Συνεχίζοντας τη δικομματική παράδοση της αδιαφάνειας και της κακοδιαχείρισης, η κυβέρνηση Παπανδρέου προωθεί νομοθετική ρύθμιση με την οποία αυξάνεται το δημόσιο χρέος κατά 95 εκατ. ευρώ προκειμένου να διευκολυνθεί ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στη διαχείριση ενός δανείου ύψους 95 εκατ. ευρώ που έλαβε το 2007, από την κυβέρνηση Καραμανλή, με εγγύηση του Δημοσίου. Στο σχέδιο νόμου για την «Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας υπουργείου Οικονομικών» προστέθηκε το άρθρο 45 με τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους».
Η ακριβής διατύπωση του άρθρου 45 έχει ως εξής: «Για την εξυπηρέτηση του δανείου το οποίο έχει χορηγηθεί στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ) με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2/48243/0025/8-8-2007 αποφάσεως του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (β1587), το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει απευθείας και εμπροθέσμως στη δανείστρια Τράπεζα, το ποσό της εκάστοτε οφειλής, σύμφωνα με τους όρους της δανειακής συμβάσεως, χωρίς δικαίωμα αναγωγής ή και συμψηφισμού κατά του ΟΜΜΑ, και χωρίς εν γένει να διατηρεί αξίωση έναντι του ΟΜΜΑ για την αναζήτηση οιουδήποτε ποσού καταβάλλεται από το ελληνικό Δημόσιο εξ αυτής της αιτίας. Αντίστοιχη υποχρέωση αναλαμβάνει το ελληνικό Δημόσιο, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, και για την εξυπηρέτηση του δανείου που έχει χορηγηθεί στην Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (ΚΕΔ) με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2/1485/0025/11-4-2003 (Β459) απόφασης του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών».
Σε μια περίοδο κατά την οποία το χρέος του ελληνικού Δημοσίου έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, η κυβέρνηση Παπανδρέου εξακολουθεί να «φεσώνει» τους Έλληνες φορολογούμενους ρυθμίζοντας χρέη του παρελθόντος σε βάρος τους. Με τη μέθοδο που ακολουθεί συμβάλλει στην παραπέρα αύξηση του δημόσιου χρέους και προσβάλλει τους φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να αναλάβουν βάρη τρίτων σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.
Το «δωράκι»
Η ηλεκτρονική έκδοση της «Ελευθεροτυπίας» (Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011) παρουσίασε τη σκανδαλώδη νομοθετική ρύθμιση με τον ακόλουθο τροπο: «Στις διατάξεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου περιλαμβάνεται και η αποπληρωμή από το Δημόσιο του δανείου που είχε πάρει ο Οργανισμός του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το 2007, αξίας 95 εκατ. ευρώ, για να “ολοκληρώσει τις κτιριακές του εγκαταστάσεις”. Το Δημόσιο είχε εγγυηθεί γι’ αυτό το δάνειο και πλέον στον καινούργιο νόμο σημειώνει πως αναλαμβάνει την υποχρέωση πληρωμής των δόσεών του χωρίς να έχει μελλοντικά απαιτήσεις από τον ΟΜΜΑ. Πρόκειται για δάνειο 25 χρόνων με εξαμηνιαίες δόσεις, αξίας 95 εκατ. ευρώ και περίοδο χάριτος 6 χρόνων για το κεφάλαιο.
»Όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του νόμου, το δάνειο θα πληρώνεται από το Δημόσιο “προς αποφυγή εμπλοκών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη λειτουργία της δανειακής συμβάσεως αλλά και τις δραστηριότητες του ΟΜΜΑ, και ενόψει επίσης των δυσχεριών που συνδέονται με την ενεργοποίηση κάθε φορά της εγγυήσεως του ελληνικού Δημοσίου”». Κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς λειτουργίας του, ο ΟΜΜΑ έχει επιδοτηθεί από το ελληνικό Δημόσιο με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την αποπεράτωση και την επέκταση των εγκαταστάσεών του και για τη λειτουργία του. Η παρουσία του εκδότη Χρήστου Λαμπράκη στην προεδρία ωθούσε τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην πλουσιοπάροχη επιδότησή του με δημόσιο χρήμα. Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι κρατικών συμφερόντων επιχειρήσεις και δημόσιοι οργανισμοί που στήριζαν σε ετήσια βάση, με σημαντικά ποσά, τη λειτουργία του Μεγάρου.
Επιδίωξη των «γαλάζιων» και των «πράσινων» κυβερνήσεων ήταν οι καλές σχέσεις με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη προκειμένου να υπάρξει θετική ή έστω ουδέτερη δημοσιότητα για τα σημαντικότερα κυβερνητικά στελέχη και συγκεκριμένες πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι το δάνειο που ρυθμίζει σήμερα, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, η κυβέρνηση Παπανδρέου δόθηκε το 2007 από την κυβέρνηση Καραμανλή, με εγγύηση του Δημοσίου. Το πέρασμα ενός δανείου του ΟΜΜΑ ύψους 95 εκατ. ευρώ στο δημόσιο χρέος, και μάλιστα με ένα φορολογικό νομοσχέδιο που ποινικοποιεί, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τη φοροδιαφυγή μερικών χιλιάδων ευρώ, αποτελεί προσβολή για τους φορολογούμενους πολίτες.
Μείωση επιχορήγησης
Η επιδότηση του ΟΜΜΑ με ένα αστρονομικό, για τα δεδομένα της περιόδου που διανύουμε, ποσό βάζει τέλος σε μια προσπάθεια περιορισμού της επιδότησης του Μεγάρου με δημόσιο χρήμα. Από το Δεκέμβριο του 2010 η σύνθεση του δεκαμελούς διοικητικού συμβουλίου του ΟΜΜΑ είναι η ακόλουθη: Ιωάννης Μάνος (νομικός), Ιωάννης Κόκκος (σκηνογράφος), Παυλίνα Λάμψα (διεθνολόγος), Αλκίνοος Ιωαννίδης (μουσικός), Νίκος Δημουλίτσας (τραπεζικός υπάλληλος), Γεώργιος Αϊδίνης (δικηγόρος), Βίκτορ Αμπακούμκιν (πολιτικός μηχανικός), Παναγιώτης Δημαράς (δικηγόρος), Ιωάννης Μαρίνος (οικονομολόγος, δημοσιογράφος), Λένα Σαββίδη (δημοσιογράφος). Τα πρώτα πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος κ. Μάνος ορίστηκαν από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Γερουλάνο και τα άλλα πέντε μέλη, πρώην στενοί συνεργάτες και συγγενείς του Χρήστου Λαμπράκη, ορίστηκαν από τον σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής».
Το σταδιακό πέρασμα του Μεγάρου στη μετά Λαμπράκη εποχή επέτρεψε στο υπουργείο Πολιτισμού να επιβάλει αυστηρότερους διαχειριστικούς κανόνες, στο πνεύμα της δύσκολης περιόδου που διανύουμε. Το 2010 η ετήσια κρατική επιχορήγηση για τη λειτουργία του Μεγάρου μειώθηκε κατά 25%, από 12 σε 8 εκατ. ευρώ (και σύμφωνα με πληροφορίες το 2011 θα περιοριστεί σε 5-6 εκατ. ευρώ). Ο γενικός διευθυντής του οργανισμού κ. Νίκος Μανολόπουλος έδειξε να κατανοεί με δηλώσεις του στην εφημερίδα «Καθημερινή» (14/02/2010) την αναγκαιότητα επιβολής σχετικής λιτότητας στον ΟΜΜΑ. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «με δεδομένη την οξύτατη δημοσιονομική κρίση που περνάει η χώρα, η περικοπή των καλλιτεχνικών επιχορηγήσεων είναι απόλυτα κατανοητή. Το Μέγαρο Μουσικής προσπαθεί να αντεπεξέλθει στη μείωση αυτή, κατ ’αρχάς πολλαπλασιάζοντας τις προσπάθειές του για προσέλκυση χορηγών και αύξηση των ιδίων εσόδων από τις δραστηριότητές του. Δεύτερον, αναθεωρώντας ολόκληρο τον προϋπολογισμό εξόδων ώστε να περικοπούν όλα τα μη απολύτως αναγκαία έξοδα». Ανάλογη προσέγγιση στο ζήτημα είχε και ο νέος πρόεδρος του ΟΜΜΑ κ. Μάνος. Με δηλώσεις του στην «Καθημερινή» (09/05/2010) προσδιόρισε την οικονομική στρατηγική του Μεγάρου με τον ακόλουθο τρόπο: «Το Μέγαρο λειτουργεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού στο πλαίσιο μιας δημιουργικής συνεργασίας. Είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, με την κρατική επιχορήγηση να καλύπτει φέτος περίπου το 38% του προϋπολογισμού. Το υπόλοιπο 62% καλύπτεται από τα εισιτήρια, από τα συνέδρια και τις ενοικιάσεις των αιθουσών, καθώς και από τις χορηγίες. Το Μέγαρο, λοιπόν, δεν είναι “κρατικοδίαιτος” οργανισμός. Ασφαλώς καθοριστικό στοιχείο της πορείας του αποτελεί η κρατική επιδότηση, η οποία φέτος μειώθηκε περίπου κατά 35% λόγω των συγκυριών. Η σημερινή κατάσταση μας επιβάλλει να αναπτύξουμε τους ίδιους πόρους, να διαμορφώσουμε μια επιθετική πολιτική στην προσέλκυση συνεδρίων».
Προς το παρόν, η πιο επιθετική κίνηση εκδηλώθηκε από την πλευρά της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία, αξιοποιώντας το κακό προηγούμενο της κυβέρνησης Καραμανλή, πέρασε ένα δάνειο του ΟΜΜΑ ύψους 95 εκατ. ευρώ και τις δαπάνες εξυπηρέτησής του στις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών. Αποδεικνύεται έτσι ότι και η κυβέρνηση Παπανδρέου ειδικεύεται στη δημιουργική λογιστική, εφόσον από τη μια πλευρά εμφανίζεται να μειώνει την κρατική επιδότηση προς το Μέγαρο και από την άλλη φορτώνει το δημόσιο χρέος με πολλαπλάσια βάρη. Το γεγονός ότι το «δωράκι» του Δημοσίου στο Μέγαρο Μουσικής περνάει μέσα από ένα άρθρο νομοσχεδίου που αυστηροποιεί το φορολογικό καθεστώς παραπέμπει σε μία από τις φράσεις που χρησιμοποιούσε ο Χρήστος Λαμπράκης: «Το ουσιώδες είναι αόρατο» («L’ essentiel est invisible», Αντουάν ντε Σεν Εξιπερί, «Ο μικρός πρίγκιπας»). Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει και οι ρυθμίσεις που έμοιαζαν κατά το παρελθόν «αόρατες» προκαλούν σήμερα τη δικαιολογημένη αντίδραση των πολιτών που πληρώνουν το λογαριασμό. Ο ΟΜΜΑ απαλλάχθηκε από μια μεγάλη δανειακή του υποχρέωση με τη μέθοδο που ακολουθήθηκε για τον ΟΣΕ, τις αστικές συγκοινωνίες και άλλες ΔΕΚΟ. Οι εκκρεμότητες πέρασαν στο υπερχρεωμένο Δημόσιο και όποιος αντέξει…
Η ακριβής διατύπωση του άρθρου 45 έχει ως εξής: «Για την εξυπηρέτηση του δανείου το οποίο έχει χορηγηθεί στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ) με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2/48243/0025/8-8-2007 αποφάσεως του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (β1587), το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει απευθείας και εμπροθέσμως στη δανείστρια Τράπεζα, το ποσό της εκάστοτε οφειλής, σύμφωνα με τους όρους της δανειακής συμβάσεως, χωρίς δικαίωμα αναγωγής ή και συμψηφισμού κατά του ΟΜΜΑ, και χωρίς εν γένει να διατηρεί αξίωση έναντι του ΟΜΜΑ για την αναζήτηση οιουδήποτε ποσού καταβάλλεται από το ελληνικό Δημόσιο εξ αυτής της αιτίας. Αντίστοιχη υποχρέωση αναλαμβάνει το ελληνικό Δημόσιο, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, και για την εξυπηρέτηση του δανείου που έχει χορηγηθεί στην Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (ΚΕΔ) με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2/1485/0025/11-4-2003 (Β459) απόφασης του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών».
Σε μια περίοδο κατά την οποία το χρέος του ελληνικού Δημοσίου έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, η κυβέρνηση Παπανδρέου εξακολουθεί να «φεσώνει» τους Έλληνες φορολογούμενους ρυθμίζοντας χρέη του παρελθόντος σε βάρος τους. Με τη μέθοδο που ακολουθεί συμβάλλει στην παραπέρα αύξηση του δημόσιου χρέους και προσβάλλει τους φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να αναλάβουν βάρη τρίτων σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.
Το «δωράκι»
Η ηλεκτρονική έκδοση της «Ελευθεροτυπίας» (Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011) παρουσίασε τη σκανδαλώδη νομοθετική ρύθμιση με τον ακόλουθο τροπο: «Στις διατάξεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου περιλαμβάνεται και η αποπληρωμή από το Δημόσιο του δανείου που είχε πάρει ο Οργανισμός του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το 2007, αξίας 95 εκατ. ευρώ, για να “ολοκληρώσει τις κτιριακές του εγκαταστάσεις”. Το Δημόσιο είχε εγγυηθεί γι’ αυτό το δάνειο και πλέον στον καινούργιο νόμο σημειώνει πως αναλαμβάνει την υποχρέωση πληρωμής των δόσεών του χωρίς να έχει μελλοντικά απαιτήσεις από τον ΟΜΜΑ. Πρόκειται για δάνειο 25 χρόνων με εξαμηνιαίες δόσεις, αξίας 95 εκατ. ευρώ και περίοδο χάριτος 6 χρόνων για το κεφάλαιο.
»Όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του νόμου, το δάνειο θα πληρώνεται από το Δημόσιο “προς αποφυγή εμπλοκών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη λειτουργία της δανειακής συμβάσεως αλλά και τις δραστηριότητες του ΟΜΜΑ, και ενόψει επίσης των δυσχεριών που συνδέονται με την ενεργοποίηση κάθε φορά της εγγυήσεως του ελληνικού Δημοσίου”». Κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς λειτουργίας του, ο ΟΜΜΑ έχει επιδοτηθεί από το ελληνικό Δημόσιο με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την αποπεράτωση και την επέκταση των εγκαταστάσεών του και για τη λειτουργία του. Η παρουσία του εκδότη Χρήστου Λαμπράκη στην προεδρία ωθούσε τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην πλουσιοπάροχη επιδότησή του με δημόσιο χρήμα. Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι κρατικών συμφερόντων επιχειρήσεις και δημόσιοι οργανισμοί που στήριζαν σε ετήσια βάση, με σημαντικά ποσά, τη λειτουργία του Μεγάρου.
Επιδίωξη των «γαλάζιων» και των «πράσινων» κυβερνήσεων ήταν οι καλές σχέσεις με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη προκειμένου να υπάρξει θετική ή έστω ουδέτερη δημοσιότητα για τα σημαντικότερα κυβερνητικά στελέχη και συγκεκριμένες πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι το δάνειο που ρυθμίζει σήμερα, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, η κυβέρνηση Παπανδρέου δόθηκε το 2007 από την κυβέρνηση Καραμανλή, με εγγύηση του Δημοσίου. Το πέρασμα ενός δανείου του ΟΜΜΑ ύψους 95 εκατ. ευρώ στο δημόσιο χρέος, και μάλιστα με ένα φορολογικό νομοσχέδιο που ποινικοποιεί, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τη φοροδιαφυγή μερικών χιλιάδων ευρώ, αποτελεί προσβολή για τους φορολογούμενους πολίτες.
Μείωση επιχορήγησης
Η επιδότηση του ΟΜΜΑ με ένα αστρονομικό, για τα δεδομένα της περιόδου που διανύουμε, ποσό βάζει τέλος σε μια προσπάθεια περιορισμού της επιδότησης του Μεγάρου με δημόσιο χρήμα. Από το Δεκέμβριο του 2010 η σύνθεση του δεκαμελούς διοικητικού συμβουλίου του ΟΜΜΑ είναι η ακόλουθη: Ιωάννης Μάνος (νομικός), Ιωάννης Κόκκος (σκηνογράφος), Παυλίνα Λάμψα (διεθνολόγος), Αλκίνοος Ιωαννίδης (μουσικός), Νίκος Δημουλίτσας (τραπεζικός υπάλληλος), Γεώργιος Αϊδίνης (δικηγόρος), Βίκτορ Αμπακούμκιν (πολιτικός μηχανικός), Παναγιώτης Δημαράς (δικηγόρος), Ιωάννης Μαρίνος (οικονομολόγος, δημοσιογράφος), Λένα Σαββίδη (δημοσιογράφος). Τα πρώτα πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος κ. Μάνος ορίστηκαν από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Γερουλάνο και τα άλλα πέντε μέλη, πρώην στενοί συνεργάτες και συγγενείς του Χρήστου Λαμπράκη, ορίστηκαν από τον σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής».
Το σταδιακό πέρασμα του Μεγάρου στη μετά Λαμπράκη εποχή επέτρεψε στο υπουργείο Πολιτισμού να επιβάλει αυστηρότερους διαχειριστικούς κανόνες, στο πνεύμα της δύσκολης περιόδου που διανύουμε. Το 2010 η ετήσια κρατική επιχορήγηση για τη λειτουργία του Μεγάρου μειώθηκε κατά 25%, από 12 σε 8 εκατ. ευρώ (και σύμφωνα με πληροφορίες το 2011 θα περιοριστεί σε 5-6 εκατ. ευρώ). Ο γενικός διευθυντής του οργανισμού κ. Νίκος Μανολόπουλος έδειξε να κατανοεί με δηλώσεις του στην εφημερίδα «Καθημερινή» (14/02/2010) την αναγκαιότητα επιβολής σχετικής λιτότητας στον ΟΜΜΑ. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «με δεδομένη την οξύτατη δημοσιονομική κρίση που περνάει η χώρα, η περικοπή των καλλιτεχνικών επιχορηγήσεων είναι απόλυτα κατανοητή. Το Μέγαρο Μουσικής προσπαθεί να αντεπεξέλθει στη μείωση αυτή, κατ ’αρχάς πολλαπλασιάζοντας τις προσπάθειές του για προσέλκυση χορηγών και αύξηση των ιδίων εσόδων από τις δραστηριότητές του. Δεύτερον, αναθεωρώντας ολόκληρο τον προϋπολογισμό εξόδων ώστε να περικοπούν όλα τα μη απολύτως αναγκαία έξοδα». Ανάλογη προσέγγιση στο ζήτημα είχε και ο νέος πρόεδρος του ΟΜΜΑ κ. Μάνος. Με δηλώσεις του στην «Καθημερινή» (09/05/2010) προσδιόρισε την οικονομική στρατηγική του Μεγάρου με τον ακόλουθο τρόπο: «Το Μέγαρο λειτουργεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού στο πλαίσιο μιας δημιουργικής συνεργασίας. Είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, με την κρατική επιχορήγηση να καλύπτει φέτος περίπου το 38% του προϋπολογισμού. Το υπόλοιπο 62% καλύπτεται από τα εισιτήρια, από τα συνέδρια και τις ενοικιάσεις των αιθουσών, καθώς και από τις χορηγίες. Το Μέγαρο, λοιπόν, δεν είναι “κρατικοδίαιτος” οργανισμός. Ασφαλώς καθοριστικό στοιχείο της πορείας του αποτελεί η κρατική επιδότηση, η οποία φέτος μειώθηκε περίπου κατά 35% λόγω των συγκυριών. Η σημερινή κατάσταση μας επιβάλλει να αναπτύξουμε τους ίδιους πόρους, να διαμορφώσουμε μια επιθετική πολιτική στην προσέλκυση συνεδρίων».
Προς το παρόν, η πιο επιθετική κίνηση εκδηλώθηκε από την πλευρά της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία, αξιοποιώντας το κακό προηγούμενο της κυβέρνησης Καραμανλή, πέρασε ένα δάνειο του ΟΜΜΑ ύψους 95 εκατ. ευρώ και τις δαπάνες εξυπηρέτησής του στις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών. Αποδεικνύεται έτσι ότι και η κυβέρνηση Παπανδρέου ειδικεύεται στη δημιουργική λογιστική, εφόσον από τη μια πλευρά εμφανίζεται να μειώνει την κρατική επιδότηση προς το Μέγαρο και από την άλλη φορτώνει το δημόσιο χρέος με πολλαπλάσια βάρη. Το γεγονός ότι το «δωράκι» του Δημοσίου στο Μέγαρο Μουσικής περνάει μέσα από ένα άρθρο νομοσχεδίου που αυστηροποιεί το φορολογικό καθεστώς παραπέμπει σε μία από τις φράσεις που χρησιμοποιούσε ο Χρήστος Λαμπράκης: «Το ουσιώδες είναι αόρατο» («L’ essentiel est invisible», Αντουάν ντε Σεν Εξιπερί, «Ο μικρός πρίγκιπας»). Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει και οι ρυθμίσεις που έμοιαζαν κατά το παρελθόν «αόρατες» προκαλούν σήμερα τη δικαιολογημένη αντίδραση των πολιτών που πληρώνουν το λογαριασμό. Ο ΟΜΜΑ απαλλάχθηκε από μια μεγάλη δανειακή του υποχρέωση με τη μέθοδο που ακολουθήθηκε για τον ΟΣΕ, τις αστικές συγκοινωνίες και άλλες ΔΕΚΟ. Οι εκκρεμότητες πέρασαν στο υπερχρεωμένο Δημόσιο και όποιος αντέξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.