Ο κήνσορας της πολιτικής ηθικής και τιμητής του δημόσιου βίου, ο κύριος «μαζί τα φάγαμε» Θόδωρος Πάγκαλος, ξαναχτύπησε ακριβώς στην εκπνοή του χρόνου, αλλά και της δεκαετίας.
Θέλοντας, προφανώς, ο επί 30 χρόνια αδρόμισθος και αβροδίαιτος πολιτικός να σφραγίσει με το δικό του πληθωρικό και αμετροεπή λόγο τη χρονιά του Μνημονίου, μεταξύ άλλων δήλωσε: «Οταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη, επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αγοραίος λόγος του γίνεται θέμα συζήτησης ούτε είναι η πρώτη φορά που ο 73χρονος πολιτικός υβρίζει και ελεεινολογεί. Αυτό είναι το σύνηθες. Το ζήτημα είναι, γιατί πάλι τώρα.
Το 2010 ήταν, για λόγους που δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε, η χειρότερη χρονιά από τη μεταπολίτευση και δώθε για τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. Και την ώρα που άπαντες ψάχνουν για ένα ψήγμα ελπίδας, ένα σημάδι ανακούφισης, έστω πρόσκαιρο και συγκυριακό μέσα στο πνεύμα των γιορτών, ο διαδοσίας του υπολοίπου Αττικής έρχεται να ξαναβάλει τον τρόμο στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Με μια νέα επίδειξη κυνικότητας, μας δείχνει με κάθε τρόπο ότι το ρόλο του φόβητρου τον απολαμβάνει.
Λίγους μήνες πριν, εξάλλου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, πιστός στη γραμμή «ισοπεδώστε τα όλα», είχε δηλώσει πως «η μονιμότητα στο Δημόσιο ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις. Αν μια θέση καταργηθεί, τότε εννοείται ότι παύει να ισχύει και η έννοια της μονιμότητας». Εντάξει, το πήραμε το μήνυμα. Ο κ. Πάγκαλος μας προετοιμάζει για το Μνημόνιο Νο3 που έρχεται και τις οδυνηρές πλέον εξελίξεις στο δημόσιο τομέα και όχι μόνο.
Οίδιος, προηγουμένως, στην προσπάθειά του να πείσει για την αναγκαιότητα των αποφάσεων της κυβέρνησης που υπηρετεί, μας είπε ότι «το Μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο, γιατί μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να κάνουμε ριζική αναδιάρθρωση»! Επιχειρώντας ανοίκεια μεταβίβαση ευθυνών, υποστήριξε ανερυθρίαστα ότι «τα φάγαμε όλοι μαζί, σε μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος» και χωρίς κανέναν ενδοιασμό δήλωσε πως «ο πιο αντιπαραγωγικός κλάδος του ελληνικού λαού είναι οι στρατιωτικοί και τα Σώματα Ασφαλείας», για να το επαναλάβει λίγο αργότερα και για τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας. Ετσι, χωρίς τσίπα.
Η πραγματικότητα είναι ότι, από το 1981 μέχρι σήμερα που εκλέγεται ανελλιπώς με το ΠΑΣΟΚ, ο αντιστρόφως ανάλογος με την πολιτική του σταδιοδρομία αντισυμβατικός, εκρηκτικός και πληθωρικός του λόγος έχει προκαλέσει πολλές αναταράξεις.
Και τι δεν έχει πει για «άθλιους καθηγητές, που ανήκουν σε κάποιο από τα μικρά κομμουνιστικά κόμματα» και για «το πανεπιστημιακό άσυλο, που έχει καταργηθεί από τους τρομοκράτες και τους αλήτες της άκρας Αριστεράς». Τι δεν έχει πει για τους «τρελούς του ΚΚΕ», για το «Συνασπισμό του κ. Τσίπρα, ένα συγκρότημα, το οποίο συναναστρέφεται τρομοκρατικές ομάδες», για το ότι θεωρεί «το ΛΑΟΣ πιο ζωντανό από το ΚΚΕ». Οι λεκτικοί και πολιτικοί ακροβατισμοί τού εύστροφου όσο και ευτραφούς πολιτικού δεν έχουν τέλος.
Για τις τελευταίες του δηλώσεις, όμως, ίσως οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε και κάποια γενναιότητα. Και λέω ίσως, γιατί όταν ο κύριος Πάγκαλος καταγγέλλει την οικογενειοκρατία, το νεποτισμό και τους «κοπρίτες του Δημοσίου», να αναφέρεται ενδεχομένως και στον εαυτό του. Ή στην κόρη του, για παράδειγμα, η οποία κόρη, αφού εργάστηκε επί 18μηνο ως μετακλητή υπάλληλος στο βουλευτικό του γραφείο, κάνοντας χρήση ενός νόμου «μαζί τα φάγαμε», διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να αποχωρήσει λίγους μήνες αργότερα ως λυρική τραγουδίστρια για τη Δημοτική Χορωδία του Δήμου Αθηναίων! Ποτέ δεν είναι αργά για αυτοκριτική.
Αν ο κ. Πάγκαλος θέλει πραγματικά να προσφέρει υπηρεσίες στον ελληνικό λαό, να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου από τους κοπρίτες και η χώρα να καταφέρει να αντιμετωπίσει, απαλλαγμένη από τα βαρίδια του παρελθόντος, την πρόκληση της νέας δεκαετίας που μόλις ανέτειλε, αντί να οικτίρει και να χλευάζει τον υπάλληλο των 1.300 ευρώ, αντί να τα βάζει με τη γιαγιάκα που πάει εκδρομές με τα ΚΑΠΗ, ας κάνει ο ίδιος το μεγάλο βήμα, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που του αναλογούν και δίνοντας ένα ισχυρό μήνυμα προς κάθε Μαυρογιαλούρο, να παραιτηθεί. Εξάλλου και πλήρης πολιτικών ημερών είναι και, απ' ό,τι θυμάμαι από το «πόθεν έσχες» του, μπορεί να ζήσει τα παιδιά του ακόμα κι αν αυτά δεν διοριστούν στο Δημόσιο...
Αλλιώς, και αυτές οι τελευταίες του παρεμβάσεις θα μπουν στο... άλμπουμ μαζί με κείνες για την ελληνική σημαία στα Ιμια, τον Οτζαλάν και τις κωλοτούμπες, που υποχρεώθηκε να κάνει για τις δηλώσεις, όπως «η Γερμανία είναι οικονομικός γίγαντας, αλλά πολιτικός νάνος» και «μετά το 2000 η χώρα καταστράφηκε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.