Του Ρούσσου Βρανά
Με όσα τείχη…
… κι αν οχύρωσαν οι άνθρωποι τις πόλεις τους, δεν απέφυγαν την παρακµή τους. Τείχη κτιστά που ορθώθηκαν για να κρατήσουν µακριά έναν εξωτερικό εχθρό. Ή τείχη νοητά σαν την «τάφρο» από µπετόν του παρισινού Περιφερειακού, που κρατάει τους φτωχούς κατοίκους των προαστίων αποκλεισµένους από το αστικό κέντρο. Σε µεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Βερολίνο, τα κέντρα τους µετατρέπονται σε «γκέτο» για πλούσιους, τραπεζίτες καιτουρίστες. Από όλους τους εχθρούς όµως, ο χειρότερος αποδείχτηκε ο εσωτερικός.
… κι αν οχύρωσαν οι άνθρωποι τις πόλεις τους, δεν απέφυγαν την παρακµή τους. Τείχη κτιστά που ορθώθηκαν για να κρατήσουν µακριά έναν εξωτερικό εχθρό. Ή τείχη νοητά σαν την «τάφρο» από µπετόν του παρισινού Περιφερειακού, που κρατάει τους φτωχούς κατοίκους των προαστίων αποκλεισµένους από το αστικό κέντρο. Σε µεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Βερολίνο, τα κέντρα τους µετατρέπονται σε «γκέτο» για πλούσιους, τραπεζίτες καιτουρίστες. Από όλους τους εχθρούς όµως, ο χειρότερος αποδείχτηκε ο εσωτερικός.
Σε τρεις…
… βασικές αιτίες αποδίδει ο συγγραφέας Βίκτορ Ντέιβις Χάνσον την παρακµή και την πτώση των µεγάλων και ιστορικών πόλεων. Χειρότερη ακόµη και από τις φυσικές καταστροφές και την ξένη εισβολή θεωρεί την οικονοµική παρακµή. Επειδή είναι υποχθόνια κι όταν πια γίνει αντιληπτή είναι συνήθως πολύ αργά. Γράφοντας για την άνοδο και την πτώση των µεγαλουπόλεων στο περιοδικό «Σίτι Τζόρναλ», ο συγγραφέας αναρωτιέται τι επιφυλάσσει άραγε το µέλλον στη Νέα Υόρκη. Και φαντάζεται πωςο µεγαλύτε ρος κίνδυνος που την απειλεί είναι η µαζική φυγή των πλουσίων από την πόλη που, ύστερα από µια γενικευµένη οικονοµική κρίση, θα την εγκαταλείψουν µαζί µε τα κεφάλαιά τους, όπως ακριβώς είχαν κάνει οι τραπεζίτες της αναγεννησιακής Φλωρεντίας, καταδικάζοντάς την στην αφάνεια. «Τον 17ο αιώνα, τα πλούτη του Νέου Κόσµου, τα πολύβουα ατλαντικά λιµάνια της Ευρώπης και ο εµφύλιος σπαραγµός των φλωρεντινών φατριών καταδίκασαν σε παρακµή το τραπεζικό κέντρο της Φλωρεντίας των Μεδίκων που διευκόλυνε το µεσογειακό εµπόριο µε την Ασία», γράφει ο Χάνσον. «Το εµπορικό εισόδηµά της χάθηκε.
… βασικές αιτίες αποδίδει ο συγγραφέας Βίκτορ Ντέιβις Χάνσον την παρακµή και την πτώση των µεγάλων και ιστορικών πόλεων. Χειρότερη ακόµη και από τις φυσικές καταστροφές και την ξένη εισβολή θεωρεί την οικονοµική παρακµή. Επειδή είναι υποχθόνια κι όταν πια γίνει αντιληπτή είναι συνήθως πολύ αργά. Γράφοντας για την άνοδο και την πτώση των µεγαλουπόλεων στο περιοδικό «Σίτι Τζόρναλ», ο συγγραφέας αναρωτιέται τι επιφυλάσσει άραγε το µέλλον στη Νέα Υόρκη. Και φαντάζεται πωςο µεγαλύτε ρος κίνδυνος που την απειλεί είναι η µαζική φυγή των πλουσίων από την πόλη που, ύστερα από µια γενικευµένη οικονοµική κρίση, θα την εγκαταλείψουν µαζί µε τα κεφάλαιά τους, όπως ακριβώς είχαν κάνει οι τραπεζίτες της αναγεννησιακής Φλωρεντίας, καταδικάζοντάς την στην αφάνεια. «Τον 17ο αιώνα, τα πλούτη του Νέου Κόσµου, τα πολύβουα ατλαντικά λιµάνια της Ευρώπης και ο εµφύλιος σπαραγµός των φλωρεντινών φατριών καταδίκασαν σε παρακµή το τραπεζικό κέντρο της Φλωρεντίας των Μεδίκων που διευκόλυνε το µεσογειακό εµπόριο µε την Ασία», γράφει ο Χάνσον. «Το εµπορικό εισόδηµά της χάθηκε.
Οι τραπεζίτες της έφυγαν. Και τον 18ο αιώνα,τον αιώνα του φράγκου, του γκίλντερ, του πέσο και της στερλίνας, κανείς δεν θυµότανπια πως, ανάµεσα στα 1300 και τα 1500, το φλωρίνι ήταν το νόµισµα αναφοράς της Ευρώπης».
Τα ιστορικά…
… παραδείγµατα των πλουσίων που στα δύσκολα παίρνουν τα λεφτά τους και εγκαταλείπουν τις πόλεις τους είναι άφθονα. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη µουσουλµανική Κόρντοβα του 11ουαιώνα, πολύ πριν ανακαταληφθεί από τους Ισπανούς. Η οικονοµική παρακµή γρήγορα τη µετέτρεψε από µια πόλη που παρήγε βιβλία σε µια πόλη που έκαιγε βιβλία, παραδοµένη στη µισαλλοδοξία και τον φανατισµό.
… παραδείγµατα των πλουσίων που στα δύσκολα παίρνουν τα λεφτά τους και εγκαταλείπουν τις πόλεις τους είναι άφθονα. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη µουσουλµανική Κόρντοβα του 11ουαιώνα, πολύ πριν ανακαταληφθεί από τους Ισπανούς. Η οικονοµική παρακµή γρήγορα τη µετέτρεψε από µια πόλη που παρήγε βιβλία σε µια πόλη που έκαιγε βιβλία, παραδοµένη στη µισαλλοδοξία και τον φανατισµό.
Οι σύγχρονες…
… πόλεις ελπίζουν να αποφύγουν την τύχη της Φλωρεντίας ή της Κόρντοβας ορθώνοντας τείχη.
… πόλεις ελπίζουν να αποφύγουν την τύχη της Φλωρεντίας ή της Κόρντοβας ορθώνοντας τείχη.
Κατατεµαχίζονται µε τείχη για να προστατεύουν και να κρατούν µέσα τους πλούσιους. Και µε άλλα τείχη για να κρατούν έξω εκείνους στουςοποίους οι πλούσιοι οφείλουν τα πλούτη τους. Στο µεσοδιάστηµα, η υπόλοιπη πόλη µοιάζει µε πεδίο βολής ελεύθερων σκοπευτών. Η ζωή των απλών πολιτών γίνεται µια περιπέτεια σαν κι εκείνη που είχεπεριγράψει η ταινία του 1979 «Πολεµιστές», µε ανθρώπους που επιστρέφουν στο σπίτι πολεµώντας µε συµµορίες σε µια άνοµη Νέα Υόρκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.