Ακραία ιδιοτέλεια…

Του Μπάμπη Παπαναγιώτου



ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ ΤΩΝ LIGHT ΕΚΛΟΓΩΝ και του αυτοδιοικητικού περιπάτου πάνω στο μεγαλοπρεπές άρμα του «Καλλικράτη», ο πρωθυπουργός και μια μικρή ομάδα συνεργατών του αποφάσισαν μέσα σε ένα βράδυ να κάνουν την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση κάτι σαν «μητέρα όλων των μαχών». Να κάνουν την πολιτική ζωή της χώρας «κόλαση» και να αναγορεύσουν την εκλογή του Σγουρού, του Τατούλη και του δημάρχου της Κάτω Αγουλινίτσας σε μείζον εθνικό ζήτημα! Τέτοιας σημασίας, μάλιστα, ώστε να παραμένει ανοιχτό ακόμα και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, αν π.χ. ο Αγοραστός κερδίσει τον Παπατόλια στη Θεσσαλία. Προφανώς αυτά δεν αντέχουν σε καμία σοβαρή συζήτηση και είναι απλώς αστεία. Αλλο είναι το θέμα, που αποτυπώθηκε καθαρά και στα όσα είπε χθες στη διακαναλική συνέντευξή του ο Γ. Παπανδρέου:


ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ που ασκεί σημαντικό μέρος της διακυβέρνησης τον τελευταίο ένα χρόνο αποφάσισε για εντελώς ιδιοτελείς λόγους να βάλει σε μια περιπέτεια το ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση και τη χώρα. Αποφάσισαν ότι ξαφνικά η ψήφος στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι περίπου ισοδύναμη με την ψήφο εμπιστοσύνης και ότι το δίλημμα είναι «άνευ όρων έγκριση της κυβερνητικής πολιτικής ή χρεοκοπία», όχι γιατί αυτό συμφέρει τη χώρα. Ούτε καν το ίδιο το όλον ΠΑΣΟΚ. Ούτε καν το σύνολο των μελών της κυβέρνησης, αρκετοί από τους οποίους όχι μόνο λάμπουν διά της απουσίας τους από την προεκλογική μάχη, αλλά δεν κρύβουν και τη διαφωνία τους με την άκαιρη και πολιτικά ανερμάτιστη αιφνίδια υπερπολιτικοποίηση των εκλογών. Η νέα στρατηγική που δίνει βαθύ πολιτικό χρώμα στις επικείμενες εκλογές είναι μια στρατηγική που συμφέρει μόνο τη στενή ομάδα παρά τω πρωθυπουργώ, που αντιλαμβάνεται τώρα ότι ήρθε ίσως πιο γρήγορα απ’ ό,τι περίμεναν η ώρα να τους ζητηθούν ευθύνες για ό,τι έχει γίνει στη χώρα τον τελευταίο χρόνο. Είναι προφανές, στο μεταξύ, ότι η ίδια ομάδα έκανε τραγικά λάθος εκτιμήσεις για το τι πραγματικά συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και άρα ποιον χαρακτήρα θα είχε η ψήφος στις 7 Νοεμβρίου. Για αυτό εισηγήθηκε λάθος στρατηγική η οποία απεσύρθη κακήν κακώς, εκθέτοντας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που εμφανίστηκε σε διάστημα ολίγων ημερών άλλα να λέει τη μια φορά και άλλα να λέει την άλλη. Η ίδια ομάδα υποτίμησε προκλητικά και τον Α. Σαμαρά και τα κόμματα της αριστεράς. Και η ίδια ομάδα είναι αυτή που βλέπει τώρα να δημιουργούνται σχεδόν από το πουθενά οι προϋποθέσεις να ξεκινήσει μια απολογιστική συζήτηση – μαχαίρι για τις πράξεις και τις παραλείψεις της κρίσιμης περιόδου, που οδήγησε στο μνημόνιο.


ΚΙ ΕΤΣΙ, ΤΗΝ ΩΡΑ π.χ. που στις Βρυξέλλες, όταν συζητούν για το ποιες θα είναι οι ποινές για τους «παραβάτες» του Συμφώνου Σταθερότητας, έχουν στο μυαλό τους την Ελλάδα ή όταν οι διεθνείς αναλυτές και οι αγορές δεν κρύβουν ότι «περιμένουν στη γωνία» ή όταν το ΔΝΤ διαμηνύει με κάθε τρόπο ότι η συζήτηση και μόνο περί εκλογών είναι καταστροφική κάποιοι εδώ αποφάσισαν ότι προέχει να «διασώσουν» τους εαυτούς τους και τον «ηρωικώς αντιστεκόμενο» πρωθυπουργό, θέτοντας σε μεγάλο και προφανή κίνδυνο την ίδια τη χώρα. Ουδείς έχει ζητήσει εκλογές. Και ουδείς νομιμοποιείται να μεταφράσει αυθαιρέτως την ενδεχόμενη ψήφο διαμαρτυρίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές ως δικαίωμα – ευκαιρία να προτάξει τις ιδιοτελείς επιδιώξεις του, του εθνικού συμφέροντος. Και το χειρότερο είναι ότι όσοι σκέπτονται έτσι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται –ακόμα κι αν δεν τα εννοούν, αλλά απλά παίζουν το παιχνίδι που ξέρουν καλά, την επικοινωνία– ότι οι επιλογές τους μπορεί να δημιουργήσουν τέτοιες δυναμικές, ώστε οι εκλογές μέσα σε αυτές τις συνθήκες να καταστούν αναπόφευκτες…


ΕΛ. ΤΥΠΟΣ