Tου Γιάννη Σιδέρη
Γενέθλια έχει σήμερα η κυβέρνηση, καθώς συμπληρώνει ένα χρόνο από την εκλογή της, αλλά κάθε άλλο παρά γιορτινά νιώθει στο εσωτερικό της. Πέρυσι τέτοια εποχή είχε ανατείλει η ελπίδα ότι η χώρα θα σταματούσε την καταστροφική πορεία στην οποία την είχε τροχοδρομήσει η θητεία Καραμανλή.
Ο κόσμος πίστεψε! Ήταν το «λεφτά υπάρχουν», ήταν το υποτυπώδες πρόγραμμα που είχε συγκροτήσει (και τελικά το πήρε και το σήκωσε η θύελλα της τρόικας) ήταν κυρίως, ότι με όλα τα στραβά του, το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν είχε διαχειρισθεί τη χώρα και η σύγκριση με την ανεκδιήγητη διαχείριση της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν συγκριτικά υπέρ του. Το έλλειμμα και το χρέος παραμόνευαν βέβαια αλλά στο μεθύσι της νίκης ποιος του έδινε σημασία… ούτε καν οι ξένοι πιστωτές μας (επονομαζόμενοι και «κερδοσκόποι» όταν απλώς θέλουν να διασφαλίσουν τα λεφτά τους).
Όταν σχημάτισε την πρώτη κυβέρνησή του ο ΓΑΠ το σπρεντ ήταν στις 130 μονάδες, ενώ ελάχιστα αυξήθηκε και όταν αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα είχε κατακτήσει διψήφιο ποσοστό, γύρω στις 180 μονάδες. Μπορούσε να δανειστεί και δεν το έκανε. Το γιατί θα το απαντήσει η ιστορία. Ίσως επειδή έκρινε ότι η χώρα χρειαζόταν διαρθρωτικές αλλαγές και είχε επίγνωση ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν θα είχαν την πολιτική πυγμή να τις επιβάλουν. Δεν θα είχαν την κοινωνική συναίνεση και τις αναγκαίες πολιτικές συμμαχίες.
Έτσι άρχισε η επιχείρηση συκοφάντησης της χώρας που δεν θα φτάσει μια γενιά για να την αποκαταστήσει. Ο ΓΑΠ εβρισκόμενος στα "φόρα" του εξωτερικού ευτέλιζε την χώρα, μιλώντας για τεράστια διαφθορά, ενώ περιγράφοντας την κατάσταση της οικονομίας την παρομοίαζε με ασθενή στην εντατική! Την ίδια στιγμή ο υπουργός του επί των Οικονομικών, ο πλέον αρμόδιος δηλαδή, πιο… ποιητικός την παρομοίαζε με Τιτανικό, ενώ υπερηφάνως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ως... Ρίγκο μιλούσαν για το πιστόλι που θα ήταν πάνω στο τραπέζι, αλλά τελικά γύρισε στον κρόταφό μας! Δεν ήθελαν και πολύ, οι κατά τα άλλα κερδοσκόποι, να αφηνιάσουν το σπρέντ, φτάνοντάς το πάνω από 1.000 μονάδες! Μετά από αυτό η επιλογή της τρόικας ήταν μονόδρομος.
Ο κόσμος πίστεψε! Ήταν το «λεφτά υπάρχουν», ήταν το υποτυπώδες πρόγραμμα που είχε συγκροτήσει (και τελικά το πήρε και το σήκωσε η θύελλα της τρόικας) ήταν κυρίως, ότι με όλα τα στραβά του, το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν είχε διαχειρισθεί τη χώρα και η σύγκριση με την ανεκδιήγητη διαχείριση της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν συγκριτικά υπέρ του. Το έλλειμμα και το χρέος παραμόνευαν βέβαια αλλά στο μεθύσι της νίκης ποιος του έδινε σημασία… ούτε καν οι ξένοι πιστωτές μας (επονομαζόμενοι και «κερδοσκόποι» όταν απλώς θέλουν να διασφαλίσουν τα λεφτά τους).
Όταν σχημάτισε την πρώτη κυβέρνησή του ο ΓΑΠ το σπρεντ ήταν στις 130 μονάδες, ενώ ελάχιστα αυξήθηκε και όταν αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα είχε κατακτήσει διψήφιο ποσοστό, γύρω στις 180 μονάδες. Μπορούσε να δανειστεί και δεν το έκανε. Το γιατί θα το απαντήσει η ιστορία. Ίσως επειδή έκρινε ότι η χώρα χρειαζόταν διαρθρωτικές αλλαγές και είχε επίγνωση ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν θα είχαν την πολιτική πυγμή να τις επιβάλουν. Δεν θα είχαν την κοινωνική συναίνεση και τις αναγκαίες πολιτικές συμμαχίες.
Έτσι άρχισε η επιχείρηση συκοφάντησης της χώρας που δεν θα φτάσει μια γενιά για να την αποκαταστήσει. Ο ΓΑΠ εβρισκόμενος στα "φόρα" του εξωτερικού ευτέλιζε την χώρα, μιλώντας για τεράστια διαφθορά, ενώ περιγράφοντας την κατάσταση της οικονομίας την παρομοίαζε με ασθενή στην εντατική! Την ίδια στιγμή ο υπουργός του επί των Οικονομικών, ο πλέον αρμόδιος δηλαδή, πιο… ποιητικός την παρομοίαζε με Τιτανικό, ενώ υπερηφάνως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ως... Ρίγκο μιλούσαν για το πιστόλι που θα ήταν πάνω στο τραπέζι, αλλά τελικά γύρισε στον κρόταφό μας! Δεν ήθελαν και πολύ, οι κατά τα άλλα κερδοσκόποι, να αφηνιάσουν το σπρέντ, φτάνοντάς το πάνω από 1.000 μονάδες! Μετά από αυτό η επιλογή της τρόικας ήταν μονόδρομος.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη ανάγνωση: επειδή ο ΓΑΠ είναι άνθρωπος καλών προθέσεων, δεν αποκλείεται όλο αυτό το κρεσέντο υποβάθμισης της χώρα να το έκανε εν τη αφελεία του, σε μια προσπάθεια να μεταπείσει τις αγορές, να εισπράξει την εύφημο μνεία τους και το χειροκρότημά τους, αφού υπό την ηγεσία του η χώρα θα εισήρχετο πλέον στην οδό της δημοσιονομικής...αγνότητας! Ο ίδιος προχθές μας έλεγε ότι για την ιλιγγιώδη αύξηση του σπρέντ, οι αγορές δεν άκουσαν τον ίδιο, αλλά είδαν τα στατιστικά στοιχεία. Φαινόταν δε, ακράδαντα πεπεισμένος ότι μας έσωσε από την χρεωκοπία!
Τι μας έχει μείνει ένα χρόνο μετά; Η μείωση των εισοδημάτων, η περικοπή 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης, η επιδημία των λουκέτων, η ασφυξία της αγοράς, οι προοπτικές που είναι περισσότερο ζοφερές απ΄ ότι παραδέχονται ο ίδιος και ο Παπακωνσταντίνου.
Τούτα τα πρώτα γενέθλια βρισκόμαστε στο μεταίχμιο...Είναι νωρίς για αποτιμήσεις. Όλα θα κριθούν το 2011, οπότε του χρόνου τέτοια εποχή, στα δεύτερα γενέθλια, θα ξέρουμε την μοίρα μας. Αν έχουμε βουλιάξει , έστω και αν αλλάξαμε ή αν θα επιπλέουμε σε ήρεμα νερά.
Τι μας έχει μείνει ένα χρόνο μετά; Η μείωση των εισοδημάτων, η περικοπή 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης, η επιδημία των λουκέτων, η ασφυξία της αγοράς, οι προοπτικές που είναι περισσότερο ζοφερές απ΄ ότι παραδέχονται ο ίδιος και ο Παπακωνσταντίνου.
Τούτα τα πρώτα γενέθλια βρισκόμαστε στο μεταίχμιο...Είναι νωρίς για αποτιμήσεις. Όλα θα κριθούν το 2011, οπότε του χρόνου τέτοια εποχή, στα δεύτερα γενέθλια, θα ξέρουμε την μοίρα μας. Αν έχουμε βουλιάξει , έστω και αν αλλάξαμε ή αν θα επιπλέουμε σε ήρεμα νερά.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.