ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ LIBERATION ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ !

Άρθρο ύμνο προς την Ελλάδα και τους Έλληνες δημοσίευσε η γαλλική εφημερίδα Liberation με τίτλο ο «Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται». To κείμενο υπογράφει ο Βέλγος επικοινωνιολόγος και πρώην μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς Ραούλ Βανεγκέμ.

«Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”. Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!», αναφέρει το άρθρο της γαλλικής Liberation.

Επιμέλεια: Πάνος Πικραμένος

Πηγή: http://www.xrimanews.gr/

Μετά την Εθνική και η Alpha Bank παρεμβαίνει ωμά και άθλια στην εκλογική αναμέτρηση

Νέα ωμή παρέμβαση των τραπεζιτών υπέρ των κομμάτων που στηρίζουν το Μνημόνιο, αυτή την φορά από την Alpha Bank. Μετά την έκθεση της Εθνικής Τράπεζας για πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων κατά 55% αν εγκαταλείψουμε το ευρώ, που την είχε συντάξει πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, τώρα η Alpha Bank επιτίθεται εν ψυχρώ στα κόμματα που δεν συμφωνούν με το Μνημονιο και μάλιατα με "βαριές" εκφράσεις.

«Ουδέποτε στο παρελθόν υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις έχουν τόσο αδιαφορήσει για τις επιπτώσεις στην οικονομία των πολιτικών τους στρατηγικών και επιδιώξεων». Αυτό σχολιάζει στο εβδομαδιαίο δελτίο της η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank, προσθέτοντας ότι «η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται με τρόπο που πλήττει την οικονομική σταθερότητα». 

Όπως σημειώνει, μεταξύ άλλων, η Alpha, «ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να αποφευχθούν ενέργειες που οδηγούν τη χώρα σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιπέτειες είναι με την έγκαιρη εγκατάλειψη κάθε σκέψης για κατάργηση του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων».

Πρόκειται για ένα καθαρό τραπεζικό πραξικόπημα, για επέμβαση των τραπεζιτών στα εσωτερικά πράγματα της Ελληνική Δημοκρατίας και το ερώτημα είναι αν θα μείνει αυτή αναπάντητη. Την επαύριο δανειοδότησης με 18 δισ. ευρώ των τραπεζιτών, δείχνουν πόσο άπληστοι είναι με την εν ψυχρώ απαίτηση να μην υπάρχει πολιτική αντιπαράθεση στο Μνημόνιο γιατί ... πλήττονται!

Ας δούμε όλο το κείμενο:

«Η ελληνική οικονομία υφίσταται τις αποσταθεροποιητικές τάσεις μιας προεκλογικής αναμέτρησης με επίκεντρο την συμμόρφωση ή όχι στις συμβατικές υποχρεώσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή του Μνημονίου. Ήδη, σημειώνονται καθυστερήσεις στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων καθώς, λόγω των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, έχει ατονήσει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, ενώ σημαντικές πρωτοβουλίες στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων έχουν παραπεμφθεί για αποφάσεις στην επόμενη κυβέρνηση. 

Το φαινόμενο αυτό αναμένεται να ενταθεί εάν, μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, προκύψει κυβέρνηση που θα θελήσει να θέσει σε τροχιά αμφισβήτησης την εφαρμογή του Μνημονίου. Η προοπτική αυτή έχει φέρει στο προσκήνιο συζητήσεις για έξοδο της Ελλάδας, όχι μόνο από το Ευρώ, αλλά και γενικότερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Μια καταγγελία του Μνημονίου, στα βασικά του σημεία, ισοδυναμεί με παύση της χρηματοδότησης της χώρας από το 1ο και το 2ο Πακέτο Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης και από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), πράγμα που θα οδηγήσει σε αδυναμία του ελληνικού δημοσίου για πληρωμή μισθών και συντάξεων καθώς και για κάλυψη των δαπανών για την Υγεία (ήδη ο ΕΟΠΠΥ και τα νοσοκομεία υπο-χρηματοδοτούνται διότι δεν έχουν ληφθεί οι δόσεις των δανείων από την ΖτΕ και το ΔΝΤ) και την Παιδεία και για άλλες δημόσιες δαπάνες.

Η ενδεχόμενη τότε απόφαση για διακοπή της εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών μας από τόκους και από δάνεια έναντι της Ζώνης του Ευρώ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ (που αποτελούν σήμερα τα ¾ των δανειακών μας υποχρεώσεων και είναι δάνεια που μας διατέθηκαν για να καλύψουν τις δικές μας ανάγκες στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης) θα οδηγήσει τη χώρα σε πλήρη απομόνωση και ακόμη πιο οδυνηρές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι να απορεί κανείς με την αβάστακτη ελαφρότητα με την οποία τα πολιτικά κόμματα αντιμετωπίζουν τα θέματα αυτά, γνωρίζοντας ότι η εκπεφρασμένη βούληση της κοινής γνώμης είναι για την διατήρηση του Ευρώ σε ποσοστό άνω του 80%, και μάλιστα το 65,2% επιθυμεί την διατήρηση του Ευρώ ακόμη και αν αυτό απαιτεί τήρηση του Μνημονίου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η γενικότερη συμμόρφωση προς το Μνημόνιο δεν θα έπρεπε, λοιπόν, να αμφισβητείται καθώς κάποιου είδους περιορισμένη και στοχευμένη επαναδιαπραγμάτευση είναι σε κάθε περίπτωση και επιθυμητή και εφικτή, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη το κλίμα που έχει διαμορφωθεί μετά τις εκλογές στην Ελλάδα και στην Γαλλία και τις δυσοίωνες προοπτικές στις οικονομίες της Ισπανίας και της Ιταλίας. Παρ΄όλα αυτά η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται με τρόπο που πλήττει την οικονομική σταθερότητα.

Οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά με αναλύσεις για την επιστροφή στην δραχμή, που κάποιοι επιδιώκουν και άλλοι αντιμάχονται, με αποτέλεσμα το τραπεζικό σύστημα να υφίσταται τις επιπτώσεις της αβεβαιότητας. Ουδέποτε στο παρελθόν υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις έχουν τόσο αδιαφορήσει για τις επιπτώσεις στην οικονομία των πολιτικών τους στρατηγικών και επιδιώξεων. 

Σε κάθε περίπτωση, η έξοδος από το Ευρώ δεν προβάλλεται από κανένα κόμμα εξουσίας ως επιθυμητή επιλογή. Διότι κάτι τέτοιο θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την οριστική απώλεια του ισχυρότερου περιουσιακού στοιχείου που έχουν σήμερα στη διάθεσή τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και γενικότερα τα νοικοκυριά χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος στη χώρα. Το περιουσιακό αυτό στοιχείο είναι ασφαλώς το Ευρώ. Αυτοί θα είναι που με την απώλεια του Ευρώ θα δουν το μισθό τους και ενδεχομένως και τις αποταμιεύσεις τους να εξανεμίζονται χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.

Η απώλεια του Ευρώ και η αυτόνομη εγχώρια νομισματική και συναλλαγματική πολιτική θα είναι στην ουσία ο βασικός μηχανισμός που θα χρησιμοποιηθεί από τις Κυβερνήσεις που θα την προκαλέσουν για να επιβάλλουν μείωση των πραγματικών μισθών και των συντάξεων στη χώρα.

Η χώρα θα οδηγηθεί, εν συνεχεία, σε οριστική απώλεια του περιβάλλοντος νομισματικής σταθερότητας που είναι απολύτως αναγκαία για την ανάπτυξη κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, με την εμφάνιση υπερ-πληθωρισμού και ταυτόχρονη ύφεση στην οικονομία.

Διότι η καταστροφή της εγχώριας παραγωγικής βάσης που θα προκύψει λόγω της εξόδου από το Ευρώ θα είναι πολύ ταχύτερη από την περαιτέρω μείωση της εγχώριας ζήτησης σε πραγματικές τιμές. Επίσης, αδυναμία συνέχισης της εγχώριας παραγωγής (π.χ., λόγω έλλειψης επενδύσεων και εισαγόμενων καυσίμων και άλλων εισροών στην παραγωγική διαδικασία), ενδέχεται να ανακόψει (αντί να ενισχύσει) τη σημερινή δυναμική πορεία ανάπτυξης των ελληνικών εξαγωγών εντός του Ευρώ.

Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, με τον οποίο μπορεί να αποφευχθούν ενέργειες που οδηγούν τη χώρα σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιπέτειες είναι με την έγκαιρη εγκατάλειψη κάθε σκέψης για κατάργηση του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων και με την εντατική και αποτελεσματική προώθηση του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων, σε συνδυασμό με τις απόλυτα αναγκαίες πολιτικές για ανάκαμψη της οικονομίας και για είσοδό της σε πορεία ανταγωνιστικής ανάπτυξης.

Απαιτείται η εξασφάλιση συνθηκών για αυτόνομη πορεία της χώρας με νηφαλιότητα, εργατικότητα, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη και, προπαντός, ασφάλεια αποταμιεύσεων, χωρίς ελλείμματα και επίμονους και ενοχλητικούς δανειστές. Αυτό ακριβώς θα κάνει και η Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, διότι δεν υπάρχει άλλη σώφρων επιλογή».

Λίγη τσίπα δεν έχουν; Κανείς δεν τους ζήτησε να γίνουν τραπεζίτες. Ας κλείσουν τις τράπεζές τους αν νομίζουν ότι η Δημοκρατία δεν είναι συφέρουσα για το τόπο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Βαρουφάκης: Πως «διάολο» χρεοκοπεί και η κερδοφόρα Ισπανία;;

Σε ένα ακόμα άρθρο αναφοράς για το περιοδικό «HOT DOC», ο γνωστός καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης εξαπολύει μύδρους εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαχείριση ή μάλλον για την τροφοδότηση της κρίσης μέσω ακατανόητων αποφάσεων. Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι συγκλονιστικό, πως μια χώρα απολύτως «ισοσκελισμένη και κερδοφόρα», την οδήγησαν οι γελοίες πολιτικές αποφάσεις και οι «αγορές» στο χείλος της καταστροφής…

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;

- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Ζάρα, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;

- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat);

Κι όμως, η χώρα αυτή βρίσκεται σήμερα στην ίδια μαύρη τρύπα με εμάς. Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, αν η κρίση οφείλεται σε κακοδαιμονίες που, δίχως αμφιβολία, χαρακτηρίζουν την Ελλάδα αλλά σε καμία των περιπτώσεων την Ισπανία;

Για μια στιγμή ας ξεχάσουμε τα δικά μας και ας αναλογιστούμε το δράμα που εκτυλίσσεται στην Ισπανία (όχι μόνο από αλληλεγγύη προς τον συμπαθή λαό της δυτικής Μεσογείου, αλλά γιατί έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα τι μας συμβαίνει κι εμάς τώρα, αυτή τη στιγμή):

Από πέρσι το καλοκαίρι, οι ζημίες των ανόητων ισπανικών ιδιωτικών τραπεζών (που προκλήθηκαν από τζόγο στην αγορά ακινήτων) έχουν μεταφερθεί στους ώμους του ισπανικού δημοσίου, με αποτέλεσμα την ουσιαστική εκπαραθύρωση του τελευταίου από τις «αγορές».

Για να μην αναγκαστεί η EE να παραδεχθεί ότι η Ισπανία είναι η τέταρτη χώρα που «καταπίπτει», αποφασίστηκε η εξής παρανοϊκή «λύση»:

1: Η ΕΚΤ θα δέχεται ό,τι παλιόχαρτο της φέρνουν οι ισπανικές τράπεζες ως «εχέγγυο» και έτσι θα τις δανείσει πάνω από 300 δις με επιτόκιο 1%.

2: Επειδή αυτά τα χρήματα αποτελούν δανεικά, και με τα δανεικά δεν αποφεύγεται μια πτώχευση (παρά μόνο αναβάλλεται), το ισπανικό κράτος θα δανειστεί κι άλλα χρήματα (από το EFSF) με επιτόκιο περί το 4% για να τα χαρίσει στις τράπεζες (στο πλαίσιο της επανακεφαλαιοποίησης) – χωρίς βέβαια να λάβει κοινές μετοχές (κάτι που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του… καπιταλισμού).

3: Λόγω όμως του 2, το ισπανικό κράτος σπρώχνεται βαθύτερα στην πτώχευση. Για να μην βουλιάξει άμεσα, σκέφτηκαν το εξής σοφό: Οι τράπεζες, την ίδια ώρα που θα παίρνουν δανεικά (κι αγύριστα) από το ισπανικό κράτος, θα του δανείζουν με επιτόκια 6% μέρος των δανεικών που παίρνουν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%.

Κατανοείτε τι σημαίνουν τα παραπάνω;

Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.

Όταν, λοιπόν, ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές: Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».

Πηγή: Περιοδικό «HOT DOC»

Όταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος βρισκόταν (πάντα) στη «σωστή» πλευρά του ποταμού…

Ο δημοσιογράφος Αντώνης Σκυλλάκος απαντάει στον συνάδελφό του Γιώργο Παπαχρήστο, για τα δύο συνεχή άρθρα του στα ΝΕΑ και με αφορμή την σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΔΟΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιπαράθεση που έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ΤΑ ΝΕΑ διαχειρίστηκαν τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη για στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν μάρτυρες υπεράσπισης κάποιων εκ των κατηγορούμενων στη δίκη της οργάνωσης 17 Νοέμβρη.

Το χρονικό της αντιπαράθεσης

Χθες Τρίτη ο εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης άσκησε σκληρή κριτική στα «ΝΕΑ» και στον δημοσιογράφο Γιώργο Παπαχρήστο σχολιάζοντας το πρωτοσέλιδο με τίτλο «Ντόρα Μπακογιάννη: Ποιους από τον ΣΥΡΙΖΑ έδειξε για τη 17Ν». Για το παραπλήσιο άρθρο του Γ. Παπαχρήστου με τον τίτλο «Έχει σχέση η Siemens με τη 17Ν;», ο Σκουρλέτης υποστήριξε ότι η εφημερίδα και ο αρθογράφος επιχειρούν να στοιχίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία και υπογράμμισε ότι η σύγκρουση με τη διαπλοκή είναι ειλημμένη απόφαση. «ΤΑ ΝΕΑ» απάντησαν σήμερα Τετάρτη με..

πρωτοσέλιδο υπό τον τίτλο «Τσίπρας: Βλέπει στον καθρέφτη τον Τσε Γκεβάρα!»- το θέμα συνοδευόταν από ένα αντίστοιχο σκίτσο της Εφης Ξένου. Στις εσωτερικές σελίδες, η εφημερίδα επιμένει γράφοντας «Άλλα λόγια για τις καταθέσεις υπέρ της 17Ν», ενώ ο Γ. Παπαχρήστος αρθρογραφεί υπό τον τίτλο «Ο Στάλιν έχει (ακόμα) θαυμαστές».

Τα σχόλια του Αντώνη Σκυλλάκου

 Ο δημοσιογράφος Αντώνης Σκυλλάκος σχολιάζοντας (στο σαιτ newpost.gr) τα παραπάνω γράφει χαρακτηριστικά:

 ΤΑ ΝΕΑ που γνωρίσαμε, με τιμονιέρη τον αείμνηστο Λέοντα Καραπαναγιώτη, ουδέποτε θα απαντούσαν δι' αυτού του τρόπου που θυμίζει κακομαθημένο παιδί το οποίο έχει μάθει να του κάνουν όλοι, όλα τα χατίρια. Ούτε γνωρίζω πολλούς δημοσιογράφους από «ΤΑ ΝΕΑ» που εικάζω μετά λόγου γνώσεως ότι θα μπορούσαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη».

Κρατάω το άρθρο του Γ. Παπαχρήστου, από το οποίο και το απόσπασμα: «Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στη διατύπωση έμμεσων εκβιασμών. Δήλωσε ότι αυτά που έγραψα (όπως και το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας) θα μπορούσαν να προκαλέσουν και μηνύσεις, αλλά αυτό είναι έξω από την κουλτούρα τους! Προφανώς, αν σε γοητεύει ο σταλινισμός και οι μέθοδοί του, τι να σου κάνουν οι μηνύσεις σε δημοσιογράφους. Θέλει πιο δραστικές λύσεις... Προσωπικά θέλω να ελπίζω ότι ο πολυπράγμων εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, είπε όσα είπε σε μια έξαρση λεκτικής ακρότητας. Διαφορετικά, μαύρες ημέρες για τον Τύπο προοιωνίζονται όλα αυτά -μην ξεχνάμε ότι έχουν προηγηθεί πλάγιες απειλές για κλείσιμο μέσων ενημέρωσης, βαρύγδουπες δηλώσεις για παράνομη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών και διάφορα άλλα...»

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί η επίκληση νομικών μέσων εκλαμβάνεται σαν έμμεσος εκβιασμός. Υπάρχει και άλλος τρόπος προστασίας ενός πολίτη ή ενός πολιτικού, αν θεωρεί ότι δέχεται αήθη, άδικη και ανυπόστατη επίθεση;

Αδυνατώ να αντιληφθώ και γιατί είναι επιλήψιμο να διαφωνεί κάποιος με την παράνομη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών.

Δεν κατανοώ επίσης γιατί ο αρθρογράφος διατείνεται ότι «προοιωνίζονται μαύρες μέρες για τον Tύπο». Αυτές οι μαύρες μέρες για τον Tύπο, την ελευθεροτυπία και τους ανθρώπους του, έχουν έρθει προ πολλών χρόνων. Για να μην πάω πολύ πίσω, θυμάμαι πρόχειρα, επί ημερών του Κώστα Σημίτη, όταν μεσουρανούσε το άστρο του Γιώργου Πανταγιά, τους δημοσιογράφους να χωρίζονται σε «ημετέρους» και «εχθρούς». Οι «ημέτεροι» απολάμβαναν κυριολεκτικά κάθε είδους θαλπωρή και προστασία και οι «εχθροί» δεχόντουσαν καθημερινή πολεμική- ορισμένοι έχασαν και τη δουλειά τους. Έστω και αν ο Γ. Παπαχρήστος βρισκόταν στη «σωστή» πλευρά του ποταμού, δεν μπορεί να διατείνεται ότι δεν γνώριζε τι γινόταν στην πιάτσα…

http://zoornalistas.blogspot.com/2012/05/blog-post_1948.html 

Πρώην υπ. Οικονομικών της Αυστρίας: «Η σωτηρία της Ελλάδας είναι μια σωτηρία των τραπεζών και, έως σήμερα, στους ίδιους τους Έλληνες δεν έφθασε ούτε ένα λεπτό του ευρώ»

Τη θέση ότι τα χρήματα που δόθηκαν για τη σωτηρία της Ελλάδας έφτασαν στις τράπεζες και όχι στους Έλληνες πολίτες εξέφρασε ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας.

«Η σωτηρία της Ελλάδας είναι μια σωτηρία των τραπεζών και, έως σήμερα, στους ίδιους τους Έλληνες δεν έφθασε ούτε ένα λεπτό του ευρώ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χάνες Άντρος μιλώντας στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ».

Ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ιστορικού καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι και κορυφαίος, σήμερα, οικονομικός παράγοντας της χώρας χαρακτήρισε  το «πακέτο σωτηρίας» της Ελλάδας ως «απερίσκεπτη θεραπεία», που θα μπορούσε να στείλει τον ασθενή ακόμη και στον θάνατο, καθώς, χωρίς θεραπεία των αιτίων, η «επιβληθείσα, υπερβολική, εξαναγκαστική λιτότητα», δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Σύμφωνα με τον κ. Άντρος, η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώνεται και το κράτος πρέπει να πληρώνει ολοένα και υψηλότερα επιτόκια, κάτι που μπορεί να συγκριθεί με έναν γιατρό, ο οποίος γράφει στον ασθενή ένα δραστικό φάρμακο σε δεκαπλάσια δόση, χωρίς να λάβει υπόψη του τις παρενέργειες.

Όμως, κατά την άποψή του, μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, εξαιτίας του κινδύνου μετάδοσης σε άλλες χώρες της, είναι πολύ πιο ακριβή απ΄ότι η προσπάθεια σωτηρίας της.

Ο ίδιος θεωρεί πως οι ευρωπαϊκές τράπεζες, με μια χαλαρή παροχή δανείων, συνέβαλαν και οι ίδιες στο τεράστιο χρέος των Ελλήνων και στο ερώτημα ποιος φέρει την ευθύνη, αυτός που δίνει το δάνειο ή αυτός που το παίρνει, η απάντηση είναι πως και τα δύο μέρη ευθύνονται εξίσου.

http://www.iefimerida.gr/

Το Μνημόνιο, για να μην... ξεχνιόμαστε!

Να ψηφίσουν οι Έλληνες τα μνημονιακά κόμματα, ώστε να συγκροτηθεί κυβέρνηση που θα εφαρμόζει κατά γράμμα το Μνημόνιο και θα λάβει χωρίς καθυστέρηση τα πρόσθετα σκληρά μέτρα, αξιώνει η Κομισιόν με απροκάλυπτο τρόπο.

Με την παρέμβασή της αποκαλύπτει τα όρια των όψιμων υποσχέσεων περί "διορθώσεων του Μνημονίου", στις οποίες επιδίδονται μετεκλογικά ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος. Για την Κομισιόν υπάρχουν μόνο οι έγγραφες δεσμεύσεις τους. Όλα τα άλλα, ακόμη και οι υποσχέσεις για ανώδυνες και οριακές βελτιώσεις, είναι λόγια για προεκλογική κατανάλωση.

Συνεπίκουρος στην παρέμβαση της Κομισιόν ο τέως πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος, έσπευσε χθες να τονίσει ότι "είναι ελάχιστα τα περιθώρια ελιγμών" σχετικά με την εφαρμογή του Μνημονίου.

Η τοποθέτηση της Κομισιόν επαναφέρει τη δημόσια συζήτηση στο πραγματικό της πλαίσιο. Το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι το αν θα μείνει ή αν θα φύγει η Ελλάδα από το ευρώ. Είναι το αν θα συνεχιστεί, και μάλιστα σκληρότερα, η πολιτική του Μνημονίου ή θα ακυρωθεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας.

Αναμφισβήτητα οι διαφαινόμενες ευρωπαϊκές εξελίξεις προδιαγράφουν μεγαλύτερα περιθώρια διαπραγματεύσεων. Καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν μπορεί να διαγράψει το εκλογικό αποτέλεσμα, διότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι αντιδημοκρατική και αντίκειται στην ουσία της Ε.Ε. ως κοινότητας λαών, οι οποίοι συνυπάρχουν με βάση δημοκρατικές αξίες και την αρχή της αλληλεγγύης. Ακόμη και ο φονταμενταλισμός των τραπεζιτών και της αγοράς είναι αναγκασμένος να δέχεται, έστω προσχηματικά, τον κανόνα της δημοκρατίας. Γι' αυτό επιχειρούν να προκαταλάβουν και να εκβιάσουν την επιλογή των Ελλήνων πολιτών.

Ποια κυβέρνηση όμως μπορεί να διαπραγματευτεί ουσιαστικά και όχι για το θεαθήναι, αν δεν εννοεί την έννοια της διαπραγμάτευσης και επί δύο χρόνια μεταφέρει τους εκβιασμούς των πιστωτών στο εσωτερικό της χώρας και όχι την αποφασιστικότητα του λαού στο εξωτερικό; Ποια κυβέρνηση μπορεί να καταστήσει ενεργό πολιτικά το μήνυμα του λαού για ανατροπή του Μνημονίου της ύφεσης; Οι αφερέγγυοι εκπρόσωποι των μνημονιακών κομμάτων έχουν αυτοϋπονομευτεί και τώρα γλιστρούν στο πολιτικό περιθώριο. Αφού τους αφαίρεσαν κάθε ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας, τώρα οι εντολείς τους δεν τους υπολογίζουν.

Η Κομισιόν μπορεί να μεταβάλει στάση, εφόσον εκφραστεί στις κάλπες η λαϊκή αποφασιστικότητα, με την καταλυτική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Αυτό είναι προϋπόθεση για να μεταστραφεί ακόμη περισσότερο το ευρωπαϊκό κλίμα, να ανταμώσουν η κοινωνική κινητικότητα με τις κινήσεις κορυφής. Διαφορετικά τα επαπειλούμενα πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα θα οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη με άδηλη έκβαση. Και μάλιστα σε ένα περιβάλλον όχι "αποστειρωμένο", αλλά εκρηκτικό, όπως φαίνεται από τις ανοιχτές εξελίξεις στην Ισπανία και την Ιταλία.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "η ΑΥΓΗ". 

Γ.Παπακωνσταντίνου: το νέο μέλος της Λέσχης Bilderberg

Διαβάστε για την συμμετοχή του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου στη φετινή σύνοδο της λέσχης Bilderberg στις Η.Π.Α.

Στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε «ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών». Στην ιστορία του τόπου o Γιώργος Παπακωνσταντίνου θα συνοδεύεται από το πλούσιο αρνητικό βιογραφικό του: μνημόνιο, ΔΝΤ, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, άγρια λιτότητα, καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, φτώχεια, πείνα. Θα περίμενε κανείς ότι με την οργή του λαού εναντίον του, με την αποτυχία του μνημονίου, με την τροπή που έχουν πάρει πια τα πράγματα, θα είχε μπει στο περιθώριο. Κι όμως. Eίναι το… καλό παιδί των ισχυρών του πλανήτη.

Στη φετινή σύνοδο της Λέσχης Bilderbergο πρώην «τσάρος» της οικονομίας θα είναι το νέο μέλος. Θα τον υποδεχτούν οι άνθρωποι που καθορίζουν τις τύχες όλου του κόσμου με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Θα τους κάνει απολογισμό των πεπραγμένων του. Θα γευματίσει μαζί του, θα πιουν κονιάκ καπνίζοντας πούρα, θα συνεχίσουν τη συζήτηση για το παρελθόν, για το παρόν, για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας.

Τί έχει να προσφέρει ο Γιώργος Παπακωνστανίνουσε αυτή τη σύνοδο; Εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα: πολύτιμη εργαστηριακή πείρα.

Το εργαστήριο που ονομάζεται «ελληνική κοινωνία» κατέδειξε ότι το πείραμα μπορεί να πετύχει: βομβαρδισμός με τρόμο, αρπαγή, μέτρα, ενοχή, τρόμο, αρπαγή, ξανά μέτρα. Και οι πολίτες σοκαρισμένοι και καθηλωμένοι από το φόβο και την ενοχή να ανέχονται.

Στην Ελλάδα όλοι χαρακτηρίζουν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου«αποτυχημένο». Δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη, απο τη συμμετοχή του στο συγκεκριμένο κλαμπ ότι είναι απολύτως επιτυχημένος.

H γνωστή ελληνική «ομάδα Bilderberg» , ετοιμάζεται για την φετινή συνάντηση της κλειστής – κατ’άλλλους «σκοτεινής» – Λέσχης Bilderberg, η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 31 Μαΐου μέχρι τις 3 Ιουνίου στο Shantilly της πολιτείας Virginia των Η.Π.Α. . Ποτέ και τίποτα δεν έχει διαρρεύσει για το τι συζητείται μέσα στην Λέσχη.

Στη συνάντηση αυτή φέτος θα παρευρεθούν -μεταξύ άλλων- ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι, η βασίλισσα της Ολλανδίας Βεατρίκη, η αφρόκρεμα των Βρυξελλών με επικεφαλής τον Ιωακείμ Αλμούνια, ο Ξαβιέ Σολάνα, ο πρόεδρος της Deutsche Bank Ιωσήφ Άκερμαν, ο Μπιλ Γκέιτς πρόεδρος της Microsoft, o Χένρυ Κίσσινγκερ κ.ά..

Να υπενθυμίσουμε ότι η Λέσχη ανήκει στο ίδιο δίκτυο επιρροής με την Τριμερή Επιτροπή και το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, και μάλλιστα πολύ από τους συμμετέχοντες πηγαίνουν και στις τρεις οργανώσεις όπως ο David Rockfeller, και ο Bαρόνος Rothchild για πολλούς οι πραγματικοί οργανωτές των συνεδριάσεων αυτών και για άλλους οι πραγματικοί κυρίαρχοι του πλανήτη, αφού έμμεσα ή άμεσα, ο μισός πλανήτης εργάζεται για τις οικογένειές τους.

Κατά τις συζητήσεις είθισται να μην τηρούνται πρακτικά και όσα κείμενα διανέμονται θεωρούνται απόρρητα και ειδικού χειρισμού.

http://www.xrimanews.gr/oikonomia/33507-papakwnstantinoy-to-neo-melos-ths-lesxhs-bilderberg

21 δημοσιογράφοι αποχωρούν από το MEGA

Συνολικά 21 δημοσιογράφοι αποχωρούν σήμερα από το Mega καθώς δεν δέχθηκαν να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις...

που τους ζήτησε η επιχείρηση. Οι 21 δημοσιογράφοι δεν δέχθηκαν να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις που τους ζήτησε η επιχείρηση. Μεταξύ των αποχωρούντων συμπεριλαμβάνονται οι: Μαρία Καρχιλάκη, Θάνος Πασχάλης, Αθηνά Κουφοπάνου, Μαρία Παπουτσάκη, Μαίρη Λαμπαδίτη, Δημήτρης Παπαντωνίου, Μαίρη Ορφανίδη, Ανδρέας Παπαδημητρίου, Σταμάτης Γιαννίσης, Γιώργος Θαναηλάκης, Κώστας Καζακόπουλος, Σταύρος Καπάκος, η Μαργαρίτα Βεργολιά και η Μαριλένα Γεραντώνη. Από την παραγωγή ειδήσεων φεύγει η Νατάσα Κιουτσούκη. Μετά τη μη ανανέωση της σύμβασης για τη μετάδοση των αγώνων του Champions League έχει αποχωρήσει και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Η παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων Όλγα Τρέμη δεν έχει υπογράψει την ατομική σύμβαση αφού η νυν λήγει μέσα στο καλοκαίρι. Πηγή: protothema.gr

Ανακοίνωση της ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ για τα ζητήματα της αξιολόγησης δομών και προσωπικού στο δημόσιο.

Αθήνα 31 Μαϊου 2012

Ανακοίνωση

Μετά τη μείωση των εισοδημάτων, την αύξηση του χρόνου εργασίας, την 

«εφεδρεία», την βαθμολογική υποβάθμιση, την εξαντλητική φορολόγηση, την 

ηθική και κοινωνική διαπόμπευση, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο βιώνουν τώρα 

και τη μέγιστη ψυχολογική πίεση της απειλής της απόλυσης, η οποία είναι και 

μια από τις δεσμεύσεις των Μνημονίων. 

Η εκτίμηση της Ομοσπονδίας μας είναι ότι η απειλή της απόλυσης θα συνδεθεί  

αναπόφευκτα  τόσο  με τη διαδικασία της «αξιολόγησης των δομών» και τη

διαδικασία της δήθεν «αξιολόγησης των υπαλλήλων» που είχε ανακοινωθεί από 

την προηγούμενη πολιτική εξουσία.  

Για την Ομοσπονδία μας τόσο η διαδικασία «αξιολόγησης των δομών» όσο και 

η διαδικασία «αξιολόγησης του προσωπικού» είναι υποκριτικές και όψιμες 

προφάσεις ενδιαφέροντος της πολιτικής εξουσίας για τη βελτίωση της Δημόσιας 

Διοίκησης.

Στην πραγματικότητα, οι «αξιολογήσεις» είναι ο πιο εύσχημος τρόπος για να 

μειωθεί δραματικά ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο και να μετατεθεί η 

σχετική ευθύνη, από την πολιτική εξουσία στον «ανίκανο» δημόσιο υπάλληλο. 

Η σύνδεση απολύσεων και «αξιολογήσεων» γίνεται πιο προφανής αν 

αναλογιστεί κανείς τη «μυστικότητα» γύρω από όλα τα θέματα της 

«αξιολόγησης»,  την παρουσία «περίεργων» ομάδων «ξένων ειδικών»,  την 

απουσία κάθε είδους διαβούλευσης με θεσμικούς φορείς και εκπροσώπους των 

εργαζομένων αλλά και τις διόλου τυχαίες διαρροές περί «εξετάσεων». 

Το τελευταίο αυτό  στοιχείο  σε συνδυασμό με τη  λειτουργία φροντιστηρίων 

προετοιμασίας των υπαλλήλων, τα οποία επικαλούνται, με δημοσίευση στις 

ιστοσελίδες τους, ότι έχουν πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά της εξέτασης 

«τις οποίες επιβεβαίωσε για δεύτερη φορά το Υπουργείο Διοικητικής 2

Μεταρρύθμισης» επιτείνουν την ένταση και την ανησυχία των εργαζομένων 

για το εργασιακό τους μέλλον. 

Γιατί το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δεν δίνει στη

δημοσιότητα πληροφορίες για την πορεία των εργασιών των 

σχετικών επιτροπών; 

Ποιός ακριβώς είναι ο πραγματικός ρόλος των «ξένων ειδικών» και 

ποιά συμφέροντα αυτοί εκπροσωπούν;

Υπάρχει άραγε κάποιος υπόγειος δίαυλος που μεταδίδει εσωτερικές 

πληροφορίες, επιλεκτικά μόνο, σε εμπόρους ελπίδας, και για ποιό 

λόγο;

Η Ομοσπονδία μας, πιστεύοντας στις ικανότητες και τις δυνατότητες των 

εργαζομένων στο Δημόσιο, ήταν υπέρ των διαρκών διαδικασιών αξιολόγησης, 

οι οποίες σε συνδυασμό με τα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, θα 

συνέβαλαν στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας του 

δημόσιου τομέα.

Με βάση, όμως, τα παραπάνω δεδομένα, είμαστε υποχρεωμένοι, την παρούσα 

χρονική στιγμή, όχι μόνο να αλλάξουμε στάση και να είμαστε εναντίον κάθε 

τέτοιας  διαδικασίας «αξιολόγησης», αλλά να αντισταθούμε δυναμικά στις 

προσχηματικές «αξιολογήσεις» που οδηγούν σε απολύσεις και σε 

εμπορευματοποίηση τόσο της απειλής όσο και της ελπίδας. 

Καλούμε λοιπόν τους συναδέλφους και όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο 

να είναι σε ετοιμότητα για να αντισταθούν δυναμικά και με κάθε μέσο σε 

διαδικασίες «αξιολόγησης» που σχεδιάζονται στα κρυφά, δεν εξυπηρετούν το 

δημόσιο συμφερον, συνδέονται με ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα και τελικά 

μεταφράζονται σε απολύσεις.

Ο Πρόεδρος

Νίκος Αλεξόπουλος

Ο Γενικός Γραμματέας

Γιώργος Γιούλος

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Γράφει o ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ;

ΘΑ «ΣΚΑΣΕΙ» ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Η «ΠΤΩΧΕΥΣΗ» ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ;

Η οικονομικοκοινωνική κατάσταση της χώρας, η δημοσιονομική θέση της και η λειτουργία του κράτους και των υπηρεσιών του έχουν προσλάβει κάτι παραπάνω από εφιαλτικές διαστάσεις.

Τα έσοδα του κράτους καταρρέουν, οι δαπάνες υστερούν, η αποδιοργάνωση των φορολογικών υπηρεσιών επιτείνεται, οι διαλυτικές τάσεις στο κράτος κλιμακώνονται.

Μέρα με τη μέρα η βαθιά ύφεση γίνεται βαθύτερη, η ανεργία καλπάζει, το 40% των χαρτονομισμάτων που κυκλοφορούν έχουν αποσυρθεί και βρίσκονται σε θυρίδες, στρώματα και λίρες. Ο ΕΟΠΥΥ συσσωρεύει οφειλές, τα Ασφαλιστικά Ταμεία χάνουν έσοδα και σε λίγο δεν θα μπορούν να δώσουν συντάξεις.

Την ίδια ώρα η ρευστότητα από τις τράπεζες είναι ανύπαρκτη,οι λογαριασμοί δεν πληρώνονται, αποδείξεις δεν κόβονται, τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάζονται, οι τζίροι αποδιαρθρώνονται.

Έγκυροι οικονομικοί κύκλοι τονίζουν ότι, την ώρα που τα δημόσια ταμεία είναι άδεια τα μετρητά που θα χρειαστεί το Δημόσιο μέχρι τα τέλη Ιουνίου, προκειμένου να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες του, ανάμεσά τους μισθούς και συντάξεις, φτάνουν τα 6 – 7 δις ευρώ.

Οι ίδιοι αναλυτές τονίζουν ότι για να καλυφθούν εν μέρει αυτές οι ανάγκες του δημοσίου θα χρησιμοποιηθούν αυθαίρετα, προς το παρόν, 3 δις ευρώ από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τα οποία προορίζονται για τις τράπεζες, οι οποίες αυτή τη στιγμή δεν τα χρειάζονται, ενώ θεωρείται προβληματική η συνολική κάλυψη των αναγκών του δημοσίου χωρίς την τροϊκανή δόση του τέλους Ιουνίου.

Η ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η τραγική αυτή κατάσταση συνιστά μια πρωτοφανή πρόκληση για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που ενδεχομένως προκύψει μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να βρεθεί, αμέσως μετά την εκλογή της, μπροστά στο εξήςπρόβλημα:

Να βλέπει να αναστέλλεται εκβιαστικά η χρηματοδότηση της τρόϊκας, εξ αιτίας της άρνησης της αριστερής κυβέρνησης να εκπληρώσει κρίσιμες «μνημονικές δεσμεύσεις» που πλήττουν το λαό και τα λαϊκά εισοδήματα.

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Σε αυτήν την περίπτωση η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έχει ταμειακές δυσκολίες να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και ίσως χρειαστεί να δίνει «χαρτιά υποσχέσεων» αντί ρευστού.

Στην περίπτωση, μάλιστα, που η αναστολή χρηματοδότησης από την τρόικα παραταθεί, γιατί ηκυβέρνηση της Αριστεράς θα συνεχίζει να μην υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις λεηλασίας, τότε η κυβέρνηση της Αριστεράς θα υποχρεωθεί να διακόψει την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων, οδηγώντας τη χώρα σε «πτώχευση» και μάλλον στη συνέχεια, αν η διακοπή αποπληρωμής του χρέους υποχρεωτικά συνεχίζεται, σε έξοδο από την ευρωζώνη.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;

Είναι έτοιμη μια κυβέρνηση της Αριστεράς να αναμετρηθεί με ενδεχόμενες τέτοιες ή παρόμοιες εξελίξεις;

Είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη επιδείνωση της οικονομικοκοινωνικής κατάστασης, έστω κι αν αυτή δεν είναι η πιο πιθανή (;) και θα είναι σίγουρα προσωρινή;

Έχει σχέδιο Β για να αντιμετωπίσει ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη, όσο κι αν αυτό θεωρείται μη ορατό και όχι πιθανό;

Δεν θα πρέπει η Αριστερά να προετοιμάσει τον ελληνικό λαό για ενδεχόμενες πολύ δύσκολες και δυσοίωνες εξελίξεις, ώστε να μην αιφνιδιαστεί και να τη στηρίξει με δύναμη κι ανθεκτικότητα;

ΚΑΙΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι πολύ καίρια και καθόλου ρητορικά.

Δεν αποκλείεται κάποιοι κύκλοι του κατεστημένου, αφού δεν μπορούν να ματαιώσουν την άνοδο τηςριζοσπαστικής Αριστεράς στην κυβέρνηση, να επιχειρήσουν να της φορτώσουν τα «δεινά» που μπορεί, για ένα προσωρινό, μικρό διάστημα, να επιφέρει η στάση πληρωμών και επιπροσθέτως τυχόν έξοδος από την ευρωζώνη.

Μπορεί έτσι, οι ίδιοι κύκλοι να επιδιώξουν να οδηγήσουν με αυτόν τον τρόπο σε «ναυάγιο» και να «βουλιάξουν» μια κυβέρνηση της Αριστεράς που δεν θέλει να ενσωματωθεί και αντιστέκεται!

Δεν πρέπει η Αριστερά να έχει σχεδιάσει τη δική της άμυνα και αντίδραση σε μια τέτοια περίπτωση και ναπροετοιμάσει το λαό ώστε το ναυάγιο να μην είναι για την ίδια αλλά για την αντίδραση;

ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΡΑΞΕΙ ΑΥΤΟ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

ΘΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ;

Ή ΕΠΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ;

Γιατί αν η Αριστερά επαναπαύεται, μπορεί να διαπράξει μοιραίο ιστορικό λάθος!

Και ακόμα χειρότερα η επανάπαυση μπορεί να την οδηγήσει, αλοίμονο, σε αθέμιτους  συμβιβασμούςκαι απαράδεκτες αναδιπλώσεις.

Αυτήν την ώρα η ριζοσπαστική Αριστερά συμπαραταγμένη οφείλει να πεί όλη την αλήθεια στο λαό, ακόμα κι αν αυτή υποκρύπτει πιθανές πικρές όψεις!

Ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να αποδεχθεί και να αντέξει κάποιες προσωρινές δυσκολίες, ακόμα καιπροσωρινή επιδείνωση της θέσης του, αντί της μνημονιακής "νεοαποικιοκρατίας", αρκεί να γνωρίζει οτι ο δρόμος που έχει επιλεγεί, είναι δρόμος διεξόδου, ελπίδας, εθνικής ανεξαρτησίας, δικαιοσύνης, προκοπής και ανόρθωσης.

Ας είμαστε σίγουροι γι αυτό!

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8015:aristera-tameia-ekloges&catid=83:aristera&Itemid=200

Σάλος με κρατικό έγγραφο που παροτρύνει τους απλήρωτους γιατρούς να... βολεύονται με συσσίτια!

Σάλο έχει προκαλέσει στους νοσοκομειακούς γιατρούς, έγγραφο του νομικού συμβούλου της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας κ. Σημαντήρη, ο οποίος με χαρακτηριστική ωμότητα παροτρύνει τα Νοσοκομεία που δεν έχουν κονδύλια για να αποζημιώσουν τους γιατρούς για τις δεδουλευμένες εφημερίες να απαγορεύουν τις επισχέσεις, όπως διαβάζουμε στο www.ygeianews.gr

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο εν λόγω αρμόδιος, οι επισχέσεις εργασίας είναι ένα "πλεονέκτημα" του ιδιωτικού τομέα και όχι του δημόσιου και μάλιστα προκαλεί προτείνοντας έναν πρωτότυπο τρόπο για να επιβιώσουν οι απλήρωτοι γιατροί.Συστήνει λοιπόν στην περίπτωση που οι γιατροί δεν έχουν τα προς το ζην να ανοίγουν τα Νοσοκομεία… συσσίτια!

Στο έγγραφό του, το οποίο έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου υποστηρίζει:

"Αν οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του ΕΣΥ δεν πληρώνονται, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να απαιτήσουν… δωρεάν σίτιση στην τραπεζαρία του νοσοκομείου." (!)

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ψήφο στο Μνημόνιο απαιτεί η Κομισιόν από τους Έλληνες ψηφοφόρους

Δαράτος Γ.

Βρυξέλλες

Με την έκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί νέα σοβαρή μείωση μισθών και νέα μέτρα 11,5 δισ. λόγω ύφεσης για την περίοδο 2013-2014

Νέα σοβαρή μείωση των μισθών απαιτεί η Κομισιόν από την Ελλάδα στην έκθεση που δημοσίευσε χθες με τις συστάσεις της προς όλες τις κοινοτικές χώρες και ειδικά προς τη δική μας, με την αξιολόγηση της, μέχρι σήμερα, εφαρμογής του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης - σταθερότητας.
Η Επιτροπή, μπαίνοντας πλέον απροκάλυπτα στο προεκλογικό παιχνίδι στην Ελλάδα, εξαρτά την επιτυχία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αυτού για τη σταθερότητα, των οποίων η επιτυχής εφαρμογή αντιμετωπίζει πια «υψηλούς κινδύνους», από την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (μέτρων) αναπτυξιακού χαρακτήρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος (δεύτερο Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση).
Η Κομισιόν διαπιστώνει ότι, μεσοπρόθεσμα, παρατηρεί «ένταση» μεταξύ του «εσωτερικού αποπληθωρισμού» (σ.σ.: μείωση τιμών - μείωση ονομαστικών μισθών) και της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης» (εξυγίανση - λιτότητα).
Αδιαφορώντας για την ύφεση στη χώρα μας μετά τη μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, η Επιτροπή επιμένει στην ανάγκη της «αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας» μέσω του «εσωτερικού αποπληθωρισμού», δηλαδή, συνέχιση μείωσης τιμών, άρα και μισθών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει, κατά την Επιτροπή, «στη μετάβαση της οικονομίας από την έμφαση στην... κατανάλωση, στην τόνωση των εξαγωγών». Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι αυτό το «φάρμακο» που προτείνει θα πάρει χρόνο για να αποδώσει, η Κομισιόν, για να επιταχύνει την απόδοσή του, τονίζει ότι «απαιτείται εμπροσθοβαρής μείωση των ονομαστικών μισθών και του μη μισθολογικού κόστους».
Τα άσχημα νέα δεν σταματούν εδώ, αλλά προχωρούν και στη διατύπωση απαιτήσεων για την κάλυψη της «δημοσιονομικής τρύπας για την περίοδο 2013-2014, εξαιτίας, κυρίως, της έντασης της ύφεσης, η οποία υπολογίζεται ότι θα αντιστοιχεί στο 5,5% του ΑΕΠ της χώρας (σ.σ.: γύρω στα 11,5 δισ. ευρώ). Και οι απαιτήσεις αυτές σημαίνουν ότι τους αμέσως επόμενους μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές περικοπές δημόσιων δαπανών και αύξηση των δημόσιων εσόδων (σ.σ.: φόροι) που θα πρέπει «να αποτυπωθούν στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της".
Ο εκβιασμός της Κομισιόν συνεχίζεται με τη δήλωσή της ότι «η επιστροφή της τρόικας στην Ελλάδα θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου". Ενώ η μετάβαση της τρόικας στην Αθήνα είχε προγραμματισθεί για τα μέσα Ιουνίου, το αργότερο αρχές Ιουλίου, τώρα η Κομισιόν αναγγέλλει ότι η τελική απόφαση για την οριστικοποίηση συγκεκριμένης ημερομηνίας θα επανεξετασθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες και, πάντως, μετά τις εκλογές.

H τρόικα θα αποφασίσει για το παρακρατημένο 1,2 δισ. ευρώ
Από την τρόικα δε θα εξαρτηθεί -τελείως παράνομα- ο προσδιορισμός της ημερομηνίας για την καταβολή από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕFSF) του συμπληρωματικού ποσού του 1,2 δισ. ευρώ, το οποίο είχε παρακρατήσει, αυθαίρετα, προ εβδομάδων από τα 5,2 δισ. ευρώ που ήταν το ύψος της πρώτης δόσης της κοινοτικής χρηματοδοτικής βοήθειας. Είναι φανερό, έλεγαν κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες, ότι η Κομισιόν, και πίσω από αυτήν η Γερμανία και οι άλλες νεοφιλελεύθερες χώρες της Ευρωζώνης, θέλουν να σταματήσουν κάθε δημόσια προεκλογική συζήτηση στην Ελλάδα γύρω από τα προγράμματα των κομμάτων για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Τα κεντρικά «θύματα» αυτής της επιδίωξης είναι οι ήπιες και δειλές προτάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για επαναδιαπραγμάτευση κάποιων δυσμενών όρων του Μνημονίου, αλλά και αυτές της ΔΗΜ.ΑΡ. με την περίφημη «σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο».
Πώς είναι δυνατή μια "πολιτισμένη" διαπραγμάτευση μαζί τους όταν οι κοινοτικοί μας εταίροι θέλουν να επιβάλουν στους Έλληνες νέες μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων μαζί με την περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους μέσω των μειώσεων των δημόσιων δαπανών; Αυτό είναι το ερώτημα των ίδιων κοινοτικών παρατηρητών, που θεωρούν πως μόνο μια κυβέρνηση αποφασισμένη για όλα μπορεί να επιβάλει ουσιαστική διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενη το συνεχώς επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (σ.σ.: κρίση στην Ιταλία και την Ισπανία) και την ύφεση που επανέρχεται στην Ευρωζώνη.
Ως προς την ίδια έκθεσή της για την Ελλάδα, η Κομισιόν διαπιστώνει ακόμη, μεταξύ άλλων:
* Την ανεπαρκή πρόοδο στη μεταρρύθμιση του καθεστώτος που διέπει τις δημόσιες συμβάσεις και την ανυπαρξία φορολογικών μεταρρυθμίσεων.
* Την ανάγκη να προχωρήσουν οι, «κολλημένες» σήμερα, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σ.σ.: πλήρης απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, μέτρα βελτίωσης επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τόνωσης του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας) στην αγορά εργασίας, που οφείλονται στην κρατική γραφειοκρατία, τις ομάδες οικονομικών συμφερόντων και τα λόμπι.
* Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα καθυστερήσει ακόμη, προβλέπει η Κομισιόν, και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναβάλλεται μέχρι και το 2014.
* Επιμένει η Κομισιόν να αποδίδει την αποτυχία του πρώτου προγράμματος (Μνημονίου) σε παράγοντες ανεξάρτητους από το περιεχόμενό του, δηλαδή στην πολιτική αστάθεια, στην κοινωνική αναταραχή, σε ζητήματα σχετικά με την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην ύφεση, χωρίς όμως να αποδέχεται στο ελάχιστο ότι αυτή ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της λιτότητας που επέβαλε το Μνημόνιο.
* Η Κομισιόν προβλέπει επίσης ότι η Ελλάδα δεν αναμένεται να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα τρία χρόνια, υποδηλώνοντας, έμμεσα μεν, αλλά με σαφήνεια, ότι η χώρα μας είναι άμεσα εξαρτημένη από την κοινοτική βοήθεια, η οποία, για να της χορηγηθεί, θα πρέπει προηγουμένως να εφαρμόσει απαρέγκλιτα όλα όσα της επιτάσσουν οι δανειστές της και είναι καταχωρημένα στο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβασή της μαζί τους.
Με άλλα λόγια, η Κομισιόν λέει στους Έλληνες: ξεχάστε κάθε ιδέα για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου αν θέλετε τα χρήματα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης για να σωθείτε. Από αυτό το μπρα ντε φερ εμφανίζονται άμεσα εκτεθειμένοι στους Έλληνες ψηφοφόρους η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με την τακτική της διατύπωσης ντροπαλών και χλιαρών προτάσεών τους σε χώρες που δεν έχουν ξεδιψάσει ακόμη από το αίμα των Ελλήνων που ήπιαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=691924

Δείτε γιατί η Λαγκάρντ συμπαθεί περισσότερο τον Νίγηρα

Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί η Λαγκάρντ σύγκρινε την Ελλάδα με μια μικρή και απομονωμένη χώρα της Αφρικής, Μετά από μια μικρή αναζήτηση στο Διαδίκτυο, το μυστήριο λύθηκε και τώρα πια εξηγούνται όλα. Το 2005 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απόφάσισε τη πλήρη διαγραφή του χρέους του Νίγηρα, το οποίο ανερχόταν σε περίπου 86 δισ. δολλάρια.

Πριν. όμως, μιλήσετε για το ανθρώπινο πρόσωπο του ΔΝΤ απέναντι στην χώρα του Νίγηρα, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι από την διαγραφή εξαιρέθηκαν τα δάνεια του Ταμείου προς τα υπερχρεωμένα κράτη του αναπτυσσόμενου κόσμου. Έτσι τα τεράστια αποθέματα της χώρας σε ουράνιο, χρυσό, πετρέλαιο και μεταλλεύματα πέρασαν στους ξένους δανειστές και η χώρα ζει υπό ξένη βοήθεια. Ίσως ένα μέρος από τον υπέρογκο αφορολόγητο μισθό της κυρίας Λαγκάρντ, να προέρχεται τελικά από τον Νίγηρα.

Όσον αφορά την βρεφική θνησιμότητα, η κυρία Λαγκάρντ έχει τυπικά δίκιο. Ο Νίγηρας είναι, όντως, ο πρώτος σε βρεφική θνησιμότητα στον κόσμο λόγω της ανεπαρκούς διατροφής και των ακατάλληλων συνθηκών υγιεινής.

Το 2011 υπολογίζεται ότι για κάθε 1000 γεννήσεις πέθαιναν 112,22 παιδιά. Το 2004 η χώρα υπέφερε από ξηρασία και επιδρομή ακρίδων, ενώ από το 2005 βρίσκεται σε κατάσταση λιμού. Πρώην γαλλική αποικία, με έκταση σχεδόν διπλάσια από την Τουρκία και πληθυσμού 16,5 εκατ. κατοίκους, ο Νίγηρας ταλαιπωρείται από πραξικοπήματα, ενώ ο ορυκτός πλούτος του αποτελεί πόλο έλξης για μεγάλες πολυεθνικές.

http://spirospero.gr/

Ήταν ο Άκης πάντα μόνος; - Ένα αφήγημα για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι

Επειδή τελευταία φίλοι μου ο Άκης Τσοχατζόπουλος εμφανίζεται σαν μια μοναχική παρουσία μέσα στο ΠΑΣΟΚ χωρίς συνεργάτες και φίλους, και που οδηγείται (;) μόνος στην πυρά, αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω μια ιστορία με πολλά πρόσωπα. Έτσι για να φρεσκάρω τη μνήμη όλων μας.

Δίπλα στον Άκη λοιπόν, το Μεγάλο Αφεντικό, διέπρεψαν κατά καιρούς οι:

Ο οικονόμος Φώτιος, εκ Φωκίδος ορμώμενος κατασκευαστής.

Ο Γιώργος ο τεχνικάριος. Ο μόνος που αξιοποίησε τις γνώσεις του και για άλλο αφεντικό καθότι έγινε ιππότης της Βασούλας. Τη βόλεψε καλά στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο Γιάννης ο ορεινός. Κόπηκε από τα ψηφοδέλτια προφανώς για λόγους αισθητικής. Δεν άκουσα καμία άλλη εξήγηση. Τώρα αποκαλύπτεται ότι «έριξε» και τον Άκη στη μοιρασιά.

Ο Χάρης. Με «Θεία Χάρη» εξ επαγγέλματος. Με τη χάρη της εξοχικής γειτνίασης με το μεγάλο αφεντικό. Είχε την ευτυχία να δει ολόκληρο πρωτοσέλιδο στο Βήμα για πάρτη του με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Κος. 10%. Σήμερα αγωνίζεται για την εξυγίανση δημοσίων φορέων και δίνει σκληρή μάχη κατά των τζαμπατζήδων.

Ο κ. Γιώργος ο Αρκάς με ΓΕΝΙΚΗ δράση στον τραπεζικό τομέα και πλούσια προσφορά θέσεων εργασίας με παράλληλη μείωση των αποθεματικών του ιδρύματος. Ε, να μην λιμνάζει και το χρήμα!!!

Ο κ. Ευτύχιος (οπαδός της κάθαρσης τώρα) ο  πολυιδιοκτήτης. Δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον προηγούμενο στις τραπεζικές του ενασχολήσεις. Μετά την «ευδόκιμη» θητεία του εκλέχθηκε βουλευτής.

Ο Γιώργος. Αγέλαστος. Γενικός σε υπουργείο μαζί με το αφεντικό. Βρήκε αρχικά περπατησιά στο Jeffryστάν έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Ευάγγελος. Γενικός διευθυντής. Μαζί με το αφεντικό ψηλά στη Μεσογείων. Τώρα στρατηγικός αναλυτής με αριστερές ανησυχίες αναζητεί να οργώσει νέα πολιτικά ΧΩΡΑΦιΑ.

Ιωάννης ο ευΕρΓΕτημένος από δυο πρωθυπουργούς και με στενές σχέσεις και με τις δυο γυναίκες του ενός. Στα γεράματα έγινε και αυτοδιοικητικός. Δώρο του καταλληλότερου. Από ΧΑΡΑ έΛΑΜΠε μέχρι το Νοέμβρη του 2010.

Ο Γιαννάκης. Ο κλειδούχος της αυτοδιοίκησης. Γείτονας του  μεγάλου στον Κόρφο. Χαιρετιόντουσαν από τα μπαλκόνια των εξοχικών τους.

Ο Παύλος. Ο τρίτος της παρέας του Κόρφου.

Ο Αντώνης. Εγγυητής της άκρας του τάφου σιωπής που επεδίωκε να επιβάλει το  καθεστώς της παρέας στην εσωκομματική ζωή.

Ο Μανώλης ο σύντεκνος. Στράτα – Στράτα την έκανε νωρίς.

Ο Τρικαλινός. Ο πολιτικός κολοσσός που αισθάνθηκε ικανός να χαρακτηρίζει νάνους τους αντιπάλους.

Η Τόνια η πασιονάρα του κινήματος. Μετά τις μούντζες του 96 διατήρησε τα κεκτημένα, χάρις στην επαφή (!!!) με τον Χρηστάκη. Ξέρετε αυτόν που εμφάνισε τάσεις αυτοκτονίας στο τελευταίο ανασχηματισμό του καταλληλότερου και παρέμεινε να ΚΟΣΜεί τον κυβερνητικό θίασο μέχρι τις τελευταίες παραστάσεις του!

Ο Μισέλ ή Μάικλ Αμερικανιστί, ΧΡΥΣΟ παιδί, μόνο που μπερδεύτηκε το ‘96 και έτρωγε 2 φορές κάθε βράδυ, μια στη γιάφκα του Άκη και μια στου Κώστα. Ο καταφερτζής φαρμακοτρίφτης Τεό τον έπεισε ότι το μέλλον του είναι πιο λαμπρό στην εκσυγχρονιστική τραπεζαρία.

Ο Γιώργος ο ταχυδρόμος. Ένα γράμμα του εμπιστεύτηκε ο Άκης να πάει στον Κώστα και δεν ξαναγύρισε. Παράπλευρη απώλεια της ομάδας. Και φυσικά υπήρξαν ο Σούλης, ο Βασίλης, ο Γιώργος ο Ηπειρώτης, οι Αγροτοσυνεταιριστές , οι εργατοσυνδικαλιστές, κάποιοι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ, ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας. Και δίπλα σε όλους αυτούς οι σύμμαχοι με καθοριστική συμβολή στις κρίσιμες μάχες του Άκη.

- Πέτρος ο διαχρονικός. Βλοσυρός, μυστηριώδης ΛΑΜΠΡυνε με την παρουσία του όλο το ταξίδι από την αρχή του ΠΑΣΟΚ. Σε όλα μέσα με αόρατο στίγμα. Έχει τη Χάρη, ΠΑΜΠόνηρος ων να επενδύει τις γνώσεις του και τις δεξιότητές του και σήμερα.

- Χρήστος ο Ευρωπαίος. Ευγενής με αριστοκρατική συμπεριφορά στις κυρίες (αξέχαστο το χειροφίλημα), πιστός στις αριστερές του ευαισθησίες προσπαθεί να αλώσει το σύστημα απ’ τα μέσα, αν και δείχνει ελαφρώς σε φάση σύγχυσης μεταξύ βαρβαρότητας και σοσιαλισμού.

- Μιχαήλ ο Αλληλέγγυος. Πρωτοπόρος μαχητής σήμερα του νέου σοσιαλιστικού δόγματος: χιλιάδες συνταξιούχοι στο χώμα για των ολίγων την κονόμα.

Και τόσοι ακόμη…
Σας θύμισα κάτι ξεχασιάρηδες σύντροφοι; Ε ατιμούτσικα!

http://www.opinionpost.gr/opinion/2012/05/30662

Ο Σαμαράς υπόσχεται μισθούς Κίνας και Ινδίας (βίντεο)

“Κοιτάχτε την Ινδία! Αυτή την συνταγή ακολούθησαν και πέτυχαν ανάπτυξη!”. Αυτή την ανάπτυξη υπόσχεται.το μνημόνιο

Μήπως η συνταγή είναι λάθος αναρωτιέται ένας αρκετά αυστηρός Αντώνης Σαμαράς σε ένα παλιότερο προεκλογικό βίντεο της παράταξής του. Μα όχι, κοιτάξτε την Κίνα (!!!), την Ινδία (!!), την Βραζιλία (!!), την Τουρκία (!)  αυτή τη συνταγή ακολούθησαν και πέτυχαν ανάπτυξη.  O Σαμαράς με απίστευτο κυνισμό ομολογεί ότι θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα ατέλειωτο σλαμ που ένας στους τρεις δεν θα έχει καν πρόσβαση σε ιδιωτική τουαλέτα.       Σήμερα, πάνω από ένα δισ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κατοικούν σε σλαμ και οι περισσότεροι είναι κατεστραμμένοι αγρότες που συρρέουν στην πόλη, όχι με την ελπίδα της καλύτερης ζωής, αλλά της επιβίωσης σε άθλιες συνθήκες.  Εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά θα διαφωνούσαν με τη “σωστή” συνταγή του Α. Σαμαρά, το μεροκάματα των 2-3 ευρώ και την  ”ανάπτυξη” της εξαθλίωσης που υπόσχονται.

http://mao.gr/category/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/