Γεννιέται ο Χριστός. Αφήνει το ύψος το ουράνιο, με προορισμό του Αδη το βυθό. Κρύβει καλά τη δόξα Του μέσα στην αποσκευή της ταπείνωσης. Τη θεϊκή Του καταγωγή ενταφιάζει κάτω από της φάτνης τα άχυρα. Το θρόνο Του κρύβει μέσα στης Βηθλεέμ το σπήλαιο. Βγάζει το φως που Τον ντύνει και φορά τη σάρκα την ανθρώπινη, την χιλιοτραυματισμένη από της αμαρτίας τις επιθέσεις. Προστάζει τις αγγελικές δυνάμεις, τον ύμνο να παύσουν, για να ακούσει το θρήνο του ανθρώπου. Και η ιστορία σταματά να ανασαίνει για να αφουγκραστεί το λόγο του Θεανθρώπου και τον αντίλογο του ανθρωπόθεου που με στίχους αρχαίας τραγωδίας μοιάζει:
- Ήρθα για να σου δώσω ό,τι έχασες, κατέβηκα για να σε πάρω να ανέβουμε.
- Το ύψος που μου δίνεις, δεν με κάνει να ξεχωρίσω απ' τους άλλους. Για Σένα ύψος είναι η ταπείνωση, για μένα η δόξα, η επιτυχία.
- Γίνομαι δρόμος να βαδίσεις.
- Δρόμος στενός, που δεν χωράει την άνεσή μου.
- Εγώ είμαι το Φως...
- Και τα έργα μου πώς θα τα κρύψω;
- Εγώ είμαι η Ζωή.
- Που μέσα της δεν χωρούνε τα πάθη μου. Πώς να τα αποχωριστώ; Αυτά είναι η ζωή μου.
- Έλα να σε ξεκουράσω, δώσε μου το φορτίο σου.
- Με κόπο σύναξα το φορτίο. Ανάπαυση για μένα είναι οι αναρίθμητες επιθυμίες μου και η πραγματοποίησή τους.
- Τροφή για σένα γίνομαι. Με το μαχαίρι της αγάπης το σώμα μου θα κομματιάσω για να χορτάσω την ψυχή σου.
- Ψυχή; Το στομάχι εννοείς. Μη νοιάζεσαι και αδειανό στιγμή δεν το αφήνω.
- Σου δίνω σταυρό, το θάνατο να νικήσεις.
- Είναι μακριά ο θάνατος ακόμα, δεν φαίνεται να περπατά στη στράτα της ζωής μου. Τα όπλα τα δικά μου και την αρρώστια πολεμούν και ξεγελούν το θάνατο.
- Ουράνια Βασιλεία σου ετοίμασα, αιώνια μέρα, δίχως δύση.
- Οι επίγειες βασιλείες τη νύχτα είναι όμορφες.
- Εγώ που σου μιλώ, ο Θεός είμαι.
- Εγώ είμαι ο Θεός μου. Δεν χωρούν άλλοι θεοί στης ζωής μου το βασίλειο. Το λόγο διαδέχτηκε η σιωπή. Ο Θεάνθρωπος συνέχισε το διάβα του μέσα στην ιστορία, και ο ανθρωπόθεος παρέμεινε θρονιασμένος στον τάφο του.
- Ήρθα για να σου δώσω ό,τι έχασες, κατέβηκα για να σε πάρω να ανέβουμε.
- Το ύψος που μου δίνεις, δεν με κάνει να ξεχωρίσω απ' τους άλλους. Για Σένα ύψος είναι η ταπείνωση, για μένα η δόξα, η επιτυχία.
- Γίνομαι δρόμος να βαδίσεις.
- Δρόμος στενός, που δεν χωράει την άνεσή μου.
- Εγώ είμαι το Φως...
- Και τα έργα μου πώς θα τα κρύψω;
- Εγώ είμαι η Ζωή.
- Που μέσα της δεν χωρούνε τα πάθη μου. Πώς να τα αποχωριστώ; Αυτά είναι η ζωή μου.
- Έλα να σε ξεκουράσω, δώσε μου το φορτίο σου.
- Με κόπο σύναξα το φορτίο. Ανάπαυση για μένα είναι οι αναρίθμητες επιθυμίες μου και η πραγματοποίησή τους.
- Τροφή για σένα γίνομαι. Με το μαχαίρι της αγάπης το σώμα μου θα κομματιάσω για να χορτάσω την ψυχή σου.
- Ψυχή; Το στομάχι εννοείς. Μη νοιάζεσαι και αδειανό στιγμή δεν το αφήνω.
- Σου δίνω σταυρό, το θάνατο να νικήσεις.
- Είναι μακριά ο θάνατος ακόμα, δεν φαίνεται να περπατά στη στράτα της ζωής μου. Τα όπλα τα δικά μου και την αρρώστια πολεμούν και ξεγελούν το θάνατο.
- Ουράνια Βασιλεία σου ετοίμασα, αιώνια μέρα, δίχως δύση.
- Οι επίγειες βασιλείες τη νύχτα είναι όμορφες.
- Εγώ που σου μιλώ, ο Θεός είμαι.
- Εγώ είμαι ο Θεός μου. Δεν χωρούν άλλοι θεοί στης ζωής μου το βασίλειο. Το λόγο διαδέχτηκε η σιωπή. Ο Θεάνθρωπος συνέχισε το διάβα του μέσα στην ιστορία, και ο ανθρωπόθεος παρέμεινε θρονιασμένος στον τάφο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.