κινητά...

Αρχή της δεκαετίας του '60 πήρε μορφή το φαινόμενο, που σύντομα ονομάστηκε Οικολογία. Κύριος στόχος των οικολόγων, δηλαδή ανθρώπων που συνειδητοποίησαν τους κινδύνους για το περιβάλλον από αυθαίρετες ενέργειες πολιτικών και βιομηχάνων με σκοπό το κέρδος και απόλυτη περιφρόνηση για τη φύση, η κατασκευή ηλεκτροπυρηνικών εργοστασίων. Το πρώτο στην Ιστορία λειτούργησε στις 24.8.51 στις ΗΠΑ. Δεύτερο, Μάιο '54 στην ΕΣΣΔ. Τρίτο, Ιανουάριο '56 στη Γαλλία, τέταρτο Μάιο '56 στη Μ. Βρετανία.
Οι φωνές του αντιπυρηνικού κινήματος που βρισκόταν στα σπάργανα πνίγηκαν αμέσως κάτω από βουνά ειρωνείας, ύβρεων και λάσπης. Όλη η συγκροτημένη κοινωνία με επικεφαλής τα ΜΜΕ περιφρόνησαν τους "αξύριστους" (κάτι σαν τον Γερουλάνο και τον Παύλο Τσίμα) και "βρώμικους" νεαρούς που δεν σέβονται τις αποφάσεις της πολιτείας. Οι οικολόγοι ήταν πλέον καταχωρημένοι: οπισθοδρομικοί, χωριάτες, αμόρφωτοι, γιδοβοσκοί, άπλυτοι, τσαρλατάνοι, τρωγλοδύτες, κομπογιαννίτες, απολίτιστοι. Στο Παρίσι, οι τρεις-τέσσερις γλοιώδεις πάμπλουτοι αυτοαποκαλούμενοι "νέοι φιλόσοφοι" -θλιβερά γερόντια τώρα- πρότειναν στην "πανίδα των αντιπυρηνικών" διαδηλωτών που προέβαλλαν εναλλακτικές μορφές παραγωγής ενέργειας, να μαζεύουν τα κακάδια απ' τη μύτη τους και να παράγουν μ' αυτά ηλεκτρική ενέργεια...

Γαλλία: Δράση οικολόγων - Αντίδραση κράτους

Το 80% της ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας παράγεται από 58, όλα ιδιωτικά, πυρηνικά εργοστάσια. Τα επίσημα στοιχεία για τη ραδιενέργεια που δίνονται ανέκαθεν από τις εταιρείες ή από το κράτος είναι ελλειπή ή ψευδή. Είναι η μόνη χώρα που δεν έδωσε κανένα στοιχείο για τη ραδιενέργεια στην επικράτειά της μετά την έκρηξη του Τσερνομπίλ, επισήμως αυτή σταμάτησε στα σύνορά της. Έως και σήμερα εκκρεμούν στα δικαστήρια απαιτήσεις 500 ασθενών με θυρεοειδοπάθεια εξ αιτίας του Τσερνομπίλ, εναντίον του κράτους. Το 1986, ιδιώτες ίδρυσαν ένα ανεξάρτητο εργαστήριο μέτρησης της ραδιενέργειας, το CRIIRAD. Είναι το μόνο που εμπιστεύονται οι πολίτες και οι ξένες κυβερνήσεις (οι πολιτικοί δεν έχουν εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Δεν υπάρχει πολιτικός να στοιχηματίσει ένα ευρώ στην εντιμότητα πολιτικού).

• 26.4.1964. Πρώτη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον της πυρηνικής βόμβας σε πάρκο έξω απ' το Παρίσι. 120.000 διαδηλωτές.
• 1971. Fessenheim, Αλσατία. Μεγάλο Kανάλι του Ρήνου. Πρώτη συγκέντρωση εναντίον της ηλεκτροπυρηνικής ενέργειας, 5.000 Γάλλοι και Γερμανοί.
• 1971. Le Bugey, κοντά στη Λυών. Δεξιά όχθη του Ροδανού. Καλοκαίρι. Ένας 34χρονος λιπόσαρκος, διοπτροφόρος με μαύρη παλιομοδίτικη ρεπούμπλικα, μέτριος γραφιάς, μέτριος σκιτσογράφος στο περιοδικό "Charlie Hebdo", ο Pierre Fournier, διοργανώνει δια του περιοδικού και με τη βοήθεια της γυναίκας του ένα τεράστιο γεγονός: Ήρθαν απ' όλη τη Γαλλία, στο χωριό Lagnieu, 15.000 νέοι και ξεκίνησαν το μεσημεράκι όλοι μαζί, πεζή, και από έναν χωματόδρομο μες τα χωράφια έφτασαν 18 χλμ και ώρες μετά μπροστά στην κεντρική πύλη του νεότευκτου πυρηνικού σταθμού του Bugey, για ένα ολονύκτιο sit-in (καθιστική διαμαρτυρία). Στην κοίτη του ποταμού Ain (παραπόταμος του Ροδανού), όχι πολύ μακριά, είχε στηθεί μια γιγαντιαία σκηνή όπου τραγούδησαν οι μεγαλύτεροι γαλλόφωνοι εναλλακτικοί καλλιτέχνες. Όλο αυτό το γεγονός αποσιωπήθηκε παντελώς από τα ΜΜΕ.
• 1972. Νοέμβριος. Ο Pierre Fournier ιδρύει με τη βοήθεια του Cavanna και του  "professeur Choron", ιδρυτών του "Charlie Hebdo" το μηνιαίο οικολογικό περιοδικό "La Gueule Ouverte, η εφημερίδα που ανακοινώνει το τέλος του κόσμου" (Gueule Ouverte: Το Στόμα Ανοιχτό. Θα ουρλιάξουμε με... θα ψοφήσουμε με... ), που έμελλε να γίνει η βίβλος της αντιπυρηνικής διαμαρτυρίας.
• 1973. 15 Φεβρουαρίου. Ο Pierre Fournier πεθαίνει από "καρδιακή προσβολή" σε ηλικία 35 ετών.
• 1974. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας Valery Giscard d'Estaing, μεγαλομέτοχος της πυρηνικής βιομηχανίας, επιταχύνει το γαλλικό ειρηνικό πυρηνικό πρόγαμμα. Η γαλλική αυτή βιομηχανία (όπως η Δεξιά στην Ελλάδα: Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ, ΝΔ) άλλαξε πολλές φορές ονομασία: CEA, FRAMATOME, EURODIF, COGEMA, AREVA. Αυτό το AREVA θυμίζει το όνειρο (REVE) και τα παραδείσια νησιά του Ειρηνικού (Mururoa, Tureia, Rarotonga, Rea, Mangareva) όπου οι Γάλλοι, από το 1962, επιχειρούν τις πυρηνικές δοκιμές τους.
• 1977. 31 Ιουλίου. Πυρηνικό εργοστάσιο Creys-Malville. 5.000 ΜΑΤ εναντίον 60.000 διαμαρτυρόμενων πολιτών. 1 νεκρός, πολλοί σοβαρά τραυματίες, 12 συλλήψεις, 6 καταδίκες σε φυλάκιση.
• 1981. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Mitterrand, όπως πάντα οι πολιτικοί, άλλα είχε πει προεκλογικά, άλλα έπραξε. Όχι μόνο δεν αποστασιοποιήθηκε από το πυρηνικό πρόγραμμα της Γαλλίας, όχι μονο δεν το επιβράδυνε αλλά το επιτάχυνε και σχεδίασε μια τεράστια μετωπική επίθεση εναντίον όλων όσοι αναφέρονταν σε πυρηνικά και περιβαλλοντολογικά θέματα. Η αριστερή εφημερίδα "Liberation" αποκαλεί τους αντιπυρηνικούς "branquignols" (καραγκιόζηδες). Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα υποστήριξε πάντα σταθερά την πυρηνική ενέργεια.
• 1985. Το μιτεραντικό καθεστώς βυθίζει στις 10 Ιουλίου στο λιμάνι Auckland της Νέας Ζηλανδίας το σκάφος της Greenpeace "Rainbow Warrior" που ήθελε να εμποδίσει τις πυρηνικές δοκιμές στο νησί Mururoa. Σκοτώθηκε ο φωτογράφος Fernando Pereira. Η εγκληματική επιχείρηση "Satanic" οργανώθηκε από τη γαλλική υπηρεσία αντικατασκοπείας DGSE, στην οποία πήραν μέρος 30 πράκτορες μεταξύ των οποίων ο αδελφός της Segolene Royal, υποψήφιας Προέδρου της Γαλλίας απέναντι στον Sarkozy.
• Άγνωστα στο κοινό, αλλά γλαφυρά. Τη νύχτα της 27.12.1999, με τους ανέμους του Ατλαντικού στα 150χλμ/ώρα, τα κύματα του ποταμού Gironde πλημμύρισαν το σταθμό του Blayais. Η απόλυτη καταστροφή αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή. Το 2003, με τον μεγάλο καύσωνα, όλα τα εργοστάσια στις όχθες των ποταμών έπρεπε σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους να διακόψουν τη λειτουργία τους. Δεν σταμάτησαν. Είδαμε μάλιστα στην τηλεόραση το τραγελαφικό, κάτι καημένους να προσπαθούν να κρυώσουν τους αντιδραστήρες με σωλήνες ποτίσματος.

Όπως όλοι οι άνθρωποι που ψήφισαν Μιτεράν για κάτι καλύτερο, έτσι και οι οικολόγοι αντιπυρηνικοί έχασαν κάθε ελπίδα αλλαγής και κυρίως κατάλαβαν ότι οι πολιτικοί είναι ανέντιμοι. Τα κόμματα απαγορεύουν την εντιμότητα στα στελέχη τους. Και έχασαν τη ζωντάνια τους και η Οικολογία έγινε κόμμα, κι όλος ο πριμοδοτούμενος από την πυρηνική βιομηχανία συρφετός συνεχίζει (τους βλέπουμε αυτές τις μέρες στις τηλεοράσεις, επιστήμονες, ειδικοί, δημοσιογράφοι) να αμφισβητεί την ουσία της διαμαρτυρίας των αντιφρονούντων. Τίποτε δεν άλλαξε προς το καλύτερο στην πυρηνική βιομηχανία μέχρι σήμερα. Οι νέες τεχνολογίες, όπως οι υπεραντιδραστήρες τύπου Phenix και Superphenix, είναι ακόμα πιο επικίνδυνες.

Οι Ουκρανοί για να κλείσουν οριστικά το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ, εκβίαζαν τη διεθνή κοινότητα, το παγκόσμιο πυρηνικό λόμπι στην πραγματικότητα, επί 15 χρόνια. Έκλεισε και ο τελευταίος αντιδραστήρας (Νο 3) στις 15.12.2000. Η "διεθνής κοινότητα", δηλαδή η διεθνής των φορολογουμένων πολιτών, πλήρωσε δισεκατομμύρια δολάρια στους Ουκρανούς και στις εταιρείες που έθαψαν το εργοστάσιο, δηλαδή τις εταιρείες του πυρηνικού λόμπι. Γιατί όμως, όπως αργότερα και με το Kozloduy της Βουλγαρίας, το πυρηνικό λόμπι υπέκυψε σ' αυτόν τον εκβιασμό; Η υγεία των πολιτών δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητές τους, το αντίθετο: Οι Αμερικανοί στην έρημο της Νεβάδας έστελναν τους νεοσύλλεκτους στρατιώτες τους κοντά στις πυρηνικές δοκιμές τους, όπως και οι Γάλλοι τους ντόπιους κατοίκους της αλγερινής Σαχάρας και κατόπιν των κοραλλιογενών νησιών του Ειρηνικού για να έχουν απτά δείγματα των επιπτώσεων της ραδιενέργειας στους ανθρώπους. Τους ενδιέφερε κυρίως το θάψιμο της υπόθεσης Τσερνομπίλ, έτσι ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι τη χρυσοφόρα μπίζνα τους.

Το 2003 άρχισε η κατασκευή από τη γαλλική EDF(Electricite De France) στο Olkiluoto της Φινλανδίας ένα εργοστάσιο νέας τεχνολογίας με 4 αντιδραστήρες δυναμικότητας 1600 MW, με έτος αποπεράτωσης το 2009. Λόγω τεχνικών προβλημάτων η κατασκευή πήρε παράταση έως το 2014. Έως το 2009 το κόστος κατασκευής είχε υπερβεί την αρχική πρόβλεψη κατά 3 δισεκ. ευρώ.

Από την πρώτη ματιά -δεν χρειαζόταν δεύτερη ούτε δεύτερη σκέψη- φάνηκε σε κάποιον κάπως μυημένο, πόσο μάλλον στους ειδικούς επιστήμονες, ότι αυτό που συνέβη στους πυρηνικούς σταθμούς της Ιαπωνίας ήταν η μεγαλύτερη με υπαιτιότητα του ανθρώπου καταστροφή στη Γη. Κι όμως προσπαθούν κι ακόμη μέχρι σήμερα να το υποβαθμίσουν. Και θα το θάψουν το ίδιο γρήγορα με τα θύματα του σεισμού και του τσουνάμι.

Η αλαζονεία και η απληστία των πιθηκοειδών των Αγορών είναι απύθμενες. Έχτισαν εργοστάσια για 20-25 χρόνια και τα αφήνουν να λειτουργούν 40-50. Είπαν οι Γιαπωνέζοι μετά το μεγάλο σεισμό του Kobe (17.1.1995) ότι ήταν απροετοίμαστοι αλλά πήραν το μάθημα και βελτίωσαν τις άμυνές τους απέναντι στους επόμενους σεισμούς. Άφησαν όμως τα ετοιμόρροπα εργοστάσια να λειτουργούν με μερικά μπαλώματα, προσβλέποντας μέχρι τέλους στο κέρδος. Κέρδος και από την ίδια τους την καταστροφή! Αυτή είναι η κρατούσα οικονομική θεωρία, απ' τη μύγα ξύγκι. Όπως προηγουμένως οι ομοϊδεάτες τους απ' τους Εβραίους σαπούνι...

Οι Αγορές προελαύνουν, η ανθρωπότητα οπισθοχωρεί, οι άνθρωποι θα εργάζονται περισσότερο για λιγότερα χρήματα, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες επίσης αλλά για περισσότερα χρήματα για τις Αγορές, σύνταξη στα 67 για ανθρώπους και αντιδραστήρες από την Μέρκελ.

Αν στην Ελλάδα υπήρχαν τέτοια κελεπούρια δεν θά 'πεφταν οι πολιτικοί της τόσο χαμηλά ν' αγοράζουν λίμνες από ψευτοκαλόγερους για πενταροδεκάρες...

* Μετά τη Fukushima οι επιστήμονες εργάζονται πυρετωδώς για την αντικατάσταση της κλίμακας Ines με νέα "προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες" κλίμακα μέτρησης των πυρηνικών περιστατικών...

http://apotopoto.blogspot.com/

Ο εφιάλτης της αλαζονείας

Του Παντελη Mπουκαλα Οτι τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά τον σεισμό, το τσουνάμι και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα ήταν εικασία ή υποψία, ημέρα με την ημέρα, βδομάδα τη βδομάδα, γίνεται βεβαιότητα, την οποία αποδέχονται πλέον και πολλοί από τους αρχικούς σίγουρους πως όλα θα πάνε καλά και θα τελειώσουν γρήγορα: Ούτε εύκολα αντιμετωπίσιμο είναι το πρόβλημα, λοιπόν, όπως επέμεναν οι πρώτες παραμυθητικές ανακοινώσεις ούτε όσοι εμπλέκονται στην αντιμετώπισή του (η διαχειρίστρια εταιρεία και η ιαπωνική κυβέρνηση) έχουν αποδείξει με την ώς τώρα δράση τους πως η μέθοδός τους είναι περισσότερο επεξεργασμένη και αποτελεσματική από τις μεθόδους που οι ανεπτυγμένοι και πεπολιτισμένοι αυτού του κόσμου αποκαλούν ονειδιστικά «τρικοκοσμικές» ή και «βαλκανικές», κι εμείς εδώ, πάντοτε σε αυτοκριτική εγρήγορση, τις χαρακτηρίζουμε «ελληνικές». Δεν αρκεί, δυστυχώς, η αυτοθυσιαστική προσπάθεια των ολιγάριθμων «σαμουράι», όταν η κατεξοχήν υπεύθυνη, η εταιρεία Tepco, εκμεταλλευόμενη εξακολουθεί να αυτοσχεδιάζει πρόχειρα, αντιμετωπίζοντας τον εφιάλτη που απειλεί ολόκληρη χώρα, αλλά και τον κόσμο όλον, σαν να πρόκειται για ασήμαντο και συνηθισμένο πρόβλημα τοπικού ενδιαφέροντος. Εξ ού και οι αλλεπάλληλες αυτοδιαψεύσεις (μέσα σε λίγες ώρες η επίσημη τρομακτική είδηση ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας στο νερό του αντιδραστήρα 2 ήταν 10.000.000 φορές πάνω από το όριο έδωσε τη θέση της στην ομοίως επίσημη και τάχα παρηγορητική διαβεβαίωση ότι το φυσιολογικό είχε ξεπεραστεί κατά... μόλις 100.000 φορές). Εξ ού και η σωρεία λαθών, όπως καταγγέλλει η Ιαπωνική Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας. Εξ ού και η συνεχής και συστηματική παραπληροφόρηση, την οποία επικρίνει πλέον, μετά την αρχική ανοχή της, και η ίδια ιαπωνική κυβέρνηση. Είχαν τους λόγους τους, λοιπόν, οι Ιάπωνες πολίτες που πολιόρκησαν προχθές, με την οργή τους μεγαλύτερη από τον φόβο τους, τα γραφεία της Tepco στο Τόκιο. Συνειδητοποιούν ότι το πολιτικοεπιχειρηματικό σενάριο που θέλει μοναδική υπεύθυνη την «εκδικητική φύση» είναι μυθοπλαστικό κι ας παριστάνει το ντοκιμαντέρ. Η ζημιά από τον σεισμό και το τσουνάμι θα ήταν έτσι κι αλλιώς τεράστια, όμως... Ομως, ήδη από το 2009, κορυφαίος Ιάπωνας σεισμολόγος είχε προειδοποιήσει την Τepco για τον κίνδυνο που διέτρεχε το εργοστάσιο στη Φουκουσίμα από ενδεχόμενο σεισμό και τσουνάμι – και η εταιρεία αδιαφόρησε, μολονότι, όπως καταγγέλλουν πρώην εργαζόμενοι της εταιρείας, ο συγκεκριμένος σταθμός έχει κατασκευαστεί για να αντέξει τσουνάμι ύψους πεντέμισι μέτρων. Αλλοι ειδικοί, όπως έγραψαν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», είχαν προειδοποιήσει ενάμιση μήνα πριν από το σεισμό, αλλά οι ελεγκτές της κυβέρνησης και της εταιρείας αδιαφόρησαν... Ναι, η Φύση μπορεί να πληγώσει με ορισμένες βίαιες εκδηλώσεις της. Αλλά τα τραύματά της τα βαθαίνει εφιαλτικά η ωφελιμοθηρική ανευθυνότητα του ανθρώπου, η κοντόφθαλμη απληστία του και οι ψευδαισθήσεις παντοδυναμίας που του φυτεύει η αλαζονεία του. http://www.kathimerini.gr/

Η αναδιάρθρωση του χρέους είναι απαραίτητη

Tου Γιωργου Xατζημαρκακη*

Πρέπει να αντικρίσουμε την αλήθεια: Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα χρέη της. Το βουνό του χρέους έχει φτάσει στα 340 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί σε 148 τοις εκατό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο μέχρι το 2013. Θα υπάρχει δηλαδή μια περαιτέρω άνοδος έως και 160 τοις εκατό του ΑΕΠ. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγείται σε μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Οσο βέβαιο και αν θεωρείτο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να συζητήσει οποιαδήποτε αναδιαπραγμάτευση των τόκων πριν από τη διεξαγωγή των κρίσιμων περιφερειακών εκλογών στη νοτιοδυτική Γερμανία, η Ελλάδα απέδειξε ότι μπορεί να θριαμβεύει σε μικρές μάχες.
Ομως, η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους καθώς επίσης και η μείωση των τόκων κατά μία ποσοστιαία μονάδα αποτελούν μονάχα μια σταγόνα πάνω στην καυτή πέτρα. Η ευρωπαϊκή κρίση είναι μια κρίση των τραπεζών. Γι’ αυτόν τον λόγο η αναδιάρθρωση του χρέους είναι κυριολεκτικά απαραίτητη. Οι πιστωτές πρέπει να αποποιηθούν μέχρι και 30 τοις εκατό των διεκδικήσεών τους. Οι τράπεζες το έχουν καταλάβει αυτό.
Οι αρχηγοί των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν αναγνωρίσει ότι χωρίς μια οικονομική διακυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρχει συνέχεια. Για τη Γερμανία, αυτό ισοδυναμεί με «πολιτική επανάσταση». Ωστόσο, επώδυνες προσαρμογές για ορισμένες χώρες, όπως το όριο της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, θα είναι ένα από τα αναγκαστικά μέτρα της νέας ευρωπαϊκής πορείας.
Είναι κατανοητό ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια νύχτα. Γι’ αυτό και η Γερμανία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως το πρότυπο που θα πρέπει να ισχύει για όλες τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Οι Γερμανοί μπορούν αναμφίβολα να διδαχθούν από την Ευρώπη. Λέξη-κλειδί είναι ο τομέας των υπηρεσιών: Σε άλλες χώρες αυτός ο κλάδος είναι πολύ πιο προχωρημένος και συμβάλλει σε μια δυναμική οικονομική ανάπτυξη. Αλλωστε μέσω της ολοκλήρωσης της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς δίδονται βασικές προοπτικές για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Η πρόκληση που όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης έχουν να αντιμετωπίσουν είναι αναμφίβολα η μείωση των τεράστιων χρεών. Στη Γερμανία, ο δείκτης στρέφεται εκθύμως προς την Ελλάδα ή την Ιρλανδία -τους δύο μεγάλους «ευρω-ασθενείς» - ενώ παράλληλα υποτιμάται ότι και η ίδια η Γερμανία βρίσκεται σε κίνδυνο. Εάν η ζήτηση για εξαγωγές εξασθενήσει, η Γερμανία θα έχει πρόβλημα.
Το σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει διέξοδο από τη μιζέρια του χρέους και ότι πρέπει να κερδίσει ακόμη πολλές μάχες. Στο τελευταίο τρίμηνο του 2010 το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε κατά 1,4 τοις εκατό. Η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με μια συνολική λύση, η Ελλάδα έχει ανάγκη ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, δηλαδή ένα άμεσο ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων.
Δι’ αυτού υπάρχουν τρόποι για άμεση βοήθεια για την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, διατίθενται περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής. Μέσω της άμεσης διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων από την Ε. Ε. που δεν έχουν απορροφηθεί ακόμα από το ελληνικό κράτος, δίδεται μια σοβαρή ευκαιρία για την Ελλάδα. Οι ευρωπαϊκοί πόροι θα πρέπει όμως να διαχειρίζονται για αναπτυξιακά προγράμματα από απεσταλμένους, ειδικούς υπαλλήλους της Ε. Ε. στην Ελλάδα. Είναι απλά ακατανόητο το γεγονός ότι η Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια δεν κατάφερε να διασφαλίσει την αποδοτική και αποτελεσματική διαχείριση και χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αναφορικά με την απορρόφηση των πόρων, η Ελλάδα βρίσκεται μάλιστα πίσω από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Βασιζόμενη σε υψηλή μόρφωση και δημιουργικότητα, η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Η διοίκηση του παρελθόντος υπήρξε όμως αναποτελεσματική, ενώ η πολιτική δεν έκανε καλή δουλειά. Γι’ αυτό η Ελλάδα χρειάζεται το ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ που θα δώσει ώθηση στη χώρα να αλλάξει πρόσωπο και να γίνει η «βιτρίνα» της ανατολικής Μεσογείου.


* Ο κ. Γ. Χατζημαρκάκης είναι ευρωβουλευτής του Κόμματος Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDΡ) της Γερμανίας και πρόεδρος του Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου (DHW).





http://www.kathimerini.gr/

Ατιμώρητη η ανακρίβεια στο «πόθεν έσχες»;

Tου Nικου Γ. Ξυδακη Ο έλεγχος της περιουσίας των πολιτικών και των κρατικών λειτουργών βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Δικαίως. Αλλά παρά τους διαδοχικούς νόμους ή, μάλλον, εξαιτίας των αλλεπάλληλων τροποποιήσεων της νομοθεσίας, ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων, το γνωστό «πόθεν έσχες», είναι ελάχιστα αποτελεσματικός και διεξάγεται προσχηματικά. Στην πράξη, το μόνο που γίνεται είναι η τελετουργική υποβολή μιας τυπικής δήλωσης ακινήτων, χρεογράφων και καταθέσεων, χωρίς καμία διασταύρωση. Η τελετουργία εξαντλείται με την ενιαύσια δημοσίευση αυτών των τυπικών δηλώσεων των βουλευτών, από τον Tύπο – σαν ηδονοβλεψία άνευ αντικειμένου. Μάλιστα, ο πολύς κόσμος αγνοεί ότι υπόχρεοι τέτοιων δηλώσεων «πόθεν έσχες» είναι και οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί και πολιτικοί, δικαστικοί, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, τραπεζίτες, ιδιοκτήτες ΜΜΕ, δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι δημόσιοι άνδρες που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και εξουσία. Ακόμη όμως και αυτή η τελετουργία άνευ συνεπειών φαίνεται να αδυνατίζει περαιτέρω. Πρόσφατα, στις 10 Μαρτίου 2011, τροποποιήθηκε ο νόμος 3213 του 2003, για τη «δήλωση και τον έλεγχο περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων». Με την ψήφιση του νόμου 3932/2011 για τη Σύσταση Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, άλλαξαν μερικά άρθρα του νόμου 3213. Μια αλλαγή φαίνεται πιο κρίσιμη: Με το άρθρο 10 του νέου νόμου (3932/2011) προστίθεται ένα μικρούλι εδάφιο στο άρθρο 10, παρ. 3 του παλαιού νόμου (3213/2003). Το εδάφιο έχει το εξής περιεχόμενο: «Ομως, το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, μπορεί να κρίνει τις πράξεις αυτές ατιμώρητες. Ποιες πράξεις; Η μη υποβολή δήλωσης «πόθεν έσχες» ή η ανακριβής δήλωση. Σύμφωνα με τον νόμο, όποιος δεν υποβάλλει δήλωση ή δηλώνει ανακριβώς, υπόκειται σε ποινικές και διοικητικές κυρώσεις. Αν κριθεί ότι ήταν αμελής, λ.χ., πλήρωνε πρόστιμο 10 χιλ. ευρώ. Τώρα, με την αλλαγή του άρθρου 3, ο αμελής ή ο ανακριβής (εκ δόλου ή εξ αμελείας), μπορεί και να μείνει ατιμώρητος, εφόσον έτσι κρίνει το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο. Προφανώς, υπάρχουν πολλοί αμελείς που δεν υποβάλλουν δήλωση. Πολλοί εξ αυτών είναι και δικαστικοί. Με την τροποποίηση ανοίγει ο δρόμος να μην τιμωρηθούν οι αμελείς, ούτε καν με πρόστιμο. Εστω. Αλλά τι γίνεται αν κριθεί ατιμώρητος κάποιος με ανακριβή ή ελλιπή δήλωση, όπου πιθανόν υπάρχει απόκρυψη και δόλος; Με ποια πραγματικά δεδομένα θα εκτιμήσει «ελεύθερα όλες τις περιστάσεις» ο δικαστής; Θα έχει στοιχεία από ενδελεχείς διασταυρώσεις λογαριασμών, τίτλων ακινήτων, χρεογράφων; Μάλλον όχι. Αρα δεν θα μπορεί εξ αντικειμένου να κρίνει «όλες τις περιστάσεις». Η μικροσκοπική τροποποίηση ανοίγει μια κερκόπορτα, απ’ όπου μπορούν να διαφύγουν μεγάλα ψάρια, όχι απλώς αμελείς υπάλληλοι. Κι αν ξεφύγει ατιμώρητο το μεγάλο ψάρι από αυτή την ποινική κρίση, τότε ξεφεύγει και από κάθε διοικητική κρίση, αποφεύγει πρόστιμα, δημεύσεις κ.λπ. Μήπως έτσι «φωτογραφίζονται» κάποια μεγάλα ψάρια, ήδη περικυκλωμένα; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι υπό την παρούσα πολιτική και ηθική αναταραχή, πέρασε στη Βουλή τέτοια νομοθετική αστοχία, με την υπογραφή πέντε υπουργών. Σε έναν ταλαίπωρο νόμο, που είχε ήδη ξανατροποποιηθεί, μόλις τον περασμένο Μάιο... Ισως κάτι να μας διαφεύγει από τη νομική και πολιτική ουσία. http://www.kathimerini.gr/

Η «Φουκουσίμα» των Βαλκανίων

abouranoupoli.forumgreek.com

SOS γιατην ετοιµότητατων ρουµανικών υπηρεσιών να αντιµετωπίσουν ενδεχόµενο πυρηνικό ατύχηµα εκπέµπει η αµερικανική πρεσβεία στο Βουκουρέστι.

Οπως αποκαλύπτει τηλεγράφηµα που διέρρευσε στον ιστότοπο Wikileaks,αµερικανοί αξιωµατούχοι εκτιµούν ότι η ρουµανική κυβέρνηση δεν θα καταφέρει να αντιµετωπίσει επιτυχώς πιθανό ατύχηµα στονπυρηνικό σταθµό της Τσερνάβοντα.

Στο τηλεγράφηµα,µε ηµεροµηνία 28 Ιανουαρίου 2009 που δηµοσιεύτηκε χθες στην εφηµερίδα «Jurnalul National», αναφέρεται ότι η κυβέρνηση του Βουκουρεστίου δεν θα κατάφερνε να διαχειριστεί µια διαρροή ραδιενέργειας από τον σταθµό, παρά τις επίσηµες διαβεβαιώσεις ότι τα µέτρα ασφαλείας είναι αυτά που πρέπει. Αξιωµατούχοι της αµερικανικής πρεσβείας αναφέρουν στο τηλεγράφηµα πως για την αντιµετώπιση καταστάσεωνέκτακτης ανάγκης υπάρχει στον σταθµό µια οµάδα µόλις επτά προσώπων (υπερβολικά µικρός αριθµός για να αντεπεξέλθουν σε ενδεχόµενη διαρροή ραδιενέργειας), τα οποία εκπαιδεύονται για τονρόλο τους αυτό µόνο µία φορά τον µήνα…

Την περασµένη Τετάρτη, οι υπεύθυνοι του πυρηνικού σταθµού της Τσερναβόντα κάλεσαν δηµοσιογράφους για να συζητήσουν µαζί τους την ασφάλεια του σταθµού µετά τους φόβους που δηµιουργήθηκαν λόγω της πυρηνικής κρίσηςστην Ιαπωνία. Οδιευθυντής τουσταθµού ΙονέλΜπουτσούρ υπογράµµισε πωςοι δύο πυρηνικοί αντιδραστήρες είναι ασφαλείςκαι θα µπορούσαν να αντέξουν ένα µεγάλο σεισµό.Σε ανακοίνωσή της, η εταιρεία NuclearelectricaNational Company που εκµεταλλεύεται τον σταθµό διευκρίνισε ότι έχει σχεδιαστεί για να αντέξει σεισµούς άνω των 8 ρίχτερ, τη στιγµή που, όπως τουλάχιστονυποστηρίζειη εταιρεία, «ο ισχυρότερος σεισµός που θα µπορούσε να πλήξει τη Ρουµανία είναι 7 -7,5 ρίχτερ». Σύµφωνα πάντα µε την Nuclearelectrica, ένας σεισµός του µέγιστου µεγέθους για το οποίο έχει σχεδιαστεί ο σταθµός «µπορεί νασηµειωθεί µια φορά στα χίλιαχρόνια», ενώ ητοποθεσία στην οποία κατασκευάστηκε επελέγηέπειτα απόπολύπλοκες σεισµικές µελέτες.

Ο διευθυντής παραγωγής του σταθµού Νταν Μπίγκου εξήγησεότι ο σταθµός έχει2.500 τόνουςνερού για να εξασφαλίσει ότι οι αντιδραστήρες θα παραµείνουν κρύοι επί 15 ώρες αν κοπεί το ηλεκτρικό, καθώς και δύο γεννήτριες ντίζελ.

ΑΠΟ ΤΟ 1997. Ο πυρηνικός σταθµός της Τσερναβόντα βρίσκεται σε απόσταση 150 χλµ. ανατολικά του Βουκουρεστίου και είναι ο µοναδικός στη Ρουµανία. Κατασκευάστηκε από Ιταλούς και Καναδούς στις όχθες του∆ούναβη ώστε να έχει άµεση πρόσβασησε νερό γιατην ψύξη των αντιδραστήρων και εξασφαλίζει περίπου το 20% των αναγκών της Ρουµανίας σε ηλεκτρισµό. Ο πρώτος αντιδραστήραςτέθηκε πρώτη φορά σε λειτουργία το 1997 και ο δεύτεροςτο 2007. Σύµφωνα µε τη Nuclearelectrica, σχεδιάζεται η επέκταση του σταθµού µε άλλους δύο αντιδραστήρες. Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως τέσσερις εταιρείες (δεν έγιναν γνωστές οι επωνυµίες τους) έχουν εκφράσειενδιαφέρον για να συµµετάσχουν στηνκατασκευή των αντιδραστήρων 3 και 4, το κόστος της οποίας αναµένεται ότι θα φτάσει τα4 δισεκατοµµύρια ευρώ.Οταν ολοκληρωθεί η κατασκευή τους, ο σταθµός θα καλύπτει το 40% των ενεργειακών αναγκών της Ρουµανίας.

Μόλις επτά υπάλληλοι είναι το προσωπικό ασφαλείας στον σταθµό της Τσερναβόντα 8
Ερευνα για τους κινδύνους από τον σταθµό στο Ακουγιου

Μία συνηθισµένη χειµωνιάτικη µέρα: ένα χαµηλό βαροµετρικό καλύπτει την Κεντρική Μεσόγειο και η Ελλάδα βρίσκεται στη θερµή ζώνη, απολαµβάνοντας υψηλότερες θερµοκρασίες από τους δυτικούς γείτονές της. Ενα ισχυρό νότιο ρεύµα κάνει την εµφάνισή του πάνω από την Κεντρική και Νότια Ελλάδα στα υψηλότερα στρώµατα της ατµόσφαιρας και οι θερµές αέριες µάζες που µεταφέρονται στην περιοχή προκαλούν πυκνές νεφώσεις και ισχυρές βροχοπτώσεις. Με αυτές ακριβώς τις συνθήκες, το ραδιενεργό νέφος από ένα υποθετικό πυρηνικό ατύχηµα στοΑκουγιου, στα νότια παράλια της Τουρκίας, όπου προγραµµατίζεται η κατασκευή πυρηνικών µονάδων, θα έφτανε στα κατεχόµενα της Κύπρου και στο Αιγαίο µέσα σε 24 ώρες. Αλλες 12 ώρες θα περνούσαν µέχρι να εντοπιστεί πάνω από το Κεντρικό Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστηµα µόνο ένα µικρό µέρος του νέφουςθα επηρέαζε τη ∆υτική Τουρκία.

∆εν πρόκειται για σενάριο επιστηµονικής φαντασίας αλλά για σενάριο επιστηµονικής έρευνας του Πανεπιστηµίου Αθηνών η οποία µπορεί να ολοκληρώθηκε πριν από 13 χρό νια, όµως σήµερα µοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ.

Στο χειρότερο σενάριο περιλαµβάνονται και οι ισχυρές βροχοπτώσεις πάνω από το Αιγαίο αλλά και στα ηπειρωτικά, που επιταχύνουν την απόθεση των ραδιενεργών σωµατιδίων στην επιφάνεια. Με τις συγκεκριµένες συνθήκες, µετά το πρώτο 24ωρο το ραδιενεργό νέφος δεν περιορίζεται στον ελληνικό χώρο αλλά µεταφέρεται και προς τη Βουλγαρία, την Αλβανία και την Ιταλία.

Στην έρευνα που επιµελήθηκε ο σηµερινός πρόεδρος της Μόνιµης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής και αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστηµίου Αθηνών Κώστας Καρτάλης δεν υπάρχει µόνο το χειρότερο για την Ελλάδα σενάριο.

Ανάλογα µε τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή εξετάστηκαν άλλα τέσ σενάρια, σύµφωνα µε τα οποία το ραδιενεργό νέφος από ένα ατύχηµα στο Ακουγιου εξαπλώνεται κυρίως στη Συρία και ένα µικρό κοµµάτι της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, ενώ σε δύο περιπτώσεις πλήττεται σοβαρά η Κύπρος που βρίσκεται σε πολύ µικρή απόσταση από το σηµείο όπου πρόκειται να κατασκευαστεί το πυρηνικό εργοστάσιο. Μάλιστα, λόγω των ρευµάτων αέρα που επικρατούν στην περιοχή αναµένεται και εξάπλωσήτου σε µεγάλα ύψη που φτάνουν έως και τα 13 χιλιόµετρα. Ετσι, επισηµαίνεται στη µελέτη,τα ραδιενεργάσωµατίδια µπορεί να επηρεάσουν εκτός από τιςπροαναφερθείσες χώρες και τον Λίβανο, το Ισραήλ,την Αίγυπτο αλλά και αρκετά πιοµακρινές περιοχές µετά την τρίτη ηµέρα της διαρροής.

ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ. Πέρα από τα µετεωρολογικά δεδοµένα,οι ερευνητές εξέτασαν τη σεισµικότητα της ευρύτερης περιοχής από τον κόλπο του Ακουγιου έως την Κύπρο και το Αιγαίο. Οπως αναφέρεται στη µελέτη, η υποβύθιση της Αφρικανικής Πλάκας στη συγκεκριµένη περιοχή µπορεί να προκαλέσει σχετικάρηχούς σεισµούς µεγέθους έως και8,3 ρίχτερ, ενώ ο µεγαλύτερος που καταγράφηκε τα τελευταία 100 χρόνια ήταν το 1926 στα ανοιχτά της Ρόδου. Το µέγεθός του ανερχόταν στα 8 ρίχτερ, το βάθος τηςσεισµικής εστίας υπολογίστηκε στα100 χιλιόµετρα και προκλήθηκαν σοβαρέςζηµιές στα ∆ωδεκάνησα και τα παράλια της Τουρκίας, και µικρότερες στην Αίγυπτο και τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Ακόµα πιο κοντά στο Ακουγιου βρίσκεται το ανατολικό σύστηµα ρηγµάτων της Ανατολίας, στη Νοτιοανατολική Τουρκία, που τα τελευταία 200 χρόνια ανά τακτά χρονικά διαστήµατα «παράγει» σεισµούς µεγέθους 6 µε 7,2 ρίχτερ.

Συγγραφή: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΡΕΠΟΡΤΑΖ για Ακουγιου : ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ

• Πηγή: Τα Νέα το είδα εδώ: http://www.inprecor.gr/
• 
  

Αλλάζει η δομή των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας - Κυρίαρχη η ΜΙΤ

Του Μανώλη Κυπραίου


Όπως έκανε γνωστό ανώτατο στέλεχος της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ (Milli İstihbarat Teşkilatı) στην εφημερίδα «Χουριέτ», οι υπηρεσίες παρακολούθησης και επιτήρησης του Γενικού Επιτελείου και της ΜΙΤ ενοποιούνται με σκοπό την καλύτερη συλλογή πληροφοριών και αξιολόγησή τους. Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, η όλη διαδικασία θα χρειαστεί περίπου δύο χρόνια.
Ηδη το περασμένο Σαββατοκύριακο, σύμφωνα με το στέλεχος της ΜΙΤ, αρμόδιοι από το Γενικό Επιτελείο και την υπηρεσία πληροφοριών συναντήθηκαν και συμφωνήθηκε η μεταβίβαση του ελέγχου της υπηρεσίας παρακολούθησης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην ΜΙΤ
«Το πρωτόκολλο μεταξύ του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και του διοικητή της ΜΙΤ θα υπογραφεί σύντομα» δήλωσε ο αξιωματούχος για να συμπληρώσει: «Το πρωτόκολλο διατάσσει τους στρατιωτικούς να δώσουν οι στρατιωτικοί τον έλεγχο στις εγκαταστάσεις παρακολούθησης που διαθέτουν στις υπηρεσίες πληροφοριών».
Η κυβέρνηση Ερντογάν
Σε μια πρωτοφανή κίνηση για τα τουρκικά δεδομένα, στις 8 Μαρτίου η κυβέρνηση Ερντογάν ανακοίνωσε πως θέτει το στρατιωτικό σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης και ελέγχου κάτω από τον έλεγχο και τη διαχείριση της ΜΙΤ, το οποίο πρακτικά σημαίνει πως απόρρητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις θα ελέγχονται απευθείας από την κυβέρνηση.
Ο αξιωματούχος που μίλησε στην «Χουριέτ» επεσήμανε πως η ΜΙΤ θα χρειαστεί περίπου 2 χρόνια για να ολοκληρώσει τον έλεγχο των εγκαταστάσεων και των μέσων ηλεκτρονικής παρακολούθησης των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Το τμήμα παρακολούθησης είναι μια τεράστια διεύθυνση και θα χρειαστούν πολλοί μήνες ώστε όλα τα μέσα που διαθέτει η ΜΙΤ να μεταφερθούν στο καταφύγιο “Mπαϊράκ”», τόνισε στο στέλεχος της ΜΙΤ για να προσθέσει: «Ολόκληρη η τεχνική υποδομή θα μετακινηθεί και το στρατιωτικό μαζί με το πολιτικό προσωπικό (ΜΙΤ) θα δουλεύουν κάτω από την ίδια στέγη».
Το "Μπαϊράκ"
Το υπόγειο συγκρότημα «Μπαϊράκ» βρίσκεται στην περιοχή Γκιόλμπασι κοντά στην Αγκυρα και αποτελεί το κέντρο παρακολούθησης και ελέγχου υποκλοπών του τουρκικού Γενικού Επιτελείου. Το κωδικό όνομα της υπηρεσίας αυτής είναι: «το αυτί» και μέχρι σήμερα αναφέρονταν μόνο στον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου ο οποίος ενέκρινε ποια από τα στοιχεία που έχουν συλλεχτεί θα δίνονταν και στην τουρκική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ) και ποια όχι. Στο «αυτί» του τουρκικού ΓΕΕΘΑ εργάζονται πενήντα αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, οι περισσότεροι από αυτούς με καθεστώς «ισόβιας» παραμονής.
Ο κύριος λόγος αυτής της απόφασης του τούρκου πρωθυπουργού έχει να κάνει με το καθεστώς της μεταφοράς πληροφοριών. Ενώ η ΜΙΤ αναφέρεται κατευθείαν στον ηγέτη της εκάστοτε κυβέρνησης, οι υπηρεσίες πληροφοριών και υποκλοπών των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας αναφέρονταν μόνο στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου.
Μετά ιδιαίτερα το σκάνδαλο της ομάδας «Ερκένεγκον» που προσπάθησε να ανατρέψει την κυβέρνηση Ερντογάν και τη συνεχή ροή πληροφοριών που λάμβανε από τις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες, μετά από υποκλοπές που έκανε από τις επικοινωνίες μελών της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, ο τούρκος πρωθυπουργός αποφάσισε να βάλει «το μαχαίρι στο κόκαλο».
Πάντως, προσπαθώντας να «χρυσώσει το χάπι» προς το Γενικό Επιτελείο και να μειώσει τις αντιδράσεις του για αυτή του την ενέργεια, ο Ταγίπ Ερντογάν, αποφάσισε το Γενικό Επιτελείο να έχει τον πλήρη έλεγχο του νέου συστήματος παρακολούθησης στο καινούργιο υπόγειο συγκρότημα συλλογής πληροφοριών στην Σινώπη. Το νέο αυτό σύστημα παρακολούθησης δεν θα ασχολείται με το εσωτερικό της χώρας αλλά με το εξωτερικό και κυρίως με την Ελλάδα.
Πρόκειται για τον στρατιωτικό δορυφόρο υποκλοπών «Gokturk» ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σύγχρονους που θα βρεθούν στο διάστημα. Η αξία του είναι 345 εκατομμύρια δολάρια και εκτιμάται πως οι πρώτες πληροφορίες και φωτογραφίες θα αρχίζουν να στέλνονται στο τουρκικό Γενικό Επιτελείο στα τέλη του 2013.


http://www.newscode.gr/

Η υποθαλάσσια αποθήκη φυσικού αερίου, οι αποκρατικοποιήσεις και τα ερωτηματικά...

Τι διαφαίνεται πίσω από την πρόθεση της Energean Oil & Gas για την απάντληση και των τελευταίων όγκων φυσικού αερίου από το κοίτασμα της Νότιας Καβάλας

Στα 3.500 βαρέλια ημερησίως αναμένεται να φθάσει η παραγωγή αργού πετρελαίου από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στον «Πρίνο» και στο «Πεδίο Έψιλον», ανοικτά στον κόλπο της Καβάλας, μόλις ολοκληρωθεί το πρόγραμμα γεωτρήσεων που πραγματοποιεί η «Energean Oil & Gas». Αυτό υπολογίζεται πως θα συμβεί μέχρι και τα μέσα Απριλίου, ενώ στο αμέσως επόμενό του βήμα, σε διάστημα 20 – 25 ημερών από σήμερα, το γεωτρύπανο υποθαλάσσιων ερευνών «GSP Saturn», υπολογίζεται ότι θα είναι σε θέση να εκτελέσει γεωτρήσεις και στο κοίτασμα φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας, για το οποίο εκκρεμεί επένδυση 400 εκ. ευρώ.

Με τις συγκεκριμένες γεωτρήσεις στο υποθαλάσσιο κοίτασμα της Νότιας Καβάλας η εταιρεία «Energean Oil & Gas», που διαχειρίζεται το σύνολο των υφιστάμενων κοιτασμάτων-πλατφορμών στην Καβάλα, θα αντλήσει τα εναπομείναντα 150 εκ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου (με ένα ρυθμό 30.000 κυβικών μέτρων ημερησίως), με σκοπό να το αξιοποιήσει για τις δικές της ανάγκες, υποκαθιστώντας αντίστοιχου όγκου ποσότητες, που προμηθεύεται επί του παρόντος από τη ΔΕΠΑ.

Με την απόφασή της αυτή η εταιρία, που επανέφερε από πέρσι στο προσκήνιο το επενδυτικό σχέδιο των 400 εκ. Ευρώ για τη μετατροπή της Νότιας Καβάλας σε μια υποθαλάσσια αποθήκη φυσικού αερίου, θα αξιοποιήσει τα συμβατικά δικαιώματα της, που απορρέουν από την παραχώρηση των κοιτασμάτων της Καβάλας, εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου, μέχρι το έτος 2014.

Παρατηρητές της αγοράς, πάντως, διαβλέπουν ότι πίσω από την πρόθεση της Energean Oil & Gas για την απάντληση και των τελευταίων όγκων φυσικού αερίου από το κοίτασμα της Νότιας Καβάλας «κρύβεται» μια απάντηση της εταιρείας στην απόφαση της κυβέρνησης να περιλάβει, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, τη συγκεκριμένη υποθαλάσσια αποθήκη φυσικού αερίου στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, καθώς χωρίς την ύπαρξη ενός «μαξιλαριού» φυσικού αερίου, η εισπίεση νέου μέσα στη φυσική αποθήκη, καθίσταται τεχνικά δυσκολότερη.

Από την άλλη πλευρά, πάλι, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η φυσική αποθήκη περιλήφθηκε στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, όταν, ήδη,  υπάρχει ιδιώτης που έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσής της. Πρακτικά, δηλαδή, θα πρέπει πρώτα να κρατικοποιηθεί το κοίτασμα και κατόπιν να υπάρξει αποκρατικοποίηση, τη στιγμή που η «Energean Oil & Gas», εκ των συμβάσεων παραχώρησης, που έχει με το ελληνικό δημόσιο, μπορεί να ανανεώσει αυτοδίκαια για άλλα 5 χρόνια (μετά το 2014) τις άδειες εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου-φυσικού αερίου, εφόσον υφίσταται παραγωγή. Επιπλέον, όμως, η εταιρεία έχει προχωρήσει για την εν λόγω επένδυση των 400 εκ. Ευρώ, σε συμφωνία συνεργασίας και με τον ιταλικό ενεργειακό κολοσσό Edison, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

http://www.voria.gr/

Ο Καλλικράτης απομάκρυνε την Τοπική Αυτοδιοίκηση από τις τοπικές κοινωνίες

Του Γιάννη Βασιλείου*


Από τους πρώτους μήνες λειτουργίας της Περιφέρειας Αττικής είναι έκδηλες οι αρνητικές επιπτώσεις που υπάρχουν σε όλες τις πρώην γεωγραφικές ενότητες των νομαρχιών, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει η περαιτέρω απομάκρυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης β' βαθμού από τις τοπικές κοινωνίες και τα προβλήματά τους.
Εάν αυτή η πλευρά γίνεται λιγότερο φανερή σε πολυπληθείς τομείς, π.χ. βόρεια Αθήνα, ή με μεγάλη γεωγραφική έκταση, π.χ. Ανατολική Αττική, σε πιο "συμμαζεμένους" τομείς όπως η Δυτική Αττική είναι εξόφθαλμη.
Οι πολίτες, επί νομαρχιών, στην προσπάθειά τους να προωθήσουν τα προβλήματα, επειδή γνώριζαν από "πρώτο χέρι" τον θεσμό, είχαν το πλεονέκτημα να επιδρούν ποικιλότροπα και άμεσα για τη λύση τους.
Η δημιουργία της περιφέρειας άλλαξε άρδην αυτή την κατάσταση:
* Η έδρα τώρα βρίσκεται στην Αθήνα, ενώ βρισκόταν στην Ελευσίνα, δηλαδή μέσα στον οικιστικό ιστό της Δυτικής Αττικής,.
* Ο αριθμός των συμβούλων που εκπροσωπούν την ίδια περιοχή περιορίστηκε δραστικά.
* Σε ένα 101μελές περιφερειακό συμβούλιο είναι πρακτικώς αδύνατον πλέον να συζητηθεί ουσιαστικά οποιοδήποτε τοπικό πρόβλημα.
* Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, βασική θεματολογία του Περιφερειακού Συμβουλίου, σε βάρος της ουσίας, θα συζητούνται ως τυφλοσούρτης στις συνεδριάσεις του κ.ο.κ.
* Με τη δημιουργία της περιφέρειας, ανάμεσα στο τοπικό πρόβλημα και στον θεσμό μεσολαβεί πλέον το χάος, με αποτέλεσμα οι πολίτες να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον θεσμό.
Έτσι δυσχεράνει η αντιμετώπιση όχι μόνο των μεγάλων προβλημάτων, όπως είναι π.χ. τα περιβαλλοντικά, από τα οποία βρίθει η περιοχή, αλλά και των μικρών συνήθως αποκαλούμενων τοπικολαϊκών:
- Η περιφέρεια π.χ. είναι μακριά από την παρακολούθηση της διάβρωσης που έχει εκ νέου υποστεί το οδόστρωμα στη διασταύρωση Μαγούλας - Μάνδρας και ακόμη πιο μακριά από το να δώσει άμεσα λύση.
- Επί νομαρχίας τέτοια προβλήματα τύγχαναν πιο άμεσης αντιμετώπισης.
- Η περιφέρεια δεν συμμετείχε στην πρόσφατη διαμαρτυρία των δήμων του Θριάσιου έξω από το υπουργείο, με αίτημα για να μη γίνει η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στην Ελευσίνα, με αποτέλεσμα να βρεθεί για πρώτη φορά εκτός των κοινών προσπαθειών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
- Επί νομαρχίας, φυσικά εφόσον υπήρχε εκ μέρους της πολιτική βούληση, ήταν δεδομένη η συμμετοχή του θεσμού στις κινητοποιήσεις.
- Η περιφέρεια δεν βιώνει π.χ. ούτε τα αποτελέσματα της παύσης εργασιών του αποχετευτικού δικτύου στο Θριάσιο, αφήνοντας το μεν έργο στην μέση, τους δε δρόμους της περιοχής σε κατάσταση επικινδυνότητας.
- Αντιθέτως, η νομαρχία, "πέφτοντας" καθημερινά πάνω σε τέτοια προβλήματα, πιεζόταν και υποχρεωνόταν εκ των πραγμάτων να ενδιαφερθεί, διαφορετικά θα ερχόταν άμεσα αντιμέτωπη με τους πολίτες.
- Η νέα διοικητική δομή της χώρας, ο “Καλλικράτης”, ενώ "μεγάλωσε" την ίδια γεωγραφική απόσταση, ταυτόχρονα "απομάκρυνε" τον ίδιο τον θεσμό και τους εκλεγμένους σε αυτόν από τις τοπικές κοινωνίες.
- Η περιφέρεια είναι σήμερα κάτι απρόσιτο και εξαιρετικά απόμακρο από τον κόσμο, συμπαρασύροντας σε αυτό και τους εκλεγμένους της.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, διαμορφώνοντας τον “Καλλικράτη”, δεν έψαχνε ούτε πώς θα έφερνε περισσότερη δημοκρατία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ούτε ασφαλώς τους πολίτες πιο κοντά στα προβλήματα.
Ολόκληρη η φιλοσοφία του “Καλλικράτη”, ειδικά για τον β' βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συνηγορεί στην περαιτέρω απομάκρυνση του κόσμου από την ενοχλητική για τις κυβερνητικές πολιτικές Τοπική Αυτοδιοίκηση. Άλλωστε γι' αυτό αρνήθηκε το ΠΑΣΟΚ τη δημιουργία ενδιάμεσου εκλεγμένου οργάνου που θα κάλυπτε τις πρώην γεωγραφικές ενότητες των νομαρχιών, πρόταση που δεν είχε και κανένα οικονομικό κόστος. Δεν δέχτηκε την πρόταση για καθαρά πολιτικούς λόγους, αφού στόχευε τουλάχιστον στην ουδετεροποίηση αυτού του θεσμού από τα προβλήματα και τις αγωνίες του κόσμου.
Επιπλέον απόδειξη η συμπεριφορά της περιφέρειας στο πρόβλημα των συγχωνεύσεων των σχολείων, όπου αντί να σηκώσει παντιέρα αγώνα κάνει ή πως δεν καταλαβαίνει, ή πως είναι κάποιου αλλού το πρόβλημα.
Η αριστερά, λοιπόν, της Tοπικής Aυτοδιοίκησης μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα "κολπάκια" της κυβέρνησης, κάνοντας ό,τι πολύ καλά γνωρίζει. Να πάει απευθείας στον κόσμο, να αναδείξει τα άπειρα προβλήματα, να δημιουργήσει μαζί του τοπικά και υπερτοπικά κινήματα, δηλαδή να καλύψει με αυτόν τον τρόπο το ουσιαστικό κενό που έχει διαμορφωθεί.
Έτσι, η μεν περιφέρεια δεν θα μείνει στο απυρόβλητο, όπως προβλέπει ο “Καλλικράτης”, η δε κυβέρνηση δεν θα επιτύχει να "σπάσει" τους δεσμούς τοπικών κοινωνιών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως έχει σχεδιάσει.
Ο "βομβαρδισμός" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης β' βαθμού, με αιτήματα και κόσμο μέσα και έξω από τις αίθουσες συνεδριάσεων, είναι η απάντηση. Είτε μιλάμε για τις άλλοτε νομαρχίες, είτε για την σημερινή Περιφέρεια Αττικής.

* Ο Γιάννης Βασιλείου είναι πρώην νομαρχιακός σύμβουλος Δυτικής Αττικής.

Σε υποβάθμιση τεσσάρων τραπεζών προχώρησε η Standard & Poor's

  (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα

Σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης τεσσάρων ελληνικών τραπεζών προχώρησε την Πέμπτη η Standard & Poor's, μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας κατά δύο βαθμίδες, σε «ΒΒ-» από «ΒΒ+».

Ο οίκος μείωσε την αξιολόγηση της Εθνικής Τράπεζας σε «B+» από «BB+» και την αξιολόγηση της Eurobank, της Alpha Bank και της Τράπεζας Πειραιώς σε «B+» από «BB».

Η υποβάθμιση αυτή, όπως επισημαίνει η S&P, οφείλεται στην συνεχιζόμενη επιδείνωση του οικονομικού και λειτουργικού κλίματος στην Ελλάδα, στην περαιτέρω επιδείνωση της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών σε ό,τι αφορά τα δάνεια στην εγχώρια αγορά και στην γενικότερη εκτίμηση για πτώση της κερδοφορίας λόγω της πίεσης στη δημιουργία εσόδων και τις αυξανόμενες επισφάλειες.

Ακόμα, αντανακλά την υψηλή έκθεση των τραπεζών σε ελληνικά ομόλογα, καθώς και την «ευαισθησία» της καταθετικής βάσης των ελληνικών τραπεζών στις εκτιμώμενες ή τις πραγματικές πιέσεις στην πιστοληπτική ικανότητα του Ελληνικού Δημοσίου.

Ο οίκος αύξησε κατά δύο βαθμίδες της αξιολόγησης για τον κίνδυνο του τραπεζικού συστήματος (BICRA) της Ελλάδας στην «Ομάδα 7» από την «Ομάδα 5» προηγουμένως (στην κλίμακα 1-10).

Η κατάταξη αυτή αντιπροσωπεύει την άποψη του οίκου για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες των τραπεζικών συστημάτων.

Ο οίκος σημειώνει ότι η αλλαγή στην αξιολόγηση BICRA αντανακλά τον αναμενόμενο αντίκτυπο στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα από «αυτό που περιμένουμε να είναι ένα αυξανόμενα σκληρό λειτουργικό περιβάλλον και αυτό που θεωρούμε σήμερα ως μεγαλύτερη πιθανότητα αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους».

Η S&P αναθεώρησε προς τα κάτω την πρόβλεψη της για τη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας σε 3,5% από 2,5% προηγουμένως, ενώ εκτιμά ότι η υλοποίηση του Μνημονίου θα οδηγήσει σε περαιτέρω «σφίξιμο» (μείωση δαπανών, μέτρα για αύξηση εσόδων) τον προϋπολογισμό.

«Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει ακόμη πιο δυσοίωνες τις προοπτικές ανάπτυξης και να ανακινήσει υψηλότερα πτωτικά ρίσκα στο λειτουργικό περιβάλλον μακροπρόθεσμα», επισημαίνει.

Newsroom ΔΟΛ